Mijn Dochter Carlijn Vertelt

Mijn naam is Carlijn en in die tijd zat ik in de vierde maar was knap klein van stuk voor mijn leeftijd hoewel ik ook al een keer was blijven zitten rond de tijd van de scheiding van mijn ouders. Kortom ik liep wat achter voor mijn leeftijd van 17.

Nu ik er over schrijf is het een oude herinnering, maar nog niet zo heel lang geleden was ik nog heel verward als ik er aan terugdacht.

Thuis woonden ik en mijn moeder na haar scheiding in een veel te groot huis. Plaats genoeg en om de geringe inkomsten wat aan te vullen nam mijn moeder onderhuurders in huis. Meestal jongeren van verder weg die hier op school gingen en daarom op kamers gingen wonen. Zo ook Daan die op mijn school zat in klas vijf van het gym.

De kamerhuurders bleven soms een paar maanden en soms wat langer en ze aten meestal samen met ons ontbijt en avondeten. Gewoon gezellig en met sommigen kon ik goed opschieten.

Als mijn moeder dan eens weg moest of gewoon een avondje ergens op bezoek ging vroeg ze zon onderhuurder om op mij te passen wat ik heel gewoon vond.

Vaak gingen we dan na het eten samen de afwas doen en nog wat TV kijken of een spelletje aan de grote tafel doen.Met kaarten was ik best fanatiek en ik won vaak.

Met dammen of schaken had ik minder succes dus dat deed ik niet meer ook al wilden sommigen dat nog zo graag.

"Carlijn er staat eten op twee borden klaar om op te warmen in de kast, ik ben rond half elf thuis en je kunt me op het werk bereiken als er iets is. Daan blijft oppassen, liefs mama", stond er op een briefje dat ik op de keukentafel vond toen ik van school thuiskwam.

Eerst naar boven en mijn ballet tas pakken voor de les bij de dansschool aan de overkant.

Toen ik terugkwam van de balletles liep ik te huppelen en zag dat de fiets van Daan al in de garage stond. Hoi Daan, riep ik, maar er klonk geen antwoord. Hij zou wel boven zitten en wat huiswerk maken voor hij voor het eten naar beneden kwam.

Ik liep in mijn ballet pak rond en keek in de kast... ja daar stond het eten klaar. Op het fornuis stonden ook al twee pannen met water klaar en ik zette de borden er op en stak het vuur op een laag pitje aan onder de pannen.

Met een klein kwartiertje zou dat wel koken en ik kon nog twee schaaltjes yoghurt klaarzetten als toetje en de tafel dekken.

Kloetsj brrrsssjjjj, daar hoorde ik boven de wc doorgetrokken worden, Daan liep over de overloop en ik riep naar boven "Daan, het eten is zo klaar, kom je zo..."

Daan riep terug dat hij er aan kwam en na het handen wassen sprong hij met een paar sprongen de trap af en tilde de borden van de pannen. Hij had gelukkig pannenlappen gepakt en zette de borden op tafel. Smakelijk eten...

We aten onze borden leeg en begonnen aan het toetje. "Wil je nog wat jam erbij?" "Nee hoor, dank je. " " Nou ik wel..."

Na het eten stonden we bij het aanrecht en Daan begon af te wassen terwijl ik de borden, het bestek en de rest van het afdruiprek haalde en met de theedoek droogwreef en wegzette

Daan zei dat hij nog wat huiswerk zou afmaken en zette de TV voor me aan. Tot acht uur was er een dierenprogramma dat ik leuk vond en ik ging op de bank zitten. Daan ging weer naar boven en zei, "tot zo".

Om half acht ging de telefoon en dat was mama, die me vroeg of alles goed ging... "Ja mam, het eten was lekker en we hebben de afwas gedaan. Ik kijk nog wat TV voor ik naar bed ga." "Goed zo lieverd, groetjes aan Daan en alvast welterusten".

Het was vrijdag en ik mocht dan wat langer opblijven dan anders en toen het dierenprogramma afgelopen was zette ik de TV uit en deed de gordijnen dicht en de lamp aan.

