Wanneer we via het strand richting ons hotel lopen, slaat Ryan zijn arm om mijn middel en trekt hij me bezitterig tegen hem aan. Zijn arm voelt warm en veilig en ik leun tegen zijn gespierde lichaam. Hoewel zijn handeling vanzelfsprekend lijkt, bonst mijn hart in mijn keel en tintelt mijn huid van zijn aanraking. Ik ben me hevig bewust van zijn nabijheid, zijn warmte en zijn mannelijke geur. Het overweldigt me. Mijn knieën voelen slap en ik weet me geen raad met mijn verlangen zo dicht mogelijk tegen hem aan te kruipen. Ook al ken ik hem nog maar een kleine twee dagen, toch voelt hij vertrouwd.

Ryan draait zich naar me toe met een grijns van oor tot oor. Zijn blik beneemt me de adem. Ik wil niet dat hij zo naar me glimlacht omdat ik dan helemaal smelt vanbinnen.
“Wat is er?” vraag ik verlegen.
In plaats van te antwoorden, trekt hij me in zijn armen en neemt hij mijn gezicht tussen zijn handen. Hij drukt een stevige kus op mijn mond. Zijn lippen zijn warm en stevig en zo opwindend dat ik naar adem snak. Een schok trekt door mijn lichaam, mijn lippen trillen. Ik heb het gevoel dat de wereld oplost en alleen nog maar uit genot lijkt te bestaan. Ik buig me naar hem toe, sla mijn armen om zijn middel en beantwoordt zijn kus. Misschien is het een vergissing, denk ik nog vaag, maar het voelt heerlijk. Ik verlang zo hevig naar hem, dat er geen ontkomen aan is. Elke vezel van mijn lichaam staat in vuur en vlam. Wanneer we de kus verbreken, rijst en daalt mijn borstkas snel op het ritme van mijn hijgende ademhaling.

“Ik heb nog nooit voor iemand gevoeld wat ik nu voel.” De bekentenis van Ryan doet me duizelen.
“Dat kan niet… dat mag niet,” stotter ik.
“Waarom niet?”
“Omdat het nooit iets kan worden tussen ons! Ik ben hier op vakantie. Over twee weken vertrek ik weer naar huis.” Ik maak me los uit onze omhelzing om afstand te creëren.
“Dat zien we dan wel.”
Zijn blik beneemt me de adem. “Je begrijpt het niet. Jij hebt je leven hier. Ik het mijne thuis.”
Ryan neemt met zijn twee handen mijn schouders vast en kijkt me strak aan. “Leen, wat wij hier hebben…”
“… is een droom,” onderbreek ik hem. “Een soort luchtbel. We leven hier afgesloten van alle realiteit. Maar als we wakker worden, als de vakantie over is, gaat het een hele schok worden.”
“We hoeven nu nog niet wakker te worden. We laten die droom nog een poosje duren.”

“Ryan!” Ik raak met mijn hand zijn borstkas aan, alsof ik hem wil stoppen. Het heeft echter een averechts effect, want ik word overspoeld door gevoelens van verlangen en lust. Het lijkt wel alsof mijn lichaam een ander leven is gaan leiden, alsof mijn gevoel en verstand twee aparte entiteiten zijn geworden. Toch weet ik dat ik er alles aan moet doen dit onder controle te houden. Want hoe hoger onze zeepbel wegdrijft op de roze wolken van passie en begeerte, des te harder de pijn zal zijn wanneer de vakantie voorbij is. Niet alleen de pijn van het afscheid nemen, maar ook de pijn veroorzaakt door het verwoesten van mijn eigen huwelijk.
“Je hebt geen idee hoe graag ik je wil,” fluistert hij me toe.
Ik kijk Ryan aan met ogen groot van verbijstering. Ik doe mijn mond open om te reageren, maar hij is me voor.
“Ik wil je kussen, je aanraken. Bij je zijn. Overal, ook in bed.”
“Ryan, alsjeblieft, maak het niet moeilijker dan het al is.” Mijn woorden klinken smekend. “Dit mag niet meer zijn dan wat onschuldig plezier.” Een gevoel van wanhoop neemt bezit van mij.
Ryan schudt gefrustreerd zijn hoofd. “Is het daar niet wat laat voor, Leen? Ik merk aan alles dat dit ook voor jou meer betekent dan dat je wil toegeven.”
“Nee!” Roep ik uit. Het besef dat Ryan meer dan gelijk heeft, veroorzaakt een stekende pijn in mijn borstkas. Want hoe meer ik me ertegen verzet, des te meer ik besef dat ik gevoelens heb voor Ryan. Het lijkt wel alsof mijn hele wereld aan het instorten is. Ik heb geen controle meer over wat er aan het gebeuren is.

