Roodharige Ellen Is Een Mannenmagneet - 6

'Jouw baas brengt jou toch altijd naar huis, na je dienst, als hij de kroeg heeft afgesloten?', begon John tegen Ellen tijdens de terugreis. 'Vanwege jouw veiligheid. En om geile mannen die je 's nachts met een slok op opwachten, de loef af te steken.' Ellen knikte en wachtte op het vervolg. 'Misschien moet ik dan een keer zijn auto onklaar maken en toevallig langsrijden, en als ik zie dat hij panne heeft, me als taxi aanbieden voor jou, en hem bij de kroeg op de Wegenwacht laten wachten. Da's toch niet zo'n gek idee?'

Ellen hield enkele seconden stil en zei toen: 'Is dat niet verdacht, als jij dan toevallig komt langsrijden? Hij zal dat toch wel verdacht vinden?' John lachte en zei: 'Dat weet ik niet, maar we kunnen het toch op zijn minst proberen. Wie weet trapt hij er wel in. Ik zal zijn auto niet al te erg saboteren, dus daar hoef je niet bang voor te zijn. En hij zal al lang blij zijn dat ik langskom om jou thuis af te zetten, toch? En ik ben voor hem geen onbekende.'

Ellen twijfelde nog even en zei: 'Okay, laten ze het dan maar proberen. Morgenavond, kun je dan? Want je moet dan wel rond kwart over 1 langs de parkeerplaatsen bij de kroeg rijden. En vlak daarvoor zijn auto onklaar maken zonder dat je gezien wordt. Lukt je dat? En weet je welke auto het is?' John schudde zijn hoofd. 'Het is heel makkelijk, het is een donkerkleurige SUV met de naam van de kroeg op de zijkanten. In witte letters. En hij staat meestal pal achter de kroeg.'.

Op de bewuste avond ging John naar een andere kroeg, in een ander dorp, om te biljarten. Toen die kroeg dichtging om 1 uur, betaalde hij de rekening en reed hij de vijf kilometer naar de kroeg waar Ellen werkte. Hij parkeerde zijn auto en deed de motorkap van de SUV van Ellens baas open. Hij trok wat draadjes los, die niet meteen zichtbaar zouden zijn in het donker. Genoeg om te zorgen dat de auto niet kon wegrijden. En de eigenaar van de auto de Wegenwacht zou moeten bellen.

Hij wachtte tot de achterdeur van de kroeg openging en Ellen en haar baas naar buiten kwamen. Hij reed toen zachtjes weg en ging even op de hoek van de straat staan wachten met de motor en de lichten uit. Hij deed zijn raampje open en hoorde duidelijk dat de motor niet wilde starten. En dat Ellens baas het aantal keren probeerde en toen uitstapte en de motorkap opendeed. Al snel deed hij die weer dicht, want veel verstand van auto's had hij niet. In de stilte van de nacht was alles goed te horen.

John kwam toen net aanrijden en zei door het geopende autoraam: 'Problemen?' Ellens baas keek om en zei: 'Ja, hij wil niet starten.' John reageerde met: 'Oh, jij bent de baas van Ellen!' Hij zei daarop: 'Ja, ik wilde net Ellen naar huis brengen. Die zit in de auto te wachten'. Dat kon John natuurlijk niet zien in het donker. 'O, zal ik haar naar huis brengen, dan kun jij de Wegenwacht bellen.' De baas keek hem aan en zei: 'Dat is heel aardig van je. Goed idee!'

Hij liep om de auto heen, deed de deur aan de passagierskant open en zei tegen Ellen: 'Deze aardige klant wil jou wel even naar huis brengen.' Ellen reageerde opgelucht en stapte uit. 'En jij dan?, zei ze tegen haar baas. 'Oh, ik bel de Wegenwacht wel, en die zal wel binnen een half uur komen. En ik wacht wel binnen in de kroeg.' Ellen liep naar John's auto en stapte in. Haar knipoog werd niet door John opgemerkt. John trok langzaam op en ze legde haar linkerhand op zijn schoot. En ze kreep in zijn slappe pik, als teken dat het allemaal goed ging.

Ze reden naar haar flat en John ging met haar mee naar binnen. Ze namen niet eens de moeite om wat te drinken, maar verdwenen meteen de slaapkamer in. De nerveuze John was het eerste uitgekleed en hij keek in het licht van de bedlampjes naar het betoverende lichaam van Ellen. Wat was hij een enorme bofkont! Als ze nou ook nog lekker kon neuken, dan was hij spekkoper!

Maar de rossige Ellen, die ook rood schaamhaar bleek te hebben, wilde eerst een uitgebreid voorspel. Knuffelen, aaien, kussen. John moest al zijn geduld inzetten om niet als een beest te keer te gaan. Want in zijn gedachten had hij haar al talloze malen geneukt. Maar ja, hij moest zorgen dat hij haar niet voor het hoofd stootte. En dus deed hij quasi-enthousiast mee aan het in zijn ogen te lang durende geknuffel. Kennelijk stond Ellen nog niet zo lang droog, dat ze meteen genomen wilde worden toen zich een stijve pik aandiende.

Uiteindelijk zag John haar toch voorovergaan met haar mond in de richting van zijn inmiddels gegroeide pik en hij voelde haar lippen om zijn gezwollen eikel sluiten. Hij lag op zijn rug op het grote tweepersoonsbed en begon te zuchten. Want hij genoot van die lippen om zijn eikel. Dat was de beloning die je als taxichauffeur wenste! Maar opeens hoorde hij een herkenbaar geluid. Dat was de voordeur die openging!

'Shit!', zei Ellen hardop. 'Dat kan alleen mijn baas zijn, want die heeft een reservesleutel van mijn flat. Voor als ik de mijne kwijtraak.' John was zich rotgeschrokken en dacht even na of hij nog tijd had om zich te verbergen, maar toen stond de man al in de deuropening van de slaapkamer. 'Zo, taxichauffeurtje!. Je kunt het dus toch niet laten? En ben jij dan soms degene die mijn auto onklaar heeft gemaakt? Dan heb ik nog een extra appeltje met je te schillen!'