Verleid Door Jongere Collega

Einde van de werkdag. Eindelijk. Lizzy pakte haar jas en tas en liep het kantoor uit. Voor de lift botste ze bijna tegen ‘hoe heet ze ook al weer’ op, zoals Bjarne de nieuwe directieassistente noemde. Maar Viviënne was haar naam. Ze was een vlotte jonge meid met haar bruine haar in een paardenstaart en modieuze kleding. Haar bruine ogen straalden en ze had een vlotte babbel. Johan, hun baas, was een man van weinig woorden, dus Viviënne vulde hem perfect aan. Tijdens vergaderingen was zij degene die orde hield en die de lastige vragen stelde. Iedereen in hun team was ouder dan zij. Lizzy wist dat veel van haar collega’s niets van Viviënne moesten hebben. Waarschijnlijk waren ze jaloers. Uiteindelijk was ze jong, knap en had ze razendsnel een carrière gemaakt waar velen van hen alleen van konden dromen.

Viviënne begon direct over werk. “Waar moet je heen?” vroeg Lizzy, om het gesprek op iets anders te brengen. “Naar Rotterdam”, zei Viviënne.

“Ik ook!” zei Lizzy en er zat niets anders op dan samen naar de trein te lopen. Het werd zowaar nog gezellig. Viviënne luisterde heel aandachtig naar alles wat Lizzy zei.

Op het station nam Lizzy afscheid. “Fijne avond, volgende keer kunnen we weer samen reizen!”

Viviënne bleef staan.

“Nou, ik wilde eigenlijk vragen of je vanavond plannen had. Ik heb veel te veel curry gemaakt gisteren en ik kan het niet invriezen. Het is zonde om het weg te gooien en ik ken verder niemand met wie ik het zou kunnen delen…”

Lizzy was verrast. Ze had nog niet eerder zo lang met Viviënne gesproken en als ze haar al had gesproken, ging het over werk. Ze kon zich niet voorstellen dat zo’n meisje haar, een vreemde, bij haar thuis uitnodigde.

“Eh, nou.. Ik weet niet…” begon Lizzy. Haar hersenen werkten op volle toeren. Ze had geen plannen die avond, ze had niet eens eten in huis. Sinds ze weer single was, had ze vooral tijd besteed aan werk en dagdromen over Bjarne. Een stem in haar hoofd schreeuwde dat ze gewoon naar huis moest gaan. Waarom eigenlijk? Waarom zou ze niet een keer iets spontaan doen, zoals iedereen in haar omgeving haar altijd voorhield?

“Als je al plannen hebt, is het goed hoor. Het was maar een voorstel”, haastte Viviënne zich om te zeggen. “Laten we doen wat je zei. Als we een keer tegelijk klaar zijn, reizen we weer samen naar Rotterdam”.

Viviënne draaide zich om.

“Wacht Viviënne. Ik ben niet gewend om spontaan te doen. Ik heb geen plannen voor vanavond en eerlijk gezegd heb ik ook helemaal geen zin om te koken, dus ik neem je aanbod graag aan!” Lizzy stak haar arm door die van Viviënne.

Viviënne verstijfde even, maar ontspande snel. “Ik krijg altijd te horen dat ik te spontaan en direct ben, dus dat komt wel goed”, lachte ze.

“Nou, vertel, hoe komen we bij je huis?” vroeg Lizzy. Viviënne leidde haar mee. Een half uur later zat Lizzy in een kleine keuken. Viviënne had een glas wijn ingeschonken voor hen beide en legde de laatste hand aan de opgewarmde curry.

Tijdens het eten ging het natuurlijk over werk.

“Het is geen makkelijke wereld, he?” verzuchtte Lizzy. “Ik vind het knap hoe je dat doet. Je zou toch een makkelijkere werkomgeving kunnen vinden, met jouw kwaliteiten…”

“Hoe bedoel je, mijn kwaliteiten?” Viviënne keek Lizzy grijzend aan terwijl ze bijschonk. Lizzy was even van haar stuk gebracht. Ze had niet iets specifieks bedoeld met haar opmerking, maar door de ontspannen sfeer en de alcohol waren de woorden haar ontglipt. Ze bloosde een beetje.

“Nou, gewoon. Je bent intelligent, snel van begrip, je staat stevig in je schoenen en je bent jong en knap”, somde Lizzy op.

Viviënne lachte. “Dus je vindt mij eigenlijk perfect?” Lizzy lachte hardop.

“In mijn beleving heb je alles mee”. Lizzy leunde achterover op de bank.

