Om 8 uur werden we gewekt door Franco en Hans.
Wij gaan nu hoor, we kunnen om 9 uur Felix ophalen en gaan dan naar hun huis, even alles installeren enzovoort. Hoop tegen de middag er weer te zijn.
De rest slaapt hun roes nog uit denk ik. Enzo is wel wakker, maar ook wij sliepen niet direct en hij heeft zich weer behoorlijk uitgesloofd vannacht.
Ok, stuur hem hier maar heen, grapte ik.
Ik denk dat hij daar de puf niet voor heeft nu. Ik hoop dat Ik vandaag goed kan zitten lachte Hans.
O, dan snap ik het, hij moest nodig.En wild...
Ja, zoiets, antwoordde Hans, maar we gaan nu, knuffel voor jullie allebei en tot straks.

Ik stond gelijk even op om naar het toilet te gaan en te checken of iedereen nog sliep.
De deur van Carlo's en Ces kamer was nog dicht en het was stil daarbinnen.
Enzo lag op zijn rug en was wel wakker , maar nog niet echt.
Naast het bed lag een stilleven van wat kleding en handdoeken. Het was er duidelijk wild aan toegegaan leek het.
Was het lekker grote beer, vroeg ik.
Mm Mm, bromde hij, laat me nog maar even liggen hoor, ben geen 20 keer heb ik gemerkt.
Nou dan blijven wij om nog even diesel en, als je op gaat staan meld het dan naar even.
Is goed, zei hij en draaide zich weer op zijn zij, tot straks.

Ik kroop weer bij Felicio, die half wakend,sslapend was en ook wat onverstaanbaars babbelde en zijn arm om me neersloeg en tegen mij kont aankroop.

Pas om een uur of tien werd er geklopt en Enzo kwam binnen met een dienblad met ontbijt voor 3.
De andere jongens heb ik ok al verwend. Mag ik erbij komen tortelduifjes?
Ja hoor, kom maar tussen ons in zitten.
Ik pakte wat kussen zette die tegen het hoofdeinde en we gingen naast elkaar zitten en Enzo hield het dienblad vast. De koffie had hij op een nachtkastje gezet.
He lekker hoor verwenbeer, erg lief van je.
We zaten alle 3 redelijk gelukkig naar elkaar te kijken.
In Nederland elke dag zo?, vroeg Felicio.
Ja hoor, iedere dag een ander aan de beurt.
Tjee, dat valt tegen..., ik wil wel verwend wirden als oudste.
Ik wil je ook wel eens verwennen zo nu en dan hoor.
Ja, ja, dat weet ik, vroeger moest ik jou altijd serveren.
Ja vroeger, maar ik ben nu een grote jongen.
Ja behoorlijk, zei Felicio, terwijl hij onder het laken keek.

Zo kan die wel weer geile meneren, vooruit eten en dan opstaan en douchen.
Mag ik je dan inzepen, vroeg Enzo plagend.
Ja hoor en wassen en afdrogen en poederen.
Felicio lachte. Dit zou wel goed komen, dacht hij. Hij voelde zich op zijn gemak bij dit gekke stel.

