Dit verhaal gaat over de uitdagende Fleur. Ze is blond, 17 jaar en zit op hockey. Met haar lieve gezichtje, nagenoeg perfecte billen en atletisch figuur kan ze moeiteloos elke man verleiden...
Fleur moet zich medisch laten keuren en dus bezoekt ze vandaag samen met haar moeder de praktijk van de onafhankelijke huisarts Hoekstra.
Na een rit van ongeveer een kwartier rolt de moeder van
Fleur haar SUV het
parkeerplaats op.
''Nou, ik wacht hier op je, Fleur, veel succes.'' Dan geeft ze haar dochter een kus.
''Zo zeg, mooi gebouw,'' zegt Fleur, terwijl ze de autodeur achter zich dichtdoet en vervolgens richting het gebouw stapt.
Dat is het zeker. De praktijk bevindt zich in een losstaand, villa-achtig gebouw omringd door bomen en een kleine parkeerplaats.
Fleur stapt naar binnen, meldt zich bij de balie en neemt plaats in de wachtruimte.
Al snel krijgt Fleur te horen dat ze aan de beurt is. Een lichtgrijzende, maar energieke man met een goedgevormde kaaklijn verschijnt in de wachtkamer.
''Aangenaam,'' zegt hij, ''Peter Hoekstra,'' en strekt zijn hand uit.
Fleur strekt op haar beurt de hare uit en schudt zijn hand: ''Hoi, ...Fleur''
Dan loopt ze onder begeleiding van dokter Hoekstra naar zijn kantoortje.
Als ze daar aankomen vertelt meneer Hoekstra dat ze haar jas uit mag doen. Als Hoekstra toevallig haar kant op kijkt ziet hij hoe ze haar spijkerjasje uitdoet. Met strekkende bewegingen trekt ze het strakke jasje van zich af op zo een manier dat haar borsten in haar iets te kleine t-shirtje lichtjes stuiteren. Ook merkt Hoekstra op dat de vormen van haar tepels duidelijk door het stukje textiel te zien zijn.
''Dan mag je daar plaats nemen, '' zegt Hoekstra wijzend op de twee stoelen voor het bureau, en gaat zelf achter het bureau zitten.
''Je bent hier voor de medische keuring, klopt dat?''
-''Ja,'' knikt Fleur.
Godver, wat een atletische figuur heeft die meid, denkt Hoekstra bijna hardop, en nog maar 17 jaartjes jong.
''Oké, dan beginnen we eerst met een paar vragen.''
De vragen volgen elkaar rap op en na vijf minuten zijn ze klaar.
''Nou, dat is allemaal in orde!'' zegt hij ter afsluiting van de vragenronde. ''Nu ga ik even een paar dingen bij je testen.''
De huisarts staat op en laat haar een paar simpele bewegingen uitvoeren om haar motoriek te onderzoeken.
''Dat ziet er allemaal piekfijn uit.''
Vervolgens haalt Hoekstra zijn otoscoop tevoorschijn om haar oren te onderzoeken. Dan bekijkt hij met een lichtje haar ogen en haar mond, die ze tot zijn verbazing overigens zonder moeite wel heel lang open kan houden.
Na een paar andere onderdelen, wil hij nu haar kokhalsreflex onder de loep nemen en haalt de tongspatel tevoorschijn.
Hoekstra staat nog altijd rechtop terwijl Fleur zit. Met poeslieve oogjes kijkt Fleur omhoog naar de lange man.
''Als je eventjes je mond open wil doen...,'' vraagt Hoekstra.
Fleur doet haar mond open en daarbij steekt ze een groot deel van haar tong uit. Met haar lichtblauwe ogen kijkt de blondine nog steeds zwoel omhoog naar de dokter, die nu de tongspatel in de richting van de keelholte op haar tong legt.
Helemaal geen reflex! De dokter is stomverbaasd.
Fleur hoeft helemaal niet eens te kokhalzen en knipoogt
ondeugend, met haar mond nog steeds open, naar de dokter.
