Biecht Maar Op

Het is donderdagavond. Mijn vrouw Silvy komt net thuis van de sportschool. Ze is laat. Later dan anders. Ik twijfelde nog of ik al naar bed zou gaan, maar was toch opgebleven. De laatste tijd deed ze anders. Anders tegen mij, maar ook tegen haar vrienden waar ik bij was. Tegen mij meer gesloten, naar hun juist wat levendiger. Dat was me opgevallen. De laatste twee maanden viel me dit op. Silvy is dertig en sporten is haar hobby. Dat is het altijd al geweest, zolang ik haar ken. Ze gaat zeker drie keer per week naar de sportschool, met een fantastisch resultaat. Ze had mooi lang goudbruin haar, een lichte tint op haar verder feilloze huid en hele donkere ogen waarin ik maar al te graag verdronk. Al leek ze de laatste tijd wel met minder zin te gaan. En vandaag was ze dus ook bijna twee uur later thuis dan normaal. Alles bij elkaar genoeg om me zorgen te maken. Zelf ben ik 37 jaar oud, ook wel sportief, maar zeker niet zoals zij. Ze kon een klein en pittig ding zijn en ze was absoluut de liefde van m'n leven. Ik voelde mij nog steeds onwijs tot haar aangetrokken en daar gaf ze me ook alle reden toe. Toch was het op dit gebied minder dat het ooit geweest was. Het was erin geslopen. En het was ook niet per se erg. Maar door de laatste ontwikkelingen, begon ik mij toch dingen af te vragen. We hadden een mooi en rustig huisje aan de rand van een net zo rustig dorpje gevonden, waar we ook samen gelukkig zouden moeten kunnen leven. Hier zat ik nog in de tuin die langzaam maar zeker donker was geworden terwijl ik op haar wachtte. Ik had de auto horen naderen, en achter in de tuin had ze die in de garage geparkeerd, en leek ze toch enigszins verbaast dat ik hier nog buiten zat. Koud was het zeker niet. Ook haar begroeting niet. Ik stelde me voor dat de verhouding vele malen slechter kon zijn. Zover waren we nog niet. Maar zover wilde ik het ook niet laten komen. Als het lekkere popje wat ze was, stond ze nog voor me in makkelijke kleding. Strakke, vormende stof zat strak om haar benen en billen, en onder een los hemdje zag je de donkere stof van haar sport-bh die haar bescheiden maar stevige borsten mooi op hun plek hield. Zoals ze hier nu stond, en ook naar me lachte, wilde ik haar het liefst bespringen, desnoods hier in de tuin. Toch niemand die ons kon horen of zien. Maar dat onderbuikgevoel wat ik had, moest eerst maar eens opgelost worden. Er was iets aan de hand. Ik wist alleen niet wat, maar het voelde niet goed.

'Okay.' zei ze, en ze kwam met een plof naast me zitten, rechte rug en haar handen op haar knieën. 'Ik zal het maar gewoon vertellen.' begon ze en nam ze het moment meteen over. Alsof ze wist waarom ik hier nog zat. Hier liet ik me door verassen. Wat had ze dan te vertellen? Een bepaald soort angst nam gelijk bezit van me. Angst haar te verliezen, of nog erger; haar al verloren te zijn.

'Ik heb iets verkeerds gedaan. Iets wat niet kan. Maar ik heb er geen spijt van.' liet ze me nog gissen, maar ging ik al van het ergste uit. Ze was er koeltjes onder. Ze zuchtte diep en opgelucht. Dat er wat dwars zat, had ik dus goed aangevoeld.

'Maar eerst iets anders.' nam ze gelijk alweer een andere wending. 'Ik heb het gezien en gelezen. Je had het niet open moeten laten staan.' wist ze ervoor te zorgen dat ik meteen wit wegtrok. Ze keek me aan met schaamrood op haar wangen. Ze hoefde niet uit te leggen wat ze gezien had en gelezen. Dit op zich was al foute boel.

'Ik kan het uitleggen.' zei ik meteen en schoot in de verdediging. Daarom deed ze dus anders de laatste tijd. Het was mijn schuld...

