Langzaam probeert ze zich te bewegen, ze kreunt een beetje en doet langzaam haar ogen open. Wat niet zoveel zin heeft want het is compleet donker om haar heen. Ze heeft bonkende hoofdpijn en is koud en stijf, waar is ze? Ze probeert zich te bewegen en bemerkt dat haar handen vastgebonden zijn met een stug stuk touw, geen beweging in te krijgen, ze voelt dat ze op een ondergrond van stro of iets dergelijks ligt, het prikt in ieder geval. Ze probeert overeind te komen en is zich bewust van haar naaktheid, haar voeten zijn met metalen boeien aan elkaar vastgemaakt met daaraan een dikke, zware metalen
ketting die vervolgens aan een ring in de stenen vloer bevestigd is. Ze voelt zich suf en duizelig en laat zich voorzichtig terug in het stro zakken.
Ze was blijkbaar in slaap gevallen want ze wordt wakker van een grote massieve deur die open gaat. Er komt een fel licht door de deur naar binnen dat haar verblindt en er stappen 2 grote sterke mannen door naar binnen. Geschrokken komt ze overeind, probeert haar lichaam te bedekken met de vieze deken die in haar buurt ligt en kruipt instinctief naar achter, of doet een poging want de ketting die aan haar voeten vast zit maakt dat ze niet ver naar achter kan kruipen. Eén van de mannen komt op haar af en terwijl ze haar handen beschermend voor haar gezicht probeert te houden pakt de man haar ruw bij haar haren vast en houdt haar handen aan de kant, ‘’mooi meisje he?’’ zegt hij tegen de andere man die zwijgend toekijkt. De man die haar haren vast heeft trekt haar ruw overeind en zet haar op haar voeten neer. Ze probeert zich zo klein mogelijk te maken, laat haar hoofd hangen en sluit haar ogen, bang en afwachtend wat er komen gaat. Lang laat hij haar niet in deze positie staan, met zijn hand in haar haar trekt hij haar hoofd achterover zodat ze ook meteen een stuk rechter komt te staan, verschrikt opent ze haar ogen weer. ‘’Zo’’, zegt de man, ‘’Zo kun je haar goed bekijken!’’ De andere man komt naar voren en er komt een instemmend geluid bij hem vandaan. Hij pakt haar stevig vast bij één van haar armen en laat haar daardoor wankelen op haar voeten. Langzaam gaat hij met zijn andere hand, bijna zorgzaam over de zijkant van haar gezicht, ze sluit bang haar ogen en weet even niet hoe ze zich moet voelen. Zijn hand vervolgt zich verder naar beneden en knijpt in haar borsten en voelt vervolgens tussen haar benen, hij dringt met een paar van zijn vingers even naar binnen en kijkt haar vervolgens strak aan, er verschijnt een glimlach op zijn gezicht en hij trekt zijn hand terug. Vervolgens richt hij zich tot de eerste man en zegt: ‘’Ik heb genoeg gezien laten we maar eens kijken of we eruit komen’’ en hij draait zich resoluut om. De man die haar nog altijd bij haar haren vast heeft laat haar los waardoor ze haar evenwicht verliest en omvalt.
Terwijl de mannen weg lopen en de deur sluiten, kruipt ze helemaal in elkaar en verstopt ze zich zo veel mogelijk onder de deken, ondertussen vraagt ze zich vertwijfeld af; waar ben ik beland? Wat staat me te wachten? Waar moesten de mannen uitkomen? Ze snapt er niks van... ze probeert vervolgens helder te krijgen hoe ze hier is beland, wat was het laatste wat ze zich kon herinneren? Had ze gewerkt vandaag? Of toch niet? Wat voor dag was het eigenlijk? Ze had geen flauw idee, alles was vaag en haar hoofd werkte niet bepaald mee. Ze vond het in ieder geval geen geruststellend idee dat ze de gezichten van beide mannen had mogen zien.
Ze moest opnieuw ingedommeld zijn want ze wordt wederom wakker van de deur die open gaat. Beide mannen komen opnieuw binnen, en ow wat had ze zich graag willen verstoppen maar de boeien aan haar voeten maken dat nog altijd onmogelijk. Ze komen op haar toe gelopen en kantelen haar hoofd achterover, voor ze er erg in heeft krijgt ze een gag in haar mond die flink strak vast gemaakt wordt, ze kan er met geen mogelijkheid beweging in krijgen. Vervolgens krijgt ze een blinddoek voor en fluistert de man die haar gekeurd had in haar oor: ‘’je gaat met mij mee nu’’. Een gevoel van paniek schiet door haar lichaam heen, waar ga ik naar toe en wat betekent dat? Ze probeert los te komen maar dat is kansloos. ‘’Rustig jij anders zal ik je pijn moeten doen’’, hoort ze de man dreigend zeggen, dat maakt dat ze meteen een beetje bedaart, terwijl haar gedachten ineens op volle toeren lijken te werken. De boeien worden losgemaakt en haar voeten worden met een stuk touw behendig en snel aan elkaar gebonden. Vervolgens wordt ze door één van beide mannen de ruimte uitgedragen. Om een paar minuten later in een kofferbak van een auto te belanden. Hier worden haar handen met een stuk touw vastgemaakt aan haar enkels, ‘’ik wil niet dat je je blinddoek af zou kunnen doen meisje klonk het, opnieuw dreigend, dat zou sowieso erg onverstandig zijn om te doen maar ik neem voor nu nog graag even het zekere voor het onzekere’’. Stil zonder ook maar een vinger te bewegen blijft ze liggen, behoorlijk onder de indruk van alles wat er gebeurt en van datgene wat zich de afgelopen uren afgespeeld heeft. Haar zintuigen opnieuw op scherp. Het deksel van de kofferbak slaat dicht en even voelt ze zich heel alleen, klein en eenzaam. Ze hoort dat de mannen nog wat tegen elkaar zeggen maar kan niet verstaan wat. De motor wordt gestart en de auto komt in beweging. Langzaam rijden ze van een grindpad af een onverharde weg op. Allerlei gedachten schieten door haar hoofd en ze kan er geen wijs uit worden, is ze ontvoerd en vervolgens verkocht?! En waar gaat ze nu dan heen en wat staat haar te wachten…
