Droom Of Werkelijkheid - 22

Enkele mannen waren bij Gabriel geweest om hem te begroeten. Hij sprak met ze in de taal die ik niet verstond. Latiffa had me een aantal lessen gegeven in inmiddels, ik had dus wel door dat ze vragen stelde over mij een paar keer viel de naam van Stefan ook daardoor wist ik het zeker. Wat er precies werd gezegd dat begreep ik niet. Gabriel keek enkele keren tussen het gesprek door naar me. Hij dit dit op een manier dat ik er kippenvel van kreeg. Hij kwam met zijn mond richting mijn oor en vroeg me of ik het opwindend vond. Ik voelde me betrapt en wist niet waar ik kijken moest. Hij moest zo hard lachen dat hij tranen in zijn ogen kreeg. Ik werd er woest van.

Ik besloot op te staan. Abrupt stopte Gabriel met lachen schoot omhoog en greep me bij mijn arm. Ik draaide me naar hem toe en gaf hem een zeer boze blik. Zijn greep verstevigde en hij trok me dichterbij. Hij fluisterde in mijn oor; " ik zou me niet tarten, niet vanavond daar krijg je spijt van geloof me". "Ik weet dat je veel moet leren en ik moet zeggen mijn handen jeuken om je onder handen te nemen". Stefan geeft je heel veel ruimte, ruimte die je van mij niet had gekregen vertelde hij. Ik keek in zijn dwingende ogen en wist dat hij dit meende. Ik moest de brok in mijn keel heel even wegslikken. Ik kon hem niet inschatten nog dus besloot het risico niet aan te gaan voor nu. Latiffa had me gewaarschuwd eerder. Ik keek haar kant op en zag dat ze zuchtte van opluchting. Ik lachte naar haar. Als Stefan al een harem zou willen dan zou ik graag iemand als Latiffa erbij willen. Ze is echt een topmeid.

Ik voelde een gemeen gedachte opkomen dat er ook iemand als Jasmine moest zijn en dan hopen dat ze veel fout deed kreeg ze alle straf. Ik strafte mezelf af vanwege de gedachte. Ik vond het niet netjes dat ik dat dacht. Zo ben ik helemaal niet. Hoewel ik moet zeggen dat Jasmine eens flink op haar lazer moest hebben dan zou ze misschien wat liever zijn voor de meiden.

Garbiel zag dat ik in gedachten was en vroeg me waar ik aan dacht. Ik keek hem aan en zei niets bijzonders gewoon dingen. Hij nam hier geen genoegen mee en bleef doorvragen. Zijn blik veranderde van nieuwsgierigheid naar eisend. Jee zeg dacht ik "wat een dominante kwal".

Maar net als ik dat dacht voelde ik ook de kriebels in mijn onderbuik. Mijn knieën trilde heel even en mijn adem stokte. Ik kon het niet helpen dat ik dacht dat ik hem wilde. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik moest meteen denken aan wat hij eerder zei. Het is niet hem maar wat hij te bieden heeft. Ik mistte Stefan op dat moment.

Een felle pijn haalde me uit mijn gedachten. Gabriel had even flink in mijn tepel geknepen omdat ik nog geen antwoord had gegeven. Ik was meteen wakker. Ik riep; Auw... gelukkig zag ik zijn blik eerder dan dat ik mijn zin af kon maken. Zijn blik deed me de woorden eikel inslikken. Het was heel duidelijk dat ik die zin maar beter niet af kon maken.

Hij keek me aan en vroeg of hij nog antwoord ging krijgen of dat ik toch zijn geduld ging testen. Nog voor ik iets kon zeggen ontstond er een soort commotie in de zaal. Een van de meisjes was ongehoorzaam en ze werd gestraft door een andere man. Gabriel keek naar me en zei heel kort en krachtig; " zit!" Ik ging meteen zitten. Ik zag dat Gabriel naar de groep liep.

