Mijn naam is Arend Valk. Als u iemand in uw omgeving kent met die naam, dat ben ik in ieder geval niet. Ik kan heel scherp zien, dat kon ik als baby al met mijn toen nog knalblauwe ogen. Vandaar dat mijn vader Fulco Valk met een vooruitziende blik mij zo in de burgerlijke stand heeft laten registreren. Misschien vermoedde hij al, dat zijn eigen hebbelijkheid erfelijk was. Ik hield er al van mijn zusjes lijf nauwgezet te bestuderen als wij samen in het bad werden gedaan. Later ging ik op mijn hurken zitten als zij moest plassen, of, nog interessanter, poepen. Het was onvermijdelijk dat ze daarover een keertje bij onze mams ging klagen. Toen kreeg ik natuurlijk te horen dat ik maar een viespeuk was, en, voegde ze eraan toe: “Je bent al net als je vader.” Ik moest me toch vooral beter gedragen. Maar ik ben natuurlijk naar mijn paps gegaan:
“Pappa ben jij een viespeuk?”
“Wie zegt dat?” zei hij.
“Mamma. En ik lijk op jou, zegt ze.”
“O,” zei hij, “dat spreekt vanzelf. Je bent net als ik gewoon een echte Valk, een gluurder dus. Meisjes en vrouwen vinden dat hinderlijk. Train je maar om het zo te doen dat ze het niet merken. En denk erom: vies is lekker, en heel gewoon.” Ik heb me er dus in getraind om in een flits waargenomen beelden perfect te onthouden. Dat heeft een groot voordeel voor een gluurder of voyeur zoals ik. Want dat betekent dat je kunt gluren zonder langdurig en hinderlijk naar de meiden en hun geslachtsdelen te staren. Daarbij ben ik natuurlijk een fanatieke pornokijker geworden. Niets windt mij meer op dan een filmpje met duidelijk zichtbare tienertietjes en tepels, kutgleuven en anale heerlijkheden.
Maar ook pornoverhalen lezen en schrijven is een hobby van mij, zoals trouwe lezers van de verhalen van Bookolos wel weten. Niets is hem te dol of extravagant. Nou ja, Bookolos vindt dat je je bij het schrijven wel in vrouwen moet kunnen verplaatsen. Zo gaat hij ervan uit dat vrouwen eigenlijk een hekel hebben aan pijpen en kontseks, en kan hij zich niets voorstellen bij BDSM. Daar schrijft hij dus ook niet over. Maar gluren en vrouwelijk exhibitionisme, daar is hij gek op. Met nymfomanie kan hij dan weer weinig, want hij heeft zoals de meeste mannen maar één lul. Die zou hij graag in een echte anus stoppen, dat is wat anders dan in een pornoverhaal. Maar ja, praktische bezwaren.
Vandaag (of was het vorige week?) was ik op deze site mijn vakliteratuur aan het bijwerken: ook andermans pornoverhalen lees ik graag, vooral tienergroepsseks is Bookolos’ en mijn favoriet. Bij het openen van een nieuw verhaal verschijnt er altijd een pop-up waarin een verleidelijke vrouw erotisch doet. Als je daarop klikt krijg je deze seksbom nooit te zien, en wat er wel verschijnt vind ik niet interessant. Ik laat de pop-upjes dus ofwel vanzelf verdwijnen, ofwel ik klik ze meteen weg. Dat zou ik dus vandaag of vorige week ook net doen, tot ik in een flits zag dat het geen hoerenlink was, maar een oproep: psycholoog en sexuoloog dr. Dick Toonzaal vroeg glurende mannen voor een onderzoek naar een nieuwe behandelmethode voor exhibitionistische vrouwen. Nieuwsgierig klikte ik op de link, en daar kreeg ik een intakeformulier voor zo’n vrijwillige seksbehandeling.
Was dit echt of nep? Dus toch eerst een nieuw tabblad geopend om dat te controleren. Dr. Dick Toonzaal bestond echt. Op zijn website stond zijn adres en mogelijkheid tot afspraken, en ook Google Maps en Streetview bevestigden dat het een werkelijk bestaande psychologenpraktijk was, bovendien in dezelfde stad waar ik woon. Hij behandelde vooral vrouwen voor seksuele stoornissen, en op de homepage vroeg hij om mannelijke assistentie bij die behandelingen. “klik hier en vul het intakeformulier in”, stond er nogmaals. Het formulier vroeg uiteraard het hemd van mijn lijf, en zelfs een “onbeschaamde foto”.
Vol goede moed begon ik het formulier in te vullen. Dr. Dick vroeg na contactgegevens en leeftijd ook al snel naar seksuele voorkeuren of afwijkingen,
De vragen waren: 1. hetero, homo of welke andere letter? 2. Ervaring met dan wel voorkeur voor triootjes of andere vormen van groepsseks? 3. Ervaring met of voorkeuren voor standjes? 4. Fellatio? Cunnilingus? (opgezocht wat dat ook al weer was) 5. Pijpen? Vingeren? Masturberen? 6. Erotisch speelgoed? 7. BDSM? 8. Gouden regen? 9. Potloodventen, andere vormen van mannelijk exhibitionisme? 10. Priapisme? (opgezocht, blijkt mannelijke vorm van nymfomanie te zijn, wist ik veel) 11. Andere fetisjen? Expliciet vermeldde dr. Dick dat hij geen pedo’s, stalkers, narcisten, control-freaks en krachtpatsers kon gebruiken en ook dierenneukers waren niet welkom, want zijn patiënten waren geen dieren.
Ik vulde het formulier braaf in. Vraag 10 was helaas niet van toepassing, maar na enige aarzeling vulde ik bij 11 toch “poepseks” in, hoewel dat voor de behandeling van bijv. exhibitionisme niet van belang leek. Maar ik herinnerde me dat ik vooral het poepende zusje opwindend vond. Zelf ben ik geen exhibitionist, maar ik ben ook niet preuts. Ik ben trots op mijn lijf en kom bijvoorbeeld graag op naaktstranden. Ik had dan ook geen moeite met een glorieuze naaktfoto, ik zorgde dat mijn lul half stijf was bij de opname met de zelfontspanner.
