Als ik de eerste klap op mijn rug voel merk ik dat hij aarzelend geslagen is. Dit zorgt ervoor dat mijn zintuigen meteen op scherp staan. Mijn ademhaling schiet omhoog en ik begin me erg onrustig te voelen. Ik weet dat er iets niet klopt maar ik kan niet bepalen wat. Het maakt me enig sinds angstig. Op dat moment hoor ik Gabriel tegen iemand praten en dan volgt de tweede slag. Wederom is deze aarzelend. “Tellen!”, hoor ik Gabriel ineens door de zaal bulderen. Als ik dan ook nog de fout maak om twee te zeggen, zegt hij; “Overnieuw!, eigen schuld”. Ik ben even helemaal van slag en probeer me te focussen en mee te tellen met de volgende slagen die op mijn rug dalen. Als Gabriel me een compliment geeft voor het mee tellen raken zijn woorden me in mijn ziel, echter de slagen kloppen nog steeds niet en dat maakt me nog steeds van slag. Op het moment dat ik me bedacht dat de slagen me van slag maken moet ik lachen. Het klinkt heel dubbel in mijn hoofd. Als ik dan de volgende slag voel die nog meer twijfelend aanvoelen dan word ik echt onrustig. Ik wist ineens dat dit Gabriel niet was, maar wie dan wel. Hoe kon hij dit doen? Die vraag stel ik mezelf en mijn opstandigheid neemt meteen de overhand. Ik probeer de volgende slag te ontwijken. Ineens voel ik hoe iemand me heel snel beet pakt. Het is Gabriel die tegen me zegt; “gedraag je juffie, voor je eigen best wil”. “Ik kan dit langer volhouden dan jij”. Ik stribbel tegen en zeg dat het niet klopt. “Wie heeft in godsnaam de
zweep, Gabriel?”, bijt ik hem toe. Hij zegt niet en de volgende slag komt hard aan. Deze slag voelt niet aan als aarzelend, maar voelt goed. Ik kalmeer en voel dat ik dit aan kan. Ik rechtte mijn rug waarna er nog twee slagen volgen. Latiffa neemt me mee naar een andere ruimte nadat ik los ben gemaakt. Het verbaasd me niet dat Latiffa me mee neemt om mijn rug te verzorgen. Gabriel weet dat dit niet goed is voor ons als hij dit doet. We weten allebei dat ondanks de chemie we geen toestemming hebben van Stefan en we daarom ook allebei niet verder willen.
Als ik op mijn buik lig en Latiffa de olie op mijn rug doet hoor ik de deur open gaan. Ik probeer overeind te komen om te kijken wie het is. “Blijf liggen”, zegt Latiffa met een zachte stem.
“Als je overeind komt ligt de olie straks overal”. Ik bleef liggen tot ik een mannenhand voel die me aanraakt. Ik schrik me rot en met een ruk draai ik me om. Dan kijk ik recht in Zijn ogen. De tranen schieten meteen in de mijne en op dat moment weet ik ook meteen wie de zweep vast had. Het is Stefan, hij bukt voorover en ik vlieg hem om zijn nek. Hij is speciaal overgekomen voor mijn inwijding. Ik heb me nog nooit zo trots en levend gevoeld als op dat moment. Dat hij alles heeft laten vallen om dit voor mij te doen. Dat geeft aan hoeveel hij mij waardeert en hoe hij van mij houd.
Mijn lichaam reageert meteen. Mijn tepels staan stijver dan ooit en mijn klit klopt en schreeuwt om aandacht. Stefan ziet er koel en rustig uit zoals altijd maar ik kan aan hem merken dat hij geroerd is om wat er is gebeurd. Hij zoent me donker en intens en ik wil hem zo graag dat ik hem bespring.
Hij moet er om lachen maar duwt me van hem af. “ Nee geile slet, nu niet. We hebben nu eerst anderen zaken af te handelen”, zegt hij zeer beheerst. Dat is precies Stefan vol passie maar bijna altijd in-control. Dit is precies waarom ik dezelfde chemie met Gabriel heb als met hem. Gabriel is precies hetzelfde.
Hij helpt me overeind en pakt mijn kleding. Ik krijg een gevoel over me dat ik niet ken. Ik voel me als een godin… beter nog Zijn godin. Als ik eenmaal aangekleed ben zet hij met op de grond en ik ga op mijn knieën zitten. “Zo meisje het is tijd”. “ Je bent zo enorm gegroeid”. “Vandaag is de dag om je te tonen als de mijne en niet meer in training”. “Dat wil niet zeggen dat je kunt rusten, want we zijn er nog niet”. Zijn woorden waren zo zoet en vol met kracht en respect. Ik ben degene voor wie hij gaat. Ik en niemand anders. Ik voel me zo trots op mezelf. Ik en alleen ikzelf heb dit bereikt.
Nog steeds op mijn knieën zittend legt hij me uit dat ik zo meteen in de kleding op hetzelfde podium waar ik eerder ook op was moet gaan dansen. En niet zomaar dansen maar verleidelijk dansen. Hij wil dat ik mezelf helemaal geef en laat zien. Laten zien wie ik ben en wat ik waard ben. Daarna mag ik de rest van de avond de mannen bedienen net zoals de andere meiden. En als ik dans zoals hij mij ziet, dan gaan de mannen het moeilijk krijgen om zich in te houden. Hij vraagt me daarom nogmaals naar mijn grenzen. Ik gaf aan dat ik aan hem over wil laten wat wel en niet oké is. Stefan knikt naar me dat hij het begrijpt en moet er om lachen. Hij geniet ervan om mij zo te zien. “Mogen ze je zoenen?, vraagt hij. Ik antwoord dat het alleen op mijn wang mag. Ik leg hem uit dat ik sommige mannen echt niet mag. Dat ze me doen voelen of ik een stuk vee ben waar ze mee mogen doen wat ze willen. Als ik hem vraag of ik mag afweren als iets niet fijn vind, antwoord hij boos; “Nee! Dat is mijn taak”. Stefan verteld me dat het enige wat ik moet doen is me nederig en respectvol gedragen, ook al heb ik op dat moment geen enkel respect voor die man. “Het is het respect wat je voor mij hebt om het te doorstaan’, zegt hij. “Doe je dit niet dan volgt er straf die wordt bepaald door de heer in kwestie, dus pas goed op met wat je doet”. Ik knik dat ik hem begrijp.
Hij reikt me zijn hand en ik neem hem aan. Hij helpt me overeind en neemt me in zijn armen. Even houd hij me stevig vast. Daarna kust hij mijn voorhoofd en neem me mee naar de feestzaal. Hij begeleid me meteen naar het podium. Als de muziek start begin ik met dansen. Eerst is het heel onwennig. Maar als snel neemt de muziek me helemaal mee. Mijn gevoel veranderd en ik word geiler en geiler. Als ik in de zaal kijk zie ik de blikken in hun ogen veranderen. Ook in de ogen van Stefan verander er een hele hoop. Ze worden steeds donkerder en ik maak daar gebruik van. Ik concentreer me op hem en laat me nog verder meevoeren. Ik wil hem op hetzelfde punt brengen als waar ik Gabriel eerder ook had.
