Carlos

De meisjes lopen naakt heen en weer tussen onze kamer en hun kamer over de gang. Niet eens een onderbroek aan.
“Hé doe wat aan,” vraagt Von.
Maar dat doen ze mooi niet.
's Ochtends komen ze de dames van de schoonmaak tegen maar die doen of het allemaal gewoon is. Ze groeten en lachen vriendelijk. Ze kijken de kinderen wel na.
Een keer betrap ik een jongen van het personeel dat hij met z'n telefoon een filmpje maakt van onze blote kinderen die vrolijk voor hem in allerlei houdingen poseren.
“Hé!” roep ik wanneer ik het zie. Het joch vlucht weg. De meiden moeten lachen.

We hebben de deur altijd voor ze open. Het is al twee keer gebeurt dat Von en ik aan het wippen zijn dat die grieten opeens naast ons staan.
“Let maar niet op ons,” zegt Xandra dan en ze grijpt me, wanneer ik Von van achteren neem, in het voorbij gaan, met haar volle hand, stevig bij m'n kloten, terwijl m'n piemel er bij Von in zit.
“Huh,” doe ik.
“Ha, ha, ha” schatert Xandra.
“Rot meiden,” mompelt Von.
Stella slaat lachend de hand voor haar mond.

“Hé, hebben jullie het een beetje leuk, zo samen op de kamer,” vraag ik Stella.
“Ja, heel gezellig, maar ze heeft wel rare gewoontes hoor. Ze gaat gewoon zitten schijten met de deur open,” klaagt Stella.
Behalve dat ze het fijn vinden om naakt te lopen willen de pubers graag laten zien wat voor leuke kleertjes ze hebben. Wanneer we met ze op stap gaan hebben ze altijd wel weer iets anders aan.
Stella heeft stijl. Dan draagt ze een lange jurk met kleurig printje, hoog gesloten maar wel een split tot op haar heup. Ze beweegt soepel, elegant en gracieus als een filmster. Rank figuurtje, fantastisch kontje, mooie benen. Trots en zelfverzekerd.
Von noemt het arrogant.
Xandra draagt dan bijvoorbeeld een spijkerbroekje met hoog afgeknipte pijpen, zo hoog dat haar billetjes er onder uit komen, en een naveltruitje. Ze beweegt als een verveelde puber.
“Kijk nou toch eens hoe dat mokkeltje haar bijloopt,” moppert Von. “Zeg jij er eens wat van, Melle. Naar mij luistert ze niet.”
“Ik bemoei me niet met kleren van een vrouw. Bovendien, Ik vind haar wel sexy.”

Dat ventje van het hotel, dat zo'n belangstelling had voor onze meiden, blijft ze stalken. Wanneer we na het diner de eetzaal verlaten, Xandra en Stella, als twee kuikens, hand in hand braaf achter ons aan, drentelt hij onopvallend achter ons aan. Von en ik gaan onze kamer in en Xandra en Stella staan met hun sleutel hun kamer open te maken. Terwijl Stella met het slot bezig is ziet Xandra de jongen zich aan het eind van de gang onledig houden. Wanneer ze in hun kamer zijn laten ze expres de deur op een kier.
Het blijft een tijdje rustig op de gang. Dan sluipt het ventje naderbij en vindt de deur die uitnodigend open staat. Hij sluipt voorzichtig zo stil mogelijk naar binnen niet wetende in wat voor vreselijke val hij loopt.

Als uit het niets storten de meiden zich op hem dankbaar gebruik maken van de skills op judo opgedaan. Xandra trapt de deur dicht.
“Ik heb 'm,” zegt Stella. Ze houdt hem in bedwang. Hij kan geen kant uit.
Het overrompelde kereltje weet niet wat hem overkomt. Hij kijkt angstig met grote ogen naar Xandra die voor hem staat.
Xandra hurkt op een knie, maakt z'n broek los en trekt die van z'n kont en daarna z'n onderbroek. Het joch geneert zich kapot. Verslagen mompelt hij wat.
“Heeft ie wat?” vraagt Stella.
“Lange dunne slappe piemel,” meldt Xandra.
“Kun je 'm hard maken?”
Xandra pakt z'n lul en trekt er aan.
Hij kreunt en zakt door z'n benen. Stella houdt hem overeind.
“No, no, no,” smeekt hij zacht.
“Si, si, si,” antwoordt Xandra met overtuiging. Ze neemt z'n leuter in haar hand en masseert tot hij overeind staat. Dan trekt ze z'n voorhuid omlaag en onthult z'n eikel.
“Hoe groot is hij?” vraagt Stella. “Ik kan het niet zien.”
“Nou,” schat, Xandra, “zo'n twintig centimeter, denk ik wel.”
“Ja, zo'n lange? Goh, denk je dat je hem kan hebben?”
Xandra stapt naar achteren en voor de ontzette ogen van de jongen doet ze haar korte broek en slip uit. De jongen staart naar haar glad geschoren gleufje. Xandra voelt aan haar spleet en steekt een vinger in haar vagina. Wanneer ze vindt dat ze nat genoeg is stapt ze weer naar voren. Drukt haar buikje tegen de jongen, gaat op haar tenen staan en drukt haar vagina over zijn stijve pik. Ze schuift hem er helemaal in.
Op dat moment klop ik op de deur en stap meteen naar binnen.
“Hé, wat gebeurt hier? Staan jullie die jongen te verkrachten? Houd op daar mee. Laat hem onmiddellijk gaan.”
Zo gauw hij los is trekt hij z'n broek aan en vlucht de kamer uit.
“Zijn jullie helemaal belazerd?
Ik zie je kut. Doe wat aan.”
“Nou hoor!”
“Jullie gaan die jongen je excuses aanbieden.”

