Eindelijk Ontspannen

De zon daalde in een gouden gloed, kleurde de wolken boven Long Island Sound in tinten van perzik en roos.

Percy en Annabeth stonden naast elkaar op de weg van Long Island Sound. De halfbloeden van Kamp Jupiter waren net vertrokken naar de westkust. Ze zagen aan de horizon nog de laatste auto verdwijnen. “Kom laten we terug naar het kamp gaan.” Zei Percy. Met een twinkeling in haar grijze ogen zij Annabeth, “Ik heb een beter idee. Volg mij maar.”

In plaats van Halfbloed heuvel op te gaan volgde Annabeth en Percy een pad evenwijdig aan de weg. Na een paar kilometer dook Annabeth opeens het bos in. Percy hield even in, maar met een dwingend gebaar maakte ze duidelijk dat Percy haar moest volgen. Percy versnelde even zijn pas om zo naast haar te kunnen gaan lopen. Tijdens het lopen liet hij zijn hand in de hare glijden.

“Waar gaan we heen?” Vroeg Percy.

“Ssst.”

Op een open plek in het bos, omringd door de geur van dennennaalden en vochtige aarde, hielt Annabeth stil. De wind streelde hun haren, het gefluit van vogels vulde de stilte.

Percy vroeg ”Wat doen wij hier?”

Annabeth sloeg haar armen om hem heen en kuste hem even zacht op zijn lippen.

Ik wilde even privacy voor ons tweeën. Haar blonde lokken glinsterden in het maanlicht. Hij keek in haar ogen, zag de diepte van haar intelligentie en moed. Ze was zijn geliefde, zijn partner in avonturen, zijn beste vriendin.

Annabeth leunde tegen Percy's borst, voelde de warmte van zijn lichaam. Ze kende de kracht van zijn spieren, de vastberadenheid van zijn geest. Hij was haar rots, haar haven, haar thuis.

Zonder woorden bewogen ze naar elkaar toe, weer raakten hun lippen elkaar zachtjes. De kus was vol tederheid, vol verlangen. De passie die ze voor elkaar voelden, stroomde door hun aderen, vulde hen met een onblusbaar vuur.

Percy's handen streken over Annabeths rug, voelden de zachte rondingen van haar lichaam. Annabeths vingers verstrengelden zich in Percy's haren, trok hem dichterbij.

De maan was hun getuige, de sterren hun publiek. In de open plek in het bos, omringd door de schoonheid van de natuur, beleefden Percy en Annabeth een moment van pure, ongerepte liefde.

De twee geliefden, geleid door de onblusbare vlam van hun passie, lieten zich vallen op het zachte mos van de open plek. De maan wierp een zilveren schijnsel op hun omhelzende lichamen, de sterren fonkelden als glinsterende ogen die hun intieme moment gadesloegen.

Percy's handen, gedreven door verlangen, streken over Annabeths lichaam. Hij volgde de zachte curve van haar heupen, voelde de warmte van haar huid door zijn vingertoppen tintelen. Annabeth boog haar rug, haar ademhaling versnelde in reactie op zijn aanraking.

Haar vingers woelden door Percy's haren, trok hem dichterbij. Ze kuste hem met diepe passie, haar tong streelde de zijne in een sensuele dans. Percy's lippen verlieten de hare en volgden een spoor van kusjes over haar hals, haar schouders, totdat hij de rand van haar blouse bereikte.

Met bekwame vingers ontknoopte hij de knoopjes, onthulde de schoonheid van haar lichaam. Annabeth kreunde zachtjes van genot toen de koele nachtlucht haar blote huid streelde. Percy's ogen smulden van haar, van de perfecte rondingen van haar borsten tot de slanke lijn van haar taille.

Annabeth was niet langer passief. Haar handen gleden over Percy's gespierde lichaam, voelden de kracht van zijn borstkas, de harde lijn van zijn buikspieren. Ze kuste zijn hals, proefde de zilte lucht van de oceaan die hem omgaf.

De handen van de geliefden verkende elkaars lichaam. De handen van Annabeth bereikte Percy’s broekband, en ze liet haar handen in zijn broek glijden. Eerst drukte ze haar handen hart tegen zijn billen en trok hem steviger tegen zich aan. “Ik voel je hardheid.” Fluisterde Annabeth in zijn oor. Gelijk daarna sabbelde ze eventjes aan zijn oorlel. Percy slaakte een kreun van genot. Snel drukte hij zijn lippen weer op de haren. Gepassioneerd zoende hij haar.