'Het was niet zo handig van je.' noemde ze het. 'Maar ik vind het niet erg. Niet meer. Ik schrok wel.' zei ze me erover. Ik knikte en slikte schuldbewust. Ze had gelezen wat ik had geschreven over haar. Het was niets serieus. Het was maar een fantasie. En het was zeker niet de bedoeling dat zij het te lezen zou krijgen. Daar zorgde ik wel voor. Nu bleek ik één keer onoplettend te zijn geweest en was het mis gegaan. En alhoewel dit nu voor veel ongemak zorgde, leek ze er nu ook vrede mee te hebben. Mijn hart bonsde in m'n keel. Maar ook bij mij gaf enige opluchting. Het was een geheim wat ik al lang koesterde. Ik verzon wel eens hoe zij zou acteren in bepaalde situaties. En dat zette ik dan op papier. Situaties waarin een liefdevolle man zijn liefdevolle vrouw niet zomaar zou willen plaatsen. Een gedeelte van mij wilde dat dus wel. En dat wist ze nu. En zoals ze me aankeek, was beangstigend. Want dit was niet alles wat ze wilde opbiechten. Dat was me al duidelijk. En stiekem kriebelde het in m'n buik van de spanning.

'Je kent Antoine toch? Van mijn sportgroepje.' vroeg ze me, en ik begon bijna spontaan te hijgen. Hij voldeed aan alles wat dit betreft. Ik kende hem vooral van gezicht. En eerlijk is eerlijk; ik zag die twee soms wel samen in mijn vertellingen. 'Ik ken niet veel zwarte mannen. Een paar. Dacht dat hij wel goed zou zijn.' wond ze er ook maar weinig doekjes omheen. Toch trad ze nog niet in detail. Ik vreesde waar ze naartoe wilde, maar wilde niets liever dan dat nu ook horen. Ze zat er zo open en gemakkelijk bij. Bijna alsof het normaal was. Ik zie de twee voor me en begreep nu waarom ze zoveel later thuis was gekomen. Eigenlijk hoefde ze het niet meer te vertellen. Het was dat ze er plezier in leek te hebben. Iets wat ik nooit echt achter haar gezocht had. En ze voelt ook mijn spanning, die haar vooral uitnodigt door te vertellen.

Haar blik valt op mijn kruis. Ze lacht er wat ondeugend om. Want het windt me enorm op. Daar schaam ik me enorm voor. Het idee dat zij iets gedaan zou hebben met deze Antoine wond mij enorm op. En dat zag ze nu. En dat leek ze niet erg te vinden. Voorzichtig reikt ze haar hand naar me uit en plaatst ze die op de duidelijk zichtbare bobbel en begint ze me goed af te tasten. Niet de eerste voor haar vanavond, bedacht ik me meteen.

'Als dit ons helpt...' zei ze er alleen nog over, en liet ze zich meer mijn kant opvallen. Ze leunt tegen me aan en kijkt me aan met die grote, donkere ogen van haar. Haar hand glijdt vloeiend over de stof van mijn broek heen en als we beginnen te zoenen, beginnen we langzaamaan een zeer gepassioneerd maar ook gevaarlijk spel. Mijn broek weet ze los te maken, en niet veel later springt mijn stijve de koele buitenlucht tegemoet, en wordt hij gevonden door haar hand en begint ze me met gevoel af te trekken. Gelukkig was ik nu niet gelijk saai geworden voor haar. En wat ze dan gedaan had met hem, begon ik me steeds meer af te vragen. Maar daarnaast lijken we elkaar gevonden te hebben in dit bizarre concept van mijn fantasie, en heeft ze daar dus ook vrede mee, hoe eng en spannend het ook was. En daar was ik blij mee.

'Ik wil het horen.' fluister ik zachtjes in haar oor. Het was nu toch bekend hoe ik hierin stond en dat zij het gedaan had en wat we daar dan van vonden. Dan maar alles op tafel. Ik fantaseerde dus dat mijn vrouw, knap en lekker dat ze was, vreemdging met andere mannen die dan toevallig allemaal een donkere huidskleur hadden. Raar, maar waar. En dat had ze gelezen. Wat precies, wist ik niet. Maar ze had het gelezen en er nu ook naar gehandeld op de meest onmogelijk manier voorstelbaar. En dat wilde ik horen.

'Zeker?' vroeg ze nog lispelend terwijl ze met haar hand mijn harde lul bleef liefhebben als nooit tevoren. Ik moest uitkijken niet vroegtijdig klaar te komen. Ik wilde het allemaal horen.

'Ik weet het heel zeker.' hijgde ik in haar oor en de nieuwe realiteit leek al zijn aangebroken.

'Ik had altijd al het idee dat hij een grote had.' fluisterde ze, wat haar dus wel aanstond.

