Het Verhaal Van Martha - 1

Een boerenzoon uit de Vlaanders werd verliefd op een meisje en bracht haar voor het eerst mee naar huis. Er werd iets gegeten en gedronken en een 'klappeke' gedaan en daarna fietste Bert met zijn geliefde naar haar huis met een paar zedige zoentjes ten afscheid. Toen hij weer op de boerderij aankwam, nam zijn vader hem apart.

'Die Martha, jong, da's geen wijf voor u. Een boer, die moet een melkkoe hebben en wat ge nu meebrengt, dat is amper een kalf. Zo plat als een vijg van voor! Dedju, man, hebt gij geen verstand in uw kop? Een boerenvrouw moet een uier hebben als de schoonste koe in de wei! Die moet ge kunnen melken, verstaat ge? Zie uw moeder eens: mocht ze op vier voeten lopen, ze won prijzen op de veemarkt!'

Maar Bert was en bleef verliefd op Martha, een enigszins bedeesd meisje van net achttien dat wal niet gestudeerd had, maar ze had wel handen aan haar lijf. Ze hield het huis schoon want haar moeder was sukkelachtig en haar vader werkte op de traveaux en ging vroeg werken en kwam heel laat en moe thuis. Ze was een enig kind. Verlegen was ze omdat ze niet anders gekend had dan gepest worden omdat ze geen borsten had. Ze was zoals de tantes van vaderskant: Filomeen en Trees, die waren nooit getrouwd en op haar achttiende had Martha beseft dat dat kwam omdat ze geen borsten hadden. Dat idee had tot gevolg dat ze ervan overtuigd was om, net als die tantes, heel haar leven alleen te moeten blijven.

Zo zedig als ze in huis en daarbuiten was, zo heet waren haar gedachten. Elke avond speelde ze in bed met haar zo goed als onbehaarde muis en ze had al gauw de plekjes tussen de plooien van haar liezen gevonden waar de opwinding haar na een tijdje tot een hoogtepunt bracht, waardoor ze spuitend klaarkwam. Hoe wanhopiger ze zich voelde, hoe meer ze zichzelf afspeelde - soms wel vier keer na elkaar, tot ze uitgeput in slaap viel.

Toen ze dan toch een keer naar het kermisbal in de naburige parochie van Smettezele was gegaan, was die grote, struise boerenzoen op haar afgekomen en hij had haar ten dans gevraagd: de eerste keer van haar leven! Het was een slow en zij kon beter dansen dan hij, want dat had haar moeder haar wel geleerd. Maar hij hield haar stevig in zijn armen en hij rook naar het land en naar de dieren en daar hield ze wel van. Want als enig kind dat geen vriendinnen had, was ze een eenling geworden die in haar vrije tijd langs de grachtkant ging zitten kijken naar de velden en de weiden, naar het graan, de paarden, de koeien en de schapen. En ze had al snel door dat de beesten haar vertrouwden en dat ze bij hen haar hart kon luchten zonder dat ze haar tegenspraken, maar geduldig bleven luisteren. Kortom: mocht Martha in een andere omgeving zijn opgegroeid, ze zou best een dichter kunnen geweest zijn. Nu was ze een enigszins wereldvreemd meisje met veel complexen over haar afkomst en haar voorkomen.

Ze had in de schuif van een kast in de slaapkamer van haar ouders eens een paar boekjes gevonden waar vrouwen en mannen helemaal bloot in stonden en van alles met elkaar deden. Het ene boekje had als titel 'Seks in de schuur' en het andere 'Hete anaalsletjes'. Die twee boekjes, helemaal beduimeld en met hier en daar wat opgedroogde vlekken, had ze stiekem naar haar kamer genomen toen haar moeder eens tien dagen in het ziekenhuis lag en haar vader een hele week met de metselaars over de grens moest werken. En die twee boekjes waren alles wat ze aan seksuele voorlichten gekregen had. Ze bladerde er elke dag in, las de teksten en bestudeerde de foto's en prentte alles in haar geheugen. Dat deden koppels dus! Ze stelde zich voor hoe haar vader met haar moeder bezig was zoals in die boekjes en de tranen sprongen in haar ogen bij de gedachte dat ze dat zelf nooit zou meemaken.

