Center Parcs - 1

Reeds lang ben ik een Centerparcsfan. Elk jaar ging ik er minstens drie keer voor een weekend of midweek naartoe. Aangezien grote delen van dit verhaal waargebeurd zijn, is het wellicht beter dat ik niet verklap in wélk park de feiten zich hebben afgespeeld. Stout zal ik dat telkens met *** aangeven.

Als je wil gaan zwemmen in ***, dan kan je natuurlijk je zwemshort of zwembroek op voorhand al aantrekken, in de privacy van je eigen bungalow. Maar geef toe, straks na het zwemmen, moet je met een kletsnatte of halfdroge zwembroek door het uitgestrekte park. Ik hou daar niet van. De meeste mensen trouwens niet. Nadat je elektronische ticket je toegang verschaft heeft tot het subtropische zwemparadijs, kom je in een ruimte met individuele kleedhokjes. Omdat deze vaak erg vuil waren, had ik al vlug de gewoonte om de trap te nemen naar boven, waar evenveel, maar nettere hokjes te vinden waren. Toevallig ontdekte ik bij de tweede zwembeurt al dat boven, in de eerste gang, de laatste deur, niet verschillend van de andere nochtans, toegang gaf tot een iets groter, een soort groepskleedkamertje. Van dan af ging ik steeds daar.

Als het zwembad om 10 uur in de voormiddag zijn deuren opende, en ik als één der eersten van die kleedruimte gebruik maakte, waren er steeds een 5-tal jongetjes van een jaar of dertien die mij voor waren. Vaak stonden zij al piemelnaakt in de kamer, toen ik de deur open duwde. Nederlandse jongens, kleine of grote, schaamden zich daar in die tijd niet voor. Zij vonden terecht, dat alle mannen min of meer gelijk zijn, en als je je omkleedt in een groepsruimte, dan moet je niet preuts of kinderachtig gaan doen.

Maar net zoals de vissen bij het hengelen, waren zij veel te jong om ook maar in de verste verte aan iets seksueels te denken. ‘t Was alleen maar gewoon leuk om hen ongedwongen bezig te zijn, en àndere gedachten kwamen hoegenààmd niet bij mij op. Net zoals je op veel renaissanceschilderijen knapen naakt ziet, zonder daar iets bij te denken, zo mocht ik elke ochtend uitgebreid die kleine Griekse goden bewonderen maar 's middags, toen ik mij omkleedde om te gaan eten, zo rond enen, was het gezelschap gevarieerder en volwassener.

In diezelfde kleedruimte waren er altijd wel Nederlandse jongens, maar steeds oudere nu. De meesten waren achttien of negentien jaar. Sindsdien kan ik Nederlandse jongens in enkele zinnen samenvatten. Bijna alle Nederlandse adolescenten (dus nauwelijks 18/19). Of ze blond (de meeste toch), of bruin zijn (zelden zwartharig), ze willen allemaal bruin van huid zijn. Daarover vertel ik later nog wel meer. Toen ik *** bezocht was de zwemmode al, zoals nu, er één van zwemshorts, hoe flodderiger en langer hoe beter. In het zwembad heeft dat ontegensprekelijke voordelen, maar in een kleedkamer is het meestal afwachten geblazen. Neem nu bijvoorbeeld die drie knapen die op de tweede dag met mij in de kleedruimte stonden. Ze kwamen vooreerst precies naast mij aan de bank staan. Er was overigens niemand anders, maar ze gunden mij blijkbaar wel een blik op hun lieve lijf. Een blonde met plat haar, een met bruine krulletjes en een derde met bruin golvend haar.

Blondie had helblauwe ogen, de andere twee bruine. Alle drie bibberden en beefden ze van de kou. Klappertandend kwamen ze de kleedkamer binnen. En hop, in tegenstelling tot wat ik verwachtte van preutse Nederlandse jongens, gingen de zwemshorts meteen uit: Blondie droeg zo'n surfboard bermuda van -jawel- Ocean Pacific, een roze-blauw geval met zwarte zigzaglijnen, dat tot onder zijn knieën reikte, Krullebol een volledige body van HOM, zo'n zwembroek en singlet in één stuk, en Nummer Drie droeg een -ik moet het toch toegeven- ongelooflijke sexy wielrennersbroek van Speedo, een "jammer" noemen ze zoiets, zeer nauw aansluitend, pikzwart met op de linkerpijp in banen afwisselend zwart met paarse sterren en paars met zwarte bollen, en rechts hetzelfde motief maar in het groen. Ja, ze hebben duidelijk centen, die Nederlandse kerels, ik stond daar maar met een ordinair klassiek maar wellicht toch nog opwindend sneeuwwit Speedo-zwembroekje.