Een week later kreeg ik een e-mail van de praktijkassistente van Dr. Toonzaal. Delleke Geiteneuk nodigde mij uit deel te nemen aan hun experimentele behandeling voor vrouwen, die een normaal leven wilden ondanks hun exhibitionisme en nymfomanie. Tijd en plaats stonden erbij, ik hoefde niets mee te nemen: douche en handdoeken waren beschikbaar.
Vanmorgen was het zover. Ik had een strakke legging in huidkleur aangetrokken en een gemakkelijk bloot hemd, zodat ik er eigenlijk wel nichterig uitzag. De automatische deur ging open en achter een lage balie zat de praktijkassistente Delleke. Ze had een t-shirt met een wijd decolleté aan, de rest was achter de balie niet zichtbaar. Toen zij zich een beetje naar mij toe draaide kwam haar rechter tepel vol in het zicht. Als geoefend gluurder registreerde ik dat, knipperde met mijn ogen en concludeerde dat Delleke vermoedelijk een voormalige patiënte was van dr. Dick. Ze had mooi zwart haar tot op haar blote schouders. Ik meldde mij aan alsof dit de gewoonste zaak van de wereld was.
“De dokter verwacht u al,” zei ze, “u komt voor het eerst, maar u weet wat de bedoeling is?”
“Niet helemaal,” zei ik naar waarheid, “uw website gaf geen details over de behandelmethode.”
“Die is in de verte gebaseerd op de regressiemethode, waarbij de patiënt een traumatische ervaring herbeleeft. Alleen werkt deze methode de andere kant op: hij bereidt de patiënte geforceerd voor op activiteiten die tot trauma’s zouden kunnen leiden. De bedoeling is om gelukkig te worden met het aanwezige seksuele syndroom, en om narigheid als schaamte en depressie te verhelpen of te voorkomen. De patiënte moet vies lekker gaan vinden. Dr. Dick beschrijft de methode in het psychologentijdschrift als progressiemethode.”
“Zo te zien heeft die bij u goed gewerkt,” flapte ik eruit. “Neukt u met de dokter?”
“Nee natuurlijk niet, een dokter neukt niet met patiënten. Bovendien is hij een geheide homo, misschien zelfs een vrouwenhater. Maar ik ben inderdaad een gelukkige ex-patiënt.”
“Hoezo, vrouwenhater?” vroeg ik.
“Hij geeft de patiënten de meest schaamteloze opdrachten, zodat ze de schaamte voorbij komen. Het resultaat hebt u al begluurd,” zei ze zoetsappig en een beetje behaagziek. “Ik voel me nu volstrekt gelukkig met mijn afwijkingen. Dat was vroeger anders, al heb ik er een hoop geld mee verdiend. U kunt zich aan het einde van de gang bij de kapstok uitkleden. Uw telefoon, pasjes en sleutels stop ik hier in een kluisje.”
“Ik kom toch om te gluren, niet om mijn lijf te showen,” protesteerde ik.
“Aan uw bodystocking te zien is dat niet helemaal waar,” zei Delleke. “Doet u maar gewoon wat u gevraagd wordt.”
Wonderlijk dat er geen echte kleedruimte was. Maar zoals gezegd, ik ben niet preuts en onder de keurende ogen van Delleke stroopte ik mijn legging af en trok het hemd over mijn hoofd. Mijn blik ontmoette de hare en Delleke trok haar decolleté onder haar tieten als beloning. Ze had mooie kegelvormige tieten en mijn lul maakte even een sprongetje. En Delleke had veel plezier van mijn aanblik.
Naakt stapte ik de spreekkamer van dr. Dick in. Hij gaf mij een hand en liet mij plaats nemen.
“Delleke heeft u mijn behandelmethode uitgelegd?”
“Ja, maar niet in detail,” zei ik een beetje gepikeerd, “ik begrijp niet dat ik als behandelassistent naakt moet zijn. U leert exhibitionistes om te wennen aan de blikken van anderen, mannen, vrouwen, kinderen en alles daar tussen in. Die lopen toch niet allemaal naakt rond?”
“Exhibitionistes worden opgewonden als ze begluurd worden. Zeker aan het begin van de behandeling moeten wij dat respecteren,” legde hij uit, “en bovendien zijn er ook regelmatig nymfomanes onder, en ook die wil ik leren hoe ze gelukkig worden met hun afwijking. Met een naakte assistent gaat dat beter.”
“Hebt u dan vandaag maar één patiënte? ik heb nl. maar één lul, die ik niet onbeperkt kan gebruiken.”
“Vandaag zijn er vier patiëntes,” zei dr. Dick. “Het groepsgebeuren maakt deel uit van de therapie. Hoe lang hebt u nodig als oplaadtijd?”
Ik had daar natuurlijk nooit een stopwatch bij gehad. Maar mijn ex is op dit gebied nooit wat tekort gekomen. Ze kon er alleen niet tegen dat ik gluurde, mijn starende blik op haar kontgat was uiteindelijk dodelijk voor de liefde, al is het altijd bij kijken gebleven. Maar ik kreeg er wel een keiharde van, en hoewel ze wist dat ik haar afkeer van anaal respecteerde, voelde ze zich er niet veilig bij. Ik bromde dus iets als:
“Nou ja, een paar keer zal het wel lukken, zeker als er per ongeluk toch een anale liefhebster bij is.”
“Ik bespeur toch enige frustratie bij u,” antwoordde de psych opmerkzaam, en: “Zoals u weet bestaat die niet bij mannen onder elkaar.”
De discussie ging een kant op die ik niet wilde, want ik ben een absolute hetero. Ik hield dus mijn mond. Was dr. Dick soms een homofiele gluurder?
Hij wees naar een deur aan de zijwand van de spreekkamer.
“U kunt daar straks naar binnen gaan en doet u maar wat u invalt. De dames zijn zeer gewillig, want ze willen van hun schaamte en remmingen worden bevrijd. De fase van de therapie is nu nog: in beslotenheid. Ik volg per videocamera wat er in de behandelruimte gebeurt. Er volgt na iedere sessie een nabespreking aan de hand van de video-opnamen. Het spreekt vanzelf dat u daar vanwege het medisch beroepsgeheim niet bij mag zijn. Wilt u hier even tekenen dat u absolute geheimhouding zult betrachten?”