Net na het middaguur kwam Hans weer terug van de ziekenhuisexpeditie.
Alles was goed verlopen, Felix was behoorlijk monter, maar moest toch weer even op krachten komen.
Franco's familie woonde even bij hen in en zouden blijven totdat ze het zelf weer aankonden. Franco had nu 3 dagen vrij en hij zou zeker ons nog bezoeken om afscheid te nemen.
Voorlopig waren we dus gewoon met ons zessen.
Ja en met Kerst dus geen bezoek in ieder geval.
We zaten die middag na de lunch wel met ons allen in conferentie hoe we Ces en Carlovaker konden ontmoeten.
Carlo deelde mee dat we in ieder geval met Carnaval in Viaréggo bij hem konden verblijven. Ces zou er dan ook kunnen zijn, maar zijn vrouw Ali had geen zin aan de festiviteiten, die wel niet zo gay waren als in Maspalomas, maar veel deed Viaréggo er niet voor onder.
Heb je wel plek voor 6, vroeg ik?
Ik herinnerde me 2 slaapkamers en een slaapbank in de kamer.
Ja hoor dat lukt wel, in de kelder heb ik nog een portable bed.
En Ces had nog een verrassing.
Eind januari zou zijn koor 2 concerten geven in Nederland. Een in een kerk in Mastricht en het tweede in de dom in Utrecht, daarna hadden de leden 5 dagen voor zichzelf om Nederland te verkennen.
Ja dat is zeker een verrassing, glunderde Hans.
Jullie kunnen dan bij ons natuurlijk overnachten.
Ja en daarna zien we wel, als het goed is betrekken wij een mobile home in Frankijk in het voorjaar op een naturistencamping in de Provence.
Eerst huren, daarna misschien een vaste plek.
Felicio wist daar natuurlijk nog niets van en het was ook voor ons een proef. Want hoe zouden we dan de Boot en Breakfast moeten draaien.
Goed, ons seizoen liep van juni tot en met september en soms hadden we vaste klanten buiten het seizoen, maar die kregen gewoon de sleutels en hadden we eigenlijk weinig omkijken naar.
Het was meer dat we ten aanzien van de gemeente de ligplaats van de Boot moesten verantwoorden, alhoewel ze gewoon van ons de vaste lasten en dergelijke ontvingen en voor de rest zou het hun een niet zijn of we goed of slecht draaiden.
In principe zou de maand juni het grootste struikelblok kunnen zijn. Langer wilden we niet op de camping zijn ook, omdat het vaak te warm was vinden we en te druk.Als we het chalet zouden kopen konden we dat dan in het hoogseizoen weer verhuren.
Maar voorlopig voor dit jaar nog geen problemen. We zouden april en mei huren en kijken of het ons wel zou bevallen.
Felicio vond het allemaal prachtig. Er was weer wat reuring in zijn leven, niet de sleur van de hele tijd Canaria en thuis zich toch wel alleen voelen.
Hij was ondertussen ook wel al via internet bezig geweest om zijn huur op te zeggen en andere zaken te regelen. Ja en hij zou een soort van verblijfsvergunning natuurlijk moeten hebben. Al hoewel Carlo hem ook een Italiaans adres zou kunnen geven. Maar sjoemelen hielden we niet van.
Anders gaan we gewoon trouwen.
Hè, zei Enzo ?
Met zijn vieren?
Ja of een samenlevingscontract met vier.
Kan dat ?
Volgens mij wel. Belasting moeten we sowieso betalen.
Maar als we iets officieel regelen heeft Felicio ook de Nederlandse nationaliteit.
Voorlopig zeggen we even niks, je bent gewoon op bezoek.
Ja de huur betaal ik ook nog 3 maanden in Italië, kon niet anders.
We komen er wel uit, Hans is een meester in de paperwinkel.
Goed na vandaag hebben we nog 2 hele dagen hier te besteden.
Shoppen, afscheid nemen, pakken en wegwezen.
Carlo en Ces vertrekken een dag eerder, orde of eigenlijk de nacht voordat wij tegen de middag vliegen.
Zullen we dan de middag er voor iets speciaals eten en een dag ervoor een knuffelavond ?
Haha, lachte Enzo, we knuffelen toch elke dag, maar ik begrijp wel een beetje wat er bedoelt wordt.
Hans en Ces en wij vieren. Als de tortelduifjes er geen bezwaar tegen hebben.
Nee hoor, zei ik, ik vind drie Italianen nog net te handelen.
En Felicio.
Nee, ik heb geen bezwaar, maar of ik er behoefte aan heb is punt 2.
Maar ik vind het oké en ben niet jaloers zolang Dick er ook bij is, per slot van rekening hebben jullie alle drie training van mij gehad vroeger, grijnsde hij.
We keutelden de laatste dagen nog gezellig door, niks moet alles mag, zei Hans.
Het werd was goed, we bezochten Felix en Franco nog en Franco zou nog wat speciaals te eten regelen voor ons ïn het resort de laatste avond.

