Misschien ken je ze wel
Misschien ken je ze niet
Maar dit zijn de verhalen
Van Little College Street
En mag dit vogeltje
Ooit gevangen zijn
Dan behoedt dit boekje
Hem voor pijn
‘Vrij’- 5 april 1893
Wie ik ben maakt niet zoveel uit. Als je dit boek hebt gevonden weet je het waarschijnlijk wel. Zo niet... Dan zweer ik met mijn hand op mijn nobele hart dat alles wat hierin beschreven is waar is. Blader gerust wat rond, perverseling! Lees een verhaal en ruk jezelf van hoogtepunt naar hoogtepunt. Naar zowel dat van jou, als alle andere die jou voorgingen met mij.
Hoe ik eruit zie? De man waar ik het eerste verhaal over schreef beschreef mij als ‘een wonder’. Als ik mij een dag of twee niet zou scheren dan zou ik als een echte vent door kunnen gaan, maar ben ik wel geschoren en geef je mij de juist schmink, dan ben ik je nichtje, zus of lang verloren vriendin. Zolang ik mijn mond maar houd.
Mijn ouders waren Italiaanse straatmuzikanten. Variété. Ik zit niet heel ver weg van wat zij deden, alleen is mijn gunst niet alleen voor het oor. Dat ik uit het zuiden van Europa kom zie je aan mijn vollere lippen, mijn ogen, mijn licht krullende haar en mijn licht getinte huid. Maar genoeg over mij. Laten we het over over hebben over Henry en Victor.
Ik had mijzelf een paar dagen vrijheid gekocht door een woedende en ook bezorgde Alfred de helft van mij Scotland Yard geld te geven. Ik zei dat dat ik het verkregen had doordat ik op één avond met een man mee was gegaan naar een feestje waar ik meerdere klanten had bediend. Hij had mij verbijsterd en vol verwondering aangekeken.
‘Sorry, kleine casanova, maar ik was even bezorgd dat ik nog een van mijn jongens kwijt was geraakt aan de ripper. Of dat je bij Vladimir was. De hele bovenverdieping van het hotel waar hij verbleef is in vlammen opgegaan. Hijzelf lijkt van de aardbodem verdwenen te zijn. Kortom, pas goed op jezelf.’
Ik had zelf nog geen enkel idee wat er nou gebeurd was en ik wilde mijn sporen nagaan. Ik had Henry gevraagd of ie wist wie mij had thuisgebracht, maar hij had geen enkel idee.
‘Waarom ben je zo van slag? Is het om Charley?’
Hij probeerde mij te zoenen.
‘Ja.’
Loog ik een beetje. Want natuurlijk was hij niet uit mijn hoofd, maar alles met Victor, Scotland Yard en Vladimir en de brand hielden mij nog meer bezig.
‘Kan ik je met mijn kontje afleiden?’
Hij had zich uitgekleed. Toen ik een blauwe plek zag op z’n ribbenkast.
‘Hoe komt dat?’
Hij kwam bovenop mij zitten.
‘Ik had een dokter die nog nog al ruig om ging met z’n patiënt.’
‘Vond je het vervelend?’
‘Nee. Nee, ik vond het eigenlijk wel lekker. Hij wilde dat ik ook een jurkje aandeed en een pruik op. Alsof ik een popje met een pik was. Helaas heeft ie mij en zichzelf niet laten komen want er stonden ineens mensen aan de deur. Dus hij heeft mij weggestuurd.’
Zijn pik stond omhoog. Blijkbaar genoot ie van het verhaal dat ie vertelde.
‘Dus wil jij zijn taak afmaken en mij neuken?’
‘Ga maar liggen.’
Mijn pik was nu toch al hard en m’n geilheid stond weer aan. Ik pakte wat olie en smeerde Henry z’n kontje en mijn pik in en drukte mijn eikel zijn geile gaatje in. Het verbaasde mij hoe makkelijk het ging.
‘Jij geniet hier erg van, hè?’
‘Jaaaa.’
Kreunde hij. Ik drukte mijn pik dieper in hem en begon hem goed te neuken. Ik merkte hoe het mij ontspande en mij deed afleiden van alles. Ik pakte zijn slanke heupen beet en drukte hem op en neer.
‘Oh ja, dit is zo lekker. Sla op m’n billen. Dat vind ik geil.’
