Die Ene Dag In Het Park - 1

Echt zomer kon je het nog niet noemen, de afgelopen dagen had het vooral geregend. Voor het eerst in tijden was dit een echte warme dag. Het was half juni en in tegenstelling tot de meeste mensen had Max vandaag vrij. Een lekkere dag waarop hij kon ontspannen. Max was begin dertig en ietwat gezet. Hij had mooi zwart haar en zag er soms een beetje uit als een nerd, zo met zijn computerbrilletje op. De meeste van zijn vrienden vonden hem zelfs wel eens te serieus. Niemand van hen wist zijn fantasieën.

Op een dag als vandaag kleedde hij zich graag wat luchtig, een mooi wit linnen overhemd en een katoenen blauwe broek aan. Verder alleen zijn slippers. Hij woonde vlak bij een mooi park en regelmatig ging hij er wandelen, wat voor weer het ook was. Bij mooi weer hoopte hij altijd dat hij mooie gespierde en gebruinde jongens zou tegenkomen, die hij dan lekker kon verwennen. Maar ja, ook al liep hij hier al jaren rond, nooit was hij zo'n kerel tegen gekomen.

Hij had een slipje aan waar zijn edele delen eigenlijk maar net in konden. Onder zijn katoenen broek vond hij dat maar wat spannend. Vrolijk stapte hij naar buiten en genoot van de zon op zijn gezicht. Het kon hem zo uit een gespannen sfeer halen, gewoon lekker buiten zijn en genieten van de natuur. Hij liep een stuk dat hij heel vaak liep, gewoon lekker langs het riviertje. Er waren brede rijen bomen naast de paden langs de oever. Hij hoopte soms dat er tussen de bosjes leuke heren liepen... Maar ja, het zou bij dromen blijven...

Toen hij bij het bruggetje over de rivier was aangekomen bleef hij even staan. Dit was even een ijkpunt. Even kijken naar de ganzen en eenden en de schapen verderop in het weiland. Even wegdromen bij de vergezichten van de natuur. Hij wilde verder lopen naar de overkant. Nog even keek hij om. Er liep een man langs, hij moest wel halverwege de twintig zijn. Iets jonger dan Max dus. Hij had een Aziatisch uiterlijk en was iets kleiner dan Max. Zo'n mooi gebruinde man, dat vond Max heerlijk. De man had een gestreepte korte broek aan en een leuk t-shirt. Het zou wel een student zijn van de medische faculteit, vlakbij, gokte Max zo. Hij bekeek de man van onder naar boven en precies toen hij naar de man zijn ogen keek, keken de ogen terug. Een indringende blik, alsof de man doorhad waar Max aan dacht. Max keek direct weg en liet de man passeren.

Zou hij zijn gevoelens en ideeën verbergen, zou de blik van de man toevallig zijn? Of wist de man wat Max wilde en was hij er zelf ook voor in? De man liep verder aan de overkant van de rivier, richting het boerderijtje wat er stond. Ook Max had die kant op willen lopen maar twijfelde. Uiteindelijk besloot hij de man te volgen. Op dit pad waren een aantal bankjes en zijpaden. Als hij de man wilde ontlopen kon hij altijd nog weg. Toch had de blik en het voorkomen van de man hem getrokken. Eigenlijk was het nog maar een jongen natuurlijk. Hij was allang aan het werk en de jongen was vast nog midden in zijn studententijd. Zo overwoog Max van alles bij zichzelf. Hij bleef letten op de mooie Aziaat die voor hem liep. De man sloeg een zijpad in en Max versnelde zijn pas, eigenlijk wilde hij wel achter hem aan. De man had nog niet omgekeken en Max was bang dat zijn verlangen zorgde dat hij zich van alles inbeeldde. Toen hij bij de zijweg aankwam kon hij de man niet meer zien. Toch besloot hij de weg in te gaan. Een paar meter verder, na een paar bomen stond een bankje. De man was daar gaan zitten.

"Zo, daar ben je..."

Max verstapte zich en als een puber gaf hij de man antwoord: "Ehm, ja daar ben ik."

"Ik had wel in de gaten dat je naar me liep te kijken. Met zo'n broek, kun je een stijve echt niet verbergen."

Een beetje schaapachtig lachte Max.

"Jij bent een geile vent hè? Zo'n serieuze kerel, die van mannen houdt, maar ook nog een spannend laagje heeft. Ik ken jouw slag mensen wel."

De man zakte wat onderuit en wreef met zijn mooie bruine hand over zijn broek heen. "Het enige wat jij zou willen is de mijne. Dat klopt toch?"

Max werd rood. De man had hem helemaal door.

"Ja ehm, ik denk het wel."

"Je denkt het wel? Zou je jezelf niet even netjes voorstellen?"

Max deed een stap naar voren naar het bankje. Hij was gegrepen door de manier van praten van de man en tegelijkertijd ook doodsbang dat er mensen langs zouden komen. Hij stak zijn hand naar de man uit.

"Denk je dat je een hand van mij krijgt? Daar ben jij veel te geil en gewillig voor. Dat weet je zelf ook wel. Hoe groet je een man, waar je tegenop moet kijken?"

Max deed wat hij in zijn fantasieën zou doen. Hij knielde voor het bankje neer en boog zijn hoofd.

"Juist, zo doe je dat." De man aaide over de haren van Max. "Ik ben Yuri en ik studeer hier aan de faculteit. Ik woon in een eigen huis hier vlakbij. Helemaal alleen. Ik heb een rijke vader en die heeft het voor me gekocht. Het is alleen wel erg stil, jij wilt vast wel even meelopen? Hoe heet jij?"

"Ik ben Max en ik wil zeker graag mee Yuri." Max beefde van geilheid, het werd gewoon helemaal waar wat hij allemaal ooit droomde. Hij vroeg zich wel af wat dit precies voor vervolg zou krijgen. Misschien was het wel iemand die slechte dingen wilde. Aan de andere kant kon hij het bij zo'n jonge vent niet voorstellen.

"Als je meegaat spreken we één ding af, je mag dan ouder zijn dan ik, je noemt me keurig Meneer en als je straks binnen bent bij me noem je me Meester. Begrijp je dat?"

Max knikte met zijn hoofd.

"Je mag nu gewoon rechtop naast me lopen, alsof we kennissen zijn. Straks binnen ga je gelijk op je knieën. Je bent mijn slaafje, sletje of hondje, binnen zul je geen Max meer zijn. Begrijp je dat?"

Max knikte weer.

"Ik loop nu naar de volgende afslag naar rechts, die is hier een paar meter verder. Zodra ik dat pad ingegaan ben sta je rechtop, ik wacht er vijf minuten. Ben je er dan niet, dan mag je alles wat er gebeurd is vergeten, maar als ik je dan ooit tegenkom en je herkent me, dan ben je van mij. Kom je in de vijf minuten achter mij aan dan zie ik je daar en gaan we verder. Begrijp je dat?"

Max knikte opnieuw. Meester Yuri was iemand die duidelijk wist wat hij wilde. Even later zat Max alleen op de grond bij een bankje. Yuri was net de hoek om. Max aarzelde kort, echt een slaaf zijn zou ook van alles doen met zijn leven en agenda. Aan de andere kant wist hij dat er diep in hem altijd een slaafse kant zou blijven en die Yuri was wel zijn droomman. Max stond op en liep Yuri achterna.