We maakten flinke strandwandelingen en waren behoorlijk ingekleurd hier op Fuenteventura. Enzo leek wel een kleurling vond Carlo.
Enzo was natuur van zichzelf al behoorlijk getint, donker haar en bruine zeer snel.
Hij deed er ook wel zijn best voor in Nederland altijd.
Hans en mij kon dat niet zo veel schelen.
Carlo en Ces ook niet.
Tja en Felicio was zo vaak hier die had bijna een egaal gebronsd lijf het hele jaar. Toch had hij nog een vrij soepel vel, niet die bruine rimpelige olifantsnuif die sommige oude mensen hadden.
Hij was nog lekker smeuïg vond ik.

Donderdag deden we nog wat inkopen, Enzo vooral kleding, Hans wat alcoholica en ik, nou niks. Ik vond dat ik alles wel had wat ik wilde. Felicio en Carlo ook. Ces nam wat lekkers mee voor thuis, maar verder, nee.
We hadden een goede tijd gehad, veel foto's gemaakt en er was toch ook veel gebeurd.

Na het diner ploften we nog even op de fauteuils op ons dakterras en tegen een uur of 11 werd er gedoucht en begon onze knuffelavond.
Min of meer de Ces en Hans avond, we gunden het ze wel. Het was een paar apart.
Ze waren duidelijk de meest spirituele van ons zessen, alhoewel de "nieuwe" Felicio ook heel anders bleek te zijn dan zoals hij op Gran Canaria bekend stond.
Hij was kunstzinnig, kon goed helder en nuchter denken, ja en zeer sensueel, maar dat wisten we al, alleen in het contact met mij was er duidelijk een andere Felicio nu dan voorheen. Hij was niet de flirt, niet de met iedereen in bed duiken de meneer, zoals de meesten hem dachten te kennen.
Nee, nu was hij soms bijna behoudend, een stille luisteraar en een heerlijke verwenner, die ik vanavond moest delen met Carlo en Enzo.
Ces en Hans lagen al in hun kooi en hadden hun kamerdeur gesloten.
Wij gingen met ons vieren naar de kamer van Enzo en Hans met het grootste bed.
We streelden elkaar en hadden min of meer een warming up, maar Carlo en Enzo lieten ons toch wat vrij. Doen jullie maar wat jullie lekker vinden. Dan verwennen wij elkaar. We vinden het ook wel spannend on te kijken naar jullie en misschien kunnen we nog wat extra"s toevoegen.
Felicio was behoorlijk al op temperatuur en " ik heb zin om jou te neuken " fluisterde hij in mijn oor.
Ik ben al keihard en ik wil je volspuiten.
Doe maar dan.
Hoe wil je het, op mijn buik of op mijn rug.
Op je rug , ik wil je kunnen aankijken en kussen en je borst strelen.
Enzo en Carlo zagen wat er ging gebeuren en Carlo keek Enzo aan, jij bij mij , vroeg hij.
Ja geen probleem, ik wil wel.
Enzo ging aan de andere kant van het bed naast mij liggen.
Een soort van stereo neuken werd het dus.
Oh, dit is wel geil , vond Felicio, die ondertussen in mij gegleden was en mijn enkels vast hield.
Zullen we proberen gelijk op te gaan, zei Carlo en die jongens uit Holland laten k?eunen.
Ja, antwoordde, Felicio, zal ik het ritme aangeven ?
Prima.
Felicio ging weer heel langzaam van start, bijna helemaal eruit en dan ook slöw tot het diepste punt. Knijpen, zei hij, probeer mijn pik vast te houden.
O ja, speel met mijn eikel alsof je me afzuigt. Goed zo jongen, goed zo.
Ik voelde dat hij flink nat werd en dat het aanzicht Carlo ook erg opwond.
Si, si, Enzo, jij ook.!

