Meisjes Van Death Valley - 3

In zijn zoektocht naar Symfy is Luuk terecht gekomen in een sekte, de ‘Sisters of Gratitude’. Ze bivakkeren in een vroegere filmset, een klein nagebouwd westernstadje in death Valley, zo ongeveer het heetste plekje van Amerika. Min of meer in opdracht van de ‘Father’ van de sekte, Carl Mason, moet Nick twaalf van zijn zusters helpen door de ‘poort van dankbaarheid’ te gaan.


Al redelijk vlot had ik de eerste vier meisjes door de betreffende poort geholpen, wat in gewone taal trouwens neuken en daarna klaarkomen heet. Inmiddels zijn die verdwenen richting hun kamers en resteren er nog acht meisjes. Ze liggen in de cirkel op hun tafeltjes, met hun benen ver geopend, ik hoef er steeds alleen maar tussen te gaan staan en mijn pik in ze steken. Het is wel duidelijk dat deze zusters een stuk lastiger naar een orgasme te brengen zijn en ik besluit ze eerst allemaal weer kort te neuken, om te testen hoever ze zijn. Inmiddels vind ik het bijna een eer dat Carl Mason ‘zijn zusters’ aan mij toevertrouwde, het is wonderlijk zoals ze daar nu liggen, naakt, open en ontvankelijk, beschenen door het mystieke zilveren licht van de volle maan, met gesloten ogen en volledig voor mij geopend in afwachting van mijn verdere actie.

Survival of the fittest

In dit rondje doe ik er een schepje bovenop, terwijl ik ze neuk bewerk ik tegelijk ook bij alle meisjes hun tepels en klitje. Aan de manier waarop ze hun kutjes tegen bewegen voel ik al snel dat er opnieuw vijf meisjes dicht tegen het randje raken en door hen wat extra aandacht en tijd te geven weet ik de een na de ander door haar poort te pushen. Nog steeds zweet ik overvloedig en ik zorg ervoor dat ik regelmatig water drink om dit vol te kunnen houden. Ook de meisjes hebben het warm, het is bijna onaards mooi zoals hun lichamen beginnen te glanzen in het maanlicht dat door de bovenramen van het kerkje valt.

Uiteindelijk blijven er nog drie ‘diehards’ over. Op het moment dat ik het eerste van die drie meisjes aan mijn paal steek gaan ineens haar ogen open, ze checkt of de twee anderen hun ogen nog dicht hebben, trekt me dan met haar handen om mijn nek naar zich toe en fluistert zo zacht dat alleen ik het kan horen: ‘ik weet wie je bent, Luke. Je zoekt Symfy. Zorg dat je mij overhoudt.’ Daarmee doelt ze op de opmerking van Carl, dat de laatst-overgebleven zuster mij in haar bed moet nemen.

Ik schrik ervan, me realiserend dat dit best een valkuil kan zijn. Ik maak me van haar los en als ik weer rechtop sta beuk ik op haar in, wat mij betreft gaat ze nu juist als eerste klaarkomen. Maar ze verblikt of verbloost niet, tegen de code van ‘The Circle of Gratitude’ in houdt ze nu haar ogen wijd open en bekijkt me met een licht lachje om haar mond terwijl ik me op haar uitsloof. Het is een mooie meid, net als ik zo’n twintig jaar schat ik, donker van uiterlijk, lang gitzwart haar, een tikje Hispanic. Wat ik ook doe, haar tepels bijna tot moes knijpen, pompen en beuken en hengsten, haar klitje bewerken, niks werkt, die meid heeft blijkbaar een knop omgedraaid waardoor ze dit lang gaat volhouden. Helaas gaat mij dat niet lukken, ik raak al aardig doorgeneukt en ga me nu dan toch eerst maar op die twee andere meisjes richten.

