Michelle, De Verleidster - 2

De volgende dag kwam Frenkie langs. Frenkie is de vriend van Michelle. Naast elkaar op de bank gaf hij Michelle eerst haar 140 euro terug. Daarna telde hij de 2380 euro uit.

“Dat is dan 1190 euro voor jou en 1190 euro voor mij. Niet slecht, toch?”

“Helemaal niet,” antwoordde Michelle, “en het ging allemaal heel makkelijk. John had niets in de gaten. Ik zei hem nog dat ik de politie wilde bellen, maar daar wilde hij niet aan.”

Frenkie knikte. “Wat denk je? Doen we het nog een keer, want zoveel geld op 1 avond hebben we nog nooit gehad.”

“Ik weet het niet, Frenkie. Als hij weer bij mij thuis geld kwijt raakt, dan kan hij wel eens achterdochtig worden.”

“Dat begrijp ik. Dus moeten we het anders doen. Nog 1 keer. Daarna niet meer. Wie weet hebben we weer een leuk bedrag. Ik heb er al over nagedacht. En als het plan werkt, hoef je niet eens seks met hem te hebben. Trouwens, hoe was-ie?”

“Ging wel. Hij is een stuk ouder. Alles gaat langzamer. Weinig spanning. Neuken en klaar. Hij kan niet tippen aan jou. Met jou is het een feest!” Ze lachte.

Maar ze loog. Ze had genoten van John. Het spel, de spanning, het neuken en lekker klaar komen, maar dat vertelde ze maar niet.

“Nou, kom op, Frenkie, wat is je plan?”

Uitgebreid spraken ze over het plan en Michelle ging akkoord.

“Wel onder 1 voorwaarde. Het is de laatste keer! De laatste keer met Johnnie. We nemen geen risico’s. Er zijn nog genoeg andere mannen!”

Frenkie ging akkoord en na een stevige neukpartij ging hij tevreden naar huis.

In de dagen die volgden keek John tevreden terug op zijn avontuurtje met Michelle. Zo’n heerlijke jonge meid. Wat was het lekker! Jammer van het geld, maar eigenlijk boeide hem dat nauwelijks. Een aantal keren had hij zin om naar zijn stamcafé te gaan, maar hij deed het niet. John ging maar 1 keer per week. 1 avond drinken. De andere avonden geen alcohol. Een discipline die hij zichzelf had opgelegd en waar hij zich, ondanks Michelle, aan hield.

Maar een week later was hij er weer. Hij hoopte dat Michelle er ook was, want dan…. Maar helaas geen Michelle. Misschien later!

“Pilsje, meneer?”

“Ja, lekker, Marcel.”

Aan de bar zittend wachtte hij tot Marcel een perfekt pilsje had getapt. Hij zette het op een viltje voor hem. Daarnaast legde hij een envelop.

Verrast keek John op. “Wat is dit Marcel?”

“Een paar dagen geleden kwam er een jonge meid binnen. Een mooie meid trouwens! Ze vroeg me of ik jou deze envelop wilde geven!”

Ineens klopte John’s hart sneller. Neutraal vroeg hij: “Was ze alleen?”

“Ja, ze kwam alleen, gaf me de envelop en ging weer weg.”

“Dank je Marcel.”

Enigszins gespannen opende John de envelop. Er zat een foto in. Michelle in bikini op een ligstoel bij een zwembad. Hij draaide de foto om en las de tekst op de achterkant: Lieve John, ik vond het zo fijn. Ik wil je nog een keer ontmoeten. Als jij dat ook wil, bel je me dan? Kusje Michelle, jouw baby!

Er stond een 06 nummer bij. John keek weer naar de foto. Michelle, zo lief, zo mooi, zo… Hij glimlachte en ging met zijn duim over de foto. Natuurlijk wilde hij haar weer zien. Dat had hij vorige week in de auto toen hij naar huis reed al besloten. Hij zou haar straks bellen!

Het pilsje smaakte ineens een stuk lekkerder en met de tweede was ook niets mis. Hij rekende af en ging naar huis.

Thuis dwong hij zichzelf eerst een douche te nemen. Na de douche trok hij een joggingbroek aan en ging op zijn bank zitten. “Nu jij, lieve meid. Nu jij!”

Hij toetste haar nummer in en hoorde haar stem.

“Met Michelle.”

“Met John.”

“John, wat leuk dat je me belt. Dat hoopte ik ook, maar wist niet of je het zou doen na de nare ervaring vorige week.”

