Center Parcs - 14

De volgende morgen werd ik vroeg wakker door het ongewone gevoel van een warm naakt lijf dat tegen me aanlag. Tegen mijn blote billen priemde een keiharde piemel, de ochtenderectie van een nog in diepe slaap verzonken Gert-Jan. Ik probeerde het laken van me af te slaan, en me voorzichtig zijdelings uit bed te laten rollen, maar van zodra ik één been op de vloer had gezet, opende het jonge kereltje slaperig zijn ogen.

“Tom? Wat ben je van plan?”

“Blijf maar lekker liggen, Gert-Jan, ik loop even naar de ParkPlaza en ga broodjes halen voor jullie ontbijt.”

“Zal ik mee gaan?”

“Nee, blijf maar liggen, maar beloof me dat je gewoon verder soest en niks doet?”

“Ik beloof het. Wat volgt er als beloning als ik dat doe?”

“Grappig hoor, waarom zou je daarvoor beloond moeten worden?”

“Omdat ik zo flink ben?”

“Slaap jij maar flink verder, ondeugende jongen. Ik ben zo terug.”

Onderweg naar de ParkPlaza dacht ik na hoe ik hem zou kunnen verwennen op een verrassende manier. Ook wou ik de andere vrienden best wel een leuk momentje bezorgen. Een stout plannetje kwam bij me op.

In de kleine supermarkt kocht ik alles wat nodig was en daarna keerde ik terug naar de bungalow.

Toen ik aankwam, was alles nog even stil als toen ik was vertrokken. In de kamer waar ik de nacht met Gert-Jan had doorgebracht, lag de jongen half-wakker, half-slapend onder het laken. Zijn ogen lichtten op toen ik binnenkwam.

“Ga je me nu belonen omdat ik braaf gewacht heb?”

“Ik heb een ideetje om de anderen te verassen. Wil je me helpen?”

“Alleen als het even leuk als gisteravond.”

“Het gaat wel die kant op, maar veel hangt van jou af.”

“Vertel?”

“Nee, weet je wat, ik heb nog wat voorbereidend werk, en ik kom je halen als ik klaar ben.”

“Kun je het nu niet vertellen?”

“Het is leuker als het een verrassing is. Blijf lekker liggen en ik kom je straks halen.”

“Ok, maar haast je, Tom?”

“Ik doe mijn best. En, Gert-Jan, niets doen intussen he? Of nee, ik heb een beter idee. Neem een douche, maar maak geen lawaai. Met mijn scheerschuim en scheermesje verwijder je al je lichaamshaar vanaf je hals tot je voeten. En droog je daarna goed af. En...niet rukken!”

Ik liet de jongen alleen, en liep naar de keuken. Zo snel en stil ik kon maakte ik alles klaar. Maar blijkbaar sliepen de anderen nog diep. Toen ik alle voorbereidingen had getroffen, veegde ik de grote keukentafel grondig schoon. Daarna legde ik er een laken over.

Ik liep terug naar “onze” kamer waar Gert-Jan net klaar was met het nemen van een douche en zich aan het afdrogen was.

“Kom,” zei ik, “Je moet je niet aankleden.”

Zijn ogen fonkelden.

“Wat ben je van plan?”

“Zal je wel zien.”

Ik nam hem mee naar de keuken.

“Ga languit op je rug op de tafel liggen.”

“Wat ga je met me doen, Tom?”

“Ik ga voor de anderen een nantaimori-ontbijt klaarmaken. Dat betekent dat ik het ontbijt ga serveren op je naakte lichaam.”

“Wow, klinkt zalig.”

“Jij zal in elk geval als laatste ontbijten.”

“Geeft niet.”

“En de anderen eten enkel met de mond, niet met de handen.”

“Te gek!”

“Niet schrikken, ik ga je vastbinden, is dat ok? Vertrouw je me?”

“Doe alles waar je zin in hebt.”

Ik ga aan het werk. Met het touw dat ik in het supermarktje kocht, bind ik zijn polsen links en rechts aan de tafelpoten. Ook zijn enkels bind ik vast. De tafel is net groot genoeg om er zijn hele lijf op te leggen. Hij lag met benen wijd gespreid.

Met de dunne zwarte sjaal die ik bijh ad, blinddoek ik hem.

