De Vriendengroep - 68

Na de lunch nodigde ik Elise vlug uit om een korte wandelingen te maken. De natuur was hier mooi, het was lekker weer, en ik wilde de boel wel een beetje verkennen. Dan had ik het niet alleen over de omgeving, maar ook over hoe zij nu in dit alles nog stond. Elise keek me al snel wulps aan en even samenzijn kon ook anders ingevuld worden, natuurlijk. Ik was erg nieuwsgierig na wat ik allemaal gehoord had van haar en Hila. Ze had echt geen idee dat ik daar was. En ze acteerde ook als geen ander alsof dat hele gesprek nooit had plaatsgevonden. Nergens bespeurde ik spanning of nervositeit van of ik het wel of niet had mogen weten wat daar besproken was. En dat was ergens wel beangstigend. Liegen kon ze als geen ander. Daarom des te beter om het haar maar gewoon te vragen.

'Hoe zit het met jou en Hila, eigenlijk? Jullie waren samen, toch? Vanmorgen?' liet ik wat achteloos vallen en keek naar de bomen om me heen en de vogels die floten.

'Ja, klopt.' zei ze dan wel. 'Ja, goed. Zij en ik zijn niet super close, maar was wel gezellig. Gewoon wat te kletsten.' zei ze zonder ook maar een beetje van slag te raken dat ik haar überhaupt gezien had met haar. Ze deed ook alsof er geen voorgeschiedenis was. Ik humde dan ook, en kon natuurlijk net zo goed liegen. Ik hoefde hier niks achter te zoeken, en zo deed ik dat dan ook. Maar ik wist meer over deze twee. En dat wist Elise ook heus wel.

'Hebben jullie het nog wel eens over die keer?' vraag ik haar dan nieuwsgierig, zoals ik dat altijd al had kunnen vragen.

'Nee, niet echt.' zegt ze dan gewoon, en ze pakt m'n hand gewoon. Weer humde ik.

'Heb je het überhaupt wel met vriendinnen over wat jullie gedaan hebben, of wat wij nu allemaal uitspoken?' vroeg ik haar met een lach, in de hoop toch iets meer los te weken.

'Nee, eigenlijk niet. Lijkt me ook niet zo handig.' zegt ze dan heel rustig, waar ze gelijk in had. Maar ze loog wel. Ik had haar vanmorgen nog gehoord. Hoe ze het met Hila over zwarte jongens had, hoe Hila haar tips gaf met een komkommer als voorbeeld, hoe Hila erachter kwam dat Elise veel meer een slet was dan zij ooit zou zijn...

'Snap ik.' zeg ik dan, en pak ook niet echt door. Ik wil geen ruzie. Ik wil het ook niet groter maken dan het is. Maar toch...

'Is er iets?' vraagt ze dan, toch wel doorhebbende dat ik met een idee aan het vissen was naar iets. En ik twijfel. Ergens was het lekker dat ik wist dat ze loog. Zo erg was het ook niet. En toch was het niet helemaal de afspraak, voor zover we die hadden.

'Nou, eigenlijk...' begin ik dan toch...

Verder kwam ik niet.

'Jongens!' hoorden we achter ons met een hoop enthousiasme. 'Niet zo snel.' We waren gezien. Ze hadden ons zien vertrekken. We keken om en wat gehaast, en een beetje kneuzig, liepen Alisha en Joey op ons af waarbij Alisha Joey aan de hand meetrok met de haast ons in te halen. Zover waren we nog niet. 'Of storen we?' vraagt ze dan, als ze er al is.

'Tuurlijk niet.' gniffelt Elise lief naar haar, en mijn hele gevis van zojuist was alweer vergeten, of wilde ze gewoon vergeten. Het gaf ook niet.

'Misschien leuk om als stelletjes nog even wat te doen, dacht ik.' lacht ze vriendelijk. Ze was een aardige meid. Ze kon soms een beetje simpel overkomen. En ze had dan ook niks door. Helemaal niks, dacht ik dan. Ik en Joey kijken elkaar aan en knikken. Ja, dat kon best leuk zijn. Maar ook ik en Elise troffen elkaar kort met een blik. Iets samendoen met een ander stel kon ook heel anders opgevat worden. Zeker na wat Elise me verteld had over dat andere stel wat er vandaag opeens weer was. Toch kon het verschil niet groter zijn. Joey en Alisha straalden verliefdheid uit, en leken ook alleen oog voor elkaar te hebben. Ook met ons was het verschil dus erg groot. Maar ook hier was niks zeker. Volgens mij had iedereen in deze groep wel een verborgen agenda. En het zou me niet verbazen dat ook hier vroeg of laat een addertje onder het gras vandaan kwam gekropen.

