Fragment - 6

Daar stond ik met het schilderij mooi ingepakt. Op kamer 888. De wat oudere heer, kaal, stoppelbaard, brilletje, maatpak, een beetje mankend, met wandelstok, nam het schilderij in ontvangst en ontdeed het héél voorzichtig van het inpakpapier.

“O ze is prachtig!!” zei hij.

Ik bekeek hem van top tot teen. Dit is dus de Mecenas. De meest gezochte kunstdief van Europa - alleen waren er nooit harde bewijzen. Hij verstond de kunst, vergeef me de woordspeling, om telkens de recherche hem op heterdaad arresteerde, een schilderij met een regulier aankoopbewijs boven te toveren - zoals dit ooit dienst zou doen - als het allemaal waar was. Er werd dus ook gezegd - uiteraard eveneens zonder het minste bewijs tot nu toe - dat hij in het bezit was van De Rechtvaardige Rechters.

Ik was een beetje ontgoocheld dat hij helemaal geen aanstalten maakte om me te benaderen of aan te raken. Ik was al sinds vanmorgen nat van anticipatie en ik (ik schaam me om het toe te geven) had schaamteloos gefantasmeerd over de ontvangst op de hotelkamer, fantasieën die hoe langer hoe kinkyer werden. Ik brak dus zelf het ijs. Men had me gebriefd dat hij een balletfetish had, dat was trouwens de reden waarom ik precies als ballerina figureerde en me zo had binnengepraat in het hostessenagentschap.

“Meneer (kuch, met een beetje hese stem) ik zal zoals afgesproken met het veilinghuis de nacht met u doorbrengen. Welke plannen heeft u met mij? Ik sta open voor héél veel.” De ‘héél’ sprak ik zo sensueel mogelijk uit, mijn tong draaiend tussen mijn lippen.

“O mevrouw, vergeef me dat ik me zo verdiep in het schilderij…. Ik moet toegeven dat uw eigen lichamelijke representatie van het thema minstens even aantrekkelijk is.” En hij monsterde me van top tot teen. “Ik zie dat u een hele goede ballerina bent geweest, maar u treedt niet meer op… al meer dan twintig jaar? U traint nog sporadisch, misschien éénmaal per maand, correct? En u geniet ervan om in tutu te paraderen voor een publiek van kenners van vrouwelijk schoon?”

Deze man heeft het oog om een vrouw te taxeren, een kenner. “Tja, mevrouw, voor vannacht…. Hoe moet ik dat zeggen…. Ik heb nog iemand anders uitgenodigd… Ik hoop dat u daar geen aanstoot aan neemt?”

Natuurlijk nam ik geen aanstoot.

Op dat moment werd op de deur geklopt. Het was het meisje in de bontjas met ook een ingepakt schilderij. Zij keek ook mij verbaasd aan. De man zag het en verontschuldigde zich: ”Tja dames ik kwam oorspronkelijk voor het Winterlandschap naar de veiling, en toen zag ik ook de Ballerina hangen…. Mag ik mij voorstellen, Francis” en hij gaf ons beiden een hand.

“Euh, ik heet Evelyne” zei het meisje, en ik stelde mij ook voor.

En hij opende het Winterlandschap en bewonderde het. “Kijk, zoals de schilder de vrieskou suggereert met een rij simpele verticale bijna gekraste lijnen… Dat is genie.”

Daar stonden we te treuzelen. Evelyne nam het initiatief. “Kan ik mijn jas hier ergens hangen?” En ze ontdeed zich van haar bontjas. Daaronder kwam een glossy plaatje uit een lingeriecatalogus tevoorschijn. Een bolgevulde BH met bijpassende string, een heupceintuur en stay-ups. Ze wiegde haar heupen om Francis attent te maken op haar koopwaar. Ik ben altijd al bi geweest, en als je het niet bent, word je dat vanzelf op ballet. En zelfs al smachtte ik naar een hard stuk man, het zicht op Evelyne completeerde mijn geile gedachten. Om een of andere reden hield ik me serieus.