Plotseling schoot Viviënne naar voren. Ze kroop naar Lizzy en ging schrijlings op haar schoot zitten. Viviënnes handen hielden Lizzy’s hoofd vast.

“Heb ik jou ook mee?” vroeg Viviënne zacht. Voordat Lizzy van de schrik bekomen was, boog Viviënne naar voren en kustte Lizzy. Lizzy’s ogen werden groot.

“Wacht! Wat doe je!” wilde ze schreeuwen, maar er kwamen alleen zachte fluisterkreten uit haar mond. Ze wilde Viviënne wegduwen, maar de alcohol had de kracht in haar armen ontnomen. Viviënne pakte Lizzy’s handen die hun best deden om Viviënne weg te duwen en hield ze achter Lizzy’s hoofd.

“Lizzy”, fluisterde Viviënne. “Lizzy, ik kan mezelf niet beheersen. Ik kijk al zo lang naar je. Blijf bij me vannacht”.

Wat? Lizzy wist niet wat ze hoorde. Wat gebeurde hier?

Viviënne hield Lizzy’s handen nu met één hand achter Lizzy’s hoofd. Met haar andere hand dwong Viviënne Lizzy’s mond open en duwde haar tong naar binnen. Er zat veel kracht in deze jonge meid. Lizzy kreeg het gevoel alsof ze zou verdrinken, alsof ze niet genoeg zuurstof kreeg. Steeds spookte dezelfde vragen door haar hoofd. Wat gebeurde hier? Wat dacht Viviënne? Lizzy was een stuk ouder. En ze waren allebei vrouw!

Lizzy sloeg haar hoofd naar achteren en hijgde. Viviënne’s grijns werd breder. Nu gleed haar hand naar beneden, over de bloes van Lizzy, over haar borsten, via haar buik naar Lizzy’s rok. Met het gemak van een geoefende hand glipte ze Lizzy rok in, direct naar het gevoeligste deel tussen Lizzy’s benen. Lizzy had amper adem. Ze kon nog net “Nee Viviënne, niet doen. Dit kan niet” uitbrengen. Lizzy’s woorden hadden geen effect.

Viviënne bewoog haar hand en merkte aan Lizzy’s intieme zone dat Lizzy’s lichaam haar verzet aan het opgeven was. Ze boog zich weer naar voren en kuste Lizzy. Dit maal opende Lizzy uit zichzelf haar mond om Viviënne’s tong te ontvangen. Lizzy’s bewustzijn begon te verdwijnen, het enige dat ze voelde was de intense spanning waar haar lichaam onder stond. Haar armen gestrekt boven haar hoofd, Viviënne’s tong die wild contact maakte met haar eigen tong, Viviënne’s borsten die door alle lagen stof heen tegen haar eigen borsten drukten en vooral Viviënne’s hand tussen haar benen die haar dingen liet voelen die ze al heel lang niet had gevoeld. Of misschien wel nooit had gevoeld.

De tijd leek stil te staan. Lizzy vocht tegen de spanning en tegen alle prikkels die ze voelde. Opeens raakte Viviënne haar meest gevoelige plekje. Viviënne merkte dat de spanning Lizzy te veel aan het worden was. Lizzy’s rug kromde zich en ze kreunde hard. Viviënne ging onverminderd door en genoot van de golf vocht die Lizzy op haar hoogtepunt in Viviënne’s hand losliet. Viviënne trok haar hand terug en likte het zoete, zachte vocht. Ze was nog lang niet klaar met Lizzy.

Lizzy was nu volledig slap. Ze ademde onregelmatig, maar protesteerde niet meer. Viviënne stond op en trok haar kleding uit. Lizzy bleef als verdoofd op de bank zitten, hijgend. Viviënne knoopte Lizzy’s bloes open en trok Lizzy’s rok en broekje in één vloeiende beweging naar beneden. De bh ging zonder moeite los. Lizzy had mooie borsten. Viviënne zoog aan Lizzy’s tepels. Ze beet zachtjes in Lizzy’s borsten, maar Lizzy was amper in staat om te reageren. Viviënne gebood Lizzy om op handen en knieën te zitten voor de bank. Zelf ging ze wijdbeens op de bank zitten. Ze duwde Lizzy’s hoofd naar haar kruis.

Lizzy protesteerde even. “Ik kan dit niet. Nee”, fluisterde ze, maar terwijl ze het zei, gaf ze al mee.

“Het is goed”, zei Viviënne. “Je hoeft alleen te doen wat jij prettig vindt bij jezelf”. Lizzy’s gezicht werd vuurrood. Viviënne lachte zacht.