“O, dat ben ik al lang weer vergeten. Ik bel je om te zeggen dat ik je ook graag weer wil ontmoeten!”

“Echt waar?” John genoot van haar enthousiasme.

“Ja, echt! Kun je van de week?”

“Eigenlijk niet. Volgende week wel. Na de 25ste.”

“Hoezo de 25ste?”

“Dan ontvang ik mijn salaris. Weet je, ik heb elke maand een uitgaans budget. Mijn geld is ook gestolen en dat was mijn budget voor de rest van deze maand.”

John was er even stil van. Ze is echt een schot in de roos. Zo lief en zo eerlijk.

“John,” hoorde hij haar stem, “Daddy! Ben je er nog?”

“Ja natuurlijk, Michelle. Ik dacht even na. Wat vind je ervan als we elkaar toch deze week ontmoeten en dan betaal ik.”

“Ja maar, John, jouw geld is ook weg.”

Jezus, wat een goeie meid. Dat ze daar aan denkt! “Luister Michelle, ik heb nog wel wat. Meer dan genoeg om samen uit te gaan. Ik wil je echt, echt deze week nog zien.”

“O John, dan doen we het, want ik wil jou ook zien.”

Ze maakten een afspraak. Donderdagavond half 8. “Dezelfde plaats?” vroeg John

“Nee, dat kan niet. Mijn vriend komt daar ook regelmatig en als hij toevallig die avond komt en jou bij mij ziet, krijg ik problemen. Nee, ergens anders. Weet je wat? Ik laat het je donderdagmorgen weten. Goed?

Blij legde John de telefoon weg. Overmorgen dus. Heerlijk. Samen wat drinken en daarna samen het bed in. God wat zou hij haar laten genieten. En ze verdient het. Een meisje zoals zij zijn er niet veel. Zo eerlijk en oprecht.

Na haar gesprek met John, belde Michelle Frenkie. “Geregeld. Ik zien hem donderdagavond.”

“Goed gedaan schat, laat hem naar café Uitzicht komen en daar regelen we het.

Donderdagmorgen gaf Michelle aan John de plaats door waar ze elkaar zouden zien: café Uitzicht. John kende het niet. Café Uitzicht was in de haven aan de kade. Het was een echt zeemanscafé. Niet bepaald een plek waar John zelf naar toe zou gaan. Toen hij de deur van het café opende, klonk er een belletje. Hij keek omhoog. Daar hing nog zo’n echt ouderwetse bel. Die zie je nauwelijks meer. Het café stelde niks voor. Aan de linkerkant een lange bar, waar wat mannen aan zaten. Aan de rechterkant wat nissen. Een tafeltje met 2 bankjes met een houten afscheiding naar het volgende tafeltje met 2 bankjes. Open van voren, maar de buren kunnen je niet zien, tenzij ze opstaan. Zo waren er 6 nissen. Michelle zat in de laatste. Bediening aan de tafeltjes was er niet, dus hij nam zijn biertje en een drankje voor Michelle (‘doe voor haar maar hetzelfde’) mee. Zijn hart maakte een sprongetje, maar niet alleen van plezier. Wat zag ze er lekker uit! Een doorschijnend bloesje en een strakke zwarte broek. Hij ging zitten. Michelle kwam direct naast hem zitten, dicht tegen hem aan. Een kusje op zijn wang. Ze rook heerlijk.

“Ik ben zo blij je te zien, John.” Haar enthousiasme was aandoenlijk. “Ik heb de achterste plaats gekozen, want dan hebben we privacy.”

Nou privacy, dacht John, tegenover onze nis is de wc. Hij zei het maar niet.

Haar hand lag al op z’n been. Ze dronken en Michelle vroeg: “Heb je me gemist, daddy?”

Daddy! Het spel begon direct. “Ja, baby, ik heb je gemist.”

“Hij ook?” Ze legde haar hand op z’n lul en wreef zachtjes. John keek direct om zich heen. Niemand te zien natuurlijk. De laatste nis was een goede keuze. Alleen als er iemand naar de wc ging, kon die hen zien, maar verder absolute privacy.

“Ja, hij ook.” Ze lachte kirrend en wreef net iets harder.

Na wat gepraat te hebben, sloeg hij zijn arm om haar schouder. Ze kroop behaaglijk tegen hem aan. Toen pakte ze zijn andere hand en legde die op haar dijbeen.

