Roodharige Ellen Is Een Mannenmagneet - 5

Mooie rooie Ellen keek hem een beetje verbolgen aan. 'Viespeuk, natuurlijk ruik ik daar niet lekker. Je ruikt gewoon een ordinaire kutlucht, zoals bij iedere vrouw met een nat kutje.' John lachte nogal luid en zei net iets te hard: 'Oh, sorry hoor, maar ik vind jouw kutje echt heel lekker ruiken.' Mensen keken opeens nieuwsgierig op. De handdoek lag nog steeds op zijn plek om de lichaamsdelen te bedekken waar men op blote toestand aanstoot aan kon nemen. John propte zijn pik weer in zijn broek en terwijl hij quasi-schuldig om zich heen keek, trok hij als een Hans Kazan de handdoek weg.

'Zo, Ellen, waar spreken we af?' Ellen slaakte een zucht. 'Wat ben jij een drammer, zeg!' John lachte weer en zei: 'Sorry, hoor. Kan ik niks aan doen. Ik wil al vanaf de eerste keer dat ik je zag, seks met je. Dus vind ik dat ik me al aardig lang heb ingehouden.' Er volgde weer een zucht. 'Weet je dat ik mijn hele volwassen leven al mannen van me af moet slaan. Dat is ook een van de redenen dat mijn huwelijk gedoemd was te mislukken. Mijn man moest zwaar tegen zijn zin accepteren dat ik publiek bezit was.'

'En dat is hem uiteindelijk niet gelukt. Want er was altijd wel een John die zijn zinnen erop had gezet om Ellen te versieren en te proberen haar in de koffer te krijgen.' John kreeg bijna medelijden met die ex van haar. Maar ze was nu vrijgezel, die mooie Ellen, dus hoefde hij geen rekening meer te houden met een jaloerse echtgenoot. Dat scheelde een slok op een borrel.

'Moet je luisteren, John, ik vind je best aardig, en ik ben ook niet van steen, zoals je gemerkt hebt. Maar als we verder willen gaan, moet dat absoluut in het geheim gebeuren, anders ben ik geheid mijn baan kwijt. Want er wordt enorm gekletst door de mannen in die kroeg. En de muren hebben ogen. Of hoe zeg je dat ook alweer?'

'En ik heb zo snel niks anders met een jong zoontje dat ik niet constant bij mijn ouders of bij anderen wil droppen. Dus aan jou de schone taak om iets te bedenken waardoor jij aan je trekken komt en ik ook, en het risico op ontdekking nul is. Want anders doe ik er niet aan mee. Hoe graag ik ook weer seks wil. Want ik sta al weer een tijdje droog.'

John kon niet zo snel wat bedenken, dus zei hij: 'Laat dat maar aan mij over, Ellen. Ik wil heel graag, en nu ik weet wat je voorwaarde is, zal ik extra mijn best doen om met een oplossing te komen waar jij je gelukkig bij voelt. Geef me even tijd.' Ellen knikte en pakte mijn rechterhand even beet. 'Dat vind ik fijn, want ik geef mijn lichaam niet aan de eerste de beste weg. De gemiddelde man denkt wel dat ik een makkelijk te veroveren slet ben, omdat ik rood haar heb en in een kroeg werk, maar dat is niet zo.'

John knikte en keek haar in haar mooie ogen: 'Dat voel ik me extra vereerd dat je het met mij wel wilt doen. Of ben je zo wanhopig na een tijd zonder seks, dat je mij nu op de koop toe neemt?' Ellen glimlachte en zei: 'Nou joh, gekkie. Zo ben ik niet. Ik wil wel seks met een leuke, lieve man, maar niet ten koste van alles. En bovendien kan ik natuurlijk ook mezelf bevredigen, maar dat vind ook gewoon minder, eh ,,, bevredigend.'

John vond Ellen erg ontwapenend en ook komisch, en dat maakte zijn verlangen naar seks met haar alleen maar groter. Hij moest dus snel een waterdichte oplossing bedenken. Voordat hij niet meer goed kon nadenken van verlangen. Dan was het te laat en moest hij Ellen laten ontsnappen. Maar zo ver was het gelukkig nog niet. Hij had de tijd aan zijn zijde. Want zij was minder ongeduldig dan hij.

Intussen kwam Kevin al weer een keertje aanrennen om zijn moeder mee te sleuren naar zijn zandkasteel. Weer zag ik haar mooie tieten bewegen tijdens haar loop en weer zag ik de blikken van die andere mannen. Wat een magneten waren die tieten, zeg. Kon hij die nou maar eens lekker kneden. En zijn tong over die mooie tepels laten gaan. Oei, zijn pik groeide al weer in zijn broek!

Ellen kwam teruglopen met Kevin, want het was tijd om naar huis te gaan. Tranen met tuiten bij Kevin, want die kon zijn kasteel natuurlijk niet meenemen. John voelde met de kleine jongen mee, want hij moest Ellen straks ook achterlaten. Ze moest die avond werken en hij had besloten haar in de kroeg een avondje met rust te laten. Dan kon hij beter over zijn strijdplan nadenken, dan wanneer ze constant voor hem heen en weer liep en haar lekkere luchtje in zijn neus doordrong. En haar rooie haren en haar mooie uiterlijk als een lap op een stier werkten. En zijn hersens op hol sloegen.

Het was op zich niet zo moeilijk. Hij moest haar een keer naar zijn woning zien mee te krijgen na haar dienst, die rond 1 uur afliep. Dan sloot de kroeg en ging ze meestal snel naar huis. Maar haar baas bracht haar dan, vanwege de veiligheid. En daar moesten ze nu wat op verzinnen. Dat ze een keer niet door haar baas naar huis werd gebracht. Misschien moest John diens auto onklaar maken en zich dan als taxi aanbieden voor Ellen en haar baas bij de kroeg op de Wegenwacht laten wachten. Dat was niet eens zo'n gek idee, toch?