Hij schoof me een stuk papier toe, inderdaad een geheimhoudingsverklaring.
“Als de meiden hun schaamte kwijt zijn, hoeft er toch niets meer geheim te blijven?”
“Zo lang de behandeling duurt in ieder geval wel, en de verklaring is ook in uw voordeel. De meiden hebben ook getekend.”
Ik zei dat ik geen enkel probleem had met filmpjes, zelfs niet op internet, en al zeker niet als het seksfilmpjes waren waarop ik kon schitteren als amateur-pornoacteur.
Dus toen ik mijn handtekening had gezet, ging hij verder: “Ze hebben de eerste opdrachten al uitgevoerd, een wandeling maken op een naaktstrand, en daarna doorgaan op het textielgedeelte, met het risico op een proces-verbaal; daarna een week kamperen op een naturistencamping, met als bijzondere opdracht zich naakt buiten het terrein te begeven; ze moeten ook leren om te gaan met de sexuele lust die als gevolg van exhibitionistisch gedrag optreedt. Ze moeten leren hun geilheid te bedwingen, en dat gaat heel goed in zo’n antiseksuele naturistenomgeving.
Na deze activiteit moesten ze zich voor de volgende sessie door een bodypainter laten beschilderen met een klerenpatroon, en zo naakt op de boulevard en daarna in de binnenstad gaan wandelen. Zelf wilden ze dat met een panter-, tijger- en zebrabeschildering nog eens overdoen, dus de behandeling begon al enig succes op te leveren. Want toen pas zagen veel mensen dat ze eigenlijk naakt waren. En dat leverde eindelijk wat genante bekeuringen op, wat natuurlijk precies de bedoeling was. Want de meiden moeten met andermans normale gedrag leren omgaan, en daar hoort dat van BOA’s natuurlijk bij. Delleke heeft zich eens als marmeren Venus van Milo laten beschilderen en heeft toe een paar uur als levend standbeeld op de Dam gestaan, met een centenbakje. Van de opbrengst kon ze royaal de bodypainter betalen.”
Ik zei dat zo’n bodypaint mij ook wel wat leek, maar moest een man dan een tocque voor, om het echt te laten lijken?
“Ik laat mij beschilderen als een Griekse evzoni,” zei dr. Dick, die blijkbaar dit onderdeel van zijn therapie zelf had uitgetest, “dat kan die schilder goed suggereren.”
Hij ging verder:
“Ze moeten ook leren dansen. Dat kan alleen bij een gewone opleiding, dus dat is een kwelling voor ze, die deel uitmaakt van de therapie. Daarna mogen ze in een nachtclub als stripteaseuse optreden en als paaldanseres, maar dus weer zonder seks. Dezelfde acts voeren ze ook uit in een pornofilm, en dan mogen ze naar hartelust masturberen. Deze fase hebben de vier meiden van vandaag vorige week beleefd. Ze hebben nu geleerd wanneer hun kut wel en niet nat mag worden, of liever wanneer ze er wel of niet aan moeten vogelen.”
“En dat doen ze allemaal vrijwillig?” vroeg ik in opperste verbazing.
“Een enkele patiënt breekt de behandeling voortijdig af. Meestal gaan die als escort of seksclubhoer verder. Waarschijnlijk zijn ze dan gewend aan de schaamte of zijn ze die door de gedeeltelijke behandeling toch kwijt. Dan bewijst de geheimhoudingsverklaring ook zijn nut. Maar ze treden ook wel eens in een nonnenklooster in. Een hormonentherapie wil ook wel eens helpen, al is dat vanwege de afstompende werking meestal geen langdurig alternatief. Of zij vinden een andere manier om seksloos door het leven te gaan. Jammer voor hun. Want schaamteloos is vies, dus lekker.”
“En hoe gaat de behandeling na vandaag dan verder?”
“Amuseer je vandaag vooral, en misschien mag je nog eens terugkomen. Je fetisj voor poepseks is vandaag niet van belang, maar dat je ervoor uitkomt heeft gezorgd dat Delleke en ik je hebben opgeroepen.”
Toen kwamen de details over de patiënten van die dag.
“De meiden heten Aarske, Befke, Cunny en Doggy. Aarske heeft een donkerblonde krullenkop en mooie blanke billen, Befke is stroblond met een weelderige partij kuthaar, Cunny heeft een donkere huid met kroeshaar en Doggy is goudbruin, met kort zwart sluikhaar, maar wel met groene ogen. Alle vier zijn ze rond de twintig, zodat ze na afloop nog een lang leven plezier van de behandeling kunnen hebben.”
Als homo had hij blijkbaar geen belangstelling voor hun kut en tieten. Dat bleef dus nog even een verrassing. Ik stond op en liep naar de deur van de behandelruimte. Ik voelde dr. Dick’s ogen gloeien op mijn billen. Om hem te jennen of te plezieren trok ik mijn billen van elkaar om hem de blik op mijn aarsgat te gunnen. Toen deed ik de deur open.
Op een brede bank met een ondiepe zitting zaten vier jonge naakte meiden, de twee uitersten op hun knieën met hun kont naar me toe, daar tussen in lagen er twee op hun rug met de benen wijd in de lucht, de rechtse met haar linkerbeen over de rechterknie van de linkse. Met een keurende blik keken ze mij en mijn dikke lul aan. Maar mijn aandacht trok de meest linkse, Aarske. Met de hand waarop ze niet steunde trok ze haar billen van elkaar en perste en ontspande ze beurtelings haar kringspier. Het leek net een zeester in een aquarium, met die smakkende bewegingen. Ik reageerde alsof ze ging poepen, want mijn dikkop vloog keihard en op volle sterkte omhoog. Befke en Cunny hadden daar het volle zicht op en Befke concludeerde:
“Ha, een anaalfreak! Niet bij mij hoor, kom mij maar eens lekker beffen.”
Ik keek een beetje kritisch naar haar kut, en zag toen dat zij de meid met het volle kruishaar was. Rossig blond krulde het rond haar spleet die zo nauwelijks zichtbaar was.
“Een exhibitioniste met kuthaar? Echt? Ik zal graag op je kutflappen sabbelen, maar dan moet wel eerst het hooi eraf.”