Het lijkt erop dat het eerste meisje er gewoon op lag te wachten, amper zit ik helemaal in haar of ze komt zachtjes kreunend klaar. Het is een klein lief meisje om te zien, de jongste van het hele stel, lijkt me en met een kusje op haar lippen neem ik afscheid. Nog twee te gaan, en ook het meisje dat ik nu onderhanden neem komt al gauw op stoom. Terwijl ik staccato in haar pomp bewerk ik haar klitje en in no time kantelt ze haar bekken steeds zo heftig tegen dat het aanvoelt alsof ze niet alleen mijn pik maar ook mijn ballen naar binnen wil trekken. En zo krijgt ze het voor elkaar dat ze niet alleen intens klaarkomt maar mij ook voor de tweede keer mijn zaad ontfutselt. Met een kreun leeg ik me in haar en weet dan dat ik nu toch echt wel even mijn kruit heb verschoten. Het meisje dat met me wilde overblijven heeft gewonnen, zij krijgt me in haar bed…

You can trust me

Het meisje komt van de tafel en stelt zich voor als Juliet. Dan schudden we handen, wat best wel vreemd is, om eerst al wel een meisje compleet uit te wonen en dan pas fatsoenlijk kennis te maken. Ik scharrel mijn kleren bij elkaar en spoelen we ons eerst buiten onder de douches af, zowel het meisje als ik zijn kletsnat van het zweet, we dampen gewoon van de seks. Als we schoon zijn fluistert het meisje dat we verder stil moeten zijn. Ik besluit niet over de saloon te beginnen, ik verwacht nog steeds min of meer dat dit een valstrik van Carl is, ik ga er later wel kijken.

Het is rond middernacht, het is doodstil in het dorpje en zachtjes lopen we door Mainstreet naar het achterste huis, wat tegelijk het eerste huis is als je in het dorpje aankomt. Uit het zicht achter dat huis staat mijn busje van Paramount en Juliet gebaart dat we daarin moeten gaan. Ik had in de laadruimte een matrasje gelegd voor als ik onderweg in het busje wilde pitten en daar gaan we nu op liggen, vanwege de hitte nog steeds allebei in ons blootje. Vervolgens legt ze me uit waarom ze me hier wil hebben. Carl heeft in iedere kamer en alle andere ruimtes microfoons geïnstalleerd, verborgen, we kunnen dus nergens veilig praten, vandaar dat we nu in het busje liggen. Dan vraagt ze me haar te vertrouwen: ‘You can trust me, please Luke, listen.

En dus luister ik en krijg vervolgens haar hele verhaal te horen. Hoe ze van huis wegliep en na een zwervend bestaan van enkele jaren uiteindelijk hier terecht kwam. Hoe ze het aanvankelijk wel erg vond om zo geneukt te worden, maar dat er wel de veiligheid van de sekte tegenover stond. Maar toch, gaandeweg werd ze het beu om door Carl misbruikt te worden voor zijn eigen gerief en om zijn geldbuidel te vullen. En nooit is het genoeg voor hem, altijd wil hij ‘vers vlees’, als de meisjes ‘dienst’ hebben in de porno-industrie van San Fernando moet er per maand minstens éen nieuw meisje worden geronseld voor de sekte.

Vorige week zat Juliet in de ploeg en toen hebben ze twee meisjes zo ver kregen mee te gaan, Symfy en een ander grietje, allebei deden ze mee aan de pornofilm waar Juliet en haar andere zusters ook in zaten. Volgens Juliet is Carl seksverslaafd, normaal gesproken leeft hij zich uit op de al aanwezige zusters. Maar als er nieuwe meisjes arriveren gaat hij dáar helemaal op los, dag en nacht neukt hij ze, nadat hij ze eerst flink heeft gedrogeerd. Het komt erop neer dat hij ze niet alleen eindeloos lang suf naait maar ook hun eigen wil helemaal om zeep helpt. Tegen de tijd dat hij met ze klaar is doen ze precies wat hij wil.