“Mmmm mooi setje Evelyne.”

Francis beaamde. “Dames, jullie zijn twee hele mooie elegante dames. Mijn avond kan niet meer stuk. Ik stel voor dat we eerst samen een stukje eten.”

De suite had een ruime eethoek. Francis belde roomservice en bestelde het businessmenu voor ons drieën om op te dienen op de kamer. Het zou klaar zijn binnen een klein uur.

Evelyne vroeg of ze zich kon verfrissen na twee uur ‘sauna’ in die bontjas. Jazeker. Francis stelde voor dat ik mee in de douche ging om Evelyne in te zepen, en ik stelde hetzelfde voor aan Francis.

“Nee, nee, ga jullie gang dames, ik zal wel toekijken”

“Wat een oude snoeper! Waarschijnlijk impotent,” fluisterde Evelyne me toe.

Nou, het plezier om voyeur te spelen met ons gunde ik hem graag. Evelyne kleedde zich uit en ik ook. Hij hielp me mijn tutu en leggings op te hangen. Hij had zijn vest uitgedaan en ging in zijn gilet op een krukje zitten in de ruime badkamer terwijl Evelyne en ik in de inloopdouche stapten. Evelyne was minstens twintig jaar jonger dan ik, en had stevige niet erg aan de zwaartekracht onderhevige borsten. Welja, we leken wat op elkaar. Ze had mijn zus - of mijn dochter - kunnen zijn. Ze was nèt een ietsje molliger dan ik en goed geproportioneerd, brede heupen, slanke taille. Ze vond het best dat ik haar streelde, zij streelde mij ook. Mmmm ik prefereer mannen aan mijn lijf voor het ruwe werk, maar, zo een gladde malse vrouw is delicaat, zinnenstrelend, een esthetisch genot. Af en toe lonkte ze naar Francis, ik ook, terwijl we met elkaar speelden om hem te plagen en uit te dagen.

Francis vroeg of hij een foto mocht maken. Evelyne had voorbehoud, en ik ook. Je weet niet of dit op internet terechtkomt. Misschien straks? Uit een ooghoek zag ik Francis zich uitkleden. Hij kwam bij ons staan, en zei verontschuldigend “Sorry, ik had niet verwacht dat het deze kant ging uitgaan. Ik heb geen condooms bij, dus wees wat kuis OK?”

“O, ik heb altijd een condoom bij me hoor!” zei ik. “Mijn man wil niet dat ik zonder op stap ga.”

“Ik heb een heel doosje bij me,” zei Evelyne, als was het om mij te overtroeven.

Francis had een erectie. De erectie stond hem, ze gaf hem een air van mannelijkheid. Evelyne zonk op haar knieën en maakte aanstalten. “Stop stop” riep Francis, “niet zo … snel!” Dan knielde ik, omhelsde Francis helemaal en zoende hem met tederheid en respect. Ik voelde Francis tot rust komen.

“Mmmmmmm, mevrouw, u doet dat fantastisch, u heeft duidelijk ervaring.” Evelyne keek wat stuurs. “Sorry” zei ze, ik zal beter opletten, omhelsde hem en zoende hem op de mond. “Stop even dames, jullie lopen te snel van stapel. Het lijkt alsof jullie mij zo snel mogelijk willen laten klaarkomen?” Oeps, betrapt. Ik had inderdaad die intentie.

“Mag ik jullie uitnodigen in bed, om even kennis te maken, en daarna dineren we hé?”

We droogden ons af en kropen dat met zijn drietjes onder de satijnen dekens van het Emperor-size bed. Francis lag in het midden en genoot van onze aandacht. Hij hield zijn handen op onze venusheuvels, zonder meer te doen. Ik liet hem mijn tepels zuigen. Ze waren hard. Ik had zo’n zin en ik moest al mijn zelfbeheersing inzetten om hem niet pardoes te bestijgen. Ik streelde hem teder, samen met Evelyne, onder de dekens.