De sessie werd per video gevolgd, en het verbaasde me dan ook niet, dat op dat moment Delleke binnenkwam, behalve het t-shirt net zo naakt als wij vijven, met een spuitbus scheerschuim en een scheermes. Ze zat dus ook bijna naakt achter haar balie. Zonder pardon boog ze zich over Befke en spoot ze haar kut en kontspleet vol.
“Ik had je gewaarschuwd,” zei ze, “gluurders willen geen haar op de gleuven.” Delleke schoof op haar knieën tussen de dijen van Befke. De donkerhuidige Cunny naast haar bood mij toen haar gleufjes in het volle zicht aan. Ik dook erop, sabbelde en zoog eraan als een baby aan de moederborst, en haalde toen mijn tong vanaf haar anus tussen de spleet door naar voren om bij haar rose klit te eindigen.
Delleke was naast mij bezig en schurkte haar rechterheup tegen mij aan. Ik snapte wat ze wilde en sloeg mijn linker arm stevig om haar billen. Mijn rechterhand greep de linkerbil van Doggy, en ik probeerde een of twee vingers in haar gat te steken. Die was al vochtig, ik weet niet of dat van nature was of lichtjes geolied.
“Ja lekker,” fluisterde ze.
Ondertussen schoor Delleke Befke’s krulhaar weg.
“Doe je armen even omhoog, dan scheer ik gelijk je oksels bij.” Met haar armen gingen tegelijk haar tietjes de lucht in. Toen Delleke klaar was met scheren en zich terugtrok, kon ik de tietjes kneden en keuren, terwijl ik het zuigen en sabbelen naar haar schone kutwangen verplaatste. Ze had nog een jongemeisjeskutspleet, dat was erg boffen voor mij als tienerliefhebber. Met mijn vrije hand masturbeerde ik ondertussen Cunny naar haar hoogtepunt en Befke kwam niet veel later klaar.
Terwijl ze lagen na te soezen vond ik het tijd worden voor Aarskes persende sterretje. Ik stak mijn hamersteel in haar afvoerputje, en probeerde met haar persen en pompen mee te bewegen. Ik voelde het orgasme al opkomen, dus ik trok de steel uit haar gat en liet hem even betijen. De sessie moest nog wat langer duren! Aarske nam er geen genoegen mee en eiste dat ik hem er weer instak. Ik keek of ik de andere drie daar niet mee tekort deed, maar Befke en Cunny keken geïnteresseerd toe en Doggy nieuwsgierig, hoe ik de eerste anale seks eraf bracht. Terwijl ik met één hand in Aarskes cup-b-tieten kneep, wroette ik met mijn andere voor haar onderbuik langs in haar kut en stak ik mijn steel weer in haar gat. Ik voelde aan mijn vingers in haar kut hoe ik mijn lul een paar keer op en neer bewoog in haar darmkanaal en hoe ik vervolgens pulserend haar darm volspoot. Fanatiek trok ze haar rug hol om haar billen tegen mijn onderbuik te pompen. Een meevaller, ik had niet gerekend op anale seks. na hijgend hield ik haar zo lang en zo stevig mogelijk vast, tot mijn dikkopje slapjes uit haar kontgat gleed.
“Jammer,” zei ik tegen de anderen, “een mannenlul is geen repeteergeweer,” want ik zag de hunkering in hun ogen.
“Dit is toch niet de eerste keer dat jullie seks hebben?” vroeg ik.
“Nee,” zei Doggy, “iedereen maakte al misbruik van mij toen ze in de gaten hadden dat ik kickte op bloot zijn en uitdagen, en dat ik laaiend heet werd als mannen en jongens ervan genoten. Toen ik 17 was had ik een gangbang met de jongens van mijn klas. Voor een paar stelletjes was dat het einde van hun relatie, en daarom scholden de meisjes mij voor slet en viezerik uit. Alsof ik die jongens had gedwongen. Maar ik kreeg er achteraf toch een naar gevoel, een soort wroeging van. Ik heb zo iets daarna nog een paar keer meegemaakt, en ik wil van dat zelfverwijt af. Ik wil plezier zonder wroeging, vandaar de therapie.”
Befke vertelde dat zij met haar halfbroer had geneukt, en dat die daarover tegen haar echte broer had opgeschept. Die had het tegen haar moeder gezegd, en toen waren de rapen gaar. Maar Befkes kut ook, want van neuken kreeg ze maar niet genoeg. En dat dat normaal was wist ze, net zestien, nog niet.
Cunny droeg net als de andere drie altijd al zo kort mogelijke rokjes zonder slipje eronder, behalve als ze menstrueerde. Dat was gewoon een heerlijk luchtig gevoel, vooral in de zomer. De rotjongens trokken op het schoolplein haar rokje omhoog en gingen haar dan uitmaken voor hoer en zwart snolletje toen ze nog niet eens wist wat die scheldwoorden betekenden. Dat had ze toen maar aan haar moeder gevraagd. Tegen de tijd dat de hormonen begonnen te werken had haar moeder de hele klas op haar verjaardag gevraagd. Toen had ze Cunny naakt op de stoel gezet om haar toe te laten zingen, en vervolgens had ze de jongens uitgemaakt voor miserabele pestkoppen. Het rijmpje De kut van Cunny is so funny was sindsdien uit de mode. Ze had op de stoel staande met twee handen laten zien dat haar binnenkant net zo rose was als die van de blanke en goudbruine meiden.
“Ondertussen,” zei Cunny, “werd ik daar heel geil van. Maar met iedereen erbij kon ik daar dus niets mee. Ik mocht van toen af thuis wel altijd naakt zijn, en mijn pappa vond dat ook prachtig, hij was apetrots op mij en showde mij aan zijn vrienden en collega’s. Ik genoot ervan, al was het een probleem dat ik niets van hen in mijn gleuf mocht stoppen. Minderjarig hè?”