Hoewel Lizzy overduidelijk geen ervaring had met een vrouw, hield ze zich niet in. Het was de alcohol en de roes van het orgasme die Lizzy aanspoorden. Lizzy had het idee dat ze in een droom was. Ze sloot haar ogen en liet zich door de droom meevoeren. Ze likte en zoog en duwde zonder aanmoediging haar wijsvinger naar binnen. Viviënne’s intieme zone voelde strak rond haar vinger, maar naarmate ze meer bewoog kreeg ze steeds meer ruimte. Ze gebruikte nog een vinger. En nog een vinger. Viviënne kreunde hardop en moedigde Lizzy aan. “Oh ja, ga door Lizzy. Je bent geweldig!” Lizzy voerde het tempo op.

Viviënne was onder de indruk. Door de alcohol was Lizzy veel ruwer dan ze waarschijnlijk was geweest als ze nuchter was geweest. Het idee dat ze zo opgevuld werd door Lizzy’s vingers en Lizzy’s tong en lippen op haar andere lipjes, waren genoeg om Viviënne tot een hoogtepunt te brengen. Schokkend kwam Viviënne klaar. Lizzy merkte het en zakte op de grond. Ze keek Viviënne dromerig aan, een mengsel tussen nieuwsgierigheid en totale afwezigheid.

Viviënne schokte nog iets na. Ze keek naar Lizzy die daar zo zat. Morgenochtend zou de wereld er heel anders uitzien. Ze zou niet meer terug kunnen. Waarschijnlijk waren het vooral de alcohol en schok geweest die ervoor hadden gezorgd dat ze dit met Lizzy kon doen. Lizzy leek nu bijna in slaap te vallen.

“Sorry Lizzy, ik wil het beste van vanavond maken”, zei ze zachtjes tegen Lizzy. “Blijf even hier, lieverd”. Ze zocht snel haar geliefde speelgoed bij elkaar.

“Viviënne, droom ik?” vroeg Lizzy verdwaasd toen Viviënne haar voor de bank op haar knieën liet zitten.

“Ja lieverd, je droomt”, loog Viviënne. “Leun maar op de zitting nu. Goed zo”. Viviënne ging achter Lizzy zitten en keek naar haar mooi gevormde zandloperfiguur. De ronde lijnen kwamen uit bij haar kont. Viviënne streelde Lizzy’s billen en drukte haar lipjes open. Ze likte de warme ingang van Lizzy en merkte dat Lizzy nog steeds nat was. Zonder aarzelen koos ze haar favoriete speeltje voor twee uit. Ze plaatste de dildo eerst bij zichzelf. Ze pakte Lizzy bij haar heupen en drukte het puntje van het speeltje door haar spleetje. Lizzy hapte naar adem. Viviënne trok terug en drukte nog een keer langzaam de volledige lengte in Lizzy. Lizzy maakte weer zachte geluidjes. Nu stootte Viviënne harder. Ze voelde hoe haar uiteinde bewoog bij iedere stoot die ze Lizzy gaf. Ze liet Lizzy’s heupen los.

Met één hand greep ze naar Lizzy’s borsten. Ze kneedde haar harde tepels, hield ze stevig vast tussen duim en wijsvinger en trok. Met haar andere hand gleed ze tussen Lizzy’s benen. Ze voelde hoe ze de dildo tussen Lizzy’s lipjes stootte. Ze trok aan het zachte vlees om Lizzy nog gevoeliger te maken voor de stoten. Ze wreef over het zeiknatte genotsknopje van Lizzy. Ze verhoogde het tempo en voelde hoe haar kant van de staaf haar meest gevoelige plekje raakte bij iedere stoot. Lizzy begon hardop te kreunen in het ritme van de stoten van Viviënne. Viviënne voelde hoe ze haar tweede hoogtepunt ging bereiken. Ze kreunde met Lizzy mee. Haar handen maakten nu harde bewegingen in Lizzy’s poesje. Ze duwde Lizzy’s schaamlippen tegen de dildo en ze trok hard aan Lizzy’s tepel. Lizzy kwam gillend en spuitend klaar. Dit was de druppel voor Viviënne. Ze ramde met alle macht haar onderlichaam nog een paar keer tegen Lizzy’s schokkende onderlichaam en kwam zelf ook klaar. Ze liet zich op Lizzy’s rug vallen en kuste de bezwete huid onder haar. Lizzy had haar ogen dicht en reageerde niet meer. Ze was waarschijnlijk uitgeput. Hoewel Viviënne nog even door had kunnen gaan, bedacht ze zich. “Kom Lizzy, we gaan naar bed”, zei ze, terwijl ze de half slapende Lizzy naar de slaapkamer trok.