Een man liep langs en verdween in de wc.

“Daddy, ik wil ondeugend zijn.”

“Wat wil je, baby?” Ineens voelde hij spanning. Erotische spanning.

Ze antwoordde niet maar trok de rits van zijn gulp naar beneden. direct stak ze haar hand in de opening. “O daddy, hij is al groot.”

John vergat zijn omgeving. Dit was zo nieuw. Hij voelde haar vingers en trok haar dichter naar zich toe. Nu kon hij haar borst aanraken. Michelle werkte mee en ging zodanig zitten dat hij haar borst kon vastpakken wat John ook deed.

“Wat is dit? Wat ben jij aan het doen, Michelle?”

Een harde stem. Onmiddellijk haalde John zijn hand weg en Michelle trok haar hand uit zijn gulp, die uitnodigend open bleef staan. Er stond een forse man. Leren jack, spijkerbroek met lange verwarde haren.

“Wie is die vent? voegde hij er aan toe met een hoofdbeweging in Johns richting.

John trok zijn gulp dicht en vroeg met onzekere stem: “Is dat je vriend, Michelle?”

Maar Michelle zat als verstard met haar handen voor haar mond.

“Ik denk dat Frenkie niet leuk vindt dat zijn grietje hier met een andere vent zit te vozen, denk je wel?”

“O Tommy. Het is niet wat je denkt.”

“Het is niet wat ik denk? What the fuck. Ik zie toch met mijn eigen ogen dat je die vent zit op te geilen! Ik ben toch niet achterlijk! Ik heb toch met m’n eigen ogen je hand in z’n broek gezien of was je je sleutels kwijt. Je bent een sloerie, Michelle. Je bedriegt je eigen vent. En dat sta ikniet toe!

“Maar Tommy?”

Nu brak John in. “Wie ben jij?”

“Ach, de eikel kan praten! Frenkie is mijn vriend, begrijp je. En ik heb gezien dat jij met je vieze vingers aan d’r tieten zat. Frenkie wil heel graag jouw naam weten, misschien komt-ie nog wel even bij je langs!”

“Doe het niet Tommy, alsjeblieft. We gaan wel naar huis.”

Maar Tommy kwam een stap dichterbij. Hij zette z’n grote handen op de tafel en zei dreigend: “Wie aan Frenkie komt, komt aan mij.”

“Frenkie, nee, maak het niet kapot. Wat kan ik doen om je van gedachten te doen veranderen?”

Tommy keek haar strak aan en zei: “Pijp me slet. Pijp me klaar. Nu. Hier.”

Maar dat vond John toch echt te veel.

“Nee, dat kan niet. Dat gebeurt niet.” Het klonk beslist.

Tommy wendde zijn blik naar John. “Luister klootzak. Of ze pijpt me of ik praat met Frenkie.” Hij was even stil. Hij bekeek John. “Je kunt me natuurlijk ook betalen.”

Geld, dacht John, geld! Met geld krijg je alles voor elkaar. “Hoeveel?”

“Duizend. O nee, jullie zijn met z’n tweeën: 2 duizend”

Het direkte gevaar was geweken. Voor geen goud zou John toestaan dat zijn Michelle een ander moest bevredigen. Hij maakte zijn zakken leeg. Hij zag de ogen van Tommy begerig glinsteren toen hij het geld telde.

“Geen 2 duizend, ik heb 19 honderd euro.”

“Daar doe ik het ook wel voor. Hij griste het geld van de tafel. “En jij kut, laat ik het nooit meer merken dat je vreemd gaat. Ik hou je in de gaten. De volgende keer kom je er niet zo gemakkelijk vanaf. En jij, meneer eikel, ik wil jou hier nooit meer zien. Begrepen?”

Daarop draaide hij zich om en liep weg.

Het belletje van de deur klingelde.

“Ik wil weg John. Ik wil hier niet langer blijven.”

“Nee, natuurlijk niet.”

Hij rekende af met klein geld..

Michelle wilde naar huis. John begreep het. Ze was zo geschrokken. Jammer! Hij had zich verheugd op een heerlijke seksavond. Dat gaat niet door. Jammer!

“John,” zei ze toen ze nog in de auto voor haar flatje stonden, “John, ik kan je niet meer zien. Het is over en uit. Ik breng jou alleen maar ongeluk en bovendien, als Frenkie het ontdekt, dan krijg ik echt problemen. We moeten stoppen voor het te laat is.” Haar stem klonk ernstig.