Zo... nu even de balletpassen oefenen die ik geleerd had. Op de radio zocht ik een muziekprogramma uit en ik zette de salontafel wat verder van de bank... Hup, draai huphup buig en strek en zo ging dat een tijdje door tot ik even op de bank ging zitten bijkomen.

Klapklapklap hoorde ik en bij de deuropening zag ik Daan staan die mijn dansoefening had bewonderd.

"Dat doe ik je niet na" zei hij en hij liet een paar houterige sprongen zien die meer op een marionettenspel leken dan op ballet.

"Toe Daan, dat ziet er niet uit" zei ik, en ik lachte..." je hebt ook geen ballet pak aan joh", en ik wees op mijn paarsige glimmende pakje dat ik met trots droeg.

Nou, zei Daan, denk je dat dat scheelt? ,... Natuurlijk joh, eerst kon ik er ook niets van maar met dit pakje gaat alles bijna vanzelf.

Geloof ik niet... zei Daan en hij schudde zijn hoofd, dat bestaat toch niet... laat mij dan proberen...

Ik snapte niet helemaal wat hij bedoelde maar ik zag dat hij zijn trui uitdeed en op de bank legde.

Doe uit, zei hij en hij trok het ballet pakje over mijn schouders naar beneden. Het pakje hing al half over mijn buik en Daan sjorde het met een ruk tot aan mijn voeten en wipte het onder me door.

Ik was verbluft en zag hoe Daan het pakje even op de bank legde en zelf zijn hemd, broek en onderbroek uitdeed.

Met een been stapte hij in het ballet pakje en wipte toen zijn andere been erin. Het zat wel strak maar omdat het lycra was en op de groei gekocht was lukte het Daan om het pakje naar boven te trekken.

Ik keek beduusd naar de jongen die nu mijn ballet pak over zijn benen strak omhoogtrok tot zijn behaarde ballen en piemel er in verdwenen en hij het met moeite tot over zijn schouder trok.

"Zo dat zit", zei Daan, "Hoe staat het?"

"Hihihi Daan je bent gek..." zei ik maar Daan boog zijn knieën en maakte een pliee. Toen begon hij rond te draaien en nam een paar sprongetjes. Het was echt anders dan eerst en inderdaad leek het alsof het ballet pak er voor zorgde dat Daan als vanzelf kon dansen.

"Kom hier", zei Daan" en hij greep me bij de hand... met de andere hand hield hij mijn rug vast en hij slingerde me door de lucht terwijl hij een balletsprong maakte. Het leek of we zweefden en soepel liet Daan me weer op de grond landen.

Eigenlijk was ik vanaf het moment dat Daan mijn pakje had uitgedaan niet meer in staat geweest om rustig na te denken. En toen ik weer draaierig op mijn voeten stond tolden mijn gedachten doelloos in mijn hoofd in het rond.

Daan stond na te hijgen en plukte met zijn vingers aan de randen van het pakje rond zijn bovenbenen. De lycra was ver opgerekt en Daan probeerde het bloed wat onder de randjes door te laten stromen ... TRRRRING

klonk het en ik snelde zonder er bij na te denken naar de deur en deed die open.

Daar stond juf Annie van de balletschool met mijn ballet tas in haar hand. Naast haar stond haar vader die haar kwam ophalen. Hoi Carlijn zei hij en juf Annie stapte naar binnen.

"Zal ik je moeder even... " en ze was de woonkamer binnengestapt.

Juf Annie legde de tas op de grote tafel en zag toen Daan staan die verschrikt stil stond...

"D d d d ddag mevrouw..." stamelde hij en juf Annie groette terug. "He pa, kom ook eens binnen" riep ze.

"Hoi, ik ben Karel, de vader van Annie, hoe heet jij... " "Daan" , klonk het en toen was het weer stil.

"Oefen je?" vroeg juf Annie en ze wachtte niet op antwoord.

"Hier pa, pak eens aan", en ze trok haar jas uit en haar jurk over haar hoofd.

Ze had haar ballet pak nog aan en greep Daan bij zijn zij en tilde hem op. "Zo jongen laat maar eens zien..." en ze smeet Daan door de lucht.

