Stan Op Zoek - 5

Nieuwe week, nieuw deel. Bedankt voor de toffe reacties bij mijn vorige deel.

Spoiler alert. Dit deel bevat geen seks. Het is lastig om een mooi verhaal te maken waar in elk deel seks zit dus deze en sowieso de volgende zal helaas minder erotische momenten bevatten. Toch hoop ik dat je trouw blijft lezen en dat je ook dit deel weer kan waarderen!

Wat doe ik hier eigenlijk vraag ik mezelf opnieuw af terwijl ik mijn auto parkeer op een vrij plek op de parkeerplaats. Is het spijt van hoe alles gelopen is sinds de laatste keer dat ik hem zag. Inmiddels seks gehad met Anouk en Peter S gepijpt. Hierover niks aan hem verteld. Voel ik me schuldig? Met een diepe zucht loop ik naar de schuifdeuren, zodra deze opengaat vullen mijn neusgaten zich op met de geur van chloor. Vreselijke geur… Om me hee kijkend speur ik af waar ik nu heen moet. Zo te zien aan de klok op de muur ben ik wel erg vroeg. Dan volg ik de bordjes van de sportkantine en tribunes. Eenmaal in de kantine loop ik direct door naar de bar. Een norse oude vrouw kijkt me vragend maar bij voorbaat al geïrriteerd aan. “Koffie alstublieft.” Pers ik er met een beleefde glimlach uit. Ze zucht en gaat aan de slag. Ik neem plaats op een barkruk en wacht rustig af.

Terwijl ik nip van mijn koffie komen er met regelmaat meer mensen die wat bestellen. Het is bijna amusant om te zien hoe de norse barvrouw steeds harder lijkt te gaan zuchten. Na een tweede bakkie en enigszins verveeld op mijn telefoon te hebben gezeten zie ik in mijn ooghoek opnieuw de deur van de kantine opengaan. Mijn blik word opzij getrokken door een prachtige verschijning die ook zoekend om zich rondkijkt. Na even op zijn horloge gekeken te hebben loopt hij richting de bar en kijkt de norse barvrouw vriendelijk aan. “Een bakje koffie alstublieft.” Hoor ik hem zeggen. De barvrouw zucht wederom. “Lange dag gehad mevrouw?” vraagt de jongen en ik probeer een lach te onderdrukken. Hij kijkt me even verwonderlijk aan zodra de barvrouw zich om heeft gedraaid en ik lach naar hem en rol mijn ogen wat hij ziet als uitnodiging want hij komt naast me zitten.

“Die heeft er zin in.” Zegt hij spottend zonder dat ze hem kan horen.

“Sinds ik hier zit heeft ze al volop werkvreugde.” Antwoord ik.

“Zit je hier al lang dan?”

“Twee bakkies om precies te zijn.”

“Kom je hier vaker?”

“Nee, eerste keer, speciaal voor een vriend als verrassing, ben benieuwd of hij zo goed kan zwemmen als hij beweerd.”

De jongen lacht. “Ook mijn eerste keer maar in mijn geval op uitnodiging, zwemmen is niet echt mijn ding maar als je iemand het hof wil maken moet je er soms wat voor over hebben.”

Dat is direct duidelijk, hij windt er geen doekjes om aangezien er volgens mij alleen mannen zwemmen vandaag. Dan steek ik mijn hand naar mij uit welke hij aanpakt.

“Stan.”

“Vincent, aangenaam.”

Ik glunder, leuke jongen. “Maar dan ken je hier dus ook verder niemand?”

“Nope.” Is zijn korte maar duidelijke antwoord.

De klok geeft aan dat het toch bijna tijd is. “Samen naar de tribune gaan om te kijken?”

Hij kijkt naar de klok. “Is goed.” Dan staat hij op van zijn kruk pakt het kopje vast, zet het aan zijn lippen en drinkt het in één keer leeg. Zijn gezicht vertrekt. “Jezus wat heet.”

Glimlachend kijk ik toe. “Zullen we?”

Even later nemen we samen plaats op de tribune, niet erg druk maar er zijn duidelijk meer supporters. We kijken naar de eerste lichting, geen idee hoe ze dat eigenlijk noemen. “Wanneer moet de jouwe Vincent?”

Hij haalt zijn schouders even op. “Vierde heat of run volgens mij.” Door de nonchalante toon begin ik te grinniken. We raken aan de praat terwijl we rustig wachten. Toffe gozer volgens mij die Vincent.