In 'Seks in de schuur' trok een jonge man in boerenplunje een meid de schuur in en gooide haar in het hooi. Hij deed haar rok helemaal omhoog en trok haar onderbroek uit. Op de volgende foto deed hij zelf zijn broek uit en zag ze voor het eerst een stijve fluit. De jongen - hij leek zelf maar een jaar of twintig - stak zijn hard piemel in de mond van het meisje en op de volgende foto was te zien hoe hij hem in haar spleetje stak. Toen hij hem er weer uithaalde, spoort er een heleboel witte smurrie uit die op haar buik terechtkwam. Daarna stak hij zijn geval weer in haar mond en het was duidelijk genoeg dat het meisje erop zoog. Wat Martha natuurlijk opviel, waren de ronde tieten van het meisje, bekroond met duimdikke donkerbruine tepels en een prachtige vacht haar tussen haar benen. Allemaal dingen die zij niet had! In het tweede verhaal zat een meisje in een koeienstal op haar knieën terwijl ze op haar handen steunde. Een veel oudere man, ook in boerenplunje, zette zich naast haar neer en begon het meisje te melken als een koe. Martha zag hoe straaltjes melk uit de tepels in een teil onder haar spoten. Daarna ging de boer op zijn knieën achter haar zitten en stak zijn ongelooflijk dikke fluit in haar kutje. Om te eindigen trok hij hem eruit en nu spoot dat witte spul, dat in het boekje 'zijn hete zaad' genoemd werd, op haar billen. De laatste foto was een close-up van haar billen vol zaad en een rozerode kut die helemaal kaal was en glinsterde van het vocht. De lange, peervormige tieten van het meisje waren pijnlijk om zien voor Martha, maar de kale kut maakte dat ze hoop kreeg: ook meisjes zonder haar vonden blijkbaar toch iemand om mee te neuken!

Het andere boekje, 'Hete anaalsletjes', bevatte bijna geen tekst. Op elke bladzijde stond een foto met steeds een andere vrouw en een andere man. De vrouwen hadden bijna allemaal een beha aan, sommigen waren helemaal gekleed, maar met hun rok over de rug geslagen. Maar onveranderlijk stak de piemel van al die mannen in het gat van die vrouwen. Op de laatste bladzijde van het boekje zag Martha dan close-up foto's van poepgaatjes waar 'het hete zaad' uitliep.

Martha borg de boekjes weer netjes op, er zorg voor dragend dat haar ouders niet konden merken dat ze in die schuif gerommeld had. Na een hele week die boekjes bestudeerd te hebben, kende ze alles van binnen en van buiten en had ze maar één wens meer: een boerenzoon tegen te komen die dat allemaal met haar wilde doen. Die week en nog vele weken daarna speelde ze zich elke avond meerdere keren af voor ze in slaap viel en dikwijls weende ze omdat ze er zeker van was dat zo'n geluk haar nooit zou overkomen.

Toen Bert haar vroeg om te dansen, klopte Martha's hartje dan ook van blijdschap en opwinding. Na de dans vroeg hij haar om bij hem te komen zitten en hij betaalde een drankje. Ze dansten nog een paar keer en toen hij vroeg of hij haar naar huis mocht brengen, zei ze onmiddellijk dat ze dat goed vond. Aan de deur had hij haar een kus op de lippen gegeven en was hij weg gefietst. Ze durfde zelf niet te vragen of ze hem nog zou zien, maar net toen ze de sleutel had omgedraaid, keerde Bert terug en vroeg of ze volgende zondag naar de kermis in zijn dorp kon komen. Martha kon het haast niet geloven, maar het was waar: ze had een lief en het was een boer!

De volgende zondag stond ze al op hem te wachten aan de danstent. Hij was wat later, zei hij, omdat hij helemaal alleen de koeien nog had moeten melken. Zijn vader had de zaterdagavond al duchtig kermis gevierd en was dronken thuisgekomen. Nu zat hij al de hele dag met een kater in de zetel en Bert moest al het werk alleen doen. 'Zelf drink ik niet,' zei Bert haar, 'dat moet ge niet peinzen. Af en toe een pintje of twee, drie, maar nooit meer dan dat.' Martha vroeg hem uit over de boerenstiel en dat deed Bert plezier. Hij vertelde enthousiast over de dertig koeien die hij allemaal een naam gegeven had, over het paard, de twee ezels, de zeug, de konijnen en de kippen, over het land met de groenten en het graan... 'En weet ge wat ik het liefste doe?' vroeg hij. En wat was Martha opgewonden toen hij zei: 'De koeien melken. Dat is zo warm en daar word ik helemaal rustig van. Aan die lotsen trekken en de melk in en emmer zien stroelen met mijn kop dicht tegen dat dikke warme lijf. Ja, dat vind ik het mooiste wat er is.' En voor ze het wist, had Martha eruit geflapt: 'Ge hebt toch al gezien dat ik geen borsten heb?' Maar Bert antwoordde spontaan: 'Ge hebt een heel schoon gezicht en een heel schoon lijf, Martha.'