Aarske was pas door de mand gevallen toen de meisjes van haar klas na het douchen na de gymnastiekles zagen dat ze alleen maar een rokje aantrok. Ook tegen haar lokte dat pestgedrag uit, totdat zij de meiden had uitgedaagd om eerst maar eens te proberen hoe het voelde in de zomer op de fiets. Eerst had dat alleen gegiechel en hùhù opgeleverd, maar toen had ze haar enige echte vriendin overgehaald om mee te doen. Samen daagden ze de rest van de meisjes met hun rok omhoog uit, en toen waren de meesten overstag gegaan. Van de twaalf liepen er sindsdien negen in hun blote kut en kont als het weer het toeliet, want zelfs op de fiets hadden buitenstaanders niets in de gaten. Maar Aarske merkte wel dat alleen zij er geil van werd. Op vakantie kon ze ongestoord met alle jongens op de camping neuken. Die hadden daar bijna altijd ook zin in. Maar in de normale school- en opleidingspraktijk gaf dat problemen met reputatie en ongemak. Een zo’n vakantievriendje had meer gewild en ging zich als stalker gedragen, en dat was verrekte onaangenaam geweest.
Na al die verhalen was mijn lul weer aan beweging toe. Zou ik ze op het rijtje afwerken, of eerst de meest rechtse goudbruine Doggy proberen? Ik gluurde rustig naar alle gleufpartijen. Befke en Cunny lagen op hun rug, dus ik zag alleen hun voorste spleetjes, daarom kreeg Doggy, die nog steeds op handen en knieën zat, eerst de beurt.
“Anaal of vaginaal?” vroeg ik.
“Probeer maar,” zei ze.
Ik stak mijn stijve eerst aan de onderkant in haar natte kutspleet, zo diep mogelijk, haalde hem er toen weer uit en stopte hem toen net zo diep in de ster erboven. Ik wist van het vingerwerk van zo straks nog dat die ook nat was. Ik haalde mijn peilstok weer uit haar strontputje en stak hem toen weer in de kutspleet, weer een keer erin en eruit en toen weer in het andere gat. Doggy kneedde zelf haar klit, zodat ik met twee handen haar tieten als houvast kon gebruiken om haar stevig te stempelen. Ik liet mijn lul beslissen in welk gat hij zich zou lossen, en zorgde dat het niet in de lucht zou zijn. Ik snap niet dat pornoactrices faken dat zaadkledder op je tieten, op je gezicht en in je mond lekker is. Ik vind dat je als man meer lol beleeft aan lul en kledder in een kut of kont dan op de tong en in de mond. Er nog van afgezien dat die kledder nergens naar smaakt. Ik loosde pompend in haar voorgleuf, zij pakte mij achterlangs stevig bij mijn billen en kreunde er voldaan bij.
Nu Befke en Cunny nog, Aarske en Doggy waren er op hun gemak bij komen zitten en Doggy genoot na van haar behandeling. Om weer op krachten te komen begon ik een nieuw onderwerp. Wisten ze al wat de volgende stappen in de behandeling zouden zijn?
Delleke had hun verteld van haar ervaring als levend standbeeld, en dat had ze op het idee van een groepsact gebracht: een tableau naar de Geboorte van Venus van Botticelli: Venus rijst op een grote jacobsschelp uit de zee omhoog. Cunny zou als Venus optreden en de andere drie even naakt als zeegodinnen, al staan die niet op dat schilderij. De bodypainter zou zorgen dat ze met zijn vieren precies een renaissanceschilderij vormden. Een zandbakdeksel in de vorm van een met zilververf bespoten jacobsschelp zou het tafereel afmaken. Dat zou hard werken worden voor hem. Het was dus weer een klus zonder seks, want seks in het openbaar is een misdrijf en ongepast bloot slechts een overtreding. Het tafereel moest ergens aan het water worden opgevoerd, want Venus was geboren uit het schuim van de zee. Misschien de Erasmusbrug of anders de boulevard van Scheveningen.
Als compensatie voor het droogstaan zou er daarna weer een seksactiviteit komen. Ze zouden in een nachtclub niet alleen dansen maar ook het drankgebruik animeren en, als zij er zin in (en de klant er geld voor) hadden, op het openbare podium of in een peeskamertje neuken. Vooral als de club doorkijkspiegels in de deuren hadden leek hun dat wel
spannend.
De volgende stap leek er een beetje op: bedienen in een seksclub. Uiteraard in bedrijfskleding, dus vrijwel of helemaal naakt, en bovendien beschikbaar voor klanten. Ze konden daar nog wel kiezen of ze een geile klant wel of niet zouden accepteren. Delleke zou me later vertellen wat er precies te gebeuren stond, want daar kwam de aap van vrouwenhater dr. Dick uit de mouw.
Wat er daarna kwam bleef namelijk nog geheim voor hun. Ze waren niet achterlijk, dus het zou wel iets extreems zijn, en ze griezelden er bij voorbaat bij. Maar ja, je moet over je schaduw kunnen springen als je van je remmingen af wilt.
Toen was ik weer aan de beurt. Ik vertelde van mijn gluurgenot, hoe ik als kind mijn zusje had begluurd en later de meisjes van mijn klas preste om hun broekjes uit te doen, en ze mijn lulletje liet zien als tegenprestatie. En hoe we dan een wedstrijdje deden, wie het verste kon plassen.
“Doe je nog steeds gouden regen?” vroeg de goudbruine Doggy.
“Alleen als ik merk dat ik daarmee een leuke meid op haar rug kan krijgen,” zei ik. Mijn poepfetisj hield ik voor me, want dat schrikt bijna iedereen af, en mijn ex heb ik het niet eens durven voor te stellen. Maar ja, ze vertrok toch, en dat vertelde ik de meiden wel. Wat hadden ze met me te doen.
“Befke en Cunny, in de houding,” zei ik toen op commandotoon. “Mijn spuitstuk moet weer aan de arbeid.”
Gewillig trokken zij hun knieën op en deden hun dijbenen uit elkaar. Ik dook eerst op Befke en veegde uitgebreid mijn tong van achtergat tot voorspleet en klit, terwijl ik ondertussen met mijn handen haar billen van elkaar trok en mijn middelvinger op de kringspier drukte. Toen zoende ik haar tieten en tongde in haar mond, zodat de vier zoenen wel een kruisteken leken. Toen deed ik hetzelfde in omgekeerde volgorde bij Cunny. Ze smaakten alle twee uitstekend, en ik voelde mijn lul weer op sterkte komen. Ik herhaalde de kruistekens een paar keer, en propte toen mijn lul eerst in Cunny, trok hem terug en verplaatste hem toen naar Befke’s kut. Cunny draaide bij de behandeling met haar heupen, en liet merken dat ik mijn vinger dieper in haar gat moest steken. Befke vond het genoeg dat ik haar kringspier beroerde, verder mocht ik niet. Zo ging ik een keer of wat heen en weer tussen Cunny en Befke, ombeurten lul erin, lul eruit, terwijl ik net als bij Doggy mijn eikel de keus gaf wie van de twee de scheut
sperma mocht innemen. Als ik bij Cunny instak voelde ik met mijn middelvinger in haar gat mijn lul tegen haar baarmoederhals, en daardoor kostte het meer tijd om van haar af terug Befke te pletten. Dus Cunny was de gelukkige, toen mijn vulkaantje de derde keer uitbarstte.