Even later zag ik dat hij het meisje uit de groep haalde. Hij had haar arm vast zoals hij eerder de mijne ook vast had. Ik zag hoe hij haar polsen in de boeien sloeg die met kettingen aan een balk waren bevestigd. Haar jurk werd uitgedaan door enkele andere dames. Daarna werden haar voeten gespreid vastgebonden en werden de kettingen strak getrokken. Ze stond daar helemaal spiernaakt gespreid in de zaal op een soort podium. Ze begon te huilen. Ik had medelijden met haar. Ze zag er erg ongelukkig uit.

Gabriel kwam naar me toe. Hij boog voorover en zei; "goedzo meisje, je hebt je netjes gedragen en bent blijven zitten. Dat zal vast heel moeilijk zijn geweest voor je". Ik knikte. "Nu moet je goed opletten", je werd door haar gered anders was jou dit lot beschoren vertelde hij. Hij had gezien dat ik dus opstandig wilde gaan doen. Gabriel knipte in zijn vinger en Jasmine kwam hem een zweep brengen. Ze keek me vuil aan en ik zag ook een hele gemene lach op haar gezicht. Ik wist zeker dat zij hier iets mee te maken had. Gabriel stond op en liep terug naar het meisje. Ik zag haar naar hem kijken ze wist precies wat er komen ging. Ze zei geen woord maar rechte haar rug. Gabriel liet de zaal weten dat ze gestraft zou worden voor haar ongehoorzaam gedrag. Aan de man vroeg hij hoeveel slagen gepast was volgens hem. De man antwoorde twaalf slagen. Ik zag haar verschrikt kijken.

Gabriel ging staan en hief de zwiep. Met een kracht landde deze op de rug van het meisje. Die op haar liep beet ze wist dat ze stil moest zijn. Na de vierde slag hield ze het niet meer en kwam er een kreet uit.

Jasmine stond erbij. Ik keek naar Latiffa en zij keek naar mij en schudde haar hoofd. Ze bedoelde dat ik me er niet in moest mengen omdat ik het dan alleen maar erger zou maken. Ik wist dat het meisje dit niet vol zou houden. Ik wist ook dat Jasmine de schuldige was en niet zij. Ik wist niet wat er was gebeurt maar ik voelde het gewoon. Bij klap 8 hield ik het niet meer. Ik rende naar haar toe en riep; "genoeg". De hele zaal was stil.

Gabriel keek me aan zijn ogen stonden woest. Hij kwam op me af en pakte me vast. "Je kon het niet laten he",vroeg hij heel boos. Ik richtte me op en beet hem toe "nee inderdaad". Ik kan veel hebben maar niet dat je de verkeerde straft. Verschrikt keek hij me aan. Iedereen keek hem aan. En hij voelde dit. Hij moest wel reageren anders verloor hij status.

Hij pakte me vast en nam me woest mee weg uit de zaal. Het meisje liet hij in de boeien hangen. Tegen de heren zei hij dat hij dit even ging regelen en zo terug was. De heren keken teleurgesteld naar hem. Ze hadden graag willen zien dat ik straf kreeg waar ze bij waren. Hij nam me mee naar mijn kamer. Gooide me op het bed en bond me vast. "Ik handel het zo met jou af jongedame", zei hij. Hij liep zonder verder iets te zeggen de kamer uit en sloot de deur. Het was stil mijn kamer lag best wel een eindje van de zaal vandaan. Ik kon alleen maar denken wat ik nu weer had gedaan. Ik hoopte dat ze niet nog meer straf kreeg. Ik had hem wel te kijk gezet dat hij wel moest reageren.

