Het Postbodemeisje - 4

“Weet je nog wat je van mij wordt?”

Ik knik bevestigend en noem op wat ze mij enkele dagen eerder vertelde.

“Ik word uw slaafje, sletje, hoertje en hond, meesteres”

“Goed zo. Luisteren kun je blijkbaar wel. Vandaag beginnen we met de eerste training. Slaaf zijn hoeft geen uitleg. Voor hond zullen we even kijken wat er nodig is. Ga maar vast in de positie zitten van een hond.”

Ik zak op mijn handen en knieën en wacht af wat er gaat gebeuren. Ik hoor het meisje rommelen in haar tas. Als ze terugkomt zie ik dat ze een halsband een ketting en het bekende Spaanse rietje in haar hand heeft.

Neerbuigend kijkt ze op mij neer en zonder iets te zeggen loopt ze een rondje om mij heen. Dan gaat ze achter mij staan. Zacht tikt het rietje tegen de binnenkant van mijn dijen. Ik spreid mijn benen maximaal en toon zo mijn ballen en gekooide lul. Ze zakt door haar knieën en ik voel hoe haar zachte handen mijn ballen strelen. “Wat een heerlijke volle ballen heeft mijn hondje. Alleen kan hij ze nergens legen. Zijn meesteres heeft hem gekooid”. Mijn lul knelt in de kooi, maar ondanks de pijn blijft hij zo hard als het kan. Ze loopt nogmaals rond mij heen en voor aangekomen doet ze de halsband om en klikt er de riem aan vast. Dan gaat ze weer achter mij staan. Ze trekt de riem strak aan zodat mijn hoofd naar achteren getrokken wordt. Dan volgt er ineens een harde slag met het rietje tussen mijn benen. De pijn trekt door mijn lichaam maar door dat mijn hoofd omhooggetrokken is blijf ik op handen en knieën zitten.

“Hondjes zitten zo niet. Dus ook slaven die voor hond getraind worden zitten zo ook niet” Hoor ik haar zeggen. Snel probeer ik te gaan zitten als een hond. Ze kijkt het even aan om dan aan te lopen ”volg” is haar kort bevel. Zo snel als ik kan kruip ik achter haar aan. Wat ik al vreesde gebeurt ook. Ze gaat in de voorkamer zitten op zo’n wijze dat ik voor mensen die goed kijken zichtbaar ben. Op het commando “zit ”ga ik zo goed als het kan op zijn honds op de aan gewezen plek zitten. “Luister. Je gaat nu afwisselend slaaf en hond zijn. Doe je het goed dan krijg je geen straf. Doe je het verkeerd krijg je een slag tegen je ballen. Begrepen”?

Ik zit direct in dubio. Ik besluit om een blafje te laten horen. Ik zie een klein lachje op haar gezicht verschijnen. Na even wachten komt het volgende bevel. “Zou je geen koffie voor mij zetten?”

“Sorry meesteres, stamel ik. Ik zal het direct doen.”

Snel sta ik op, maar voordat ik aan kan lopen klinkt het bevel om te stoppen. Snel spreid ik mijn benen. “Dat heb je dus alvast goed geleerd” Hoor ik haar zeggen. Toch komt de slag niet als een verrassing. Ik besef dat ze een sadistisch inslag heeft. Ze zal ook alles wat ze als fout ziet aangrijpen om mij te straffen. “Hondjes lopen niet op twee benen” Meer zegt ze niet.

Snel zak ik weer op handen en knieën en kruip naar de keuken. Bij het koffiezetapparaat aangekomen, zit ik in dubio wat te doen. Ik begrijp echter dat ik om koffie te zetten op moet staan. Zonder na te denken zet ik bakjes koffie. Zoek wat koekjes zet die samen met melk en suiker op het dienblad en sta te bedenken hoe ik het dadelijk naar de kamer moet brengen. Als de koffie klaar is zet ik dan kan en twee kopjes op het dienblad en besluit om het lopend naar de kamer te brengen. Honden bedienen hun meesteres namelijk niet dat doen slaven. Als ik bij de meesteres aangekomen ben en het dienblad op het bijzettafeltje heb gezet besluit ik toch maar weer mij in de positie van hond te begeven. Ik lig nog maar net of het bevel opstaan klink snel staat ik op en spreid direct mijn benen.

“Twee slagen, Honden drinken geen koffie. Slaven drinken zeker geen koffie met hun meesteres” De klappen komen snel en hard aan. “Liggen en mij bedanken” snel geef ik een bedankje en besluit als een geslagen hond naar haar toe te kruipen. Zacht lik ik over haar hand. Geschrokken stop ik en deins ik terug als ze haar hand ineens opheft. Een lachje trekt over haar gezicht. Dan krijg ik een paar liefde volle klopjes op mijn hoofd. Braaf hondje”. Sta op” snel sta ik op, Waar staan de schaaltjes”? Als ik uitgelegd heb waar ze staan komt de volgende opdracht” Handen op je rug. Hoofd naar beneden”

Ik hoor haar rommelen in de keukenla en wat gerammel met het schaaltje. Opnieuw hoor ik het geritsel van kleren. Angstig vermoed ik dat ze dadelijk ook naakt in de kamer staat. Ik hoor dat er vocht in het schaaltje loopt. Opnieuw het geritsel van kleren. Het bakje wordt voor mij op de grond gezet. “Op zijn honds ”klinkt het bevel. Snel zak ik op de grond in de gewenste positie. In het schaaltje zie ik hondenbrokken in een gelige vloeistof drijven. Ineens besef ik dat het haar urine is. In diezelfde seconde besef ik dat ik dat drinken en eten moet.