Op het eerste oog was het een perfect stel. Wel twee contrasten om te zien, de twee personen op zich. Joey was ook vrij groot en stevig in gespierde zin, met bijna goddelijke, blonde lokken en hij had nu ook een baartje. Hij zou een goeie Viking zijn. Gelukkig had hij het nagelaten een uitje van z'n haar te maken. Juist netjes, zat het. En daarnaast liep dan Alisha. Gewoon een Nederlands meisje, al vermoed ik ergens wel iets Indisch. Niet dat dat uitmaakte. Lang, sluik en donker haar. Een sprankelende lach en mooie ogen op een bekkie dat wat aan de smalle kant was. Beiden waren ze festival typjes. Hij ging wel richting hipster, als zoiets nog bestaat, en zij wellicht ook wel. Meer qua uiterlijk, dan qua gedrag. En dat was prima. Interessant doen deden ze niet aan. Gewoon aardige mensen. Zo kan het ook, dacht ik dan. Alisha was wel buitengewoon knap. Omdat ze smal was, leek ze lange armen en benen te hebben. Zoals ik haar zag, stelde ik me een Griekse godin voor met haar maten, getinte huid en donkere haren. En daarnaast dus Thor, in dit geval. Waarom ook niet. Ze had geen grote borsten of een spectaculaire reet, maar lekker was ze wel. Knap vooral. Weer heel anders dan alle andere meiden uit deze vriendengroep. En dat was prima. Gewoon lekker. En het was gewoon gezellig.

We besluiten nog niet terug te gaan, maar even een strandtent op te zoeken. Eigenlijk lijkt alles normaal. En bijna lijkt alles vergeten. Maar dan ook alles. Ik en Joey bestellen een speciaal biertje, de dames een wit wijntje. We zitten in de zon, kijken over het strand uit en naar de mensen om ons heen, en kletsen gewoon wat over het leven en over dit weekend. Wel komt Vrijdagavond nog even aan bod. Ze hadden genoten. Ik en Elise slikken heel even, maar hoefden er verder niks over kwijt. Elise had pas genoten. En ik ook. Wel begon Alisha over Hila en Sophia en ze vond dat die zich wel een beetje hadden laten gaan, ten opzichte van de rest. Weer had ze geen idee waarom ik en Elise elkaar even nerveus aankeken. Joey zag dit ook, maar moest alleen een beetje grijnzen om ons. Geen idee waarom.

'Was alleen zoenen, toch?' zei hij nog over die andere twee. Alisha bevestigde dit. Voor zover bekend hadden die twee geile chicks het alleen bij zoenen gehouden. Die twee wel. 'Zijn er vast die veel verder gaan.' laat hij een beetje nonchalant vallen.

'Ja, vast.' lacht Alisha erom en lijkt zich er niks bij voor te kunnen stellen. Alsof zij hunzelf nooit had laten gaan... We wisten wel beter. We namen nog een drankje, en wilden ook niet te lang wegblijven. Alisha, ook redelijk druk met haar socials, wilden nog wat foto's maken op het strand, en vroeg Elise met haar mee te komen om ook vooral foto's van haar te maken. Elise ging dankbaar mee en draaide nog met haar ogen naar me. Elise zat wel veel op haar socials, maar plaatste nauwelijks wat. En toch wisten die jongens haar te vinden... Zo blijven ik en Joey achter en hebben we het al snel over sport, maar ook over onze meiden en hoe gelukkig we met ze waren, en wat ik nou echt vond van de vriendengroep in het algemeen. Even leek alles normaal. Even leek alles vergeten. Ondertussen had ik het al met drie meiden uit deze groep gedaan, inclusief Elise, en had Elise het al met twee van de drie jongens gedaan, en niet één keer... Joey zou vast jaloers zijn, dacht ik nog. Hij was zo rustig. Bijna te rustig. En op een gegeven moment begon mij een beangstigend gevoel te bekruipen...

We zitten zo een kwartiertje samen en moeten toch wel terug naar de rest. Er stond nog wat gepland. Ik betaal, wij staan op en verlaten het terras. Voordat ik de dames wil roepen, legt hij z'n hand op m'n schouder.