“Ah, daar komen ze.” Knikt hij met zijn gezicht waardoor ik weer even aandacht krijg voor het zwembad. In een rijtje lopen de zwemmers enkel gekleed in een badjas richting hun baan. Zodra ik hem in het vizier heb voel ik kippenvel op mijn armen. Damn, ik heb hem gemist besef ik me. Natuurlijk heb ik hem nog regelmatig gesproken sinds onze 24 uur samen. De 24 uur waren onvergetelijk, de seks met hem was subliem, hij heeft mijn kont ontmaagd! Maar nu, zonder app, zonder telefoon, hem zo te zien zonder dat hij mij nog heeft gezien, zonder dat hij weet dat ik hier ben geeft mij een warm gevoel van binnen.

Hij gaat achter startblok nummer vier staan, De badjassen gaan uit en ik zie zijn mooie zwemmerslichaam. Hij heeft een mooie speedo aan, helaas net te ver weg om de details te kunnen zin. Hij kijkt geconcentreerd. Ik word aangetikt door Vincent. “Vierde startblok” zegt hij waarop ik hem even aankijk.

“Ja, Joeri staat bij de vierde, ben jij hier voor hem?”

“Ja, jij ook dan?” klinkt hij verbaasd. “O wacht, dan ben jij zijn beste lange afstandsvriend!”

Verwonderlijk kijk ik naar Vincent. What the fuck? Ik forceer een glimlach. “Joeri heeft me over je verteld, je betekend veel voor hem.” Zegt hij dan.

“Hmm, hij heeft niks over jou verteld.” Zeg ik en draai me hoofd dan weer richting Joeri. Joeri kijkt toevallig op en ziet ons zitten. Ziet Vincent en mij zitten. Vanaf hier zie ik de verbazing op zijn gezicht. Hij schudt zijn hoofd en kijkt weer strak vooruit. Hij moet zich nu gaan concentreren, ze krijgen het seintje om op het startblok plaats te nemen. Hoewel mijn ogen gericht zijn op Joeri zie ik hem niet. Het warme kippenvel gevoel van zojuist is met de noorderzon vertrokken. Ik voel me verraden, ingeruild voor een ander. Wat is dat tussen hem en die Vincent?

Startschot, met een mooie sierlijke duik duiken de zwemmers het water in, zelf alleen oog voor Joeri, hij komt weer boven en begint zijn borstcrawl. Hij ligt duidelijk als tweede, hij gaat hard, spectaculairder om te zien dan ik had verwacht. Aan het einde van de baan ligt hij zowat gelijk met twee anderen, dat wordt nog spannend. Hij verdwijnt onder water om te keren, hij komt iets later boven dan die andere twee en met een minimale voorsprong. Gespannen volgen mijn ogen zijn bewegingen. Voor even verdwijnt Vincent en alle andere om mij heen. Met ingehouden adem zie ik dat Joeri gelijk komt te liggen met zijn buurman in baan 5. Ze zijn er, close call, wie? JA, Joeri met een paar honderdste van een verschil gewonnen. Knap zeg. Ik juich en hoor dan ook Vincent juichen. Dat brengt me terug op aarde.

Vincent, die ogenschijnlijke leuke jongen. Vincent, de jongen die Joeri aan het versieren is… Of hebben ze al wat? Ik voel woede in mij opkomen, jaloezie. Hoe kan dit. Waarom? Wat heeft Vincent wat ik niet heb? De zwemmers, dus ook Joeri, verdwijnen weer. Straks heeft hij nog een run volgens mij. Dan de 100 meter vrije slag maar dat duurt nog even.

Na een minuutje heb ik een beslissing genomen. “Nog wat drinken?” vraag ik aan Vincent. Hij kijkt me even onderzoekend aan. Zou hij doorhebben dat ik van binnen kook, dat ik jaloers ben? Hoe is het eigenlijk voor hem? Nu hij weet wie ik ben, hij gaf al aan dat Joeri over mij heeft verteld. Uithoren, dat ga ik doen.

Zodra we in de kantine komen lijkt de norse barvrouw verdwenen, er staat nu een ogenschijnlijk vriendelijke meid. We gaan zitten en bestellen. Ik trakteer. “Hoe heb je Joeri eigenlijk ontmoet?”

“Is dit het moment dat je me gaat ondervragen?” vraagt Vincent spottend waardoor ik grinnik. Ik mag hem wel, recht door zee, snap dat Joeri hem leuk vindt. “Jazeker, Joeri is mijn maatje dus moet wel weten of hij in goede handen is. Dus de keuring is nu.” Op zijn beurt begint hij te lachen.

