Voor me staat een ouder echtpaar, achter me een meisje alleen en daarachter mijn roodharige overburen. ‘Laten we gaan’, zegt het meisje achter me als ik aan de beurt ben en ze duwt me het vrijgekomen douchehokje in.
* * *
Ik ben sinds een tijdje weg bij mijn vrouw. Ik heb een etage gevonden in het centrum, maar de verbouwing ervan gaat minstens nog een week uitlopen. Een vriend van me vroeg: ‘Waarom ga je niet een weekje in mijn caravan zitten op Camping de Pruimentuin?’
Het is een prachtige caravan, met een keukentje, een eet-/zithoek en een ruim tweepersoons bed. Het enige dat ontbreekt is een wc, maar voor ’s nachts staat er een potje. De caravan staat op een veldje aan de rand van de camping. Er staan geen andere gasten op het veldje. Hoewel er in de verte een pikzwarte lucht nadert, is het nu nog volop zonnig. Ik zet de ligstoel voor de caravan en pak de krant en een blikje bier. Bij aankomst heb ik het ijskastje tot de rand toe gevuld met boodschappen. Zo kan ik een paar dagen vooruit.
Als ik weer terug ben bij mijn ligstoel, zie ik dat ik gezelschap heb gekregen. Aan de overkant van het veldje zijn twee roodharige vrouwen een klein tentje aan het opzetten. De heldinnen, zo te zien moeder en dochter, zijn op de fiets gearriveerd. Dit wordt genieten: twee mooie vrouwen die samen voor mijn neus een tent opzetten. Beter dan Netflix.
Wat een lekkere meiden. Als ze op hun knieën over het grondzeil kruipen, met een hand vol haringen, kijk ik bij beide recht hun blouse in. Daar hangt het opwindendste fruit dat ik in jaren heb gezien. En hun ferme ronde billen mogen er ook zijn. Laat staan hun prachtige bos rood haar. Ik steek mijn hand in mijn broek en pak even mijn stijve piemel vast. Wat voelt ie lekker.
Het is warm, het biertje hakt er goed in. Mijn oogleden voelen zwaar. Ik fantaseer hoe ik help om het tentje op te zetten en als beloning door moeder en dochter omhelsd wordt. Ik voel hun warme borsten tegen me aan.
‘Gaat het een beetje?’ Ineens staat de oudste van de twee naast mijn ligstoel. ‘Je zit de hele tijd met je hand in je broek naar mijn dochter te kijken.’
Ik heb haar niet horen komen. Hoe kan ze nu ineens naast me staan. Ben ik met mijn piemel in mijn hand ingedommeld?
‘Dat zie je helemaal verkeerd’, antwoord ik rap. Ik keek naar jullie allebei. Het is trouwens geen moment in me opgekomen dat ze je dochter is. Zusjes dacht ik, eerlijk gezegd. Verrukkelijke zusjes, dat wel. Zonder dat ik het merkte, verdween mijn hand eventjes in mijn broek, toen ik naar jullie keek. Het ging per ongeluk. Het spijt me oprecht.’
Tot mijn stomme verbazing werkt het. Ze ontdooit. Ze lacht even en vraagt: ‘Heb je toevallig een tenthamer?’ Die heb ik inderdaad zien liggen. Als ik ermee naar buiten kom, vraag ik: ‘Kan ik jullie soms helpen?’ ‘Dat hoeft niet’, antwoordt ze, ‘Blijf jij maar lekker met je hand in je broek van het schouwspel genieten dan komen we, als we klaar zijn, een biertje bij je drinken.’
Nu kan ik ongegeneerd naar de dames kijken en dat weten ze. De dochter zwaait lachend naar me. Ze is kennelijke snel bijgepraat. De meiden maken er een heus showtje van. Ze knopen hun blouse open en draaien extra met hun billen terwijl ze de tent opzetten. Dochterlief trekt zelfs, als haar moeder even niet kijkt, haar fietsbroek naar beneden en gunt me zo een blik op haar blote billen. Als het tentje staat, steken ze het veldje over.
* * *
De dochter geeft me een hand. 'Fleur’, stelt ze zich voor. ‘En ik heet Klaas’, zegt haar moeder. ‘Niet echt een vrouwennaam. Het was eerst Klaasje, maar dat kan na je dertigste niet meer’, legt ze uit. ‘Rick’, zeg ik. Ik klap nog twee ligstoelen uit en pak drie biertjes uit de ijskast. ‘En ik ga jou toch liever Klaasje noemen als je het goed vindt.’ Ze vindt het goed.
Binnen een half uur is alles dat we van elkaar moeten weten de revue gepasseerd. Wat doet een man van mijn leeftijd – 35 heb ik ze wijsgemaakt – alleen op een camping? Waar fietsen de dames naartoe? Is er ook een vader? Jawel, maar die houdt niet van fietsen. Zit
Fleur nog op school? Nee.
Daarna wordt het minder serieus en vooral spannender. ‘Hoe ver was je gegaan als ik je niet had betrapt?’ vraagt Klaasje. ‘Had je ons ook willen bespieden in ons tentje of onder de douche?’ ‘Ik denk het wel, als de gelegenheid zich had voorgedaan’, beken ik. ‘Zoiets zou mijn vader nooit doen’, zegt Fleur stellig. ‘Jammer genoeg niet’, vervolgt haar moeder, ‘ik hou wel van stoute mannen.’
Het is duidelijk waar dit naartoe gaat. Wat mij betreft is het daarvoor nog te vroeg, dus maak ik op een nette manier een einde aan het samenzijn. Ik sta op en zeg: ‘Het gaat zo regenen en ik wil voor die tijd nog even douchen.’ Mams kijkt een beetje teleurgesteld, haar dochter vooral opgelucht als we afscheid nemen. ‘Gek’, denk ik, ‘een uur geleden liet ze nog trots haar billen aan me zien.’ Kennelijk was dat maar spel.