Ze dansten, babbelden honderduit en om twaalf uur stonden ze weer aan haar deur en zoenden ze verschillende keren terwijl Bert zijn armen om haar heen sloeg. Ze voelde hoe ze nat werd tussen haar benen: 'Ik moet naar binnen,' zei ze vlug, 'ik moet dringend naar het kleinste kamertje.'

Bert gaf haar nog rap een kus en zei dat hij haar zaterdagavond zou komen halen om een wandeling te maken langs het kanaal. Ze zei: 'Dat is goed, maar ik kom zelf wel tot aan de brug tegen acht uur.' Bert fietste weg. Martha ging naar binnen en spoedde zich naar het toilet. Terwijl ze haar water liet lopen, kwam ze al bijna klaar. In bed speelde ze zich nog eens goed af en fantaseerde hoe Bert haar molk en tegelijkertijd liepen de tranen over haar wangen. 'Ik heb geen tieten om aan te trekken! En hij melkt zo graag...' Na lange tijd viel ze uiteindelijk in een onrustige slaap.

Nadat ze zich elke avond van de week daarop had afgespeeld met Bert in gedachten (ze stelde zich zelfs voor hoe zijn lul eruit zag en hoe hij 'zijn hete zaad' op haar buik spoot terwijl ze ernaar keek), wast ze zich zorgvuldiger dan ooit op zaterdagnamiddag. Om kwart voor acht stond ze al aan de kanaalbrug en kijk: Bert was er ook al! Hij deed zijn fiets op slot en ze wandelden langs de oever van het kanaal. Hij kende de namen van alle planten en de vogels herkende hij aan hun zang. Dat wond Martha enorm op: eindelijk iemand waar ze zich goed bij voelde, die in de natuur thuis was en zich gelukkig voelde met het leven zoals het was. 'Ik ben graag bij jou,' ze ze zacht. 'Ik ook bij jou,' antwoordde Bert. En op een rustig plekje naast het water gingen ze zitten en daarna liggen en Bert legde zijn ene arm onder haar hoofd en de andere op haar buik. Ze kwam stilletjes al een klein beetje klaar, alleen daar al van.

Ze hoopte maar dat Bert nu niet naar haar borsten zou tasten, want buiten een tepel die mooi opzwol wanneer ze heet stond, was er amper iets van welving te zien. Gelukkig streelde hij haar been en zijn hand ging voorzichtig onder haar rok. Hij legde zijn hand op haar onderbuik, boven op haar smetteloos wit katoenen slipje en ze voelde hoe haar stroom op gang kwam. Na een tijdje kwam ze stilletjes klaar, ze voelde hoe het kruis van haar slipje nat werd. Bert kuste haar, ze deed haar lippen van elkaar en ze tongzoende voor het eerst. Toen zagen ze in de verte enkele wandelaars naderen, ze stonden op en liepen hand in hand verder.

Tegen Bert was Martha helemaal niet verlegen, ze vertrouwde hem al van de eerste keer. Het kwam er eerst wat aarzelend uit, maar toen ze voelde hoe aandachtig hij luisterde, vatte ze moed en vertelde hem wat haar dwars zat: 'Het is maar dat ik geen borsten heb, Bert, en dat juist wanneer ik hoor hoe graag gij melkt.' Oef, het grote woord was eruit!

'Ja, onze pa zei dat ook al,' antwoordde Bert, 'voor hem moet een vrouw eruit zien als een prijskoe. Ik heb hem al een paar keer met ons ma bezig gezien, zonder dat ze het wisten natuurlijk. Hij zet haar op handen en knieën in het hooi naast de koeienstal en dan begint hij aan haar tieten te trekken, precies alsof hij een koe melkt. En na een tijd zegt hij dan dat ze zo moet gaan zitten dat hij haar kan dekken en dan steekt hij zijn geval in haar.'

'Zou jij niet willen dat ik ook zo'n grote borsten had als uw ma?' vroeg Martha.

'Misschien wel, maar eigenlijk zie ik u graag zoals ge zijt, Martha. En anders moet ge maar eens naar een dokter gaan, een vrouwendokter, bedoel ik. Het kan zijn dat het een kwestie van hormonen is en dan kunnen ze daar iets aan doen. Dan spuiten ze vrouwelijke hormonen in, geloof ik, of ze geven pilletjes met hormonen.' Martha knoopte het in haar oren - dàt zou ze doen! Het was al donker toen ze weer aan de kanaalbrug kwamen. Ze tongzoenden nog lang en toen bracht Bert haar weer tot aan haar huis. Martha ging direct naar haar kamer en speelde zich een paar keer af voor ze nog eens douchte. Maandag zou ze direct een gynaecoloog bellen, zeker weten!