“Nu moet ik eigenlijk op je pissen,” zei Befke toen teleurgesteld, “misschien hitst dat je meteen weer op. Ik ben nog steeds retegeil.”
“Maar niet in je reet,” probeerde ik leuk te doen.
Gelukkig kwam toen Delleke weer binnen, weer met alleen het wulpse t-shirt aan.
“Pis en poep geven te veel troep en passen niet in de therapie. Befke je hebt nog geen beurt gehad en daarom krijg je een bijzondere opdracht. Je moet vijf minuten nadenken wat het walgelijkste is dat je kunt bedenken om in deze sessie te doen. Het is nu 12 uur 15.” Toen vertrok ze weer.
Lichtjes masturberend, om hitsig te blijven zonder klaar te komen, ging ze in de lotushouding zitten. Dat kon ze wel vijf minuten volhouden. Ik zette mijn gluurdersogen op en fantaseerde hoe ik mijn poepfetisj op haar zou uitleven. Die
fantasie had ik die dag nog niet geprobeerd. Ik concludeerde dat je een meid in lotushouding wel over haar tieten kon pissen, maar dat ik voor poep toch de voorkeur zou geven aan de horizontale houding. Van de fantasie werd ik de vierde keer heet, gelukkig. Ik had ook best zin in haar kutspleetje, en mijn lul was al snel half hard.
Delleke kwam weer binnen en begon Befke te overhoren.
“En?”
“Het smerigste wat ik kan bedenken behalve kots, poep en pis is: een nadruipende lul in mijn mond af te sabbelen.”
Ze werkte dus braaf mee aan de therapie, want de volgende opdracht lag daarmee voor de hand. Maar Delleke had een leuker idee, want mijn lul moest eerst keihard worden.
“Dan ga je nu eerst je tong schuren over drie anale kringspieren en de aangrenzende spleten. Jullie drieën als loopse teven op je rug,” commandeerde ze zonder op tegenspraak te wachten. Aarske, Cunny en Doggy stelden zich op voor deze behandeling en gingen half op hun rug liggen met hun benen omhoog. Befke begon haar opdracht netjes uit te voeren. De andere drie werden er successievelijk net zo heet van als zijzelf. Van Delleke mochten ze masturberen, en de twee die niet net gelikt werden, deden dat bij elkaar, om van plaats te wisselen als ze zelf door Befke’s tong werden opgepookt. Toen duwde Befke mij op de bank en sloeg haar benen over mijn dijen om mij fanatiek te berijden, want ze had al veel te lang droog gestaan. Ik pakte haar bij de billen om haar zo goed mogelijk op mijn slagroomspuit te krijgen en mijn ballen helemaal leeg te laten zuigen. Ze tongzoende mij daarbij, zodat ik mijn eigen produktie en die van de drie meiden in mijn mond proefde. Aarske hurkte achter Befke’s billen en tussen mijn benen om te zien of ik haar kut of haar kont bestookte. Zelf wreef ze haar klit op, Cunny en Doggy kwamen in de tussentijd net samen klaar. Zo beleefden wij alle vijf een hijgend en kreunend orgasme, onder het professioneel toeziende oog van Delleke.
Toen Befke van mij af kroop nam ze de plaats in van Aarske, tussen mijn dijbenen, en begon aan het laatste deel van haar opdracht: mijn nadruipende lollie af sabbelen. Ze likte eerst mijn ballen stevig af, en daardoor wreef mijn lul tegen haar wang waarbij mijn voorhuid over mijn eikel schoof. Toen die half stijf was hapte zij hem zo diep mogelijk in haar mond, ik poetste mijn eikel tegen haar huig tot zij kokhalsde. Zij zoog tot de laatste drup was uitgelekt en Delleke toestemming gaf om weer op de bank te gaan zitten. Aarske moest toen Befke’s kut schoonlikken.
“Zo, dat was het voor vandaag. Jullie gaan voor de nabespreking naar dr. Dick, daarna kun je douchen. De vier meiden draaiden zich om en ik kon nogmaals ongegeneerd hun acht billen in mijn geheugen opnemen. Nagenietend vroeg ik Delleke:
“Was Befke nu de nymfomane van het stel? De andere drie waren minstens zo heet.”
“Dat is medisch beroepsgeheim. Maar in het algemeen, een nymfomane heeft het eigenlijk niet nodig om bekeken te worden, daarom houden ze meer van beffen. Het optreden als stripper vindt een nymfomane alleen maar vervelend. Maar dat hoort bij de therapie, vindt dr. Dick.”
“Kan ik daar nog iets bij betekenen?”
“Begluurd worden kan bijvoorbeeld bij een seksclub en bij parenclub met gloryholes,” zei Befke, “ik weet niet of dat meteen al de volgende opdracht zal zijn. Bij zo’n club moet je als man alleen wel flink betalen.”
“Jammer. Gluren is doorgaans gratis. Maar wat houdt Dick’s vrouwenhaat dan in?”
Toen zei Delleke: “Dat komt in ons evaluatiegesprek aan de orde. Ga nu maar douchen, dan kom ik daarna terug.”
“Een vijfde keer zal niet lukken vandaag,” zei ik benauwd.
“Geniet er maar van dat je mij ook mag begluren,” zei ze, “ik ben met succes uitbehandeld,” en ze gaf me een dikke badhanddoek aan.
Onder de douche kon ik pissen, me ontspannen en weer op krachten komen. Delleke voegde zich bij het evaluatiegesprek van dr. Dick met de vier meiden. Toen ik na lange tijd pissend uitgedoucht was en mijn vel een babyhuidje was geworden, ging ik lui op de bank liggen totdat Delleke weer terugkwam.
