Een Plotseling Natte Zomeravond In Zeeland

Na mijn vele fietstochtjes in de polder rond mijn woonplaats besloot ik eens een andere omgeving te kiezen. Verandering van spijs doet eten, zeggen ze. Ik ging twee weken op vakantie in een knusse B&B in Zeeland en fietste daar op een mooie, warme zomeravond een route langs het water. Als het erg warm is, zoals de laatste zomers vaker het geval is, fiets ik hoofdzakelijk 's avonds en neem dan toch nog twee flessen water mee in mijn fietsjack. Zo uitgedost lijk ik aardig op een waterdrager en 'knecht' in de Tour de France. Al zijn de meeste wielrenners daar toch heel wat jonger dan de Eenzame Fietser ...

Ik stopte ergens waar het rustig was, om even wat water te drinken. Het sterk aflopende grasstrandje naast het fietspad was bijna uitgestorven, het was al na zevenen. De opgeschoten jeugd had andere hangplekken uitgezocht, verderop langs het water, want die plekken was ik al eerder tijdens mijn tocht langs het mooie Zeeuwse water tegengekomen. Het veel herrie daar, dus had ik besloten verder te fietsen. Zwembaden had je hier trouwens niet. Dat was ook niet nodig met zoveel water om je heen. Het enige wat je nodig had was een strand of een andere plek waar je makkelijk het water in kon en ook nog lekker kon zonnebaden.

Ik keek even om me heen. Eerst over het bijna rimpelloze water en vervolgens landinwaarts. Er lagen twee vrouwen op twee grote, kleurige handdoeken. Een donkerharige en een blonde, zag ik toen ik hen in me opnam, en ze lagen wel erg dicht tegen elkaar aan. De gemiddelde leeftijd van de meisjes in mijn omgeving die ik zag liggen als ik langsfietste, was een jaar of 15, met bikini's en badpakken uit het jaar nul. Van de kringloop? Of van hun moeder? De dames die ik nu zag, waren wat ouder, een jaar of twintig. Mooie slanke lijven, al kon ik ze voorlopig slechts op enige afstand en van achteren bewonderen. Lekkere stevige billen ook, dat zeker. Ze droegen allebei een bikini, die ongeveer de helft kleiner was dan wat er gemiddeld op mijn favoriete strandje in het Groene Hart werd gedragen. Een rode en een kobaltblauwe. En toen ik nog beter keek, zag ik opeens dat ze aan elkaar zaten te frunniken.

Dat was me eerst niet opgevallen omdat ze zo dicht bij elkaar lagen, met de gezichten naar elkaar toe, zachtjes pratend. Maar volgens mij waren ze elkaar aan het vingeren, als ik me niet vergiste. Ik zag handen tussen hen bewegen op een bepaalde manier. En ik meende ook gekreun te horen. Die constatering wond me enorm op. Ik stapte snel af en parkeerde mijn fiets op de standaard. Bij het idee van twee vozende jongedames voelde ik mijn pik in mijn strakke fietsbroek groeien. Ik wilde op een nonchalante, onschuldige manier uitvinden wat er daar op die grashelling gebeurde, zonder de dames af te schrikken..

Ik schraapte mijn keel, zodat de twee bikinidames me tijdig opmerkten en enigszins geschrokken naar mij omhoog keken. 'Goeienavond, mag ik even bij jullie komen uitrusten, of stoor ik dan?', vroeg ik hypocriet. De donkerharige, die mooie krullen in haar lange haar had, keek omhoog en antwoordde: 'Nee hoor, kom rustig zitten. We waren alleen even met elkaar aan het spelen.' Ik keek haar quasi-verrast aan en zei: 'Spelen? Hoe bedoel je?'

'Ach, we zijn allebei nogal snel geil, en vaak zijn we ook nog geil op elkaar. Daarom. Trouwens, ik ben Danica en mijn vriendinnetje hier heet Fay. En hoe heet jij, stoere fietser?' Ik noemde mijn naam en zeeg in het gras neer, terwijl ik mijn groeiende paal een beetje probeerde te camoufleren door niet te wijdbeens te gaan zitten en mijn hand als deksel te gebruiken. Danica en Fay gingen rechtop zitten, en nu kon ik ze beter bekijken. Danica had de grootste borsten van de twee. Ik doe niet in maten, maar ze zagen er mateloos lekker uit. Die van Fay waren minder bol, maar waren ook lekker stevig.