“Maak me niet klaar mevrouw, de reis is prettiger dan het einddoel.”

Ooo! Ik kon mezelf niet meer bedwingen. Ik fluisterde in zijn oor: “Mijnheer Francis, OK, ik zal u respecteren, wil u dan ook aan mij denken? Ik ben zelf zo opgewonden als een vaatdoek. Ik heb heel de namiddag geposeerd in een erotische houding, en mijn fantasie ging met me aan de haal. Ik ben dus wel een beetje een vrouw in hoge nood. Mijnheer?”

“Okee, met mijn tong of mijn vingers?” antwoordde de stouterd knipogend.

“Beide.”

“Okee. Mevrouw Evelyne, doet u mee?” vroeg hij.

Evelyne viel duidelijk op vrouwen en deed niet alsof. O zij was getalenteerd! Ik genooot! Francis streelde me zacht en teder over gans mijn lijf, vergat echt geen vierkante centimeter, en telkens kwam hij me zoentjes geven op mijn mond en wangen en oorlelletje. De combinatie van Evelyne als levende vibrator en Francis als hoffelijke verwenmachine was hemels. Francis werd driest. Hij kneep in mijn ohhh. En alsof hij aanvoelde dat ik ervan genoot, kneep hij opnieuw en net iets harder. Hij beet zachtjes in mijn oorlelletje, en dan harder. Het deed pijn, en ik genoot ervan. Hij beet in mijn nek. En likte de denkbeeldige wonde. Hij kneep in mijn billen en gaf me een harde pets… Oooh. Alsof hij mijn zwakke punt kent!

En Evelyne zag het en werd ook brutaler. En alsof ze het met elkaar hadden afgesproken, wachtten ze en wachtten ze en stelden mijn orgasme uit en uit en uit. Ik voelde de explosie in mijn onderbuik opbouwen en toen het onvermijdelijk werd fluisterde Evelyne iets in mijn oor. Ik weet niet meer hoe ik klaargekomen ben. Ze waren het nadien erover eens dat ik een prachtshow gegeven had en dat ze bezorgd waren dat de buren verstoord zouden kunnen zijn.

Francis vroeg of hij een foto van ons beiden samen met de schilderijen mocht nemen. Hij stelde voor dat wij zij aan zij zouden staan, de schilderijen voor ons hoofd, zodat alleen onze naakte lichamen niet herkenbaar op de foto staan.

Terwijl we zo aan het poseren waren, klopte men aan de deur. “Oei. Zo even blijven staan dames,” zei Francis. Hij deed snel zijn kamerjas aan, pikkelde naar de deur, en opende de deur voor de diensters met de twee karretjes met het diner. Ze moeten erg vreemd naar ons gekeken hebben, wij onbeweeglijk als levende schildersezels. Ze dekten de tafel met zilver en porselein, er was witte en rode wijn, de voorgerechtjes waren opgediend, de hoofdgerechten stonden klaar onder kleine koepels. Dat kon ik zien vanuit mijn positie, verborgen achter het schilderij van de ballerina, gebarend of we meubelstukken waren. Nadat ze weg waren, zuchtte Francis dat we konden aanschuiven aan de dis. “Ai ai nog een paar mensen die gaan denken dat ik een pervert ben die naakte vrouwen meubelstuk laat spelen…” Ik gaf hem geen ongelijk.

Het eten was voortreffelijk. We zaten met drieën naakt rond het kleine ronde tafeltje, en het was ronduit gezellig. Francis genoot en ik ook. Mijn eerste lichamelijke behoefte was bevredigd op heerlijke wijze, en ik verlangde niettemin naar nog.

Francis schonk ons vaak wijn bij. “We moeten niet rijden, dus we mogen drinken zoveel we willen hé dames!”

