Een beetje verveeld liepen Anja en
Tineke over het schoolplein, allebei waren ze wat mollig en ze baalde er al een poosje van dat de meeste jongens daardoor weinig oog voor hun hadden.
Anja had één keer aangeschoten staan tongen met een dronken jongen na een schoolfeest en meer ervaring had ze nog niet, en Tineke had zelfs nog helemaal geen ervaring met jongens.
Ineens hoorde de meisjes vanaf de straat zeggen; dag schoonheden, hebben jullie niets beters te doen?
Tineke en Anja zagen twee knappe getinte jongens staan en verbaast zei Anja; iets beters?...wat bedoel je?
Knappe meisjes zoals jullie horen toch niet zo verveeld rond te lopen?, die moeten toch belaagd worden door een horde knappe jongens?, ging de jongen charmant en vriendelijk verder, en de twee vriendinnen keken elkaar glimlachend aan.
Een poosje stonden de vier te praten en toen ging de bel, en wat teleurgesteld zei Tineke; jammer, de les begint weer, en na een korte groet liepen de meisjes de school binnen.
Wat een aardige jongens, zei Anja, en zo knap, zei Tineke, en ze hadden die middag weinig aandacht voor de les.
De volgende dag liepen Anja en Tineke weer over het schoolplein en direct zag Tineke de twee knappe getinte jongens weer bij de ingang staan, natuurlijk zwaaide de jongens naar de twee mollige meisjes en Anja en Tineke liepen direct naar de twee vrienden toe.
Anja en Tineke stelde zich nu voor en ook de jongens zeiden hun namen, de lange knappe jongen bleek Aref te heten en de meisjes zagen dat hij erg knap was, en zeker dat zijn haar perfect geknipt was.
Heel aardig en verleidend maakte de jongen hun regelmatig complimentjes en de meisjes keken al snel verliefd naar de vlotte jongen.
De andere jongen stelde zich voor als Hafid, een korte, stevige en ook getinte jongen die met zijn zachte stem een lieve indruk maakte.
Wel vonden de twee vriendinnen het in het begin vreemd dat hij tijdens het praten regelmatig aan hun zat, al pratend streelde hij even hun rug, zat even vertrouwelijk aan hun schouders, en gaf hun een tikje met zijn vinger tegen hun kin.
Helaas ging de schoolbel weer en snel durfde Anja te vragen; zijn jullie morgen weer hier?
Als we even met jullie kunnen praten komen we elke dag hierheen schoonheid, zei Araf geraffineerd, en giechelend liepen de twee meisjes de school in.
Iedere dag stonden de jongens te wachten en het was al snel een gewoonte dat de meisjes snel naar hun toeliepen, en ze zagen niet hoe de jongens steeds
stiekem taxerend hun jonge lijfjes bekeken.
Iedere dag maakte de jongens hun veel complimenten, iedere dag raakte de meisjes verder in de ban van deze knappe aardige jongens, en ze besefte niet dat de jongens één groot toneelstuk opvoerden.
Gretig bekeken de jongens het lange mollige lichaam van Anja, haar stevige borsten, haar donkere haar, en glimlachend merkte de jongens dat ze behoorlijk naïef was.
Ook bekeken de vrienden het lijfje van Tineke, en Tineke was een stuk korter maar zeker zo mollig, ook Tineke had forse borsten en de jongens wisten al snel dat ze nog volledig ongerept was.
Steeds verliefder werden de twee onervaren en naïeve meisjes op deze
ervaren jongens en ze keken elke dag uit naar hun praatje met hun idolen.
Tineke en Anja zagen wel dat de jongens zeker een paar jaar ouder waren dan zij maar dat vonden ze alleen maar extra
spannend.
Op een vrijdagmiddag zei Tineke ineens tegen Aref; we hebben geluk!, de laatste twee lesuren vanmiddag vervallen.
Even dacht Aref na en zei toen verleidelijk; dat is fijn!, ineens onverwachts twee vrije uren, zullen we met z’n vieren naar de film gaan?...ik betaal.
De meisjes keken elkaar aan twijfelend aan en Anja giechelde als eerste; als jij betaald…..goed!
De bel ging weer en Aref zei; we zullen om de hoek wachten op jullie, we hebben een witte Mercedes.
Het leek voor de meisjes of de tijd niet vooruit ging, maar toch was het eindelijk tijd en een beetje zenuwachtig zochten de twee vriendinnen de Mercedes van de jongens.
Al snel zagen ze de glimmende auto staan en Anja dacht; wouw….niet alleen knap en aardig, maar zo te zien ook erg rijk!
Anja en Tineke stapte een beetje nerveus in en de jongens gaven de meisjes drie kusjes op hun wang, en daarbij deden ze hun handen iets te brutaal strelend om hun schouders.
Giechelend gingen de twee vriendinnen daarna op de zachte achterbank zitten en de auto trok snel op, en snel zei Anja nog; over twee uur moeten we weer hier zijn hé, anders zijn we te laat thuis.
Aref beloofde dat ze op tijd thuis zouden zijn en met een heerlijk gevoel zaten de meisjes in de dure auto.