Ze loopt langs mij heen en schenkt voor zichzelf nog een kop koffie in. Rustig gaat ze in haar stoel zitten en nipt zacht aan haar koffie. Ze slaat haar mooi gevormde benen over elkaar en ik zie haar rokje iets omhoogschuiven. Vlug sla ik mijn ogen neer al weet ik dat ze altijd wel een manier vindt om mij te straffen. Bij het moeten voldoen aan twee verschillende rollen is er altijd een grijs gebied en daar zal zij steeds gebruik van maken. Door een kort bevel word ik uit mijn mijmeringen opgeschrikt “aan de voet. Rug “snel kruip ik naar haar toe en ga op mijn rug liggen. Direct spreid ik mijn benen ook maximaal. Ik besef op hetzelfde moment dat ik me aanbied in een vernederende houding, als een geile teef. Klaar om gebruikt te worden zoals mijn baasje, mijn meesteres het wil. Mijn eigen gevoelens ondergeschikt gemaakt aan die van mijn meesteres. Allerlei emoties razen door mijn lijf. Maar de geiligheid neemt de overhand, gevoed door het onbegrijpelijke gevoel van onderdanigheid, overgave en het onbedwingbare verlangen om mijn meesteres te plezieren. Ook is er het besef dat ik steeds afhankelijker van haar zal worden. Dat ze is als een drug, verslavend. Dat de beloningen schaars zullen zijn en de pijnigingen en vernederingen veelvuldig. Ondanks deze gedachten voel ik mijn lul strak knellen in mijn kooitje. Ik geniet van mijn onderdanigheid, het onderworpen zijn. Ik geniet dat ik een meesteres heb.

Ik voel hoe haar hand naar mijn ballen gaat en me zo uit mijn gedachten haalt. Zacht krassen de lange scherpe nagels over mijn ballen langzaam bewegend naar mijn kont. Ze gaan over mijn sterretje en langzaam drukt een nagel tegen mijn kont gat aan en schiet iets naar binnen. Krabbend over mijn sluitspier stimuleert ze mijn geiligheid.

Ik hoor haar met zoet gevoosde stem zeggen ”Dit vindt je lekker he teefje. Zo gebruikt te worden zo onderworpen te zijn. Geloof me je wordt nog veel gelukkiger, omdat je alles voor mij wilt doen en ik je grenzen steeds meer op zal rekken. Je wordt mijn willoze slaaf. “Dan ineens met scherpe stem, terwijl haar vinger helemaal mijn darmen inschiet “ik hoop wel dat je een beetje gespoeld bent. Ik ga je dadelijk neuken met een dildo. Daarna mag je hem met je mond schoonmaken. Maar eerst ga je, je bakje leegeten en drinken. Heb je die niet gelijk leeg in de tijd dat ik mijn koffie op heb dan moet ik je straffen”

Even zwijgt ze om me dan met een sadistische grijns op haar gezicht te vertellen dat het moeilijk gaat worden, omdat ze haar koffie al haast op heeft. Ze neemt een slok en zet haar kopje neer. Ze staat op en komt naar me toe. Ze duwt mijn verwoed likkend en drinkend hoofd weg en laat een lachje horen. “Dat dacht ik al” ze loopt een rondje om mij heen en kijkt weer in het bakje. “Je hebt je kans gehad. Tellen en bedanken. Tussen door drinken en eten” Ze houdt nog even mijn hoofd weg. Rochelt even flink en spuugt dan nog een klodder speeksel in het bakje. “Wat extra smaak misschien gaat het dan beter.

Terwijl ze zich achter mij opstelt ben ik weer aan het drinken en eten gegaan. Toch ben ik gespannen op de klap die gaat komen. Hoe langer die uitblijft hoe ontspanner ik word. Ik heb namelijk ook niet gehoord dat ze die gehaald heeft. Op het moment dat ik ontspannen ben en het idee heb dat ik er zonder straf van af kom, komt de trap keihard tussen mijn benen. Van schrik pijn en de onverwachte trap zorgen dat ik met een kreun in elkaar krimp. Even is het stil dan “vijf extra voor het niet bedanken, niet tellen, niet overeind blijven en niet stil zijn”.

Direct volgt de trap. Nu blijf ik wel overeind al kan ik de kreun gelukkig smoren in een blafje. Een lach klinkt door de kamer “Goed zo teefje” direct volgen er na deze worden vier harde trappen. Langzaam komt ze naar voren gelopen, haar lange scherpen nagels zacht krassend van mijn billen, over mijn rug naar mijn nek. Dit geeft mij de gelegenheid om snel de laatste brokjes en urine te verorberen.

Ze kijkt in het bakje en terwijl ze de halsband losmaakt zegt ze “Goed zo teefje. Je straf blijft echter wel staan” Dan gaat ze weer in hetzelfde trage tempo naar achteren. Haar nagels opnieuw over mijn rug gaand. Bij mijn billen aangekomen gaan ze even van mijn lijf, om dan diep in het vlees te dringen. “Lekker”? Bevestigend knik ik ondertussen de pijn verbijtend. Als de nagels uit mijn vel verdwijnen volgen snel achter elkaar nog tien harde trappen tegen mijn ballen.

Verder in het volgende deel.