“Ik heb een voorstel.”
“Wat dan?” fluister ik.
“We hebben nog twee weken, waarom zouden we er niet het beste van maken? Twee weken maar. Ik heb het niet over voorgoed. Zodra je vakantie voorbij is, vergeten we dit.”
“Vergeten? Hoe dan?”
“Dat zien we dan wel. Ik zeg niet dat het makkelijk gaat zijn, maar ik denk dat we er meer spijt van gaan hebben als we nu afstand van elkaar gaan nemen.”
“Wat stel je dan voor?”
“Twee weken samenleven als man en vrouw.”
Ik staar Ryan met open mond aan. “Wat?”
“Vecht niet tegen je gevoelens, Leen. Laat het gebeuren.”
Ik weet met mezelf geen blijf. “Maar… ik…” Paniek overvalt me.
“Je hebt deze reis geboekt om je huwelijksverjaardag te vieren. Laten we dat de komende weken doen. Wij twee, samen. Ik weet dat ik je partner niet kan vervangen, dat wil ik ook niet. Ik wil je alleen maar geven waar je recht op hebt. Je bent een prachtige vrouw, Leen. Je verdient het allerbeste.”
Wanneer ik opkijk in Ryan zijn ogen, merk ik dat hij het meent. Ik voel mijn wangen warm worden. “En jij dan?”
“Ik beloof je dat ik je na je vakantie zal loslaten. Het gaat niet makkelijk voor me zijn, dat weet ik. Maar ik wil achteraf kunnen koesteren wat wij samen hebben meegemaakt.”
De vlinders in mijn buik beginnen te fladderen na het horen van zijn woorden. Mijn polsslag versneld en mijn benen worden slap.

Een heleboel gedachten schieten door me heen. Het liefst zou ik me in Ryan zijn armen storten en de mogelijke consequenties vergeten. En waarom zou ik niet? Wat in Mexico gebeurt, blijft in Mexico. Kristof hoeft dit niet te weten. Alleen ben ik bang dat ik overspoeld ga worden door schuldgevoelens. Dat ik hem achteraf niet meer onder ogen kan komen.
“Leen, stop toch eens met piekeren.”
Het is een kwelling te zien hoe zijn ogen over mijn lichaam glijden.
Ik sla mijn ogen neer. “Ok,” reageer ik met hese stem. “We doen het.”
Ryan staart me verbluft aan. “Zei je daarnet dat je er mee instemt?”
“Kijk niet zo naar me,” glimlach ik. “Ja, het is ok voor mij. Maar we doen het rustig aan.”
“Laten we snel een bed zoeken, voor je je bedenkt!”
“Rustig aan, zei ik toch. Jij idioot.” Ik geef Ryan een speelse por en proest het uit.
Arm en arm wandelen we zwijgend richting resort. Mijn verlangen doet me al mijn zorgen vergeten. Het enige waar ik aan kan denken is dat hij straks in me zal zitten.

Op het moment dat de deur van zijn kamer achter ons dicht valt, heeft Ryan me al tegen een muur gedrukt, zijn lippen hongerig op de mijne. Nadenken kan ik meteen al niet meer. Ryan is bedwelmend, verrukkelijk.
Even gretig beantwoord ik zijn kus. Ik laat mijn handen onder zijn polo glijden en ga met mijn nagels over zijn rug. Hij reageert door mijn kleedje omhoog te schuiven tot boven mijn billen. Vervolgens schuift hij mijn slipje opzij. Ik schreeuw het uit wanneer een van zijn vingers mijn vochtige opening binnen dringt en sla een arm om hem heen in een poging iets vast te grijpen.
“Ik wil je, Leen,” fluistert hij.
Als antwoord druk ik mijn lippen op die van hem.
Zijn vinger blijft langzame, pompende bewegingen maken en zijn mond gaat naar mijn hals. Hij zuigt hevig aan mijn huid en strijkt dan met zijn tong over het gevoelige plekje. Dit herhaalt hij telkens weer, tot ik in brand lijk te staan.
Vrijmoedig begin ik zijn broek los te knopen. Ik trek hem samen met zijn boxershort naar beneden. Wanneer ik mijn hand op zijn erectie leg, gaat er een schok door hem heen. Een lage, dierlijke grom ontsnapt uit zijn keel en hij drukt zijn lichaam tegen me aan. Even blijven we zo staan, zijn keiharde paal tegen mijn hunkerende vrouwelijkheid gedrukt, elkaar diep in de ogen kijkend. Ik word me bewust van zijn hartslag in elke klop van zijn opwinding. In zijn blik zie ik de diepte van alles wat ik voel. Ik glimlach en hij glimlacht terug, waarna hij me langzaam achteruitduwt, het bed op.


Ik verwacht dat hij me verslindt, maar in plaats daarvan veeg hij teder de haren uit mijn gezicht. Het lijkt wel een eeuwigheid, zo lang kijkt hij in mijn ogen. Met zijn scherpe blik neemt hij me in zich op. Ik heb het gevoel dat hij recht in mijn ziel kijkt en voel me ongelooflijk kwetsbaar en ongemakkelijk.