Het leek wel een eeuwigheid te duren voordat de deur weer open ging. Mijn hart bonkte in mijn keel en borst toen ik hem binnen zag komen. Hij was nog steeds woest dat kon ik zien. Zonder ook maar iets te zeggen maakte hij me los. Hij pakte me vast en met een handige draai lag ik over zijn benen. Hij deed mijn jurk omhoog. Net zoals de andere meiden was ik verplicht naakt eronder. Hij liet zijn hand rusten op mijn billen. Ik werd er onzeker en geil van. Ik wist niet wat hij ging doen. Ineens voelde ik zijn hand niet meer heel even maar en toen was er een scherpe pijn van de tik die ik kreeg. Ik gilde het uit. Ik vervloekte hem. Ongestoord ging hij door. Ik denk dat we bij klap vijf of zes waren toen hij zei; "wees nu stil domoor. Ik ga net zolang door tot je het draagt zoals het hoort". Die woorden kwamen zo binnen. Ik was drijfnat en bloedgeil. Ik hoorde zijn stem overslaan en wist dat hij dit ook voelde. Ik was meteen stil de woorden waren zo een eis dat ik niet anders kon dan gehoorzamen. Mijn stil zijn werd beloond met een aai over de gevoelige plekken van mijn billen. Er volgde nog twee slagen die ik kon verdragen zonder het uit te gillen. "Goed zo meisje, eindelijk heb je het door". Hij tilde me op en ik stond ineens weer op mijn voeten. Ik voelde mijn geil langs mijn been lopen. Mijn blik viel op de flinke bult tussen zijn benen.

Oh wat wilde ik hem graag voelen tussen mijn benen. Ik keek hem aan het vuur in zijn ogen verraadde dat hij precies hetzelfde dacht en wilde.

Hij stond op en kwam voor me staan. Hij pakte me vast en legde me terug op bed. Deze keer op mijn buik. "Blijf liggen" zei hij nog altijd even dwingend. Hij liep even naar de badkamer en kwam vrijstel weer terug. Hij tilde mijn rok op. Ik verstarde wat was hij nu weer van plan dacht ik. Ik voelde paniek opkomen. Ik wist dat ik geen schijn van kans maakte tegen hem. Hij moet het gemerkt hebben maar hij zei niets. Onverstoord ging hij verder. Even later voelde ik zijn handen op mijn billen. Hij smeerde olie uit over mijn billen. Dat voelde er goed na die klappen die ik had gehad. Nadat hij dit had gedaan deed hij mijn jurk terug goed.

Hij hielp me overeind. Hij kuste mijn wang en nam me mee terug naar de zaal. Toen we daar aankwamen voelde ik iedereen kijken. Ik boog mijn hoofd en keek naar beneden. Eenmaal bij de stoel duwde Gabriel me op mijn knieën op het kussen. Ik moest de rest van de tijd zo blijven zitten geen gemakkelijke positie. Ik zag het meisje nergens. Ik zocht Latiffa maar ook zij was er niet. Ik weet zeker dat ze het meisje aan het verzorgen is.

Het werd al laat en de gasten vertrokken 1 voor 1. Iedereen kwam Gabriel nog even begroeten en allemaal keken ze verlekkerd naar me. Ik voelde Gavriel zijn trots. Toen iedereen weg was kwam Jasmine naar Gabriel. Heel kort wisselde ze een paar woorden met elkaar. Daarna vertrok Jasmine maar eerst keek ze nog even erg boos naar me. Kennelijk was ze teleurgesteld en had ze gehoopt dat Gabriel haar weg zou brengen maar dat deed hij niet.

In plaats daarvan wendde hij zicht tot mij. Zo jongedame. Vertel eens waar dat allemaal voor nodig was. meteen herinnerde ik me weer wat er allemaal aan de hand was voordat ik die slaaf kreeg. Ik werd meteen weer boos. Ik sloeg me armen over elkaar en zei niets. In plaats daarvan keek ik hem alleen aan. Ik zag dat hij het er moeilijk mee had. Meteen schoot mijn gedachten naar mijn onderbuik. Dat gevoel was er nog steeds. En aan zijn ogen te zien bij hem ook. Hij wist niet wat hij ermee moest. Deze chemie was erg sterk. Hij koos voor de beste uitweg. "Goed dan zeg je niets", zei hij. Hij nam me mee terug naar mijn kamer. Legde me weer terug vast en deed mijn blinddoek weer voor. Overgeleverd aan dat gevoel tussen mijn benen liet hij me achter. Wreed maar wel netjes. Ik weet zeker dat er anders dingen gebeurd waren waar we spijt van zouden krijgen. Hij liep weg en zei me dat we het er morgen over zouden hebben als ik afgekoeld was.