Blondie trok zijn Ocean Pacific uit, maar daaronder droeg hij nog een zwembroek, een zeer spannend Athenaslipje met driehoekig voorpandje, en dan verder alleen maar lintjes. Krullebol wurmde zich met veel moeite uit die body. Eerst de armen uit de singlet en dan -voor mij tergend langzaam- het natte, plastiekachtige en elastieken geval naar beneden rollen en zo stukje bij beetje zijn lijf onthullen. Daaronder niets. Nummer Drie was nog het vlugst klaar: Zo'n rennersbroek glijdt in één lange beweging van je af.

Luttele ogenblikken later stonden ze alledrie, nog steeds klappertandend, maar pietebloot naast mij. Drie door de kou en het water verschrompelde lulletjes, en balzakjes als gerimpelde muffe aardappelen.

Alle drie mooi bruin, met uitzondering dan van een grote driehoek, waar onder de zonnebank of op een of ander zuiders strand een zwembroek was geweest, denk ik, want met zo'n reusachtige zwembroeken kon je onmogelijk zo'n klein driehoekje wit op je lichaam achterlaten, wanneer je in de zon liep. Blondies spuitje lag in een weelderige bos wild blond haar, op het olifantenvel van zijn scrotum piekten grappige stompjes blond. Krullebol stond daar verlegen om zijn aandoenlijke delen: zijn uitjes waren heel dicht tegen elkaar en weer in de onderbuik gekropen, er bleef alleen nog een bobbel dik wit vel over. Maar te midden van die bobbel stond zijn pikje stijf als een pinkje omhoog, een miniscuul klein erectietje, als van een kabouter, met een fris eikeltje, dat blijkbaar zijn jasje was kwijtgeraakt. En weinig, bijna geen haar. Wat hij miste, had Nummer drie in overvloed. Vanaf zijn navel groeide donker haar naar zijn schaamdelen, lang haar, en daar beneden was hij goed geschapen. Hij had het minst te lijden gehad van de koude, zijn lid bengelde bij elke beweging, een besneden lid, een lang maar dun lid, en daarachter, een tot vuistje gebald scrotum. Drie heerlijke kerels. Fris, lenig, gespierd, bruin als de zon, met billetjes om in te bijten. Hun stoere, brede schouders en borst staken grappig af tegenover hun weke wapen. Hun getaande buik onthulde bij elke beweging de spieren, maar wit hing daar slap hun slangetje. Sterke kuiten, pezen rond de knieën, staalharde dijen lieten toch helemaal iets anders vermoeden dan zo'n pietepeuterig piesje.

