Een Schoonzusje. Lief Of ??? - 2

Het had iets onwerkelijks om nu hier te zitten, in de verder lege kamer van Wim. Op het tikken van een oude klok in de gang na -de deur stond op een kier- was er slechts stilte in huis. Maar plots hoorde ik zachte voetstappen, en iets wat er een beetje op leek, in de richting van de kamer komen. Mijn van spanning wat geslonken pik ging meteen weer omhoog. De kamer was met schemerlampen verlicht, mijn hoekje echter matig, zodat ik alles kon zien maar zelf slechts in een schaduw zichtbaar was.

Traag ging de deur open en Wim kwam binnen met aan de hondenriem Maartje, die echter als een gehoorzaam beestje op handen en knieën achter hem aan kwam zetten. Ze had een kort nachthemdje aan en was geblinddoekt. Wim deed de deur zachtjes op slot en deed zijn kamerjas uit zodat hij naakt midden in de kamer stond. Hij gaf me een knipoog en zette Maartje met de riem vast aan een haak in de wand. Het zag er routineus uit, dit leek een vast ritueel. "Zit en òp!" zei hij, en braaf ging Maartje rechtop zitten, haar armen in een L-hoek tegen haar lichaam gebogen. Ze had haar mond half open en had als een braaf diertje haar tong naar buiten hangen, wat er samen met die blinddoek al best spannend uitzag. Wim trok nu in een langzame beweging het lange shirt dat Maartje droeg over haar hoofd en armen naar boven, maakte de riem even los en weer vast en daar zat nu, helemaal naakt, Maartje met blinddoek voor Wim. En mij.

Ze had denk ik wel een vermoeden dat ik ook in Wims kamer zat nu; als hij het haar net al niet verteld had. En ze vermoedde dan denk ik óók wel dat ik nu naar haar keek. Het moest voor haar extra spannend zijn. Los van de perversiteit die er in de hele situatie in dit huis blijkbaar vaker was.

Wim liep nu om haar heen, streek met zijn handen over haar halflange blonde haren, over haar rug en billen, even in haar bilnaad en mompelde goedkeurende woordjes. "We gaan weer spelen, beestje, fijn spelen. En weer bijleren. Dat vind het baasje wel fijn, en jij ook hè?" Maartje knikte braaf. Wim pakte nu een oud rijzweepje van de wand ging achter Maartje staan. Hij begon haar tikken te geven op haar billen. Niet te hard maar pijn deed het wel zag ik. Ze begon te hijgen en te kwijlen en te steunen.
"Kom, niet aanstellen, jij, braaf blijven", grijnsde Wim. En haalde nog een keer gemeen uit waarop Maartje siste en bijna haar evenwicht verloor.
"Presenteer nu maar braaf je uiertjes en speentjes aan me", fluisterde Wim en prompt duwde Maartje met haar handen haar borsten, die verrassend groot en stevig waren, omhoog. Een enorm geil gezicht. Ook omdat haar tepels groot vooral heel hard waren nu; dat zat blijkbaar in de familie. Wim boog zich voorover en met een grijns pakte hij allebei haar tepels vast en kneep er harder en harder in. Maartje begon ook harder en harder te hijgen maar hield zich kranig. "Braaf. Zo zie je waar lang trainen toe leiden kan". En hij aaide haar nu weer even over haar hoofd. "Kom", zei hij en trok haar in de richting van zijn luie stoel. Ze schuifelde er met moeite op haar knieën achteraan, nog steeds haar handen onder haar borsten. Wim wenkte me om naast hem op de andere luie stoel te gaan zitten, zo dat ik kon zien dat Maartje tussen zijn benen terecht kwam tot vlak voor zijn lekkende pik. "Je hebt vast dorst, ga maar eens lekker likken en wie weet..." grijnsde hij en trok haar nu naar zijn eikel. Gedienstig boog ze voorover en als een volleerde minnares begon ze aan een professionele pijpronde. Ze steunde met één hand op de grond, met haar andere bleef ze een borst vasthouden. Ik kon het niet laten om mij weer te gaan aftrekken, loom, traag.

Wim begon te hijgen en trok zich opeens terug. "Volgens mij vindt ons bezoek het ook erg geil om te zien wat dit brave diertje doet, is het niet?" Ik schrok even maar realiseerde me zoals gezegd ook dat Maartje dit weten moest. "Zeker", zei ik wat schuchter. Ze doet het fantastisch. Ik droom geloof ik, het is tè mooi haast." Ik zag Maartje nu glimlachen. "Doe je blinddoek maar af", lachte Wim. "Kleine beloning voor jullie". En ze keek me nu stralend verliefd aan met haar prachtige blauwe ogen. "Doet ze het beter dan Joke, denk je? " grijnslachte Wim nu weer. Het was een wat doortrapte vraag want spontaan zei ik: "absoluut" En meteen schaamde ik me ten opzichte van Joke en schaamde ik me ook omdat ik me ook realiseerde dat Maartje misschien wel gewoonweg niet-o.k. gebruikt werd door Wim. En dat ik nu plots in dat geheel werd meegezogen. Maar dan: ik keek nog steeds in die ogen van haar die nu ook opeens katachtig gruwelijk geil werden; en ik voelde me helemaal wee worden weer.