Hoekstra krijgt een brok in zijn keel. Nadat hij de spatel weghaalt ziet hij een duivelse grijns op het modellengezicht van het blonde tienertje.
Deze meid zal aardig wat ervaring hebben, denkt Hoekstra, en dat ook nog eens op deze leeftijd.
Fleur merkt op dat de huisarts inmiddels een keiharde stijve heeft. De vorm van zijn penis is mooi door zijn broek te zien. Wat gaat het toch weer makkelijk, denkt Fleur.
Met haar zachte handje grijpt Fleur naar zijn gulp en zegt uitdagend: ''Misschien heb ik wel een reflex bij die van jou.''
Golven van opwinding stromen nu door het lichaam van Hoekstra, die afwacht wat het meisje van plan is.
Fleur knielt vlak voor hem neer. Behendig maakt ze zijn knoop los en ritst zijn gulp naar beneden. In het kleine behandelkamertje valt zijn grote penis zo in haar handen.
Met bewondering staart het blondje naar zijn geslachtsdeel. De man ziet er goed verzorgd uit, denkt ze, zijn schaamhaar is netjes getrimd en zijn schaamstreek ruikt lekker.
De huisarts ziet dat haar snoezige gezichtje in de lengte kleiner is dan zijn stijve penis. Hij bewondert voor een ogenblik haar prachtige gelaat, en ziet hoe het zonlicht haar lichtblauwe ogen er nog veller uit laat zien. Als ze vervolgens zijn voorhuid omlaagtrekt en zijn penis in haar perfecte mondje plaatst, ontploft hij bijna van opwinding.
Hoekstra weet meteen wat ze voorheeft en laat het op zich afkomen. Als een
ervaren zuigster haalt Fleur zijn pik even uit haar mondje en klopt er een paar keer mee op haar uitgestoken tong. Vervolgens zuigt ze aan de ontblote eikel met haar lippen er strak omheen zodat er deukjes in haar wangen ontstaan. Een paar keer laat ze los met een poppend geluid tot gevolg.
Godverdomme, alsof ze dit al jaren doet, denkt hij.
Ze hoort de man kreunen en lacht op een wulpse manier. Zorgzaam schuift ze zijn broek nog verder omlaag en stopt, met haar handen achter haar rug, zijn penis weer in haar mond. Ze begint voorzichtig haar hoofd op en neer te bewegen en steeds dieper zijn artsenpik te pijpen.
Ondertussen geniet Hoekstra met volle teugen en is nog altijd stomverbaasd dat het tienertje zo diep kan pijpen, zonder braakreflex. Ze beweegt nu nog sneller haar hoofd op en neer, als een soort pijpmachine. Ze blijft maar doorpijpen en speeksel produceren. Zijn hele penis zit inmiddels onder het speeksel van het blonde tienertje, maar dat deert hem niet.
Zo lekker ben ik niet gepijpt sinds mijn studententijd, denkt Hoekstra, terwijl het blondje geen kik geeft.
Het gepijp gaat nog zeker een minuut door tot Hoekstra op het punt staat klaar te komen. Met zijn grote geaderde penis nog in haar mond ontvangt Fleur gulzig zijn zaad, en als Hoekstra zijn penis terugtrekt vallen er ook grote stralen op haar gezicht. De huisarts kreunt heftig bij het klaarkomen, tot genoegen van Fleur, die na een gemeen lachje zijn penis schoonlikt.
Dan ziet hij het tienertje opstaan, en geniet in een oogopslag nog even van haar atletische lichaam en haar zichtbare tepels. Hoekstra reikt haar behulpzaam een paar doekjes waarmee ze haar gezicht schoonveegt.
Nahijgend zegt de arts: ''Nou,...dat was het wel. Er mankeert je niks behalve de kokhalsreflex, uhh... daar maak ik een aantekening over.''
Glimlachend doet Fleur haar spijkerjasje weer aan, neemt afscheid en loopt de praktijk uit, terug naar haar wachtende moeder...