Ik voel me zo hoerig vanavond Dick, jij ook ?, sprak Enzo.
O ja, ik wil gewoon platgeneukt worden door die oude Italiaanse hengst van me.

Wat smoezen jullie nou weer, vroeg Carlo.

Dat we puta's zijn en jullie ons moeten volspuiten.
Daar ben ik al bijna mee bezig , zuchtte Felicio, je knijpt mijn eikel er bijna af, ik loop constant leeg, de Etna gaat zo uitbarsten.
Ik nog niet, zei Carlo,Enzo moet meer zijn best doen.
Poe, antwoordde die, doe jij maar meer je best, ik voel niks, pestte hij.
Ruilen, vroeg Carlo ?
Si, zei Felicio, ik zal hem laten kronkelen van genot.
Ik had dit niet verwacht, maar vooruit, Carlo kon mij ook goed bevredigen en het was wel geil ook.
We werken ze even op, zei Felicio en dan ruilen we weer, oké.
Ik wil graag in mijn nieuwe vriendje komen.
En ik wil Carlo's zaad wel in mij voelen, zei Enzo, jouw zaad krijg ik in Nederland wel, ha ha ha.
Plop klonk het toen Felicio mij vrij abrupt verliet.
En Plop klonk het weer toen Carlos forse eikel naar binnenging.
Verder was Carlo een stuk minder fors dan Felicio, dus pijn deed het niet.
Enzo verging het wat minder makkelijk.
Oe, ie, rustig. Hij moest even wennen, Felicio ging echter zonder mededogen in een keer tot het gaatje en toen weer tergend langzaam terug. Hij was nog steeds aan het voorvocht lozen, dus na een paar stoten verliep alles soepel.
Na en minuut of 10 begon Felicio te kreunen.
O, o, ik wil in mijn vriendje.
Oké, zei Carlo, ik vond het best lekker anders, alleen Enzo is wat strakker.
Nu niet meer , grijnsde Felicio, ik heb hem voor jou geopend en je kunt er wild in te keer gaan nu.
Ze wisselden weer een Felicio, schoof nog een kussen onder mijn gat, zodat hij bijna rechtopstaand mij kon enteren.
Pak zelf je benen maar, dan neus ik je met losse handen en pijnig zelf mijn tepels.
Zo geschiedde het...
Zo wild had ik hem dit jaar nog niet meegemaakt. Het wond mij zo op dat ik nog voordat hij in mij kwam al begon te spuiten. O jongen, o jongen, kreunde hij, wat knijp je nu, ik kom ook. Ik voelde dat hij begon te schokken en daarna stilviel en nog een paar golven zaad in mij doneerde.
Carlo was eerder dan Enzo bij de finish en kondigde dat luidkeels aan en Enzo hielp zichzelf even later aan zijn genot.

Oef, dat was werken zuchtte Carlo.
Och , zei Felicio, als ik zo mijn geld had kunnen verdienen noemde ik dat geen werk.
De handdoeken werden gepakt en nadat Carlo en Felicio zich uit ons teruggetrokken hadden gingen we naar de badkamer en douchten ons.
Nou dat was wel een mooi slotakkoord van de vakantie hè.
Ja, fijn was het.
Ces en Hans slapen ook nog niet, het licht brandt er nog.
Dat klopte.
Hans was echter al een keer zeer snel gekomen en nam nu alle tijd om Ces te verwennen en ook en goede herinnering mee te geven.
Wij gingen naar onze eigen slaapkamers en waren toch zo moe en bevredigd dat we snel in slaap vielen.