De handen van Annabeth verplaatste ze van Percy’s billen naar de voorkant. Hier pakte ze zijn lid vast, en voelde hoe hij van genot klopte. Percy kon hier niet bij achter blijven, en gelijk liet hij zijn handen de broek van Annabeth in verdwijnen. Daar trof hij een warme en vochtige streek aan. Voorzichtig zocht hij haar clitoris. Op het moment dat Hij hier zachtjes overheen streek kreunde Annabeth luid.

Percy maakte zich los uit de omhelzing, en ging op zijn knieën tussen de benen van Annabeth zitten. Toen hij naar haar kruis keek zag hij een vochtige plek zitten die langzaamaan groter werd. Hij bracht zijn hand naar de knopen van haar broek en maakte die met trillende vingers los. Gelijk hielp Annabeth met het uittrekken van haar broek en slipje. Voordat Percy de kleren aan de kant legde rook hij even aan het slipje om de zoete geur van Annabeth op te snuiven. Hij legde het weg en stortte zich met zijn gezicht tussen de benen van Annabeth. Zachtjes streek Percy met zijn tong over de buitenste schaamlippen. Bij die aanraking begon Annabeth al te kronkelen van genot. Vervolgens drong Percy met zijn tong verder door in haar vrouwelijkheid. Toen hij haar met passie begon te beffen gilde ze het uit.

“Stop even.” Zei ze buiten adem. “Ik ben nu aan de beurt. Met kracht drukte Annabeth Percy op zijn rug tegen de grond.

Gelijk begon ze zijn broek los te maken en trok hem snel omlaag. Op het moment dat zij onderbroek over zijn benen schoof sprong Percy’s pik de lucht in. Met dezelfde reflexen als ze normaal op het slagveld liet zien hapte ze Percy’s pik gelijk naar binnen. Met lange halen pijpte ze hem.

Snel duwde Percy haar weg. “Wat is er? Deed ik het niet goed?”

“Jawel, je deed het te goed. Graag zou ik nog verder gaan, en dan is het beter als ik nog niet klaarkom.” Zei Percy met een hese stem.

“Ik zou ook graag verder gaan.” Met een schattige lach keek Annabeth hem aan.

Ze vleide hun lichamen weer tegen elkaar aan, en gaven elkaar nog een diepe zoen.

Langzaam, met tederheid en verlangen, verenigden ze zich.

Percy's lichaam gleed langzaam in Annabeth, vulde haar met een warmte die zich al snel verspreidde door haar hele lichaam. Ze kreunde zachtjes van genot, haar heupen bewogen instinctief tegemoet aan zijn stoten. De maan scheen helder op hun omhelzende lichamen, belichtte de glinsterende druppels zweet op hun voorhoofden.

Annabeths benen wikkelden zich om Percy's middel, trok hem dichterbij. Ze kuste hem met diepe passie, haar tong streelde de zijne in een sensuele dans. Hun lichamen waren perfect op elkaar afgestemd, alsof ze in een eeuwige dans bewogen.

Percy's handen streken over Annabeths lichaam, volgden de rondingen van haar heupen, haar billen, haar benen. Hij voelde de zachtheid van haar huid, de kracht van haar spieren. Annabeth boog haar rug, haar ademhaling versnelde in reactie op zijn aanraking.

Hun passie nam toe, het tempo van hun bewegingen steeg. Ze kreunden en stonden, verloren in de extase van het moment. De wind vloog om hen heen, fluisterde hun geheimen toe. De bomen om hun heen knikten, bewogen door de dryaden die in hun hout leefden, alsof ze hun goedkeuring gaven.

Een golf van euforie overspoelde hen, een moment van pure, ongerepte extase. Ze bereikten samen de top van hun liefdesdaad, hun lichamen samensmeltend in een perfecte harmonie.

Later, toen de zon hoog aan de hemel stond, lagen ze nog steeds in elkaars armen. Uitgeput, voldaan, gelukkig. Ze wisten dat wat ze die nacht hadden gedeeld, iets unieks was. Een band die hen voor altijd zou verbinden.

Op de open plek in het bos, onder de stralende zon, hadden Percy en Annabeth hun liefde bezegeld. Een liefde die even sterk was als de wind, even helder als de sterren, even eeuwig als de oceaan.