Ik deed het. Steeds iets harder. Mijn frustratie botvieren op zijn kont terwijl hij er van genoot. Ik werd steeds geiler en heftiger. Ik trok Henry naar mij toe en legde mijn arm om zijn nek. Hoe hard zou ik die tegen z’n keel moeten zetten om Henry z’n adem te benemen en hoe lang zou hij dat volhouden? Ik deed het. Hij schrok even maar liet het toen toe. Ik neukte harder en harder en kneep ook zijn keel dicht. Ik voelde mijn zaad omhoog komen. Maar ook Henry’s kontje leek aan te spannen; klaar om zaad uit z’n pik te stuwen. Ik voelde z’n lichaam trillen en zag zaad spuiten. Ik dumpte mijn zaad kreunend in zijn kontje en liet z’n keel los. Henry hapte naar adem en bleef komen. Het bed was doorweekt van zaad. Ik stootte nog een paar keer m’n pik in z’n kont. Toen liet ik hem los en vielen we beiden in het zaad. We zoenden.
‘Dat was heel
spannend en geil.’
Zei Henry nog steeds hijgend.
‘Ik dacht even dat jij de ripper was.’
Net na het middaguur verliet ik Little College Street en binnen een paar minuten had ik het gevoel dat de koets achter mij mij achtervolgde. De paarden hielden expres in. Ik ging wat sneller lopen en de paarden begonnen ook meer in draf te gaan. Ik stopte en draaide mij om. De deur opende en een gehandschoende hand dirigeerde mij naar de deur van de koets.
‘Kom snel binnen.’
Het was Victor. Het sloot de deur.
‘Goed je te zien. We waren al bang dat je het niet overleefd had.’
Ik nam plaats in de koets en hij kwam in beweging,
‘Heb jij mij uit dat vuur gered?’
Victor negeerde mijn vraag.
‘Weet jij waar Vladimir is?’
‘Is ie niet…’
‘Dood? Nee, we denken van niet. Onze mannetjes bij de politie hebben allemaal aangegeven dat er geen enkel lichaam in de hotelkamer gevonden is. Jij was bij hem toch?’
Ik knikte.
‘Wat is er gebeurd?’
‘We hadden seks gehad en waren in slaap gevallen. Midden in de nacht werd ik wakker en kon niet meer slapen. Toen ben ik wat door de kamer gaat lopen en kwam in een kamer waar allemaal brieven en kranten lagen. En er waren foto’s.’
‘Foto’s?’
‘Ja, van mij en Charley en van andere jongens.’
‘Naakt?’
‘Ja. Terwijl we seks hadden of klaargekomen waren. Maar ik kan mij niet herinneren dat die foto’s ooit gemaakt zijn.’
‘En toen? Jij was in die kamer. Jij keek naar die foto’s. Wat gebeurde daarna?’
‘Ik voelde een hand. Een koude hand. Om mijn keel. Daarna stond alles in brand.’
‘En je hebt de persoon die in die kamer was niet gezien?’
‘Nee, ik ben denk ik buiten bewustzijn geraakt en pas later wakker geworden in mijn bed.’
‘Was daar nog iets bijzonders aan?’
‘Ja, ik… Er zat kaarsvet op m’n lijf en mijn kontje was nat. Ik denk dat iemand mij geneukt heeft.’
‘En dat was niet Vladimir?’
‘Zou ook kunnen, denk ik. Maar heeft hij mij dan thuis gebracht?’
Victor haalde zijn schouders op.
‘Ik heb geen idee. Kan het zijn dat Vladimir je vast heeft gepakt, boos was, omdat jij in die kamer was? Omdat je die foto’s bekeek?’
‘Het zou kunnen.’
‘Wat heb je naast die foto’s nog meer gezien?’
Ik dacht na. Ik sloot mijn ogen.
‘Hij had een huis gekocht. Hier in Londen. En hij had een artikel uit een krant gescheurd. Over een schip. Maar daar zou ie toch niet boos om worden?’
Victor dacht na.
‘Weet je het adres van het huis? Of de naam van dat schip?’
‘Ik denk dat ik daar wel achter kan komen.’
Victor keek mij verwonderlijk aan.
‘Hoe dan?’
‘Dat is geheim.’
Victor lachte.
‘Heel goed. Een echte spion geeft nooit alles prijs. Weet jij wie er nog meer met hem omging?’
‘Ja, de eerste keren dat ik er was was er een andere man. Een Ier. Stoker heet ie. Bram Stoker.’
Victor keek verbaasd.
‘Weet je dat zeker?
‘Ja. Hij is een schrijver volgens mij.’
‘Dat klopt. Hij schrijft nogal obscure verhalen. Weet jij waarom hij bij Vladimir was?’
‘Hij had seks. Met ons. Misschien met Vladimir?’
‘Dat laatste denk ik niet.’
‘Oh, en hij maakte telkens aantekeningen.’
‘Waarvan?’
‘Van alles? Hij leek ook dingen te bespreken met Vladimir. Ook dat schreef ie op.’
‘Interessant. Ik weet waar hij meestal verblijft als ie in Londen is.’
‘Bij Vladimir, toch?’