Ze waren allebei niet te versmaden. En het was geen wonder dat ze met elkaar rotzooiden. Maar 'three is a crowd' en hoe manoeuvreerde ik me hier op een handige manier tussen? Terwijl ik naarstig naar een list zocht, besloten de weergoden me een handje te helpen, want uit de wolken die zich het afgelopen half uur hadden samengepakt, begonnen opeens grote regendruppels te vallen. De dames trokken meteen hun t-shirts aan en sloegen hun king-size handdoeken om zich heen. Mij deerden de regendruppels niet en ik was toch al bezweet van het fietsen.

'Shit, weet jij ergens iets waar we kunnen schuilen, hier in de buurt?', vroeg Fay aan Danica. Ik dacht even snel na en zei: 'Op enkele minuten van hier zag ik in het weiland een oude schuur. Daar kunnen we vast wel schuilen'. De dames pakten snel hun spullen bij elkaar, deden die in hippe rugzakjes en Danica zei: 'We fietsen wel achter je aan, laten we snel hier wegkomen voordat het nog harder gaat regenen.' Ik sprong op mijn fiets, wachtte tot de dames bij hun fietsen waren en leidde de weg over het inmiddels natte fietspad.

We fietsten door de regen tot ik na enkele minuten stopte bij een nogal vervallen schuur. Hij stond op een meter of 20 rechts van het fietspad. We konden alleen bij de schuur komen door over een hek te klimmen, maar als het flink regent – want dat deed het inmiddels – wil je wel. Ik keek even of we geen koeien stoorden in hun avondgebed. Geen koe te zien. Want ik had geen zin om de dames te moeten beschermen tegen opdringerig vee. Ze kregen mij al over zich heen straks, dat was genoeg. Al wisten ze dat nu nog niet. 

We renden de schuur in. Nouja, schuur. Het was eigenlijk meer een houten afdak, want de voorkant was er helemaal uit. In een hoek van de schuur lag wat hooi en wat leek op andere etenswaar voor het vee. Het dak was gelukkig nog heel en lekte niet. Nog niet. We keken zo uit op het fietspad, waar we wel zichtbaar waren voor voorbijkomende fietsers natuurlijk. Maar we stonden droog, dat was het belangrijkste. En we konden onze fietsen, die in allerijl in het gras waren neergekwakt, in de gaten houden.

'Jezus, ik ben zeiknat.' zei Fay, door haar natte haren naar haar drijfnatte shirt kijkend, waar de tepels nu dwars doorheen staken. 'Shit, ja', reageerde Danica, 'ik ook. Laten we die natte kleren uittrekken, anders vatten we nog kou. Of heb jij bezwaar tegen twee blote meiden, ouwe rukker?', vroeg ze aan mij. 'Want ik heb je pik wel zien groeien in je fietsbroek, daar aan het strandje'.

Ik was te verrast om snel en adequaat te reageren en de jongedames wachtten ook niet op mijn reactie. Binnen een mum van tijd hadden ze hun natte t-shirts uitgetrokken en ook hun bikinitopjes. Ik keek tegen vier ondeugende, stijve tepels aan. Danica en Fay keken elkaar giechelend aan en trokken ook hun bikinibroekjes uit over hun benen, om mij te plagen wellicht. Want mijn pik groeide gestaag bij het zien van al dit moois. Twee heerlijke geschoren kutjes, twee strakke meisjes, ook nog van een van mijn favoriete leeftijdsgroepen ('sin twins'), en twee sets heerlijke tieten met stijve tepels! Ik begon al te fantaseren over wat er ging volgen …

'En houd jij zelf die natte kleren aan, terwijl je je staat te verlekkeren aan ons?', sarde Danica. Ze deed resoluut een stap naar voren, waarbij haar borsten een beetje schudden. Dat maakte mij nog geiler dan ik al was. Ze knielde en trok behendig mijn natte fietsbroek naar beneden. Als een gespannen veer sprong mijn stijve pik tevoorschijn. 'Zo, Fay, die heeft er zin in, zeg!' Ik reageerde gemaakt defensief met: 'Ik dacht dat jullie alleen van vrouwen hielden'. Danica lachte en zei: 'Nee, hoor, we doen het met vrouwen en met mannen. Veel meer keus dan, toch?'