'O ja?' vroeg ik nog, nieuwsgierig of er niet al meer was gebeurd in een eerder stadium.

'Daar kan je niet omheen tijdens het sporten.' giechelde ze er een beetje ondeugend om. Ik zag het meteen voor me. Antoine was ook geen kleine jongen. En dan met het idee dat zwarte mannen al van zichzelf groot geschapen waren, vormde dat een mooi en uitdagend contrast met mijn slanke vrouw die eerder 'petite' was te noemen. 'Ik zie hem vaak naar me kijken. En ik dacht: waarom ook niet? Zeker na wat ik gelezen had.' legde ze zo de schuld van haar handelen wel bij mij neer, wat misschien nog wel te verklaren viel. Ja, waarom niet? Elke andere vrouw had daar wel wat op kunnen verzinnen, maar Silvy dus niet. 'Dus na het sporten appte ik hem of hij nog ging douchen, en of ik hem dan mocht vergezellen.' klapte ze er zo uit. Silvy zou ik nooit schuw of verlegen noemen. Ze kon vrij direct zijn en had haar nog nooit bang gezien. Maar dit was bijna brutaal. 'Hij vroeg verder nergens naar.' zei ze nog over hoe hij erin stond. Dat snapte ik wel. 'Dus sloop ik naar zijn kleedhokje en hij liet me binnen. We zij daar niet meer uit geweest.' verklapte ze al. Ik zie het haar doen. Mijn hart barst bijna uit m'n borstkas, zo hard klopt het nu.

'Hij was helemaal naakt.' ging ze verder. In haar hand had ze me nog stevig vast en ze trok me af passend bij haar verhaal en wat ze vertelde. Soms lag haar hand dan ook even stil. Dat was maar goed.

'Was 'ie groot?' wilde ik nu alleen weten. Daar was het me natuurlijk om te doen.

'Echt NIET normaal...' liet ze uit. 'Nog nooit zo'n grote gezien.' wond ze er geen doekjes om.

'Serieus?' vroeg ik hijgend. Toen moest ze me even helemaal loslaten.

'Ja, zoiets.' zei ze namelijk en hield haar handen nog net geen dertig centimeter uit elkaar. M'n ogen werden er groot van. 'Ik zei meteen niet alles te willen, omdat hij zo groot was. Niet op dat moment, in ieder geval.' gaf ze al wel prijs niet all-the-way gegaan te zijn. 'Ik wilde hem pijpen. Helemaal toen ik hem zag. Hij was ook zo dik...' hijgde ze er bijna kreunend op terwijl ze weer mijn pik vond, die ondertussen toch nog iets harder was geworden. M'n mond was droog van de opwinding en ik hing aan haar lippen. 'Ik hoefde amper te bukken. Hij was zo hard, en stond bijna recht overeind.' gaf ze nu wel die details waar ik ondertussen naar smachtte. 'Nog voordat hij de deur weer dicht had gedaan, had ik hem al in m'n handen. Ik kon hem niet helemaal omvatten. Hij wist niet wat hem overkwam.' giechelde ze, en hijgde ze verlangend alsof ze het weer beleefde. En ondertussen trok ze die van mij af, wat ze net zo fanatiek deed als ze over die ander vertelde. 'Hij pakte m'n haren nog, en toen ik toch wat aarzelde, duwde hij me dichterbij. Ik ging iets door m'n knieën. Nooit gedacht dat ik dit zou doen.' maakte ze me alleen maar harder. 'Het was zo lekker... Zo fout...' hijgde ze in m'n oor en ik zag het haar doen. 'Hij vulde m'n mond helemaal. Alleen z'n eikel al.' ging ze door. Ik sloot m'n ogen en zie haar die ander pijpen. Ik zie de grote, zwarte lul in haar handen en de dikke eikel in haar mond die ze smakelijk afzuigt, met enige moeite.

'Ik begon heel langzaam. Ik moet toegeven dat ik alles vergat. Ik gaf hem alles wat ik had en heel langzaam en teder nam ik hem keer op keer in m'n mond en zoog ik er zachtjes op terwijl ik hem strelend in m'n handen hield. Hij was langer dan m'n onderarm.' ging ze door en vertelde ze bijna zoals ik over haar had geschreven. Mijn pik trok ze nu ook strelend af. 'Ik vergat de tijd. Het duurde ook echt lang, maar hij liet me m'n gang gaan. En ik genoot.' gaf ze toe. 'Pas toen we richting sluitingstijd gingen, beseften we ons dat dit niet oneindig kon duren.' zei ze alsof ze dat wel had gewild, en hem moeiteloos minimaal een uur haar mond had gegeven. 'Ik zat toen al op het bankje en hij stond voor me. Een minuutje heeft hij toen mijn hoofd tegen de wand aangeduwd met dat hijzelf zijn enorme lul m'n mond in bleef duwen.' liet ze simpel vallen nog in haar mondje geneukt te zijn.