Evelyne vertelde, onvolledig, over hoe ze aan haar bontjas gekomen was, en dat haar moeder vrij jong gestorven was, en dat ze net een week op cursus was geweest in een klooster. Francis vertelde over zijn kunstcollectie. Dat hij specifiek het onbekende werk van bekende schilders kocht. Dat hij veel reisde, vooral naar kunststeden. Dat hij ons uitnodigde hem te escorteren op zijn volgende reis als we wilden. Ik hield me wat op de vlakte, ik was hier immers op een missie, en ik ontweek de uitnodiging door te beweren dat ik niet gemist kan worden op mijn werk, en dat mijn man niet graag heeft dat ik alleen op reis ga.

“O, mijn vrouw heeft ook niet graag dat ik alleen op reis ga. Ze vergezelt mij bijna altijd, en als het niet lukt dan zorgt ze dat ik gezelschap voor de nacht heb” beweerde Francis.

“Echt?” vroeg Evelyne, “dat is een fijne vrouw zeg. Zo wil ik er ook één! Ik had een vriendin. Ze ging er vandoor met een man, nadat hij haar zwanger had gemaakt,” zuchtte ze en ze keek ongelukkig smachtend in de verte. “Nu ben ik single en ik vrees dat dat zo zal blijven. Ik houd me bezig. Ik werk voor de overheid, en in mijn vrije tijd ik doe wat freelancewerk voor een organisatie die…” en ze maakte haar zin niet af.

Na deze confidenties voelde me verplicht om toch ook iets over mijn privéleven te zeggen. Ik beperkte me tot de gemeenplaats dat mijn man een schat was en dat we twee kinderen hebben. En dat hij werkt van thuis uit en voor de kinderen zorgt. En dat ik een drukke verantwoordelijke job heb en vaak moet reizen. En dat mijn man dan zorgt dat ik altijd een verrassing vind in mijn hotelkamer.

“O? En welk soort verrassingen zijn dat dan?” vroeg Evelyne, de curieuzeneus .

“Dat is confidentieel, dat kan ik niet zomaar zeggen” zei ik.

“O, bij ons is haar geheim veilig, hé Evelyne?” knipoogde Francis.

“Goed dan. Mijn echtgenoot zorgt er altijd voor dat er een potente naakte vent in mijn bed ligt.”

“Dat lijkt me niet gemakkelijk,” bedacht Francis terwijl hij de wijn bij schonk, “een vrouwelijke escort vind je met drie klikken op het internet. Maar een man, en één die in je smaak valt?” Hoe doet hij dat?

“O ik weet héél goed hoe hij dat doet, de naakte heren - en soms dames,” knipoogde ik naar Evelyne, “bijvoorbeeld, scharrelt hij op door zich op datingsites voor te doen als mij.” zei ik met een zekere voldoening. ”Met naaktfoto’s en al.”

“De oplichter!” stelde Evelyne.

“Knap gezien!” stelde Francis.

“Ja vind ik ook. En als wederdienst bedenk ik originele manieren om een meisje voor hem alleen of voor ons tweeën te versieren. Voor hem is het telkens een totale verrassing. Telkens even spannend hihi! Ik vind altijd iets naar zijn smaak.” Ik wachtte even en vervolgde “Ik heb honger gekregen. Wat denken jullie van het hoofdgerecht? Mmm Italiaans – ik ben verzot op Italiaans.”



Het hoofdgerecht was een perfect aangebrade en gekruide tagliata di manzo, van uitstekende een eerlijke kwaliteit. Dit hotel had één van de betere roomservices, volgens Gault & Millau.

Evelyne beweerde dat ze veganistisch was, maar liet niet na, waarschijnlijk onder invloed van de drie or meer glazen rode wijn, een stukje te proeven, nog één en nog één.

“Het vlees is zwak hé Evelyne?” grapte Francis en schonk haar nog eens bij. Hij was Evelyne dronken aan het voeren! Ik beperkte mijn drankgebruik.

