Dit is een verhaal dat ik met stijgende opwinding heb zitten lezen. Het gegeven dat het uit twee gezichtspunten is geschreven maakt dat je je in beide personen kunt verplaatsen.
Ik had graag iemand tegengekomen op mijn 18e verjaardag die mij zo zelfverzekerd had gemaakt. Bij mij duurde het aanzienlijk langer voordat ik wist wat ik wilde en toen ik dat wist was mijn huwelijk daar niet tegen bestand omdat mijn ex daarin niet in mee kon gaan. Heel jammer maar iedereen heeft zijn eigen grenzen. Nu ben ik anderhalf jaar single en dat is een leerzame tijd geweest. Ik weet nu wat ik wil en nodig heb en ook wat ik dus niet meer wil.
Dank voor dit verhaal Robert, van mij mag u nog wel wat vervolgverhalen hierop schrijven die meer aansluiten op mijn masochisme. Ik heb er erg van genoten (letterlijk 🤣).
Het doet mij terugdenken aan mijn jonge jaren toen ik ook poogde onzichtbaar te zijn en steeds naar de grond keek. Tot ik voor het werk naar Nederland moest en ik in de lift naar kantoor de opmerking: "nou, ook een goeie morgen" kreeg. Gaandeweg leerde ik anderen aan te kijken en naar hen te lachen als ze me aankeken. Ik begon toen gaandeweg het contact en het verleiden van anderen leuk te vinden.