Ik weet nog steeds niet of ik niet in de val word gelokt en vraag hoe ze weet wie ik ben. Juliet vertelt dan gedetailleerd hoe Symfy haar toevertrouwde dat ze mij bij Paramount had leren kennen, dat we even samenwoonden en hoe we elkaar toen kwijtraakten. Toen ze dit busje zag was het gewoon een kwestie van het ene met het andere verbinden. Opnieuw voel ik het schuldgevoel hoe het liep tussen Symfy en mij en ik besluit haar te vertrouwen, dit is mijn kans. Daarom reageer ik dat ik langs de saloon wil, zien wat daar gebeurt en dat ik Symfy wil bevrijden. Maar Juliet laat me weten dat er niks te zien valt omdat alles op de eerste verdieping gebeurt. Bovendien zitten de meisjes stevig achter slot en grendel, als ze ten minste op dat moment niet net door Carl worden geneukt.

Het volgende wat Juliet me vertelt is nóg heftiger. Als er nieuwe meisjes worden opgenomen verdwijnen er vaak ook een of twee ‘oudjes’, en Juliet heeft het gevoel dat zij binnenkort aan de beurt is. Niemand weet waar die meisjes blijven, maar eigenlijk is het wel bijna zeker dat ze in LA als seksslavin aan een of ander bordeel worden verkocht. Daarom vraagt ze mij om de aankomende dag al Carl Mason als crimineel bendeleider bij de politie aan te geven. Overmorgen gaat hij met de nieuwe weekploeg naar San Fernando en haalt hij de meisjes die daar aan het werk zijn op. Ook slaat hij dan onderweg alle benodigde voorraden in, de politie zou hem op dat moment kunnen onderscheppen. Tot slot vertelt Juliet dat zij en enkele andere meisjes bereid zijn te getuigen.

Samen door de poort

Ik laat het even bezinken en concludeer dat ik absoluut geen keuze heb, ik ga dit meisje vertrouwen en stem dan in met haar plan. Als het lukt worden in éen klap alle meisjes bevrijd, dus ook Symfy. We bepraten nog even het precieze hoe en wat en wanneer, waarna we naar Juliet haar kamer gaan, om te voorkomen dat Carl argwaan krijgt. Omdat hij misschien meeluistert praten we nog wat over onbenullige dingen. Ook gaan we weer neuken, want ten slotte is Juliet als laatste overgebleven en Carl verwacht niet anders dan dat ik haar nu ook ‘finish’ richting haar poort van dankbaarheid.


Ik voel al snel dat het nu ineens heel anders is tussen ons, ze is niet langer alleen maar een neukobject, ze is weer een meisje met een eigen karakter en een eigen naam geworden, en dat maakt dat ik haar met meer respect behandel. Als ik haar op haar mond zoen gaan haar lippen van elkaar en vervolgens tongen we een tijdje. Ik denk dat de ‘gift’, de pil die we allebei van de ‘Father’ kregen onderhand wel grotendeels is uitgewerkt, maar toch komen we algauw weer in de juiste stemming om met elkaar te vrijen. Gelukkig is mijn pik er ook weer aan toe en zodra Juliet haar benen voor me spreidt ga ik op haar liggen en schuif ik me langzaam maar zeker bij haar naar binnen. En terwijl ze me in het kerkje nog wist te weerstaan door niet klaar te komen merk ik dat ze me nu open en gewillig ontvangt en meteen ook heel emotioneel wordt.

Leunend op mijn armen kijk ik haar aan en vraag, zo zacht mogelijk fluisterend om Carl niet mee te laten luisteren, wat er aan de hand is. Juliet haalt met betraande ogen haar schouders op en in dat gebaar zit eigenlijk alles wel besloten. Haar waardeloze jeugd, het weglopen daarvan, een tijd op straat leven, in deze sekte terechtkomen, de dreiging nu om als seksslavin verkocht te worden, dat alles dendert bij me binnen. Tegelijk realiseer ik me dat dit dus ook precies is wat Symfy allemaal doormaakt, wat me nog meer sterkt er morgen alles aan te doen om Carl Mason achter de tralies te krijgen.