“Dames ik had een cadeautje voor jullie meegebracht. Nu is het het moment om het te geven, denk ik” zei Francis, en hij haalde twee kleine blauwe doosjes ergens vandaan. “Beschouw het als een zeer bescheiden en tot mislukken gedoemde poging om jullie naaktheid te bedekken, en een bezegeling van de samenwerking tussen ons drieën.”

Evelyne en ik openden elk een doosje. Het mijne, en de hare ook, bevatte een diamanten oorbel.

“Tja, ik had een paar oorbellen voor mijn veilingdame mee. Nu jullie met twee zijn, moeten jullie ze delen, mijn excuses.”

“Oooo ze is prachtig! Wat een schittering, wat een mooie vorm, zo ovaal!” zei ik. Ook Evelyne was in de wolken.

“Deze diamanten zijn geslepen als marquise cuts. De vorm staat symbool voor de voortplantingsfunctie van de vrouw”

“Mij doen ze denken aan het logo van mijn universiteit,” zei ik. Het bleek warempel dat we dezelfde Alma Mater hadden, en zelfs in dezelfde straat op kot hadden gezeten.

Evelyne deed haar oorbel aan. Ik ook. We keken naar elkaar en lachten als kleine meisjes die net een cadeautje hebben gekregen.

Als dessert was er ijs met gesmolten chocolade in drie kannetjes. Evelyne was dronken en werd geil. Francis jutte ze nog wat op. Evelyne legde zich op haar rug op de tafel met benen opgetrokken, en daagde ons uit om de chocoladesaus over haar uit te gieten en op te likken.

“Chocolade is vegan!” lalde ze. Francis deed dit voorzichtig. De chocoladesaus was wat afgekoeld en nog voldoende vloeibaar. Hij goot over haar tepeltjes en in haar buikputje. En in haar nekholte. Francis proefde vervolgend aan haar linkertepel. Ik de rechter. Ik likte haar buikputje leeg en dan bedacht ik dat ik haar kon vergoeden voor de verwenbeurt. Ik zette me tussen haar benen en duwde haar benen uiteen. Ze schokte een klein beetje. Ze was lekker. Verslavend lekker.

Francis legde zijn hand op mijn hoofd en streelde me, krabde in mijn nek, en nam me bij mijn haar in een grote vlecht. Mmm wat deed die dat goed. Hij kwam achter me staan en tikte me op mijn billen. Hij duwde zich tegen mijn achterste. Ik tastte tussen zijn benen.

“Mevrouw, u zei dat u een condoom bij u had?” fluisterde hij. O wat een heer, zo respectvol. Ik nam het uit mijn tasje en deed het hem rond. Hij vroeg of ik het een goede positie vond om Evelyne verder te verwennen. Natuurlijk vond ik dat een goede positie…. Ik smolt van genot, net zoals de gesmolten chocolade die ik nu uit Evelyne oplikte. Mmmmmm.

“Dames, ik geniet van het zicht, echt waar. Je zou jullie van hier moeten kunnen zien!” zei hij, en ik beaamde dat volmondig hoewel ik zelfs niets anders kon zien dan de chocoladeovergoten buik van Evelyne.

Hij hield mijn achterste vast terwijl ik kwam. Hij gaf me een lieve en toch lekker stevige tik, zeg maar pets, op mijn bil en zei dat ik het zo goed gedaan had. Hij trok zich uit mij terug.

“En u?” vroeg ik een klein beetje ontgoocheld omdat hij niet verder deed.

“Ik heb heerlijk genoten, mevrouw, echt,” en stelde voor om het eetgerei te laten staan voor de kamermeisjes morgen.

Evelyne was pardoes in slaap gevallen. We droegen haar naar de douche en spoten haar schoon en droogden haar af. Slaapdronken bleef ze amper op haar benen staan. Ze viel terug in slaap en snurkte luid. We legden haar in het bed, en kropen aan weerszijden van haar. Ze snurkte nog altijd, lichtjes. Francis deed de lichten uit en we wensten elkaar slaapwel.