“Ze hebben inderdaad de opdracht voor een Botticelli-tableau gekregen, bij de Schreierstoren op de Prins Hendrikkade. En ze krijgen daarna een spoedcursus dansen. Dan gaan ze dezelfde avond door naar sexclub De spinnende kater.”
“Jammer,”zei ik, “ik niet.”
“Jij komt niets te kort. Je mag morgen bij de behandeling van een tweeling komen helpen, en de volgende week komen deze vier ook nog een keer.”
Ze stapte over mij heen en hurkte met haar billen naar mijn gezicht boven mijn heupen. Toen liet ze haar kringspier spannen en ontspannen, net als Aarske aan het begin van de sessie had gedaan. Dat was een verrassing. Aarske had natuurlijk niets van mijn poepfetisj geweten, maar Delleke wel. Ondertussen vatte zij mijn lul tussen der vingers van een hand en stroopte de voorhuid naar achteren en weer naar voren. Met de andere hand streelde zij lief over mijn ballen. Delleke zwiepte mijn lul nog een paar keer heen en weer en die reageerde als een reclameballon in de wind. Toen schoof ze hem tussen haar kutlippen en landde met haar billen op mijn buik. Nog even heen en weer schuivend neukte ze voortreffelijk. Maar poepen, nee, dat deed ze niet in dr. Dick’s praktijk.
“Heb je de seks van je patiënten geleerd?” vroeg ik.
“Nee, ik heb een heftig verleden. Ik heb als tiener ontdekt dat ik exhibitioniste en nymfomane was. En ik vond mezelf dus een viespeuk. Maar ik had geen vader of moeder die me over dat gevoel heen hielp, dus dat heb ik allemaal zelf uitgezocht. Zij waren ijselijk braaf en geloofden me gewoon niet toen ik het vertelde.
Ik ben eerst naakt gaan strandwandelen en toen lid geworden van een naturistenvereniging, heel naïef. Bloot zijn is daar asexueel, dus ik werd binnen een week geroyeerd. Daar voelde ik me behoorlijk door genaaid, onzin natuurlijk, eigen schuld dikke bult.
Toen ben ik bij een escortservice gaan werken, maar daar moest ik zulke nette kleren aan, voordat ik me naakt op de klant kon storten. Sommigen waren niet eens uit op seks. En ik bleef me een viezerik voelen. Een seksclub lag mij beter, daar werd mijn afwijking naar waarde geschat en dat heb ik dus een tijd volgehouden. Ik leerde er van alles zoals pijpen en dubbele penetratie. Ik snap niet waarom veel mannen een mond lekkerder vinden dan een kut of kont. Maar als ik thuis kwam na mijn werk bleef ik toch dwangmatig douchen om van het vieze gevoel af te komen.
Toen ben ik bij dr. Dick uitgekomen. Die gaf mij absurde opdrachten, om zijn progressietherapie uit te proberen. Dat vieze gevoel, zei hij, heet schaamte en daar wil ik je vanaf helpen.
Hij gaf mij als eerste opdracht voor een week een raam te huren in de hoerenbuurt. Dat vond ik maar niks, want anders dan in een nette seksclub had ik nauwelijks invloed op de klantenkeuze en bovendien zit je niet helemaal naakt achter het raam.
Toevallig kwam mijn oom een keer langs. Die had mij als tiener een paar keer genaaid, en die peperde ik toen in waar zijn misbruik toe had geleid. ‘Maar je wilde toch zelf?’ was de gewone smoes. Deze keer liet ik hem fors betalen, want, vond ik, dat was achterstallig loon, en anders zou ik alsnog aangifte doen. Hij werd zo boos dat hij mijn beroep aan zijn zus vertelde, mijn moeder dus, en de volgende avond kwamen mijn broer en mijn vader kijken of het echt waar was. Daardoor was ik eigenlijk uit de kast gekomen, hoewel ik me op dat moment werkelijk kapot schaamde. Maar daarna niet meer.
Dr. Dick feliciteerde me ermee en droeg me toen op het smerigste te gaan doen wat ik kon bedenken, en dat hij dat anders iets zou verzinnen. In de week achter het raam had ik al wat ervaring opgedaan met gouden regen en anaal en zo, want ik wilde echt alles doorstaan. Alleen BDSM, daar had ik geen trek in. Al dat leer en ijzer leidt maar af, en ik had geen zin in het oprekken van in- en uitgangen en pijngrenzen. Na een week heb ik de huur van het raam opgezegd, ik had goed verdiend, dus ik kon het me permitteren.
Ik heb mij toen als ontvangstmeid in een parenclub gemeld. Bij de ingang van de bar ben ik wijdbeens in een luie stoel gaan hangen, en wie mij befte mocht me daarna gratis neuken. In het openbaar dus. Dat wordt ook de volgende opdracht voor Befke trouwens, dat weet ze nog niet, en dr. Dick verkneukelt zich bij de wetenschap dat ze dat verschrikkelijk zal vinden.
‘Doe in je seksclub eens een gangbang’, was zijn volgende voorstel. ‘Twee lullen in je kut en één in je kont, dat is een prestatie waar je trots op kunt zijn. En ondertussen kun je nog één of misschien twee klanten pijpen en twee aftrekken.’ Een dubbele penetratie had ik al eens geprobeerd, dus ik kon me er iets bij voorstellen. Het was best vermoeiend, en na twee keer zes man was ik voor die avond uitgeteld.
Dat mag Befke straks ook doen van dr. Dick, de andere drie hebben dat niet zo nodig. Al zou dr. Dick-de-vrouwenhater ze daar best mee willen kwellen. Hij moet alleen een goede reden vinden om dat ook voor hun in zijn therapie op te nemen.
Ik was intussen al weer een stuk van mijn remmingen kwijt. Dr. Dick vroeg mij of ik wist wat een gloryhole was. Die had ik bij de parenclub wel gezien, de grote gaten in de wand om te genieten van wat je eigen en andermans partners met elkaar uitspoken. Ik had er ook wel van genoten op zijn tijd.