‘Daar is ie vast ook, maar dat hotel kan hij als schrijver zich niet veroorloven.’
Het leek een eeuwigheid voordat we stopten bij een miezerige herberg. Victor stapte de koets uit en ik volgde. Binnen was het donker en schaars verlicht met kaarsen. Victor liep naar de bar en sprak de herbergier aan.
‘John, slaapt die Stoker hier deze week?’
John bewoog zijn duim en wijsvinger over elkaar wat iedereen begreep als ‘geld’. Victor haalde wat munten tevoorschijn en legde ze op de bar.
‘Hij zit boven. Kamer 6. Hij is de afgelopen dagen nauwelijks weg geweest.’
‘Bedankt.’
We liepen verder de zaak in en de trap op. Bij deur met 6 erop bleven we staan een klopte Victor aan.
‘Wie is daar?’
Klonk er met Iers accent. Het was Bram.
‘Een vriend van Vladimir. Victor is de naam.’
Ik hoorde kort wat praten en toen ging de deur open.
‘Kom snel binnen.’
Het was Bram die de deur snel open en dicht deed. Toen ik binnen was schrok ik mij rot. Het leek alsof de duivel zelf tegenover mij zat. Maar dan hulpeloos.
‘Vladimir?’
Vroeg Victor geschrokken.
‘Ik weet niet hoe het hem gelukt is, maar hij zat hier laatst ineens in mijn kamer. Meer dood dan levend.’
‘Je moet hem helpen, Victor!’
Vladimir bewoog moeizaam en probeerde te spreken.’
‘Neee. Geen. Hulp. Dokter.’
Kwam er met moeite uit. Ik zag nu dat kleren in zijn lijf gebrand waren.
‘Hoe heb je het overleefd?’
Ook Victor was duidelijk aangeslagen door het aangezicht van Vladimir.
‘Jij. Moet toch weten. Dat alles. Mogelijk…’
Vladimir moest hoesten.
‘Doe maar rustig aan. Is het een ongeluk geweest? Heb jij Mateo in jouw werkkamer betrapt en werd je boos?’
Vladimir schudde langzaam zijn hoofd.
‘Er was iemand. Iemand… die…’
Vladimir moest weer hoesten. Maar hield nu niet op. Hij leek erin te blijven. Het werd heftiger en heftiger. En toen was het stil. Compleet stil. Victor liep naar Vladimir toe en voelde zijn pols. Keek of ie ademt.
‘Hij leeft nog. Maar voor hoe lang is de vraag. Ik neem hem mee naar mijn huis. Heeft ie jou nog meer verteld? Waarom is hij überhaupt hier?’
‘Hij wilde dat ik een biografie over hem schreef. Daar hadden we gesprekken over. Blijkbaar voelde hij dat ie niet meer heel veel tijd had.’
‘Heeft ie nog iets speciaals gezegd? Iets wat wijst in de richting van wie hier verantwoordelijk voor is?’
Bram schudde zijn hoofd.
Met veel moeite en een afkoopsom voor de herbergier hadden we Vladimir in de koets gekregen. Hij zag er in de koets nog monsterlijker uit dan op de kamer. Ik wilde wegkijken, maar hem ook aankijken.
‘Slaapt ie nu?’
Vroeg ik fluisterend. Victor schudde zijn hoofd.
‘Niet echt. Hij is tussen wakker, slapen en dood in. Z’n lichaam is verzwakt. Zwaar verzwakt. Maar ik ga proberen hem weer op te lappen.’
‘Maar je bent toch geen echte dokter?’
‘Ik heb toch echt geneeskunde gestudeerd.’
‘Maar je werkt met doden.’
‘Om de doden te begrijpen, moet je weten hoe ze levend werken.’
We reden in stilte verder, terwijl er in mijn hoofd een vraag bleef rondgaan: wat bedoelde Vladimir met dat Victor moest begrijpen dat alles mogelijk was? Toen ik de moed had opgebracht om de vraag te stellen waren we bij Victor zijn huis. Het was een donker huis. De invallende duisternis en de regen maakte het extra grimmig. De koets reed naar de achterkant van het huis. Daar stapte Victor uit en ik zag dat hij twee luiken die naar een kelder leidde opende.
‘Kom we tillen hem met z’n drieën naar binnen.’
Zei hij tegen zijn koetsier. De man stapte van de bok af en liep naar het deurtje van de koets.
De kelder leek voor een gedeelte op de kamers die ik bij Jack had gezien. Kamers waar dokters mensen hielpen die niet ergens anders terecht konden. Maar deze kamer had ook andere stellages. Grote buizen van staal. Spiralen die van het dak naar beneden draaiden. Daaronder een grote tafel waarop duidelijk iemand onder een laken lag.
‘Mateo?’