* * *
Met mijn toilettas en handdoek loop ik even later naar het washok. Als ik de deur open, blijkt er voor de douchehokjes een enorme rij te staan. Kennelijk wil iedereen het slechte weer voor zijn. Ik sluit achteraan aan. Na mij komt een jonge vrouw binnen. Ze is bloedmooi. Ze heeft een lichtbruine huid en een enorme bos zwart haar, in kleine krulletjes. Rond de 18 jaar, schat ik, met een ruim aandeel Caribisch bloed. Ze is slank en ze heeft mooie puntige tietjes.
Ik moet niet te lang naar haar kijken. Straks vindt ze me nog een ouwe viezerd. Na haar komen mijn roodharige buurvrouwen binnen en daarna nog andere mensen. De rij wordt steeds langer.
‘We kunnen best in paren douchen!’, roept de achterste mijnheer in de rij ineens. Echtparen bedoelt hij hopelijk. Voor me staat een ouder echtpaar en achter me het Caribische meisje. Ik weet niet wat nu de bedoeling is. Ik kijk het nog even aan.
‘Laten we gaan’, zegt het meisje achter me als ik aan de beurt ben en ze duwt me zonder blikken of blozen het vrijgekomen douchehokje in. In het hokje staat een wit plastic stoeltje om spullen op te leggen. Verder niets.
Verdoofd kleed ik me uit. Als ik bloot ben, ga ik met mijn handen voor mijn piemel onder de douche staan. Het meisje is inmiddels bij haar ondergoed aanbeland. Zonder enige gêne toont ze me haar puntige tietjes en haar gladgeschoren kutje. Dan stapt ze onder de douche. Ze gaat tegen me aanstaan en fluistert: ‘Kom op. Wat sta je nou te aarzelen? Net kon je je ogen niet van me afhouden. Laat zien, die pik van je.’
Ik haal mijn handen weg en mijn stijve piemel schiet naar voren. ‘Zo, dat is beter, lekkere man.’ Ze pakt mijn piemel vast, drukt haar tietjes tegen mijn borst en kust me op mijn mond. Ik kom tot leven. Sterker nog, mijn hart explodeert. Het is alsof ik wakker wordt uit een jarenlange winterslaap. De tranen lopen over mijn wangen. ‘Wat heb jij nou ineens gekkie?’ vraagt ze, ‘Sta je al zo lang droog?’ ‘Valt wel mee’, mompel ik, ‘twee jaar hooguit’.
Nog steeds stroomt het hete water van de douche over mijn rug.
‘Mag ik je ...’, begin ik. ‘Ja, je mag me neuken’, zegt ze, ‘maar wel meteen, we hebben niet zoveel tijd met al die wachtende mensen.’ Ze gaat met haar rug naar me toe staan en buigt voorover. Ze steunt met haar armen op de leuning van het witte plastic stoeltje. Als ze haar benen iets uit elkaar zet, zie ik haar verleidelijke pruim, twee stoere mokka heuveltjes met daartussen een glimmend roze spleetje.
Ik ga achter haar staan, leg mijn piemel losjes op haar billen, prik mijn neus tussen haar schouderbladen en pak haar tietjes vast. Een heel kort voorspelletje mag toch wel?
Opgewonden is ze al. Haar tepels liggen groot en hard in mijn handen. Ik ga weer rechtop staan en voel met mijn vingers aan haar kutje. ‘Ja’, kreunt ze ‘daar moet je zijn.’
Aan zoveel
verlangen naar mijn paal en zoveel hitte tussen haar benen kan ik geen weerstand bieden. Ik zet mijn eikel op haar spleetje, pak haar heupen vast en duw in één keer mijn piemel diep in haar. ‘Zo wil ik het’, roept ze enthousiast, ‘Ga door.’ Ze is vergeten dat we niet alleen zijn, dat de halve camping van onze neukpartij meegeniet. Die kunnen het kletsen van mijn onderbuik tegen haar Caribische billen horen alsof ze ernaast staan.
Mij maakt het niets meer uit. Ik ben nog nooit zo geil geweest. Dat iedereen ons kan horen maakt het alleen maar spannender. ‘Ik ga dit niet lang volhouden, ik begin zo direct als een gek te spuiten’, roep ik. ‘Wil je dat ik ...’
‘Kan het een beetje minder?’, vraagt iemand aan de andere kant van de deur. ‘Nee’, zucht ze, ‘blijf in me, ik ...’
‘Owowowow’, komt ze klaar. Ze sluit haar benen en trekt haar billen samen. Ik voel hoe ik haar vol pomp. En weer lopen de tranen over mijn wangen.
* * *
Met een rood hoofd lopen we langs de rij naar de uitgang. ‘Hoe heet je eigenlijk?, vraagt ze als we buiten staan. ‘Rick, en jij?’ ‘Yasmin.’ Het is even stil. ‘En Rick, het was tof, volgende keer wel voorspel. Ok?’
Op de terugweg naar de caravan voel ik de eerste druppels regen. Als ik het veldje opkom, zie ik mijn roodharige
overburen hun tentje inschieten. Ik benijd ze niet. Vooral niet als het steeds harder gaat regenen.
Binnen doe ik het licht aan en alle (rood wit geruite) gordijntjes dicht. Ook doe ik het kacheltje aan, het is door de regen flink afgekoeld. Met een glas witte wijn en studio sport op het kleine tv-tje, trek ik me terug op het bed.
Dan wordt er op de deur geklopt.