“Een klein maandje geleden hebben we elkaar leren kennen via zo’n app. We raakten aan de praat en voor mij klikte het direct waardoor ik met hem wilde daten. We zijn een paar keer op date geweest en, ondanks zijn kledingstijl, was het elke keer erg gezellig.”

“Kledingstijl…. Haha, ja, Joeri geeft weinig om wat hij aan heeft. Maar verder?”

“O ja joh? Wil je nu ook weten wat we verder allemaal hebben gedaan? Nou als het aan mij had gelegen hadden we al heel veel gedaan maar zoals je ongetwijfeld zal weten is Joeri nogal terughoudend. Dus meer dan zoenen en voelen is nog niet gebeurd.” Zegt hij met een teleurgestelde toon of is het frustratie?

“Het duurt wel even denk ik ja voor je hem uit zijn schulp krijgt. Hij is ook niet echt het type wat los gaat in een donker steegje.” Grijns ik.

“Precies. Maar net toen ik hem zag in alleen zijn zwembroekje? Nou, zo had ik hem dus nog niet gezien. Echt, ik kan niet wachten tot…” hij lijkt te schrikken van zijn woorden en ik kijk hem spottend aan. Plots worden zijn ogen groot. “Het is jou wel gelukt, ik zie het in je ogen. Jij hebt hem in je bed gekregen of niet.”

Direct voel ik me rood worden. Kut, dit hoeft hij niet te weten, wat zal Joeri wel niet denken. Voordat ik kan ontkennen begint hij al te lachen. “Oké, dat was een bluf maar nu je rood aanloopt… Vertel, jij bent dus ook gay, hoe heb je hem zover gekregen en waarom is het tussen jullie dan niks geworden?” Ik glimlach. “Nu is het jouw beurt om mij te ondervragen?”

Hij geef een knipoog en knikt bevestigend.

“Joeri en ik kennen elkaar van de brugklas, hij verhuisde na het eerste jaar maar we hebben altijd contact weten te houden. We hebben geen geheimen voor elkaar dus weten we zowat alles van elkaar. Dus ja, ik wist al heel lang dat hij homo is en hij weet dat ik biseksueel ben. Tijdje terug kwam hij opeens bij een handbalwedstrijd van mij kijken. Dat was serieus de eerste keer sinds de brugklas dat we elkaar in levende lijve weer te zien kregen. We zijn uit eten gegaan en uiteindelijk is hij bij mij blijven slapen. Wat er overigens wel of niet is gebeurd ga ik je niet aan je neus hangen. Hoewel we elkaar dus door en door kennen zal het nooit iets kunnen worden tussen ons door de afstand. Daarvoor hebben we het gewoon te druk. Dat was een gezamenlijk besluit overigens.”

Ademloos heeft Vincent mijn betoog aangehoord tot hij na een korte stilte mompelt. “Ik ben jaloers.”

Mijn aandacht wordt naar de toegangsdeur van de kantine getrokken want Joeri komt binnen, verbaasd mompel ik zijn naam waardoor Vincent mijn blik volgt. Hij ziet hem ook, Joeri, verbaasd kijk ik toe hoe Vincent van zijn barkruk op staat en naar Joeri loopt. Joeri gekleed in zijn dagelijkse, sobere en kleurloze kledij. Vincent omhelst hem terwijl hij hem op zijn mond wil kussen maar Joeri ontwijkt zijn kus en geeft hem een snelle onhandige hug. Zijn ogen zijn ondertussen strak op mij gericht. Zijn ogen, zijn mooie diepbruine ogen, wat heb ik hem gemist. Pas nu kom ik in beweging en loop naar hem toe. Hij draait zich naar me en wel omhelzen elkaar stevig. Mijn hoofd leg ik heel even in zijn nek en snuif zijn frisse geur in mij op. Dan maak ik me los kijk hem aan. “Moet jij niet nog een wedstrijdje zwemmen?”

Hij schudt zijn hoofd. “Spiertje in mijn schouder verrekt.” Is zijn excuus. In zijn ogen zie ik dat hij de halve waarheid spreekt. “Wat een leuke verrassing dat je er bent Stan.” Grijnst hij dan. “En ik zag dat jullie elkaar ook inmiddels hebben ontmoet?”