Wanneer we, de volgende dag, terugkomen van het strand, neemt Von de meiden mee naar boven en ga ik de jongen zoeken. Hij gaat gehoorzaam met me mee, waarschijnlijk bang dat ik de directie anders zal inlichten.
De meisjes zitten naast elkaar aan een kant van het tafeltje op onze hotel kamer. Ik laat de jongen tegenover hen zitten. De jongen heet Carlos.
Schoorvoetend, stamelend en naar worden zoekend, maken de meisjes hun excuses.
De jongen is verrast en op z'n gemak gesteld. Hij geeft toe dat hij niet op de kamer van de gasten mag komen en dat hij bang is ontslagen te worden.
Waarom deed hij het dan? “Por qué?”
In zijn uitleg in het spaans herken ik het woord ‘amor’.
“Ik denk dat hij zegt dat hij verliefd is.”
“Op wie,” vraagt Xandra.
Hij kijkt op en kijkt Stella in de ogen.

De volgende avond komt Stella met Carlos de hotel kamer van de meiden binnen. Ze kijkt Xandra zwijgend aan. Die begrijpt onmiddellijk wat er van haar verwacht wordt.
“Ik zit in de lobby,” zegt ze.

We hebben er weer een dagje strand op zitten. Von is moe en wil even liggen. Ik ga naar beneden, naar de lobby. Daar zit Xandra op zo'n vetleren bank op haar telefoon. Ik ben verbaast haar hier te vinden. Ze kijkt even op en doet of ze me niet gezien heeft. Ik ga tegen haar aan op de bank zitten. Ze schuift van me af. Ik schuif weer tegen haar aan. Nu kijkt ze op.
“Hou op joh,” bitst ze.
Wanneer ze weer opschuift doe ik dat ook.
“Nou!”
“Ben je boos, lieverd?” vraag ik, “of verdrietig?”
“Ben jíj boos?” vraagt ze.
“Ja, zoiets doe je toch niet?”
“Sorry,” zegt ze timide. “Hou je nog van me?”
“Ik hou van je lieve schat. Daar kom je nooit meer vanaf.
Waar is Stella?”
“Die ligt te wippen.”
“O, is dat het?
Hé, laat mij in de hoek zitten. Dan kom jij op schoot bij mij.”
“Ik ben toch geen kind!”
“Jawel, kom op.”
Wanneer ze bij me op schoot komt slaat ze haar armen om me heen en legt legt haar hoofd tegen de mijne.
“Ik hou van je lieve Melle. Ik wil je niet dat je boos op me bent.”
Zo zitten we een poos samen op de bank. Mensen die langs komen kijken vreemd op wanneer ze me met zo'n grote meid op schoot zien.
Wanneer ik denk dat ze in slaap gevallen is kijkt ze op. “Zullen we naar jou kamer gaan?”
“Von ligt er te slapen. Jou kamer?” zeg ik.
“Daar ligt Stella te wippen.”
“O ja, dan gaan we het strand op.”
Buiten is het donker. Weinig volk op straat. Wanneer we met de armen om elkaar het strand oplopen is het weinige licht van de lantaarn op de boulevard. Waar een paar omgekeerde bootjes liggen kleed ik me uit. Xandra volgt, zonder iets te zeggen, mijn voorbeeld. Het is niet veel wat we aan hebben. Een short, een t-shirt, slippers. We leggen ze onder zo'n bootje en lopen naakt verder de armen om elkaars middel.
Het is een heerlijke nacht met een indrukwekkende sterrenhemel. Wanneer we verder lopen is het pas echt donker. We praten zacht en genieten van elkaars aanwezigheid. Wanneer we terug lopen kunnen we onze kleren niet meer terug vinden. We kijken onder alle omgekeerde bootjes.
“Oké,” zeg ik, “kom op, wie kent je gat in een vreemde stad?”
Bloot lopen we in het licht over de boulevard. We komen maar een keer een stel tegen die doen of ze niets zien.
“Weet je dat ik dit ook wel lekker vind?” bekent Xandra.
Ik geniet.
We bellen aan bij ons hotel en de nachtportier doet verbaasd open. Ik leg uit dat we onze kleren kwijt geraakt zijn.
Wanneer we voor Xandra's kamer staan laat ik haar los, maar zij legt haar hand om mij heen op m'n heup. Zo zacht we kunnen sluipen we de kamer van Von en mij binnen. De deur heeft Von los gelaten. We hebben een tweepersoons kamer met twee eenpersoons bedden. We pissen en poetsen onze tanden. Wanneer ik al in bed lig komt Xandra over me heen liggen. Ik steel het meisje haar rug en billetjes. Heel even voel ik aan haar kutje en merk dat ze nat is. Ik krijg een erectie en schuif m'n stijve lul in haar nauwe spleetje. Stil liggen we op elkaar en beweegt ik in haar. Dat houd ik een een kwartiertje vol en dan golft m'n sperma in haar. Ze reageert niet. Slaapt ze al? Met m'n pik nog in haar vagina val ik ook in slaap.

Xandra hangt tegen me aan. Aan de andere kant heb ik mijn arm om Von. We kijken hoe Carlos, die ons is komen uitzwaaien, en Stella afscheid nemen.
“Ben ik Stel nou kwijt?” vraagt Xandra treurig.
“Welnee schat. Over een maand zijn ze elkaar vergeten. Ik hoop voor ze dat ze lekkere sex hebben gehad.

“Hoe was het?” hoor ik Xandra vragen wanneer we in het vliegtuig zitten.
“Hij was wel erg gauw klaar,” antwoord Stella ontevreden.
“Waar was jij vannacht?”
“Ik heb bij Melle geslapen. We hebben sex gehad.”

Volgende keer: ‘De achterbuurvrouw.’