'Jezus, Silvy...' kreunde ik ondertussen al wat harder, waar zij verleidelijk om gniffelde.

'Ik wilde hem zo graag laten komen. Maar zelf kon ik het niet...' maakte ze ervan, en vond ze het dus niet erg dat hij haar mond als neukgaatje gebruikt had. 'Maar ook dit hield ik niet lang vol. Ik moest kokhalzen omdat hij hem steeds verder naar binnen probeerde te duwen.' maakte ze het bonter en bonter. Ze leek dat ook niet erg te vinden. 'Toen hij vroeg of hij zich niet gewoon op me af mocht trokken, kon ik niet anders dan grijnzen. M'n mond en kin zaten toch al onder het speeksel.' breidde ze het beeld steeds verder uit. Ik hield het bijna niet meer.

'En toen was het zo gebeurd. Een minuutje maar.' zei ze, en kon ze ook over het huidige moment zeggen. Met dat ze vertelde dat hij begon te spuiten en zijn veel te grote, zwarte eikel op haar veel te knappe gezichtje gericht bleef houden, kreunde ik hard, en legde ik zonder pardon mijn hand in haar nek en duwde haar mond over mijn eigen spuitende pik heen, en zie ik haar daar zitten met dat ze bedolven wordt onder een flinke laag, warm zaad van die Antoine...

Ook nu zat ze te kokhalzen met dat ik m'n lul diep naar binnenduwde en kwam als nooit tevoren. Dat ze dit gedaan had, maakte haar bijna een mythisch wezen. Al was ik ergens wel bang voor de consequenties die het zal hebben op onze relatie, leek dat er weinig toe te doen. Ik liet haar al snel los en hoorde haar gulzig slikken.

'Silvy...' zuchtte ik nog toen ze langzaam overeind kwam, mij glunderend toelachte en haar mooie haren nog netjes achter haar oren kamde terwijl haar lippen nog glommen van mijn zaad.

'Ik hou van je, lieverd. En ik doe alles voor je.' zei ze me, alsof het zo doodeenvoudig was. Dat moest dan wel liefde zijn...

'Misschien is het een idee om het een keer echt te doen.' liet ze hierna nog verassender uit, en was ik het spoor kort bijster. 'Als je dit zo leuk vindt...' hintte ze.

'Wacht? Wat?' vroeg ik haar maar in mijn verwarring.

'Ik heb lang nagedacht hoe ik dit moest aanpakken. Vandaar dat ik later ben. Maar het is niet echt gebeurd.' kwam ze nu nuchter mee voor de boeg. Ze vond het overigens nog steeds even leuk.

'Wat?!' vroeg ik nog een keer. Ze haalde verlegen haar schouders op.

'Maar misschien wel het proberen waard dan? Of niet?' wist ze me weer helemaal opnieuw te verassen. Meende ze dit nou? Had ze dit verzonnen? Ik geloofde het allemaal. En dat vond ze niet eens erg. Dat ze zomaar 'vreemd' zou gaan en ik dat van haar zou denken, leek dan ook voor de hand te liggen en vond ze niet eens erg. Ze kwam naast me zitten en knuffelde zich tegen me aan. 'Als dat is wat je wil, hoor?' wilde ze het wel zeker weten. Ik wist even niks meer zeker. Wilde ik dit? Dat was wel duidelijk.

'Wil jij dat dan ook?' bedacht ik me wat ze had kunnen lezen. Wat ik over haar verzon en op papier had gezet, ging wel een stuk verder soms... Wat had ze precies gelezen? En wat wilde ze dan wel in het echt proberen? En met wie allemaal? Daar konden we nu geen antwoorden meer op verzinnen.

'Ik ben nog nooit zo geil geweest...' fluisterde ze me tot slot zwoel toe, wat het begin was van een ongelofelijk geile vrij-sessie die daar ter plekke in de tuin begon. Ik had nog honderd vragen. Maar dat dit nu al goed was voor ons seksleven, was me nu al duidelijk. En telde de rest dan nog wel?