DE LÁÁTSTE DAG EN NEDERLAND


Goedemorgen jongelui , opstaan.
Het was natuurlijk Enzo die ons om 9 uur wekte.
Hij liep al met zijn gedachten op het vliegveld morgenvroeg.
Heb je alles al gepakt, grapte ik.
Het meeste wel ja, heb nog wat handdoeken en kleding apart gelegd voor vandaag, maar voor de rest ben ik klaar.
We gaan morgen pas hoor.
Ach, je kent me...
Ja, dat klopt, lachte ik, geeft ook niks, ieder heeft zijn manier.
De rest ook al wakker ?
Ja hoor , net.
Carlo en ik hebben het ontbijt al geregeld, Ces en Hans zien er nog niet zo wakker uit, maar wel gelukkig, ha ha.
Ja hij zal het voorlopig weer met ons moeten doen.
Ach in januari zien ze elkaar al weer, voordat je het weet zijn we alle 6 weer bij elkaar bij leven en welzijn.

Ik ben ook wel wat gespannen, zei Felicio, een nieuw leven. Een nieuw land. Spannend toch.
Ja dat snappen we best, maar ook voor ons spannend, en ook anders.
Maar eerst maar even douchen en ontbijten. Dan naar Felix en Franco en vanmiddag...tja dat zien we wel.
Een goed kwartier later zaten we allen ongekleed aan het ontbijt op ons dakterras.
Lekker hè, ontbijten in de zon met 24 graden.
Ja dat zullen we wel missen. Het is in Nederland warm voor de tijd van het jaar, maar 14 graden scheelt een trui en een jas.
Ja Felicio, weet waar je aan begint.
Ik heb mijn kachel bij mij, sprak hij en pakte mij stevig beet.
Ik heb in ieder geval een sweater uit mijn garderobe voor je klaargelegd, zei ik, die past je wel en een jack heb je zelf al zag ik.
Ja hoor, komt wel goed, vergeet niet dat Italië in de winter ook niet zo warm is.
Dat is zo, mensen hebben vaak een heel verkeerd idee over het mediterrane gebied. Zuid Frankrijk is ook niet alles en de laatste jaren meer sneeuw dan in Nederland.

En zo krabbelde de dag verder, Franco en Felix waren blij om ons nog even te zien. Afspraken zouden we via mail of Skype wel maken. Misschien zouden ze wel bij ons in Frankrijk komen. Dat was nog even ver weg. Eerst gezond worden, zei Felix, ben nog erg slapjes.
We lunchen samen. Franco's broer en zijn vrouw hadden een lichte warme lunch bereid en het was gezellig om toch nog zo afscheid te kunnen nemen
Tegen drieën arriveerden we weer bij ons appartement.
Nog even naar het strand ?
Prima hoor, daarna koffers pakken, papieren checken en dineren.
Vanavond nog wat chillen en vannacht Carlo en Ces uitzwaaien.
Het was zo voorbij hè, zei Ces.
Ja, maar het was goed, zei Hans.
We hebben geen groep lieve mensen zo bij elkaar. En we hebben inderdaad gelukkig internet om elkaar te zien en spreken, dat was vroeger wel anders.
Ja, dat koste een boel telefoongeld, grinnikte Carlo. Hè Dick.
Jaja, dat weten we nu wel.

Op het strand aangekomen liepen we nog even naar ons plekje. Er was weer geen mens en we konden ongestoord nog wat met elkaar knuffelen.
Carlo, Felicio en ik hielden elkaar warm en Ces, Hans en Enzo keken ook of ze nog wel jongens waren.
Het ging eigenlijk verder dan we gedacht hadden.
Wij drieën brachten elkaar manueel en oraal nog tot een hoogtepunt, maar Ces werd door Enzo en Hans nog geneukt en hij rimde en pijpte ze naar een stevige erectie voordat hij gepenetreerd werd.
Ces is een stil water met diepe gronden , zei Carlo.
Ik ben ook behoorlijk geil en houd wel van een spannend seksueel avontuur, maar hij kan soms behoorlijk pervers uit de hoek komen.
Zo, nu wel genoeg afscheid genomen voor deze vakantie, zei Enzo.
Ben helemaal leeg en wil nou wel naar huis.
We lagen nog even bij te komen in de late middagzon en vertrokken toen naar ons vërblijf.
Het diner was zoals alle avonden top en daarna pakten we onze laatste zaken in en dubbelcheckten onze papieren.
Ready to go, zei Hans.
Het was tegen half elf dat we onze bedden opzochten en iedereen sliep vrij snel.
De dag was toch nog vrij druk geweest en het strand had ons moe gemaakt, of waren het onze escapades...