‘Er is een club met een dubbele galerij met grote gaten in de wand, waar de meiden op een plank liggen, hun bovenlijf in de ene galerij en hun onderlijf in de andere. Iedereen die er langs komt mag insteken. Je kunt van voren niet zien wat er van achteren gebeurt. Dat is je laatste opdracht. Zorg dat je ervan geniet, dan ben je van je remmingen af en kun je verder zonder schuldgevoel, gewoon van seks met iedere man genieten waar je zin in hebt.’ Hij gaf me het adres en zou de opbrengst innen als zijn honorarium. Dr. Dick is niet gratis, dat snap je.”
“Volgens mij,” zei ik, “is dr. Dick gewoon een heel slimme pooier.”
“Nee hoor, voor de meeste sessies moest ik zelf het specialistentarief betalen. Ik ben daar dus heen gegaan, en dat was echt de ultieme vernedering, die dr. Dick bedoelde. Ik werd in mijn kut en kont geneukt, en omdat de klanten voor mij onzichtbaar waren werd ik na iedere beurt ondergepist. Eentje schreeuwde tegen zijn vrouw die aan mijn hoofdeinde stond dat ik die moest beffen en dat ze mij dan ook over mijn tieten moest pissen. Ik lag op mijn rug op dat moment. De vloer was berekend op afvoer van vocht, maar toen er een man of vrouw, dat weet ik niet, op mijn buik wilde poepen, greep de gastheer is, geen smeerboel alsjeblieft.
Van de anale seks kreeg ik wel aandrang trouwens, en het idee had me ook best opgewonden, dus toen de nacht begon af te lopen heb ik het toilet met het grootste gloryhole uitgezocht om in het openbaar eindelijk mijn endeldarm te legen. Ondertussen piste de laatste klant tegen mijn buik, en ook in de douchezaal werd eerst gepist en daarna afgespoeld.”
“En toen heeft dr. Dick je in dienst genomen als assistente,” concludeerde ik. Ik bleef hangen op haar laatste zin over het openbaar toiletgebruik:
“Heb jij ook een poepfetisj? Heb je me daarom als assistent gerekruteerd?”
“Weet ik niet, dr. Dick beslist, maar ik kon wel een beetje bijsturen. Hij hoeft niet alles van me te weten. Als je nog eens met mij neuken wilt, wil ik het best uitproberen. Bij jou thuis of bij mij?”
Lieve lezer, deze dag was het begin van mijn nieuwe leven. Ik kon openlijk gluren zo veel als ik wilde, en had zowaar een poepsekspartner gevonden. Viezerik zijn is geluk en geluk is vies, ik geniet er dagelijks van.
Ik kon ook bij de vervolgbehandeling van de vier meiden een bijdrage leveren. Dr. Dick heeft ze,
stiekem gnuivend, alle vier naar de seksclub met de gloryholes gestuurd, en Delleke ging mee als morele steun en ervaringsdeskundige. En ik mocht me als Delleke’s partner gratis uitleven op alle vijf. Ik heb ze allemaal ondergepist. Befke is trouwens Delleke’s collega geworden. Ze is nu een dolgelukkige viespeuk. Ze zijn beiden bij mij ingetrokken. Maar twee nymfomaantjes is wat veel voor één middelmatig potente man. Daarom mogen zij naar believen met mijn vrienden en kennissen neuken, en als gluurder geniet ik daar net zo van als zij. Befke eist als tol alleen dat de vrienden haar eerst met hun mond masturberen. Voor het geval dat de vrienden te preuts zijn om dat met mij als toeschouwer te doen, heb ik een speciale wand met doorkijkspiegel geïnstalleerd. Sommige vrienden nemen zelfs hun partners mee, en daar mag ik me dan voor de afwisseling mee amuseren.
Een van hen was mijn ex. Haar nieuwe vriend had haar over weten te halen tot kontseks, razend knap van hem. Voor mij trok ze haar knieën zo hoog op dat ik gemakkelijk in haar anus kon insteken, daar mocht ik nu straffeloos van genieten. Ik pakte haar met twee handen bij de heupen om haar in de goede positie te houden en begon te pompen.
“Had je niet gedacht hè, dat dat nog eens kon gebeuren,” zei ze, “ik heb mijn gluurdersangst afgeleerd bij een zeker dr. Toonzaal. Heb je wel eens van hem gehoord?”
Daar praatte ik snel overheen, bij een volgende keer zou ik wel eens naar deze therapie vragen:
“Nee, maar van mij had je niet hoeven te vertrekken, maar anders had ik Delleke en Befke nooit leren kennen. Trek maar weer bij ons in. Gluren doet geen zeer.”
Toen mijn lul leeg gespoten was en donkerbruin en slap uit haar gat was gezakt, schoof ik over haar heen en poetste mijn lul tussen haar tieten schoon. Toen piste ik mijn blaas leeg in haar hals, mijn matras was toch al aan vervanging toe. Dat beloofde een mooie toekomst, mijn ex genoot er duidelijk van.
Delleke, Befke en ik hebben ons ook samen laten bodypainten, Delleke als panter en Befke als zebra. Het begin van hun staarten had hij geschilderd vanaf het stuitbeentje naar een
buttplug toe met de eigenlijke staart. Ikzelf heb mij met een tennisrokje laten beschilderen en met een shirt met b-cuptieten. Mijn gezicht had hij ook vrouwelijk gemaakt. Heel knap van de schilder. Zo zijn we in Katwijk gaan wandelen. De meiden trokken zoveel bekijks, dat ik helemaal niet opviel. Vooral kleine kinderen reageerden hilarisch op de staarten, de rest is voor kinderen niet interessant. Maar een paar aankomende tienerjongens hadden het in de gaten en vonden ons maar viezeriken. Die konden nog veel leren, gelukkig.
Met Delleke kan ik regelmatig mijn en haar poepfetisj uitleven. Misschien kan ik ook mijn ex en Befke daar nog eens toe te verleiden. Maar dit valt buiten de sfeer van dit verhaal. Als u, lieve lezer, er prijs op stelt wil Bookolos daar met liefde een nieuw verhaal over schrijven. Laat u dat in een reactie hieronder weten of stuur een e-mail. Het adres staat in Bookolos’ profiel.
PS. Ik hoop dat echte nymfomanes en exhibitionistes hartelijk om dit verhaal kunnen lachen.