Vincent die er een beetje als derde wiel naast staat neemt direct het woord. “Toen ik hier binnenkwam zat deze hunk, à la Tom Holland, helemaal alleen in zijn bakkie te roeren, dus ja, ben er maar naast gaan zitten.” Joeri kijkt naar hem en grijnst. “Tom Holland?” vraagt hij. “Je weet wel die gast van The Amazing Spiderman?” verduidelijkt Vincent. Joeri haalt zijn schouders op.

“Zullen we dan maar met zijn drieën gaan zitten?” neemt Joeri het voortouw. We stemmen toe en even later zitten Vincent en Joeri met een biertje en ik met een 0.0 aan een tafeltje. Ik kan mijn ogen niet van de knappe Joeri afhouden, wat heerlijk is het toch om hem zo weer te zien al voel ik me wel licht bezwaard vanwege Vincent. Die is hier ten slotte op uitnodiging. “Je zwom goed Joeri!” hoor ik hem zeggen. “Ja, persoonlijk record, erg blij mee.” Is zijn neutrale reactie.

We raken aan de praat, het is gezellig zo met zijn drieën. Toch schreeuwt mijn lijf van binnenuit. Het doet pijn om Vincent en Joeri zo te zien. Hoe ze naar elkaar kijken alleen al… Er kan tussen die twee echt wat opbloeien maar ik weet niet of Vincent de goede keuze is voor Joeri. Is het jaloezie die deze conclusie trekt of heb ik het bij het juiste eind?

Zodra mijn drankje op is kijk ik op mijn telefoon voor de tijd. “Tijd om op huis te gaan.” De jongens kijken me aan. Lichte teleurstelling in Joeri zijn ogen. “Nu al?”

“Ja, het is nog een eind rijden en jullie hadden al afgesproken, dit ga ik niet verder verstoren.” Om mijn woorden kracht bij te zetten sta ik op en schuif mijn stoel aan. “Ik loop heel even met je mee, Vincent wacht jij hier even?”

“Tom, eh ik bedoel Stan. Het was tof om je te ontmoeten. Rij voorzichtig.” Ik lach. “Zeker Vincent, het was gezellig. Veel plezier nog!”

Zwijgend lopen we naar beneden, door de hal naar de uitgang. De schuifdeuren gaan open en de frisse lucht snuif ik in mij op. Dan draai ik me naar Joeri en forceer een glimlach. “Leuke verrassing Stan al was het wel een beetje een gekke situatie zo me Vincent.”

“Ja, wist ook niet dat je aan het daten was.” Klik ik iets schor.

“Haha, was het nog wel van plan hoor maar wil eerst even kijken hoe het loopt als je begrijpt wat ik bedoel en trouwens… Jij zal me ook niet alles vertellen wat jij meemaakt toch?.” Direct denk ik aan Anouk en Peter S en voel me opnieuw schuldig. Ik fake een glimlach maar zeg even niks. “Wat vind je van hem?”

“Ik snap dat je met hem date.” Zeg ik eerlijk.

“Maar?” vraagt Joeri door

“Het is een leuke spontane gozer, lekker recht door zee.”

“Net als jij bedoel je?” grijnst Joeri.

Ik zucht. “Joeri, hij…” ik val stil

“Ja?”

“Nee, laat maar. Ik ga me er niet mee bemoeien. Ik ken hem amper.”

Joeri kijkt geïrriteerd. “Zeg gewoon wat je wil zeggen, je weet dat ik je mening respecteer.”

Ik zucht opnieuw. “Mijn onderbuik zegt dat hij een ‘jager’ is, alsof hij je alleen maar in zijn bed wil hebben en dan op je uitgekeken is.”

“Jij bent echt gek Stan.” Hij klinkt boos. Ik omhels hem en hou hem even stevig vast. “Misschien heb ik het mis en ben ik gewoon jaloers. Het ga je goed Joeri.” Dan maak ik me los en draai me van hem af en loop richting mijn auto.

“Stan!” roept hij en even stop ik en kijk om. Hij zoekt naar woorden. “We houden contact oké?”

Ik glimlach en vervolg mij weg naar mijn auto.

Ik stap in, start de motor en rij weg. Bij een benzinestation vijf minuten verder stop ik. Stap uit, loop naar binnen, koop een pakje Marlboro Mix en een aansteker, loop naar mijn auto, ga zitten, draai het raampje open, steek een sigaret op en staar naar buiten. Als ik rook uit mijn mond blaas stromen de tranen over mijn wangen.

Joeri en Stan, definitief voorbij…