Victor keek mij aan. We moesten Vladimir op de tafel krijgen. We tillende hem met z’n drieën omhoog en legde voorzichtig op de tafel.
‘Dankjewel, Fred.’
‘Geen probleem, meneer.’
De koetsier liep weg en sloot de deuren. Buiten hoorde ik de paarden hinniken en de koets vertrekken.
‘Wat ga je doen?’
‘Wij gaan proberen om zijn kleren van hem af te knippen en daarna te kijken wat we voor hem kunnen doen. Als hij te veel rook of hitte in z’n longen heeft gekregen is het voor zorgen dat ie zo min mogelijk pijn heeft tot het eind.’
Victor loopt naar een lade en pakt twee scharen.
‘Wees voorzichtig. Knip het alleen los als het los zit. Stukje voor stukje.’
Na ruim twee uren knippen hadden we alle stof die los zat weggehaald. Victor had aangeboden dat ik bij hem kon blijven eten en slapen en bood mij aan een bad te nemen. Het was een luxe die ik weinig kreeg. Terwijl ik in het bad zat kwam Victor met twee glazen wijn aanzetten. Hij gaf één glas aan mij en nam zelf plek op een kruk naast het bad.
‘Saluti!’
‘Saluti.’
Ik nam een slok.
‘Kom je ook uit Italië?’
Vroeg ik Victor. Hij nam een slok.
‘Napels. Maar grotendeels opgegroeid in Genève en daarna lang gewoond in een plaatsje in Duitsland; Ingolstadt. En jij?’
‘Bologna.’
Victor schakelde over op Italiaans.
‘We zijn ook overal op de wereld te vinden.’
‘Jij hebt het alleen beter getroffen dan ik.’
‘Dat zal ik niet ontkennen. Maar we hebben er beiden iets voor moeten verliezen, want ik neem aan dat jouw ouders niet meer leven?’
Ik schudde mijn hoofd.
‘We moeten elkaar soms helpen in het leven.’
We klonken met de glazen. Even liet Victor zijn vingers over mijn hand glijden.
‘Je bent een mooie jongen, Mateo.’
‘Jij even mooie man, Victor.’
Victor kwam naar voren en zoende mij. Ik zette mijn glas op de vloer neer. Victor deed hetzelfde. Het zoenen werd heftiger en intenser. Victor liet z’n hand het water in gaan en pakte onder water mijn hard geworden pik vast en begon langzaam mij af te trekken. Hij liet ook zijn andere hand het water in gaan en bracht hem naar mijn kontje en begon hem langzaam te masseren. Hij liet de vinger in mij glijden. Ik kreunde.
‘Kom staan.’
Ik deed het voor hem. Mijn pik kwam in de buurt van mijn gezicht en hij zoog mijn pik. Ik genoot. Ik speelde met zijn haren. Hij likte en zoog. Ik liet hem gaan en naar een paar minuten trok ik hem omhoog en trok zijn shirt uit. Ik zoende hem.
‘Neuk me.’
Zei ik. Victor lachte en trok de rest van zijn kleren uit. Hij liep naar een kastje en haalde er een glazen flesje uit. Hij liet het op z’n vingers druppelen en smeerde mijn gaatje ermee in. Daarna deed ie het op zijn pik. Hij kwam achter mij staan en drukte zijn eikel tegen mijn kont en gleed naar binnen. Hij greep mijn natte lijf beet en drong zichzelf dieper in mij. Daar bleef hij even. Hij pakte mijn gezicht en probeerde mij te zoenen. Onze tongen raakten elkaar en we likten. Langzaam voerde Victor het tempo op en begon mij goed te neuken. Hij speelde ondertussen met mijn ballen, eikel en hele pik. Ik vond het heerlijk en ik voelde mijn zaad opkomen. Victor neukte steeds harder door en ik voelde dat hij het zaad uit mij neukte. Het zaad schoot het water in en liet daar draden achter. Victor kreunde en spoot z’n zaad ook. Het stootte het diep in mij. Ik voelde het in mij schieten.
Victor maakte zichzelf nog even schoon terwijl ik allen in een grote kamerjas door de woonkamer liep. Ik zag een bureau en was nieuwsgierig. Ik zag een boekje liggen en zag er een potlood in. Ik opende het. Het leken aantekeningen te zijn over de Ripper. Ik bladerde door het boekje heen en zag toen een lijst met namen. Mogelijke verdachten die de Ripper zouden kunnen zijn. Ik kende er weinig maar toen viel op de andere kant van de pagina mijn ogen op twee namen die ik wel kende. Ik voelde een rilling over mijn lichaam gaan.
‘En? Ken je één van die namen?’
Ik draaide mij snel op en voelde mijn hart in mijn keel. Victor hield een pistool op mij gericht.
