Van Meewerkend Naar Lijdend Voorwerp

Over de doden niks dan goeds, maar mijn moeder was een kinky, sadistisch loeder. Met onverzadigbare seksuele behoeften. Dat lag volgens haar aan haar traumatische jeugd en de bakkersknecht die haar misbruikt had. Maar dan nog. Ik had het idee dat ze me bewust in haar seksspelletjes had meegelokt en dat realiseerde me eigenlijk pas toen ik met mijn vuist in haar grote kut zat en tegen haar enorme kont aan keek. Een kont die de nodige vieze haren had rond het ietwat uitpuilende sterretje. Als je zo zwaar was als mijn moeder, was het lastig die haren steeds zelf te verwijderen. Een houdini-act die er eigenlijk weinig toe deed. Rond een sterretje dat ongetwijfeld ook geen maagd meer was, sinds mijn vader het in bed grotendeels liet afweten en ze de niet erg kieskeurige buurman gebruikte voor haar vele kinky spelletjes. Waarbij 'anaal'' niet geschuwd werd. En die buurman maar al te graag meewerkend voorwerp was. Ook hij zat met een te brave partner opgescheept, naar verluidt. En soort zoekt soort.

En dat ze mij af en toe ook als meewerkend voorwerp inschakelde als die buurman niet beschikbaar was, lag in de lijn der verwachtingen. Voor een vrouw die niet afwachtend was, maar gewoon ging halen waar ze volgens zichzelf recht op had. Met als eeuwig excuus haar verpeste jeugd en haar brave, uiterst initiatiefloze echtgenoot. Als puber had ik ook zo mijn fantasieën, zelfs over mijn niet zo aantrekkelijke moeder. Tsja, als ik die homp schuddend vlees in de badkamer naakt tegenkwam, met haar harige Bermudadriehoek en haar grote hangtieten, moet ik bekennen dat er vrijwel meteen wat stroom door mijn eikel ging en dat escaleerde na een tijdje. Zeker omdat mijn moeder me op het juiste (lees: haar) spoor zette. Begrijpelijk, maar eigenlijk niet erg gewoon en evenmin gewenst binnen een moeder-zoon-relatie.

Toen ik met mijn vuist in haar grote soppende kut zat, was ik daar uiteraard niet zo mee bezig, met de ethische kant. Geilheid overheerste, bij zowel zoon als moeder. Maar ergens had ik het angstige vermoeden dat ze een verborgen agenda had en dat er iets onaangenaams voor mij in het verschiet zat. Want gefist worden was voor haar niet nieuw. Nieuw was alleen dat ze het door het eigen zoon liet doen.

Op een gegeven moment kwam ze door mijn zuigende handbewegingen en het stimuleren van haar stijve klit kreunend en jammerend klaar en duwde ze mij van zich af. 'Zo, jongen, goed gedaan, dat was heerlijk. En nu zal mama jou eens lekker verwennen, wat vind je daarvan?', klonk het enigszins onheilspellend. 'Ga maar op je rug op het bed liggen, want ik ga je vastbinden en blinddoeken.' Ojee, dacht ik, daar gaan we. Van meewerkend voorwerp naar lijdend voorwerp? Ze trok een la open, pakte daar tie-wraps uit, duwde me op mijn rug en begon mijn enkels strak aan de bedspijlen vast te klinken. Toen ze na mijn enkels ook mijn polsen deed, schudden haar tieten in mijn gezicht. Ze deed dat plagend een paar keer extra. 'Ja, hier heb je nog maanden uit gedronken, weet je nog?' Daarna deed ze me een zwarte blinddoek voor en wachtte ik met bonzend hart op wat er komen ging.

Ik merkte aan de gewichtsverdeling op het matras dat ze van het bed af stapte, dat er weer een la openging en dat ze er iets uitpakte. 'Ik ga nu iets doen met je wat de buurman niet leuk vindt, maar wat ik wel erg kinky vind. Dus ga ik het lekker bij jou doen, vind je vast niet erg.' Mijn adem stokte in mijn keel. 'Wat dan? Mag ik wel even weten wat je gaat doen?, vroeg ik angstig. 'Nee, dat merk je vanzelf wel, jongen. En ik zal ervoor zorgen dat het geen pijn doet. Vertrouw me!'

Daar was ik niet zo gerust op, mijn moeder kennende. Die had een heel andere perceptie van pijn dan ik. Die zou een spijker door mijn eikel rammen en dan zeggen dat ik me niet moest aanstellen. Ik lag voorlopig machteloos op mijn rug te wachten. Ik voelde dat mijn moeder mijn slappe piemel in haar linkerhand pakte. Als ze me wilde pijpen, hoefde ze me toch niet vast te binden en te blinddoeken, dacht ik. En voelde dat ze met een vinger iets zachts en kouds op mijn pisgaatje smeerde. Oh nee, he, dacht ik, toch geen sounding, want zo heette dat toch?

'Nee, ma, niet doen, ik wil niks in mijn pik!', riep ik uit. Maar daar werd slechts met het nodige gelach op gereageerd. 'Niet zeiken, je voelt er niks van.' Ik voelde dat ze zachtjes in het topje van mijn eikel kneep, zodat mijn pisgaatje een ovaaltje werd, en dat er iets stomps in mijn pisbuis werd geduwd. Dat ging op zich vrij soepel, waarschijnlijk omdat mijn moeder een soort gel gebruikte. En omdat het object niet erg dik was en er nog nauwelijks een centimeter in zat.

Ik voelde dat mijn moeder aan mijn ruime voorhuid trok en wat meer druk op mijn eikel zette. Het voorwerp in mijn pisbuis werd wat verder naar binnen gedrukt, ik schat dat het nu 2 cm was. Het voelde onaangenaam. Mijn pik was gelukkig nog niet stijf, want dan zou het volgens mij echt een brandend gevoel hebben opgeleverd. Maar hoe lang zou het nodig duren totdat ik zou gaan schreeuwen van de pijn, want mijn moeder zou hier vrijwel zeker niet gaan stoppen. Sadistisch als ze kon zijn, zou ze het voorwerp – een potlood misschien? – helemaal in mijn pisbuis willen schuiven. En de souplesse die de gel in het begin had opgeleverd, zou snel verdwijnen en plaatsmaken voor een snerpende pijnsensatie, naarmate er meer van het potlood in me werd gefrot. 'Mam, stop hiermee, alsjeblief! Ik zal alles doen wat je vraagt, maar stop hiermee!', smeekte ik.