'Wacht heel even.' zegt hij, nog altijd rustig. Hij wilde me wat vertellen, maar peinzend keek hij nog langs me heen alsof hij niet precies zeker wist wat, of misschien wel hoe. Ik slikte. Ik hield overal rekening mee. 'Ik wil gewoon eerlijk zijn. Ik hou niet zo van die spelletjes.' zegt hij me dan. Hij kijkt me nu wel recht aan, en ik slikte dan ook even. 'Mussa vertelt mij alles. Hij is m'n beste vriend. En ik weet dan ook alles.' zegt hij, terwijl hij even diep adem neemt met dat hij dit uitbrengt. Makkelijk vond hij het niet eerlijk te zijn. Hij zei niet veel, maar ik wist genoeg. Ik val stil. Ik had een hoop verwacht, maar dit dan weer niet. Ik kijk hem ook geschrokken aan. 'We delen alles. Altijd al.' zegt hij, waardoor ik begrijp dat Mussa ook altijd alles gedeeld had over Elise ten opzichte van hem...

'Okay.' zeg ik eerst rustig, niet wetende wat ik eigenlijk moet zeggen.

'Want je weet het, toch?' vraagt hij dan toch voor de zekerheid. Hij ging ervan uit dat ik het wist. Zo reageerde ik ook. Ik knik dan ook. 'Hm.' houdt hij het kort. 'Apart.' noemt hij het. 'Dat weet hij dan weer niet, volgens mij.' heeft hij nu pas door wat voor spelletjes ik en Elise aan het spelen waren.

'Het is niet wat het lijkt.' probeer ik nog.

'Nee, ik oordeel niet.' zegt hij dan. 'Het interesseert me niets. 'Jullie doen maar.' houdt hij het kort. Maar hij weet dan ook dat Elise Mussa plezier gunt en verdriet brengt.

'Ik weet dat hij haar leuk vindt. Of vond. Je weet dat ze ruzie hebben?' vraag ik, en hij knikt.

'Hij is gek op haar.' zegt hij rustig, en neemt het wel voor z'n vriend op. Dit bleef toch lastig.

'Het was mijn idee. Deze keer dan.' slik ik. 'Laat ik dan ook eerlijk zijn.' hoopte ik hem aan mijn kant te houden.

'Alles?' vraagt hij nog. Nee, niet alles.

'Nee.' zeg ik dan ook. 'Deze keer. De rest niet.' klonk ik heel even alsof ik alles onder controle had, maar bleek nu alweer snel dat dat niet zo was.

'Hij werd gek toen hij Jeff met haar zag.' zegt hij dan, het hebbende over Brugge. Ik slikte.

'Ik ook.' zei ik. 'Al had ze me toen al wel verteld over haar en Mussa op dat examenfeestje.' zei ik hem. Hij humde dan weer even.

'Ik zou het anders aangepakt hebben.' zegt hij me dan. En hij kijkt naar de meiden en lacht als hij ze ziet lachen en dollen, struikelend in het strand. Ik denk dat Joey zijn beste vrienden een ros had gegeven had hij Alisha betrapt met Jeff en Mussa. Of bedoelde hij het niet zo?

'Ik weet dat het niet goed is. Niks van dit. Maar nu werkt dit gewoon even voor ons.' probeer ik nog uitleg te geven. Het klonk wanhopig. Dat was het ook, maar ook leuk.

'Ja, zolang het werkt.' klinkt hij cynisch. Ik kon het hem niet kwalijk nemen. Het zette me meteen aan het denken, al kwamen er geen conclusies uit naar voren.

'Ik laat me al ruim drie jaar bedonderen.' zeg ik hem dan, en daar kijkt hij toch vanop. Ik wist het heus wel. Niks klopte aan dit alles, aan Elise. 'Maar ik zou toch stom zijn nu weg te lopen met alleen maar het verlies?' stel ik hem. 'Na drie jaar hebben we het eindelijk leuk in onze relatie. Ja, op een rare manier. Maar het is leuk. Nu wel. En ja, voor zolang het werkt.' vind ik zelfs wat moed, en laat ik hem merken dat ik weliswaar onwetend was, maar ondertussen ook al een paar stappen verder was. Al vertelde Elise mij nog altijd niet alles. Het was lastig omdat ik een dubbel gevoel hield bij een eventueel verder vreemdgaan van Elise. En dan had ik het eigenlijk over wat ze al gedaan had, en niet op wat nog zou komen. Ergens verwachtte ik dat ze me nog ging zeggen dat ze het vaker met Mussa of Jeff had gedaan. Ik zou het Joey nu kunnen vragen. Ze deelden toch alles? Maar dat deed ik niet. Gek als ik was geworden, wond ook nu het idee me weer op. Ja, laat haar maar de fout in zijn gegaan. En laat het haar maar een keer vertellen. Ik kom er wel achter. Helemaal goed zou het niet meer worden. Ik wist ondertussen wel dat Elise niet de vrouw is waar ik samen oud mee ging worden. Daar was dit veel te spannend voor. Dat redden we niet; oud worden. Niet op deze manier. Niet samen. Maar daar had ik me bij neergelegd. Dit weekend had weer een hoop veranderd. Weer iets over Elise ontdekt. En over de rest...

