Eindelijk, na een jaar vol ellende weer eens heerlijk genieten van een onbezorgde vakantie. Een scheiding, een faillissement en ontslag verder, gaat het nu eindelijk weer eens bergopwaarts. Letterlijk: op naar de Oostenrijkse bergen. Nu ik dan eindelijk in de bus zit voor een welverdiende vakantie, merk ik eigenlijk pas hoe moe ik ben…Ik heb dit plekje in de bus zwaar moeten bevechten, maar gelukkig haakten op het laatste moment 2 mensen om onduidelijke redenen af. Nu zit ik hier achterin de bus, met hoe verrassend: een mede-huwelijkskneus. Leuke jongen wel, moet ik zeggen: grappig, slim en met een leuke uitstraling. Het is geen George Clooney, sterker nog: zijn naam is Jeroen. Dat levert in combinatie met mijn naam de ultra suffe namencombi ‘Saskia en Jeroen’ op. Ik barst in lachen uit, omdat ik er direct achteraan denk: `Saskia en Jeroen gaan het doen….’. Inwendig moet ik glimlachen om hoeveel moeite hij doet om leuk over te komen terwijl hij eigenlijk heel verlegen overkomt. Het zou me niet verbazen als hij al een jaar droog staat… Zoals gezegd, ik ben hondsmoe van alle toestanden van afgelopen jaar en luister daarom meer dan dat ik spreek. Mijn lachjes en knikjes worden door Jeroen geïnterpreteerd als mysterieus. Ik laat het maar zo en zeg dan dat ik toch nog heel even wil slapen voor we aankomen.
De volgende dag bereid ik me voor op ‘je weet maar nooit wat er kan gebeuren’. Dat betekent fijne lingerie en subtiele make-up, die mijn door de meeste mannen gewaardeerde, meisjesachtig frisse uitstraling tot leven doet komen. Een slimme meid is immers op de toekomst voorbereid. Mannen hebben er geen idee van hoeveel tijd het kost om er aantrekkelijk-naturel uit te zien…Met Peter onze skileraar, een stoere Hollandse vent van circa 1,90 m, had ik gisteravond al even kennis gemaakt. Hij is net als ik een liefhebber van een goede whisky, maar ik koos ervoor om dat nog even niet bekend te maken: Ik wil mijn meisjesachtig imago nog even in stand houden en ga dus braaf aan de witte wijn. Peter heeft niet veel tekst, maar wel veel spieren en dat is ook prima. Ik merkte dat hij enorm zijn best voor me deed en toen hij voorstelde om morgen met zijn drieën (Jeroen gaat ook mee) off-piste te gaan skiën, deed ik voor de vorm even hulpeloos en bang en stemde toen in. Je moet zo’n man de gelegenheid geven om op te treden als held als het nodig is…(toch J)
Het skiën ging heerlijk en het gezelschap was uiterst aangenaam: we lachten wat af. Jeroen was nog een tikkie verlegen en duidelijk enigszins geïntimideerd door het imposante voorkomen van Peter. Grappig om te zien hoe ze onderling stilletjes een ‘verborgen’ strijd met elkaar aangingen. En uiteindelijk deden ze niet voor elkaar onder, wat ik erg waardeerde aan die wat stille Jeroen: die liet zich het kaas niet van het brood eten. We gingen zo op in elkaars gezelschap dat we te laat de donkere sneeuwlucht opmerkten en het duurde niet lang totdat de omstandigheden te belabberd werden om te skiën. Ik kneep hem eerlijk gezegd wel een beetje en die rot-mascara liep ook nog uit, waardoor ik binnen no-time tranende panda-ogen had. Lieve Jeroen begon me gerust te stellen: die dacht natuurlijk dat ik helemaal in paniek was een hysterische huilbui had gekregen. Peter kwam gelukkig met een bruikbare oplossing: een ski-hut in de buurt, waar we zolang konden schuilen.
De skihut was verrassend comfortabel: matrassen, open haardje, wat stoelen en een tafel. En guess what? Peter had nog een flesje schnapps en lucifers in zijn binnenzak. Samen met de open haard en de voorraad droge haardblokken was dat een onweerstaanbare combinatie. Het vuur brandde snel, zowel in de open haard als bij de mannen: In hun ogen las ik de wiskundesom die ze stilletjes al gemaakt hadden: mannetje, mannetje, vrouwtje, open haard, drank en voorlopig niet weg kunnen….Peter voegde de daad bij zijn rekensom en stelde voor om die natte kleren maar uit te doen, om maar vooral niet verkouden te worden. Doorzichtig, maar leuk…
En daar lagen we dan voor de open haard, met zijn drieën naakt onder een deken voor de open haard. Twee gespierde mannenlijven zo dicht bij, zo tergend dichtbij. Jezus wat had ik dit gemist. Ik wilde mijn masker van ‘braaf’ meisje nog niet afzetten, maar vond het bijna ondraaglijk om af te wachten. Snel ‘fantaseerde’ ik verstijfde rug- en beenspieren en gelukkig hapten de heren gretig toe met een massage-aanbod. Sterke handen gleden over mijn beiden bovenbenen…steeds hoger. Mijn hardslag en ademhaling versnelden, zeker toen Peters hand quasi per ongeluk mijn poesje aanraakte. Zou hij gevoeld hebben hoe ontzettend nat ik was? Het antwoord kwam snel, Peter nam, letterlijk, het voortouw naar een verdieping van dit geile gevoel. Zijn simpele ‘ik wil je neuken’, kwam precies op tijd, want ik barstte bijna uit elkaar van opwinding. Gewillig ging ik op handen en knieën zitten, mijn kontje aan hem aanbiedend. Centimeter voor centimeter voelde ik zijn lange keiharde paal bij mij naar binnen glijden. Onwillekeurig spande ik de spieren in mijn kutje aan, om hem nog beter te voelen. Jeroen zat voor me en ik kon me niet beheersen: ik pakte zijn pik en zoog hem af zo hard ik kon. Als ik toen een wens had mogen doen, had ik graag een extra hand gehad om mezelf te vingeren…Maar toch, twee harde stijve pikken is ook al heel lekker voor een meisje dat al zo lang zonder ‘the real thing’ zat (sorry Tarzan). Toen mijn twee hengsten klaargekomen waren, voelde ik me vrij genoeg om nog even verder te vingeren tot bij mij ook de golven door mijn lijf sloegen. Ontspannen en spinnend als een huiskat nestelde ik me tegen de twee bezwete gespierde lijven aan en zei: ‘God damn it! dit moeten we vaker doen!