“Vrij met me, alsjeblieft,” smeek ik. Intussen trek ik wild aan zijn kleren tot die eindelijk uit gaan. Ook mijn beha en slipje verdwijnen op de grond. Wanneer we weer naast elkaar op het bed liggen, verken ik met trillende handen zijn warme brede borstkas. Zijn lichaam voelt hard aan, gespannen door het verlangen dat door hem heen raast. Ik wil hem speels plagen, maar dat voornemen verdwijnt al snel wanneer hij het topje van mijn gevoelige borst ver in zijn mond zuigt. De adem stokt in mijn keel en alles om me heen wordt wazig. Mijn lichaam voelt heet en licht, alsof het elk moment uit elkaar kan vallen. Ik kronkel tegen zijn lichaam aan. Zalig is dat, die hitte op de plekken waar we elkaar aanraken.

Ik neem zijn harde paal in mijn hand en wrijf genietend over zijn stevige eikel en over de zachte warme ribbel eronder. Met tedere halen drijf ik hem tot het randje, waarna ik hem naar de warmte leid die op hem wacht. Met een kreet dringt hij bij me naar binnen. Zijn stem hapert wanneer hij fluistert: “Je voelt perfect.” Terwijl hij in me beweegt, voel ik iets prachtigs opbloeien in mij. Het is een duizelingwekkende, krankzinnige lust die veel verder gaat dan seks alleen. Zijn stevige naakte paal reikt tot mijn binnenste. Ik span mijn spieren om hem heen in een krachtige omhelzing en duw mijn heupen omhoog. In een poging dit zalige gevoel vast te houden, sluit ik mijn ogen.
“Rustig aan,” hijgt Ryan. “Straks kom ik veel te vroeg klaar.”
Mijn adem stokt wanneer ik besef dat hij gelijk heeft. Ik wil nog niet dat er een eind komt aan de pret. Ik jammer wanneer hij zich met een gekmakende traagheid uit me terugtrekt. Het zorgt ervoor dat ik alleen maar wilder word en nog wanhopiger naar hem hunker. Ik wil met beide handen zijn achterste vastgrijpen en hem weer bij me naar binnen trekken zodat ik kan klaarkomen. Ik ben krankzinnig van verlangen, totaal ongeremd.
“Stttt schatje.”
“Neem me,” smeek ik. “Alsjeblieft.”

Een kreet ontsnapt aan mijn lippen wanneer hij weer naar binnen stoot en me geeft waar ik om vraag. Ik hap dolgelukkig naar adem. Elke beweging gaat een beetje sneller dan die ervoor, een beetje harder. Ik ben hulpeloos van verlangen, ademloos van begeerte en verrukt bij het vooruitzicht van het genot dat me te wachten staat.
Mijn ogen glanzen, mijn wangen gloeien en mijn haren hangen in strengen voor mijn gezicht.
“Dit is zalig,” fluister ik hijgend.
Elke keer hij diep in me stoot, kerm ik.
Ik zet mijn tanden in zijn schouder en proef de zoute smaak van zijn huid. Ik wil onmiddellijk meer.

Hunkerend naar verlossing rollen we over elkaar heen, als worstelaars die een wedstrijd vechten. Eerst hij bovenop, dan ik weer. Zonder onze omhelzing te verbreken. Bij elke stoot druk ik mijn heupen tegen hem aan, mijn handen stevig om zijn schouders geklemd. Diep in me voel ik de overweldigende storm van mijn orgasme opwellen, razend langs zijn harde paal. Mijn hele lichaam schokt en ik verdrink in een vloedgolf van extase. Met al mijn kracht duw ik mijn bekken tegen hem aan, in een daverend crescendo. Stevig in de greep van de hartstocht, neem ik alles wat ik nodig heb. De steeds krachtigere golven van extase benemen me de adem, hulpeloos spartelend word ik keer op keer overspoeld. Kreunend bereik ik mijn hoogtepunt, mijn benen stevig om zijn middel geklemd.

Ik zak boven op zijn borst in elkaar, mijn lichaam slap en uitgeput. De naschokken van mijn orgasme schieten door mijn lichaam en doen me huiveren. Keer op keer spannen mijn spieren zich om zijn afgematte geslacht. Hij houdt me liefdevol in zijn armen, nog altijd met elkaar verstrengeld. Ik druk een zachte kus op zijn gezicht. “Dank je hiervoor,” fluister ik. “Het was…”
“…geweldig,” vult hij aan. Intussen duwt hij zijn gezicht in mijn haren en snuift hij de geur van mijn shampoo, vermengd met de geur van seks, op. “Wat ruik je lekker, hier kan ik geen genoeg van krijgen.”

Bevredigd slaak ik een lange diepe zucht. Ik blijf nog even boven op Ryan liggen te luisteren naar zijn hart. Hoelang we daar zo liggen, weet ik niet. Ik bedenk me dat ik me eigenlijk zorgen hoor te maken. Ik hoor me schuldig te voelen of spijt te hebben. Maar op dat moment voel ik niks van dit alles. Ik voel me veilig in Ryans armen. Mijn lichaam gloeit na van genot en een gevoel van diepe vermoeidheid overvalt me. Ik kruip dicht tegen hem aan.
En dan besef ik wat we hebben gedaan. “We hebben niks gebruikt,” zeg ik met schorre stem.
“Hè?” mompelt hij slaperig.
Een paniekgevoel maakt zich van mij meester.
“We hebben geen condoom gebruikt.”