"Ga eens tussen Flors benen, beestje, maar je blijft van zijn pik af. Vlak er bij, je neusje erop. En jij Flor: je weet: alleen maar kijken..." Dit was voor haar en mij wel erg gemeen nu. Maar, dat was ook wel weer, achteraf gezien, erg verstandig. Wim stond op, ging op zijn knieën achter Maartje zitten pakte haar billen vast, spuugde op haar bilnaad, bracht eerst zijn vinger in daarna met één grove haal perste hij zijn pik een stuk haar blijkbaar al geruime tijd aan dergelijke invasies gewend geraakte aarsje in. Ze kreunde wel diep en liet nu haar borsten los omdat ze op de grond steun moest zoeken bij het trage beuken van Wim in haar lijfje. Ze bleef me aankijken en onder haar gezicht zag ik nu haar uiers op en neer slingeren op Wims stoottempo. Ik kwam niet aan haar, zij niet aan mij maar het voelde of WIJ aan het neuken waren. Ik hield het niet meer toen Wim klaar kwam en zijn zaad diep in Maartjes darmen schoot: hoewel ik vanwege mijn geweifel niet meer masturbeerde: ook ik spoot nu spontaan mijn zaad. Op het gezicht van Maartje, op haar tong die gretig likte. Wim grijnsde tevreden. En trok zijn pik uit het aarsje van Maartje en boog haar hoofd naar zijn slinkende, nog nalekkende pik toe. Ze begon als vanzelf hem schoon te likken. En keek daarbij nu naar mijn nog half-stijve pik waar ook nog resten zaad uitdropen. "Nee, teefje, daar blijf je af. Maar van de grond oplikken van je zwagertjes zaad mag wel hoor". Hij duwde haar nu met haar mond naar de grond en gretig likte ze alles weg. En kreeg toen een handdoek toegeworpen om zichzelf wat te reinigen.

Nog een bijna-kusje voor je zwagertje en dan naar je bedje jullie allebei, lachte Wim. Hij liep naar zijn wastafel om zich verder te reinigen. Heel voorzichtig kwamen Maartjes en mijn gezicht naar elkaar toen. "Wat is dit??" fluisterde ik, haast onhoorbaar; "moet ik je helpen om hieruit..??" "Nee, nog, nog niet, maar ooit redden we elkaar" fluisterde ze terug. Een zachte bijna-kus nu, onze lippen op een centimeter van elkaar. Vermijdend onze lippen en tongen te voelen. En het lukte.

Wim kwam op ons af en zei: "hup naar jullie kamers weer. Braaf slapen. Maar kijk eerst nog even naar je schoonzusje's aarsje, dan kun je extra mooi dromen en weet je voor altijd dat als je jouw Joke daar neukt dat dit aarsje..." Hij draaide Maartje met haar billen naar me toe en trok ze langzaam uit elkaar. "Pomp eens wat, teefje", beval Wim. Maartje had haar sluitspier goed getraind. Ritmisch pomte ze hem open en dicht en er gulpte traag steeds wat zaad uit haar nog wat openstaande aarsje. Zaad dat glom in het gedempte licht. Daaronder, bij haar kutje, meende ik nu ook iets te zien glimmen, iets metaligs, maar ik kreeg geen kans goed te kijken want Wim duwde, onder gesteun van zijn zusje, nog eens diep twee vingers in haar darmen, pompte en draaide en trok de vingers met sliertjes zaad weer naar buiten. "Braaf, zwagertje, hier. Proef mij en Maartje. We zijn nu echt familie aan het worden, toch?". En als vanzelf opende ik mijn mond en proefde Wims zaad en Maartjes aars.

Wim sommeerde me om op te staan. Hij en ik liepen naar de gang, Maartje kroop weer aangelijnd achter hem aan. Ik zag opeens in het vage licht van de gang opnieuw Wims zaad uit haar aarsje lekken, elke keer een scheutje als ze haar benen boog bij het kruipen. "Slaap wel zwagertje", fluisterde hij, "je ziet wat er voor fraaie familiegeheimen in zo'n oud huis bestaan. En en geheim moet geheim blijven. Maar ik vertrouw je wel. En met een knipoog trok hij zijn speeltje, want dat was ze, zag ik wel, alleen dat, verder de gang in.

Verward sloop ik naar mijn kamer, dook onder de dekens en sliep die nacht slecht.