Ik kus de tranen van Juliet een voor een weg en als ze me met haar glanzende donkere ogen aankijkt voel ik dat ze mijn vertrouwen onvoorwaardelijk nodig heeft. En dat geef ik haar en fluister dat het goed komt. Niet veel later gaat ze door haar poort van dankbaarheid, samen met mij, want op datzelfde moment schiet ik het laatste zaad van deze dag in haar.

Escape from desolation

De volgende morgen vertrek ik vroeg. Carl Mason probeert me met die dreigende lazerogen van hem nog over te halen te blijven maar ik weet hem ervan te overtuigen dat mijn projectleider bij Paramount zit te wachten op de stream van beelden uit een ander westerndorpje. Ik rijd linea-recta terug naar Fort Irwin, mezelf ondertussen af en toe knijpend omdat ik in maar éen etmaal totaal van de aarde lijk te zijn losgeraakt. Het voelt aan als een hersenspoeling waar ik doorheen ben gegaan, wat nog maar een glimp moet zijn van wat die meisjes meemaken.
In Fort Irwin krijg ik alle aandacht en zit lang in het sheriffkantoor. Nadat ik daar uiteindelijk mijn hele verhaal heb gedaan krijg ik de verzekering dat ze ‘father’ Carl Mason aan gaan pakken. Vervolgens rijd ik terug naar LA, ik heb mijn bekomst van die eenzame westernstadjes en verlang naar de drukte van Hollywood.

Twee dagen later word ik gebeld vanuit Fort Irwin, in een gezamenlijke actie met de sheriff van Ridgecrest is Carl Mason opgepakt op het moment dat hij daar zijn nieuwe voorraden insloeg. Inmiddels zijn alle ‘Sisters of Gratitude’ in veiligheid gebracht en de sheriff rondt af met de mededeling dat hij me zo snel mogelijk in Fort Irwin verwacht voor de opname van mijn getuige-verklaring. Diezelfde dag nog rijd ik er naartoe en als ik nogmaals alles heb verteld, met dit keer met een handtekening eronder, wil ik met Symfy vertrekken. Maar dan blijkt dat ze nog geen achttien is en na een kidnapping, want zo ziet de sheriff het, wettelijk gezien moet worden overgedragen aan haar ouders. Aan haar moeder dus, die haar nieuwe vriend belangrijker vond dan haar dochter.

De sheriff verwacht haar later op de dag. Ik mag nog wel even met Symfy praten en wat ze me dan vertelt schokt me. Ze had liever bij de sekte willen blijven en neemt het me kwalijk dat die nu is opgerold. Ze wil niks meer met me te maken hebben, ze gaat nog liever terug naar haar moeder dan met mij naar Hollywood. Ik snap er niks meer van, zo fout was ik nou toch ook weer niet tegenover haar. Maar het is wat het is…

Gelukkig is Juliet meerderjarig en wil zij wel mee met mij, vanuit LA zal zij doorreizen naar San Francisco om voor schoonheidsspecialiste te gaan studeren. Die nacht slaapt ze nog bij mij en hebben we geweldige seks. Als we klaarkomen is het steeds weer de een of de ander die opnieuw begint, we genieten intens van elkaars lichamen en krijgen er deze nacht maar geen genoeg van om met elkaar te vrijen. We hebben écht een klik maar we voelen beiden ook dat het hiermee eindigt tussen ons, wat misschien wel de reden is dat we nu steeds weer op elkaar aanvallen.

Nadat Juliet is vertrokken richt ik me helemaal op de afronding van mijn stage bij Paramount. Ik werk hard om er een succes van te maken. Ondertussen doe ik alles wat Cynthia me opdraagt, in het vooruitzicht dat inmiddels al over een paar weken Tessy arriveert. Ik verheug me haar weer te zien en op de roadtrip die we samen gaan maken door Californië.


Fijn dat je dit verhaal leest, thnx!
Er volgt nog éen deel. X. Zazie