Bijna als vanzelf spreidde die de benen en hij landde in een spagaat en hij veerde soepel op om een pirouette te maken. "Bravo" riep Karel, en toen keken ze naar mij... ik stond er in mijn blootje bij terwijl Daan in mijn ballet pak liep maar nu viel dat blijkbaar pas op.

"Oh ik zie het al, je hebt Carlijns magische ballet pakje aan. Toe Karel laat ook eens zien wat je kunt".

" Graag "zei Karel, "tenslotte heb ik je alles geleerd".

Voor hij het wist had Karel het lycrapak bij de schouders beet en stroopte het van Daans lijf af.

Nu stond Daan ook in adamskostuum en Karel kleedde zich met een paar bewegingen uit en schoot in het lycra ballet pak dat nu nog strakker zat.

Oeps, zei Karel maar hij strekte zich even en trok het pakje om zijn schouders. "Kom Annie..." en Karel wierp zijn dochter door de lucht en ving haar boven zijn hoofd op.

Annie spreidde haar armen en Daan en ik keken verbaasd hoe vader en dochter samen door de kamer dansten. Het leek wel magie en dat was het waarschijnlijk ook.

Toen Karel en Annie stopten klapten Daan en ik bewonderend maar tegelijk werden we ons bewust van onze blootheid. "Geeft niet" zei juf Annie die het blijkbaar begreep, "balletdansers zijn niet bang om bloot te zijn,... nee toch pa??? "

"Natuurlijk niet "zei Karel en hij trok het lycrapakje uit. "Toe, Annie..." en juf Annie trok haar ballet pak ook uit. Nu kon Daan zien dat het pakje van mij en van juf Annie van dezelfde stof was.

Magische stof... dacht Daan die nu opeens voelde hoe juf Annie hem van achteren optilde.

Zo zonder pakje aan voelde dat toch heel anders... en haar borsten voelden zacht aan tegen zijn rug.

"Pa neem jij Carlijn?"

Ik keek Karel opeens recht in de ogen toen die me hoog voor zijn gezicht optilde. Mijn benen spartelden in de lucht.

Juf Annie en haar pa liepen nu naar elkaar toe en terwijl Daan door juf Annie omhooggetild werd, drukte Karel mij tegen Daans buik. Daan voelde warm aan en door het dansen in het lycra pakje was hij nat bezweet.

Juf Annie legde een arm om Daan heen en hield hem strak tegen zich aan en liet toen een hand naar beneden glijden tot tussen zijn billen. Die waren ook kleddernat van het zweet en juf Annie kon de klamme balzak van Daan nauwelijks vastklemmen.

Telkens floepte een bal ertussendoor maar daardoor voelde Daan een hevig gekrabbel onder zijn kruis. Floeps daar stak juf Annie een vinger naar binnen. Haar middenvinger en toen ook nog haar wijsvinger.

"Pa. laat maar zakken ... "juf Annie drukte Daan vooruit en die merkte nu dat ik voor hem omlaag werd gedrukt.

Nog had Daan weinig in de gaten, maar ik voelde dat hij een kloppende stijve piemel voor zijn navel had staan en die door juf Annies gepor in zijn achterste was opgezwollen. Daan voelde alleen maar lauwe warmte van mijn rug en billen aan zijn buik maar ik voelde de kloppende eikel achter tussen mijn benen door priemen, terwijl ik erboven werd gehouden.

"Pa laat zakken, NU " commandeerde juf Annie en ik werd over de eikel van Daan geschoven.

Eigenlijk was mijn spleetje niet helemaal klaar voor zo'n grote jongen maar het zweet dat van Daan afdroop maakte dat we als het ware in een oliebadje dreven en het lukte Karel om me over Daans piemel heen te laten zakken.

Nu greep juf Jannie de ballen van Daan gemeen strak beet en kneep er in. Ik voelde de piemel van Daan reageren en die dreigde uit mijn spleet te floepen maar Karel drukte me strak naar beneden.

"Volhouden pa", zei juffrouw Annie "hij is er bijna. ... "

TRING

TRING

klonk het...