Het is vrij moeilijk om een duidelijke begin met m’n verhaal te maken, omdat er eigenlijk geen duidelijk begin is.
Maar is dat niet zoals zo veel van de dingen die gebeuren in ons leven?
Het is vaak het resultaat van honderden toevalligheden en niet, zoals sommigen beweren, het resultaat van een doordachte strategie met de daarbij behorende planning en uitvoering.
Terugkijkend denk ik dat het 12 ½ jarig huwelijksfeest van mijn ouders het begin moet zijn geweest.
Het was een geweldig feest met een
live-band, muziek, drank, dans, veel familie en vrienden in een geweldige sfeer.
Ik liep daar als jochie stralend tussendoor, genietend van een nieuwe ervaring.
Ik hield en hou van dansen en deed vrolijk mee.
Mijn vader en moeder lieten zich ook niet onbetuigd en dansten met iedereen.
Een euforische stemming kortom.
Mijn favoriete tante, tante Ronnie, was ook aanwezig met haar man Guus.
Later leerde ik dat tante Ronnie op dat moment 48 jaar oud was.
Ronnie was toen geen ongebruikelijke meisjesnaam. Tegenwoordig hoor je het nooit meer als meisjesnaam.
Tante Ronnie was, in tegenstelling tot haar naam, een echte dame met een prachtige elegante uitstraling. Altijd zeer klassiek en vrouwelijk gekleed, prachtige lange rood gelakte nagels, smaakvol opgemaakt, mooie volle rood gestifte lippen en rijkelijk voorzien van de diverse damesaccessoires.
Deze avond verscheen ze in een lange witte avondjurk met rode pumps er onder.
Ik was al eerder van haar onder de indruk geraakt, dus liet ik me de gelegenheid om met haar te dansen niet voorbijgaan.
Ik was op die leeftijd ongeveer al net zo lang als zij en ik inhaleerde haar heerlijke parfumgeur met volle teugen.
Haar ietwat hese stemgeluid vlakbij m’n gezicht, in een poging de muziek te overstemmen, zorgde voor een vreemde sensatie door m’n hele lichaam.
Helaas moest ik haar steevast afstaan aan volwassen danspartners :(
Vreselijk vond ik dat, want ik wilde eigenlijk de hele avond met haar dansen.
Op een gegeven moment, nog niet zo heel laat op de avond, was ze plotseling weg.
Ik vroeg aan andere gasten waar ze was, maar kreeg het antwoord dat ze plotseling weg moest.
Diep in de nacht, het feest voorbij en met het hele gezin in de taxi naar huis.
De volgende dag, het zal wel middag zijn geweest, hoorde ik mijn ouders geïrriteerd met elkaar kibbelen.
Veel volwassenen schijnen te denken dat kinderen nooit mee luisteren, maar dat heb ik altijd juist wel gedaan, zolang als ik me kan herinneren.
Mijn oortjes spitsten zich andermaal.
Ik ving zo op dat mijn moeder op enig moment op de avond tante Ronnie te verstaan heeft gegeven dat ze niet gediend was van haar gedrag terwijl ze danste met m’n vader.
Blijkbaar had ze gezien dat tante Ronnie haar tong in m’n vaders oor had gestoken en na haar daarmee te hebben geconfronteerd te hebben, heeft ze haar verzocht het feest te verlaten.
Aha….dus dat was de reden van haar plotselinge verdwijnen!
Uiteraard was m’n moeder nogal kwaad dat m’n vader geen enkele weerstand leek te bieden, ondanks het excuus van zijn overmatige alcoholconsumptie.
Mijn eerste gedachte was dat tante Ronnie dat gerust bij mij had mogen doen. Ik kende de aanblik van haar tong maar al te goed tijdens ons gesprek terwijl we dansten.
Enfin...de woordenwisseling kwam tot een eind met de excuses van m’n vader, maar tante Ronnie heeft nooit meer voet in ons huis gezet.
De breuk was, zeer tot mijn spijt, definitief.
In de weken, maanden en zelfs jaren die volgden moest ik vaak aan tante Ronnie denken.
Op mijn vraag waarom we tante nooit meer zagen, vertelde mijn moeder dat er iets vervelends was voorgevallen en dat daarover ruzie was ontstaan. Uiteraard zonder de details die ik natuurlijk al kende.
Op mijn vraag of ik tante ook niet meer mocht zien, volgde geen verbod.
Moeder liet dat aan mijzelf.
Achteraf kan ik niet anders dan concluderen dat ik op mijn manier verliefd op haar geweest moet zijn geweest, toen al.
Ik miste haar, ook al was inmiddels 16 jaar oud.
Ik miste haar elegante verschijning. Haar geur, haar stem en haar rode lippen.
Op een goede dag, ruim 4 jaar na het incident, besloot ik tante te bezoeken op een vrije middag.
Ik had wat geld voor een klein bosje bloemen en toog op een mooie zonnige voorjaarsdag enigszins nerveus naar haar woning.
Ze woonde met haar man oom Guus in een prachtig groot huis niet eens zo ver bij ons vandaan.
Hun huwelijk was kinderloos, dus ik begreep niet zo goed dat ze zo’n groot huis hadden.
Later leerde ik dat ze niet onbemiddeld waren. Oom Guus was een hoge piet bij Shell en reisde de wereld rond voor zaken. Tante besteedde haar tijd aan vrijwilligerswerk voor het plaatselijke theater, het representatief ter zijde staan van oom Guus bij recepties e.d., haar wekelijkse bridgeavondje en het zich zelf in tiptop conditie houden m.b.v. pedicures en schoonheidsspecialistes.