Ik lachte binnensmonds, want ik had me tegen de knuffelmuur in het zwembad lekker opgewarmd, en in mijn wit slipje was tere Tom al veranderd in potige Piet bij het zien van hun weke wormpjes. Ostentatief, naar hen toe gericht, trok ik mijn zwembroekje uit. Mijn grote, worstdikke wapen wipte met een sprongetje uit het slipje, daaronder hing laag, zeer laag, in een eenzaam plooitje huid, de linker teelbal, en rechts, wat hoger, de andere. Hun blikken zoemden vanzelfsprekend in op mijn indrukwekkende deel. Oh, wat had ik hen graag wat opgewarmd, ik zou mijn hand meteen in Blondie's kruis hebben geploft, of mijn hand rond dat pinkje of eens gevoeld hebben hoe dat is, een besneden penis. Ik zou mijn snoet in die blonde vacht hebben geduwd en ..., of liever nog zo'n klein visje om aan te sabberen en zuigen, tot een verrassend grote paling je mond en keel binnenzwemt. Of met het tipje van mijn tong, in mijn hand zijn zakje met kleine kastanjes, het fremulum van Nummer Drie hebben gestreeld, totdat hij zijn speer als een puntige pijl, zo bloot, onbedekt, kwetsbaar bijna, naar mij zou richten. Maar ik durfde niet. Toch kreeg ik half mijn zin. Toen Blondie jaloers mijn piemel zag, riep hij de twee anderen toe "Jongens, wie heeft de langste ?" "Ok," lachten de anderen, "Maar eerst effe op temperatuur brengen, Gerd-Jan", lachtte Krullebol. Met z'n drietjes rukten, trokken, knepen, kneedden, masseerden ze dat het een lieve lust was. Langzaamaan stroomde het bloed naar hun geslachtsdelen en ze kregen ook daar wat kleur. Meteen had ik een bekoorlijk idee. Uit mijn sporttas, die ik ook als werktas gebruikte, diepte ik de lintmeter op die ik altijd bij mij heb, en toonde hem glimlachend aan de wild-masturberende kerels. "Zal ik scheidsrechter zijn, jongens ?" "U mag ook meedoen," zei Nummer Drie verlegen. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen. Ik bracht mijn wapen in stelling (dat was zo gebeurd: mijn jongeheer had het al flink warm gekregen bij het zien van die lieve vriendjes) en wachtte tot de drie knapen klaar waren. Zonder te vragen greep ik Nummer drie z'n pik vast. Zijn dunne, lange lulletjes was nu een even dunne, verbazend lange sigaar. Dit was ongetwijfeld de winnaar. Ik hief zijn penis omhoog, legde het ijskoude stalen lint met het begin tegen het scrotum en ontrolde de meter: 21,5 cm. Wat een paling! De twee vrienden zuchten ongelukkig. "Maar hij is besneden, dat maakt ze langer en dunner." "Niets van.""Toch wel, ik heb dat eens gelezen in een medisch boek." Volledigheidshalve, om de anderen te troosten, draaide ik ook nog even het lint rond zijn palinkje: slechts 7 cm omtrek. Krullebol stond al klaar, zijn piel als een stevig handvat aan zijn lijf. Terwijl ik die stevig beetpakte, en de rolmeter vanaf de balzak tot de eikeltop open rolde, keek Gerd-Jan (Blondie) benieuwd toe. Zijn stamper was een flinke, en misschien kon hij het nog halen vóór Krullebol. Ik mat 15,5 en 10. Nu was Gerd-Jan zélf aan de beurt. Hij had intussen nog even flink staan trekken, en bedekte beleefd zijn eikel met zijn voorhuid, toen ik mijn meter tegen zijn pik wou leggen. Ik lachte "Dat moet je nou net niet doen, jong, als je dat naar achteren trekt, win je in lengte." En ik schoof zelf met duim en wijsvinger de voorhuid over zijn eikel. Meteen, onverwacht en krachtig, kwam hij klaar. Het sperma spoot op mijn hand, op mijn buik, in het wilde weg van de kleedkamer. Gerd-Jan bloosde, schrok, stamelde verontschuldigingen, maar Krullebol schaterde: "Heb jij niet de grootste, je bent wel de vlugste, Gerd-Jan." De jongen wist niet wat hij moest doen, maar terwijl hij spoot, greep ik kordaat zijn snokkende piemel vast, trok hem vakkundig verder af tot het orgasme compleet was, en er op de vloer een flink plasje sperma lag. Ik kneep zijn eikel leeg, en nam rustig de maat van zijn lekkere lul. Hij was 16,5 cm lang en 12 cm dik. Met zijn handdoek wreef hij zijn eikel droog, en toen bood hij mij zijn handdoek aan, om het witte, plakkerige sap van zijn genot op mijn hand en buik af te vegen. Ik lachte. Toen ook kon hij weer lachen. "Ik veronderstel dat ik hem wat te goed had...opgewarmd", zei hij verontschuldigend, "Het spijt me verschrikkelijk." En daarna, maar stiller, alleen hoorbaar voor mij: "En bedankt ook." De anderen waren aan het bekomen van het lachen. Krullebol gluurde intussen nieuwsgierig van de lintmeter naar mijn erectie. Maar Gerd-Jan was hem voor. "Zal ik die van U opmeten ? Ik zal voorzichtig zijn." "Wees maar niet bang, " zei ik, "Hij breekt niet in tweeën en zo vlug als jij kom ik niet klaar." Met tedere, lieve handen nam hij zachtjes mijn enorme pik vast. Hij mat nauwkeurig: 17,5 en 13,7. Ze lachten alle drie begrijpend. Om de emotie weg te praten concludeerde Gerd-Jan (hij was dus duidelijk een haantje-de-voorste) : "Dus als we de ondermaatse visjes (te dun) buiten beschouwing laten, en geen rekening houden met outsiders, heb ik de grootste." "En de vlugste !" voegde Nummer Drie er nog eens aan toe.

Dat dit gebeurde in het begin van mijn verblijf, had natuurlijk zijn voordelen. Ik zag hen vaak terug. Niet alleen in de kleedruimte, maar overal in het subtropische zwemparadijs. En intussen was ik al van hen te weten gekomen dat zij niet met hun ouders, maar met nog twee andere vrienden een bungalow hadden gehuurd.

Zo was ik ook te weten gekomen dat ze allemaal de 18 voorbij waren, dus moest ik mij alvast niet schuldig voelen over wat er gebeurd was.

Dus konden we rustig onze gang gaan. Ik ging 's ochtends vroeg in het zwembad, kwam er uit rond enen met het wilde stel, kwam rond een uur of vier naar de kleedruimte terug waar zij dan ook net waren, en om half tien kleedden we ons samen aan. Heerlijke tijden !