Om half drie liep de wekker af, Ces en Carlo stonden al gepakt en gezakt, klaar om met de lift naar de taxi te gaan die ze zo zou komen ophalen.
We namen stevig afscheid en wensten elkaar een goede reis en een gezond weerzien in januari.
Om 3 uur reden ze weg naar El Matorral, het vliegveld van Fuenteventura. Ze zouden sms-en als ze aangekomen waren in Rome, tussenstop in Barcelona. Onze vlucht was rechtstreeks en misschien waren wij nog wel eerder thuis.

We kropen nog even in bed, om 10 uur zouden wij opgehaald worden en om half 1 vliegen. Normaal gesproken om ongeveer half 5 Nederlandse tijd landen en als het meezat om 6 uur thuis.

O amigo, ik ben een beetje gespannen, zei Felicio, en klaar wakker.
Kus me en kom tegen mij aan liggen ik heb behoefte aan wat geborgenheid, ik voel me wat onzeker en net een puber.
We kusten en ja hoor, we werden beiden weer hard.
O wat is dit erg, ik wil elk moment wel met je vrijen. Ik wil wel, zei ik, maar het zou mij na vanmiddag wat te veel worden en het zou me erg veel moeite kosten om klaar te komen, maar als jij wilt komen help ik je wel.
Si, si, kalmeert mij maar even en help me van die spanning af anders slaap ik niet meer denk ik.
Ikstreelde zijn baken en voelde zijn pik opspringen.
Ikbukte mij over hem heen en begon hem te likken en te zuigen en speelde met mijn vrije hand in zijn bilspleet en zijn anus.
Met mijn andere trok ik hem langzaam af.
Felicio begon al snel te kronkelen en te kreunen en na nog geen 10 minuten kwam hij in mijn mond.
Hij slaakte een diepe zucht enen zakte ontspannen achterover.
Ik zog hem helemaal leeg, slikte alles in en ging ook op mijn rug , hand in hand naast hem liggen.
Dat was fijn Dick, ik zal proberen nu te slapen.
Niet veel later ademde hij rustig en snurkte zachtjes.
Ja en nu had ik een stijve, maar na een poosje zakte de erectie toch af en viel ik ook in slaap.

Om 7 uur maakte Hans ons wakker, we wasten ons, trokken onze reiskleding aan en gingen ontbijten.
Om half tien gingen we met onze koffers naar de hal van de receptie dronken nog wat koffie en kregen een lunchpakket mee.
Klokslag 10 uur arriveerde het busje en bracht ons naar het kleine vliegveld van Fuenteventura.
Ja en toen inchecken en wachten, niks voor Enzo, die constant op en neer dreutelde.
Ga nou zitten, zei Hans, straks denken ze dat je wat smokkelen wil.
Na ruim een uur gingen aan boord en netjes op tijd vertrok onze vlucht.Zoë hè wel, zei Hans, alles komt goed.
Inderdaad verliep de vlucht voorspoedig, mooi helder weer, wind mee en een kwartier te vroeg landden we op Schiphol. Een flink stuk lopen zoals altijd op Schiphol, maar we hadden geluk en we hadden bijna direct onze taxi naar Utrecht.
Enzo zuchtte diep toen hij zich in de stoel liet valen.
Hè, hè, nog even.
Felicio genoot, hij was wat stil, alles was nieuw. Hij pakte mijn hand en keek mij aan. Hans zag het en glimlachte.
Om iets na zessen draaide hij de sleutel in het slot van de voordeur en zei, bienvenuto Felicio, treed binnen.

Benieuwd of Felicio zijn plek zou vinden?

Lees verder in
Tafeltennis Enzo 22