'Maak je geen zorgen. Ik zeg niks. Waarom zou ik?' zegt hij dan als hij me alles ziet afwegen, en mij misschien wel mezelf ziet afvragen of ik al die tijd wel de juiste keuzes heb gemaakt. Ik wist niet goed wat ik ervan moest vinden. Ik wist niet meer wie wat wel wist en wie wat niet. Joey wist alles. Maar dan dus ook alles. Misschien wel meer als. Als enige, zover ik wist. Al ging ik ervan uit dat als hij alles wist over vrijdag en Brugge en daarvoor, dat Jeff ook op de hoogte zou zijn. Die drie deelden dus wel alles met elkaar. Als jongens onder elkaar.

'Hm.' liet ik me kort en nog bedenkelijk uit. 'Waarom vertel je het mij dan?' vroeg ik hem. Hij keek over het strand uit, naar de twee dames die weer plezierig foto's van elkaar maakten. 'Ja, waarom niet? Je lijkt me een aardige gast. Daar ben ik liever eerlijk tegen.' geloofde ik dat Joey zelf ook wel een aardige gast was. Toch zag ik hem nog nadenken. Wat vond hij echt van mij? En van Elise? Hoe zou ik gereageerd hebben in zijn situatie? Dat zal ik nooit weten. Misschien maar beter ook. Ik zie Elise daar en denk van alles, maar boven alles dat het een mooie meid is die ik mijn vriendin mag noemen. De rest was echt bijzaak. Maar hoe zag hij haar nu? Een vriendin van hem was ze. Maar ja.

'Eerlijk gezegd ben ik best jaloers.' laat hij dan nog uit en hij kijkt me recht aan en grijnst, zonder dat vervelend te bedoelen. Hij voegt er nog niks aan toe.

'Tja.' zeg ik terwijl ik diep adem neem. 'Op Mussa, bedoel je?' lag het meest voor de hand.

'Ja, ook. Ben niet blind.' zegt hij eerlijk. Dat kon ik wel waarderen. Maar die derde jongen uit de groep geilde dus ook gewoon op Elise. Zoals elke jongen dat zou doen, maar dan nog. 'Ik had graag in zijn schoenen gestaan. Dat zeg ik je eerlijk.' bleef hij ook zo rustig. 'Maar er is vast een reden dat je nog bij haar bent. Jij komt ook niks tekort, toch? Of wel?' leek hij het redelijk uitgevogeld te hebben.

'Daar heb je geen ongelijk in.' draaide ik er nog een beetje omheen.

'Dus, ja. Jaloers is een groot woord, maar je begrijpt me wel. Jij zou het ook niet erg vinden om het met de mijne te doen, toch?' bracht hij nog steeds op een manier als een boer die het over zijn koeien had en die vergelijkt met die van een andere boer. 'Melken' heeft dan vast een andere betekenis. Ik kreeg totaal geen hoogte van hem. Dat terwijl hij nergens omheen draaide. 'Maar ik zou willen dat ik hetzelfde kon. Dat meen ik echt. Dat maakt me jaloers.' zei hij met iets meer emotie in zijn stem en hij keek me weer aan, nu alsof ik het zo goed voor elkaar had. Hij keek bijna trots. Dat was ook wat overdreven, maar okay.

'Ja, ach ja.' kon ik alleen nog verzinnen. Zoveel zei hij niet, en daarom juist heel veel. Dat gaf stof tot nadenken. En gelijk had hij. Alisha was zeer aantrekkelijk. Maar toch leek zij helemaal niet bezig met de dingen die de andere meiden wel bezighielden. Ze was gewoon blij met wat ze had. En dat was die Viking hier naast me. En hij was blij met haar. Een beetje jaloers mocht best, maar boven alles gaf hij mij de indruk gewoon blij te zijn. Ze waren content. Daar had ik jaloers op moeten zijn.

'Als ik je nog een tip mag geven...' begon hij nog rustig, en aandachtig keek ik hem aan terwijl de meiden weer onze kant kwamen opgelopen. 'Deze groep vergeet makkelijk iets. Tenzij het uitkomt.' beet hij op z'n lip en maakte het wel wat schimmig zo. 'Onthoud dat.' was hij duidelijk. Het was geen dreigement. Zeker niet. Ik zou het dan ook onthouden. Al had ik eerlijk waar nog geen idee waar hij precies op doelde.