John was stil. Hij begreep haar zo goed, maar hij wil haar ook niet verliezen.

“Is er geen andere manier?” vroeg hij nog.

“Nee.” zei ze ineens heel resoluut. “Nee. Je was voor 1 avond mijn daddy, en daar blijft het bij. Voor jouw en voor mijn veiligheid.” Ze gaf hem een snelle zoen op zijn wang en stapte uit. Ze keek ook niet meer om.

John begreep het Het is klaar! Jammer, maar waarschijnlijk toch wel beter zo. Teleurgesteld reed hij naar huis.

Toen Michelle de kamer instapte werd ze opgewacht door Tommy.

“Je moet akteur worden,” zei ze, “wat speelde jij je rol overtuigend.Je maakte mij bijna bang!”

Tommy lachte. Zijn haren zaten nu netjes gekamd. Zijn kleren waren nog dezelfde. Tommy werkte in het dagelijks leven bij een bouwbedrijf. Hij was verantwoordelijk voor de juiste uitvoering van orders.

Michelle haalde wat drinken uit de keuken en ging bij hem zitten. Op het tafeltje lag het geld.

“1900 eurootjes.”

Ze schoof Tommy 300 euro toe. “Zoals afgesproken.” De rest borg ze op.

“D’r is alleen 1 ding wat me niet beviel,” zei ze.

“Door jou heb ik niet geneukt.”

Hij lachte en zei: “Maar schatje, daar gaan we wat aan doen!”

Ze lachte terug en antwoordde: “Dat vindt mijn Frenkie vast niet goed!”

“Jouw Frenkie weet half niet wat voor een sletje jij bent.”

Hij duwde haar tegen de rugleuning aan en zijn vingers begonnen behendig haar bloesje los te maken. Hij haalde haar tieten uit de cups van haar bh. “Ik ben altijd al gek geweest op die heerlijke tieten. En ik ben vast de enige niet!”

Een grimas was haar antwoord. Ja, Michelle is gek op seks en kieskeurig is ze bepaaldelijk niet. Daarbij zijn haar inkomsten heel wat beter dan wat ze met haar werk verdient.

“Je lult teveel.”

Tommy opende haar strakke broek en trok de rits naar beneden. Michelle lichtte haar kont op en Tommy trok broek en slipje in een ruk naar beneden. Terwijl Michelle haar broek verder uitdeed, kleedde ook Tommy zich razendsnel uit. Ze zag zijn stijve lul en duwde Tommy achterover. Veel ruimte was er niet op het 2-persoons bankje, Een beetje bezweet en wat schaamhaar. Maar dat interesseerde haar nu even niet. Ze begon hem onmiddellijk te pijpen. “Goed zo meisje,” hoorde ze Tommy zeggen, “zo is het lekker.” Tommy gromde tevreden.

Daarna was het tommy’s beurt. Michelle op de bank. Haar bloes nog aan, haar tieten uit de cups. Tommy duwde haar benen uiteen en spuugde op haar kutje. Hij befte haar. Likte haar schaamlippen en zoog op haar klitje. Het ging snel en hard.

“Neuk me. Nu!”

Hij ging zitten met Michelle op zijn schoot. Ze bereed hem als een echte amazone. Op en neer. Plots duwde Tommy haar weg. Hij ging staan en trok zichzelf klaar op haar bloesje en tieten.

Het was zo klaar. Vrij snel trok hij z’n kleren aan. “Ik moet gaan.” Hij pakte z’n geld, aaide even Michelle’s wang. “Bel me maar als je me weer nodig hebt!” En weg was hij.

Michelle bleef nog even zitten. Het was lekker. Het is altijd lekker, maar de seks die haar voorkeur heeft. Met John was lekkerder. Die nam er ten minste tijd voor. Maar John is passé. 1100 en nog wat euro’s van de eerste avond en nu weer 800. Mooi!

Na een douche belde ze Frenkie.

“800 de man,” zei ze.

“Niet slecht schatje. Ik heb vanavond geen tijd meer om langs te komen, maar morgenavond zie je me.”

“Dat is goed, lieverd. Ik ga lekker slapen”

“Slaap ze. O, voor ik ophang. Ik weet van een oudere man die bijna dagelijks in het casino te vinden is. Heb je interesse?”

Michelle lachte. “Daar praten we morgen wel over.”

En daarmee werd het gesprek afgesloten.