Nu maak ik het ontbijt klaar.

Op zijn gladde scheenbenen drapeer ik plakjes ham. Tussen zijn tenen stop ik opgerolde plakjes kippenwit. Zijn dijen bedek ik met de tot omelet gebakken eitjes aan de ene kant, en sliertjes spek aan de andere kant. Op zijn buik leg ik afwisselend een in vieren gesneden sneetje toast besmeerd met confituur, en dan een in vieren gesneden sneetje met chocopasta. Maar ik leg de sneetjes met het beleg naar onder. Op zijn ene borst legde ik kleine plakjes Gouda, op de andere leg ik stukjes salami. Tussen zijn borstkas en buik legde ik een kring van stukjes appel en sinaasappel.

Toen nam ik de grote pan. Die had merkwaardig genoeg een compleet ronde, houten steel. Ik had de steel ingewreven met olijfolie, en plaatste ze tussen zijn gespreide benen, en dan schoof ik langzaam de steel een tiental centimeter in zijn kontgaatje zodat de man vastzat. Gert-Jan kreunde even, maar gaf verder geen kik waaruit ik afleidde dat het ok was. Toen ik de steel in hem schoof, werd zijn piepkleine, slappe lulletje half stijf, maar het hing nog omlaag.

In de pan plaatste ik een aantal glazen vruchtensap met een rietje erin.

“Niet schrikken nu, Gert-Jan,” zeg ik, en ik neem een stukje touw, leid dat onder zijn teelbalzak, trek het strak aan en knoop het boven zijn teelbalzak en piemel weer dicht.

“Shit dat voelt goed, Tom, maar euh...ik voel hem al...mag hij?”

Inderdaad, ik zag hoe bijna meteen zijn halfslap-halfstijf lulletje zich oprichtte tot een stijve, dikke piet. Dat was nu net wat ik had gehoopt. Opgezwollen lag zijn penis boven op zijn buik.

"Ja hoor, geen probleem, geniet er van!"

Ik werkte mijn ontbijtbuffet af: ik trok zijn stijve roede recht en ik schoof vier van de zes verse donuts die ik had meegebracht van de bakker over zijn erectie en de ronde vorm van de donuts hield zijn lid opgericht, pal naar boven. Uit het torentje donuts piepte alleen nog een opgespannen eikel. Het ontbijt kon beginnen!

Snel liep ik naar de twee andere slaapkamers om Nico, Jeroen, Henk en Bas te wekken. Maar dat bleek al snel onnodig. Blijkbaar had mijn keukenlawaai hen gewekt, en lagen ze alle vier, twee aan twee, nog wat te soezen.

“Heren, het ontbijt is opgediend, maar er zijn een paar voorwaarden. Om te beginnen mag je slechts één voor één naar binnen. Tweede voorwaarde is dat je géén kleren aan trekt.”

“We moeten dus ontbijten in ons blootje?”, vroeg Jeroen.

“Klopt, heb je daar een probleem mee?”

“Absoluut niet, integendeel,” lachte hij.

Naakt stapte hij als eerste uit bed, en ik nam hem mee naar de keuken. Maar toen hij voor mij uit de slaapkamer kwam, greep ik snel zijn polsen en bond ze achter zijn rug aan elkaar vast. Zo leidde ik hem tot bij Gert-Jan.

“Hier moet je even wachten tot de anderen klaar zijn,” zei ik.

Jeroen lachte: “Man dat ziet er lekker uit!”

Ik liep terug naar de slaapkamer en herhaalde wat ik met Jeroen had gedaan ook met de drie anderen. ten slotte stonden ze alle vier poedelnaakt aan de tafel, met de handen op de rug gebonden. Ik had Jeroen en Nico aan de ene kant van de tafel gezet en Bas en Henk aan de andere kant.

“Tast toe, heren!”, zei ik, en ze vielen aan. Ik weet niet of het was omdat ze echt honger hadden dan wel of het de manier waarop het ontbijt was geserveerd was die hun appetijt aanwakkerde. Ze hapten overal op het prachtige lijf van Gert-Jan en de jongen genoot zichtbaar van de monden en tongen die hem overal likten. Spontaan liepen ze ook rond de tafel om overal aan te kunnen.