Voor- En Naspel Van Een Trio - 1

Ik ben Gerda, net 30 geworden en heb al vijf jaar een relatie met Piet. Kinderen hebben we niet, het is nog niet gelukt zwanger te worden, maar we maken ons daar nog geen zorgen over.
Beide hebben we een baan. Ik werk in de modewereld en werk vaak thuis. Piet heeft een baan bij een bouwbedrijf.
De laatste tijd is hij wat stil. Als ik hem iets vraag krijg ik een brommend antwoord terug. Dit duurt nu al bijna een half jaar en ik begin mij wel wat zorgen te maken. Piet is een echte binnenvetter.
Na lang aandringen komt het er uit: “Ik zou je eigenlijk wel eens willen zien neuken met een andere man.”
Ik ben perplex. Dit is wel het laatste waar ik aan denk. Ik kan toch niet zo maar met een ander gaan neuken. En mijn eigen vriend wil dit?
Als we er verder over doorpraten, blijkt het dat hij al maanden met dit idee rondloopt en het windt hem op, zegt hij. “Wil je een trio of alleen maar toekijken?” vraag ik hem. “Ik wil je alleen maar zien neuken met iemand anders” is zijn antwoord.
“Hier moet ik wel over nadenken” zeg ik hem, “ik weet niet of dit een goed idee is.”
Ons seksleven is nooit onstuimig geweest, doodgewoon eigenlijk. Wel verschillende standjes, maar ik ben nog nooit met een ander naar bed geweest en ik neem aan dat dit ook voor Piet geldt.
We praten er verder niet over, maar het houdt mij wel bezig.

Enkele dagen later heeft Piet, samen met Gerrit, zijn baas, een afspraak in een restaurant met een klant. Dat gebeurt wel vaker en duurt nooit zo lang. Na afloop komt Gerrit dan vaak nog even bij ons langs. Gerrit is bijna veertig en vrijgezel. Hij is een gezellige prater en we kunnen het altijd goed met elkaar vinden.
Deze avond gebeurt dat ook. We drinken nog gezellig een wijntje met elkaar, maar dan blijkt de wijn op te zijn. Stom, ik ben vergeten in te slaan.
Ik stel voor om in de nachtwinkel te halen, maar Gerrit vindt dat een vrouw zo laat niet meer op pad gestuurd kan worden, waarna Piet zich aanbiedt.
Hij is nog maar nauwelijks vertrokken of Gerrit begint over het werk. Het blijkt dat Piet niet zo goed meer functioneert in het team. Hij is kundig genoeg, maar zijn prestaties blijven achter. Als het zo door gaat is hij niet te handhaven in het bedrijf.
Hier schrik ik van. Daarom is hij kennelijk zo stil de laatste tijd. “Kan ik daar wat in betekenen?” vraag ik Gerrit. Hij ziet mij een tijdje aan en zegt dan aarzelend: “Ja, dat denk ik wel. Er zijn toch wel een paar opties, maar die bespreek ik later graag even alleen met jou, zonder medeweten van Piet. De tijd is nu te krap.”
Het klinkt wat geheimzinnig en weet niet wat ik er van moet denken. “Kun je morgen met mij lunchen?” vraag Gerrit. Dat kan ik wel, dus we spreken tijd en plaats af.
Als Piet even later thuis komt, gaan we door met drinken van wijn. Het is heel gezellig en de gesprekken verlopen verder alsof er niets gebeurd is. Piet is, zoals hij wel vaker doet, overgestapt op whisky en drinkt een beetje te veel en ik merk dat hij wat onsamenhangend begint te praten. Helaas gebeurt dit wel regelmatig, het ergert mij verschrikkelijk, maar Piet trekt zich daar niks van aan. Gerrit heeft het ook door en knipoogt stiekem naar mij.
Ik maak er een eind aan door Piet naar bed te sturen en Gerrit weg te loodsen. Met een “tot morgen” nemen we afscheid.

We zitten op een rustige plek in het restaurant. We kunnen hier vrijuit praten, zonder dat anderen het kunnen volgen. We permitteren ons een glas wijn bij de lunch.
“Hoe zal ik beginnen?” zegt Gerrit. “De laatste tijd is het of Piet er niet helemaal bij is wat zijn werk betreft. Hebben jullie moeilijkheden misschien?”
Ik ontken het, het leven gaat bij ons zijn gangetje. Ik aarzel om te vertellen wat Piet wil, dat is privé en heeft niks met zijn werk te maken.
Gerrit voegt er aan toe dat hij klachten krijgt van Piets collega's en dat dit niet lang kan doorgaan want dan zal ontslag moeten volgen.
Ik schrik wel van deze harde conclusie. “Kun je dan niks doen?” vraag ik hem. “Hooguit een overplaatsing, maar daar houdt het dan ook wel mee op. Ik heb al het een en ander met hem besproken, maar er is bijna niks veranderd.”
“Hij heeft het er met mij nooit over gehad dat het niet goed loopt op zijn werk” antwoord ik hem. Ik twijfel of ik verder moet gaan.
Gerrit kijkt mij aan en bespeurt mijn aarzeling. “Vertel, is er toch iets wat ik ook moet weten?”
Ik treuzel, kan ik dit vertellen?
Nee, eh..., ik denk niet dat dit de oorzaak is, maar enkele dagen geleden heeft Piet mij opgebiecht dat hij mij wel eens met een andere man wil zien neuken.”
Zo, dat is er uit.
Gerrit kijkt mij aan en is een ogenblikje stil. “Maar dit heeft toch zeker geen invloed op zijn werk?” zegt hij ongelovig, “maar als dat het probleem is, wil ik je dolgraag helpen.”
Het duurt een momentje voor het tot mij doordringt. “Je bedoelt...”
”Ja, dat bedoel ik. Je bent een prachtige vrouw en ik wil dolgraag met je vrijen, maar dan hoeft, wat mij betreft, Piet er eerlijk gezegd niet bij.”
Het gesprek krijgt nu plotseling wel een heel andere wending. “Ik beloof je dat ik in dat geval mijn uiterste best voor Piet zal doen. Dan vind ik wel een oplossing.”
Ik ben sprakeloos, dit heb ik niet zien aankomen. “Hier moet ik over nadenken” zeg ik.
“Natuurlijk, neem de tijd” antwoordt Gerrit. “Ik heb een voorstel. Het komt zo in mij op, maar we gaan, als voorbereiding op Piets idee, samen alvast een week met vakantie naar de zon. Kun je vrij nemen?”
Dat kan ik wel, maar om ontrouw aan Piet te zijn en willens en wetens vreemd te gaan? Aan de andere kant is het wel iets wat Piet teweeg heeft gebracht. Als het toch moet doorgaan, dan kies ik wel voor Gerrit, maar zijn voorstel overvalt mij.
“Als je wilt, maak dan een kopie van je ID-kaart en stuur die naar mij. Ik weet dat je dan akkoord gaat en ik boek een vlucht en hotel. En wil je niet, denk daar goed om, we blijven even goede vrienden.”
We nemen afscheid van elkaar en wisselen in ieder geval onze telefoonnummers uit. Hij vraagt ook naar mijn e-mailadres. Beduusd kom ik even later thuis.
Er komt niet zoveel uit mijn handen. Allerlei gedachten flitsen door mijn hoofd. Zou dit ons seksleven kunnen oppeppen? Dit is de laatste tijd inderdaad wel ingezakt en het stelt niet zo veel meer voor.
Ik besluit om er vanavond met Piet over te praten.