Na mijn angstige avontuur (zie verhaal "Angstig avontuur", Extreme sexverhalen) was ik de volgende werkdag natuurlijk erg gespannen wat er op mijn werk zou gebeuren. Zouden de foto's die van mij waren genomen echt zijn doorgestuurd?
Nou, dat bleek al snel... Iedereen bekeek me grijnzend, ook mijn vrouwelijke collega's trouwens. Deze waren altijd best jaloers op mij geweest, en vonden het heerlijk om me nu lekker te kunnen vernederen.
Helaas had ik het salaris nodig en ik kon niet zomaar ontslag nemen, en eerlijk gezegd vond ik het
stiekem ook wel geil om me zo door iedereen te laten domineren...
Ik werd dus, en ben nog steeds, het officiële kantoorsletje, met allerlei bizarre regels voor me. Ik moet bijvoorbeeld bij aankomst op mijn werk al mijn kleren uitdoen, ik moet echt van negen tot vijf poedelnaakt rondlopen. Behalve dan wanneer ik de koffie rondbreng (een van mijn nieuwe taken, heel grappig, NOT), dan moet ik even een klein wit schortje voordoen. Dat vind ik dan trouwens ook wel fijn, hoor, dat ik even niet helemaal naakt ben, hoe kort het dan ook duurt: toch een beetje schaamte voor mijn openbare poesje...
Ik mag ook geen gebruik meer maken van de toiletten, als ik moet plassen moet ik dit op de binnenplaats op het gazon doen, natuurlijk weer helemaal naakt en voor iedereen in het zicht, maar gelukkig mag ik me wel even afspoelen, voor de hygiëne.
In de kantine hebben ze ook iets leuks (maar niet heus) bedacht: ik krijg een halsband om en wordt aangelijnd, en ik moet, natuurlijk weer zichtbaar voor iedereen, op handen en voeten eten uit een voerbak (of soms word ik, terwijl ik als een hondje mooi moet opzitten, gevoerd door een collega, dat voelt altijd erg vernederend voor me, vooral als ik na iedere hap woef woef moet zeggen - het zijn grappenmakers, hoor, mijn collega's!)
Mijn chef vindt het prettig om mij te zien met een ball gag in: zo'n rubber bal die ik mijn mond moet doen en die met een band om mijn hoofd wordt vastgemaakt. Dan word ik natuurlijk wel even van de telefoondienst afgehaald, het zou wat moeilijk worden om klanten te woord te staan, alleen maar kreunend...
Het is allemaal soms niet leuk, maar het kan altijd erger natuurlijk, zoals toen op die erge avond (zie "Angstig avontuur", Extreme sexverhalen), toen voelde ik mij echt soms beroerd, bijvoorbeeld toen die Deense dog mij van achter nam, of toen in de snackbar met die koude fricandel in mij.
Dat soort dingen hebben mijn collega's nog niet verzonnen, maar wat niet is, kan misschien nog komen... Gisteren hoorde ik iemand bijvoorbeeld zeggen, dat het handig zou zijn als ik een belletje aan mijn kutlipjes had hangen... Ooohh, ik hoop van niet, dat vond ik zó erg de afgelopen keer, iedere keer dat tinkelende geluid tussen mijn benen...
Zo ben ik dus, na mijn vorige angstige avontuur, een kantoorsletje geworden: totaal naakt, door iedereen vernederd, voor iedereen beschikbaar. Wil een van de heren even worden "geholpen", dan moet ik natuurlijk met hem mee, dat wordt ook heel normaal gevonden, er is zelfs een aparte ruimte voor gecreëerd. Daar moet ik hem dan pijpen, of ik word van achteren genomen, en soms wel door meer collega's tegelijk hoor: ze zeggen altijd: "Je kan er drie tegelijk in je hebben, Hella, laat maar eens zien!". Oeh, dat is best wel zwaar, drie tegelijk, en ik moet achteraf ook altijd heel onderdanig tegen iedereen doen: in het openbaar hun schoenen kussen en zeggen: "Dank u wel dat u mij hebt willen neuken, meneer." (of "dat ik u mocht pijpen", of wat dan ook).
Een van mijn vrouwelijke collega's vindt het altijd fijn om mij billenkoek te geven, ik moet dan heel gedwee over de knie bij haar, en ik moet meetellen bij iedere klap, en haar bedanken ("Een, dank u wel mevrouw, twee, dank u wel mevrouw...").
Mijn werkplek is dus wel heel erg veranderd, na mijn vorige avontuur...!
