In de eerste week op de ALO zijn er veel evenementen georganiseerd, zoals een survival, zwem- en hardloop- wedstrijden en wielrennen. Ruud en Maurits lijken bij al die activiteiten een onafscheidelijke tweeling en er verspreiden zich al snel allerlei geruchten onder de medeleerlingen, dat die twee wel eens iets met elkaar zouden kunnen hebben. Ze trekken zich echter niets aan van de insinuerende opmerkingen en gaan gewoon hun gang zonder aanstoot te geven, behalve dat Maurits' lul altijd goed zichtbaar in zijn broekspijp hangt. Ruud heeft meestal ook geen slipje aan, maar is dat vanwege de grootte en dikte van zijn lul soms wel verplicht, omdat dat echt provocerend zou zijn. De meisjes vinden het best jammer dat ze bijna geen contact met Ruud en Maurits kunnen krijgen, want het zijn de mooiste jongens van de groep. Elk ogenblik dat ze kunnen benutten, leven ze zich op elkaar uit. Tijdens een survival blijft de hele groep een nacht over in een tentenkamp. Ruud en Maurits slapen samen in een tent, waarbij ze van tevoren hebben afgesproken, dat ze zich wat de seks betreft koest zullen houden en dat ze hun pyjama's mee zullen nemen en daar ook in zullen slapen. Enkele stoere jongens uit de groep, die eigenlijk best jaloers zijn op die twee mooie knapen, zullen wel eens even zien wat die mietjes in dat tentje uitspoken. Kort nadat iedereen naar bed is gegaan, sluipen ze naar hun tentje. Ze horen niets anders dan Maurits' zachte gesnurk. De jongens denken, dat ze zich slapende houden en openen de rits van de tent en sleuren de luchtbedden met Ruud en Maurits er op naar buiten. "Opstaan heren voor een extra oefening", roept één van de grootbekken die het minst aantrekkelijk voor de meisjes is. Verbaasd staan ze te kijken als ze zien, dat ze werkelijk sliepen en nog wel in hun pyjama's. "OK", zegt Ruud, die wel verwacht had dat er zoiets stond te gebeuren, "vertel maar wat we gaan doen. Ik ben er klaar voor. En jij Maurits?" "Aan mij zal het niet liggen", zegt Maurits, de slaap nog uit zijn ogen wrijvend. Degene die zojuist nog de grootste bek had, heeft zijn vergissing ingezien en zegt dat het een geintje was. Maar daar laten Ruud en Maurits het niet bij zitten. "Nu zullen jullie eens extra oefenen ook! Wacht maar even, want anders zullen we de meisjes morgen vertellen met welk stelletje watjes ze op survival zijn", zegt Ruud en gaat het tentje in. Hij kleedt zich om in zijn sporttenue. Als hij naar buiten komt, gaat Maurits naar binnen en kleedt zich ook aan. "Vooruit jullie! Sportkleren aan en dan zullen we er eens flink tegenaan gaan", zegt Ruud. Zijn sadistische inslag die hij door de seks met Maurits heeft opgebouwd krijgt de overhand. Als de anderen zich ook hebben omgekleed, keren ze terug naar het tentje van Ruud en Maurits en staan daar enigszins bedremmeld om zich heen te kijken. "Kom op. We beginnen met hardlopen", zegt Ruud streng. Omdat Ruud en Maurits beide de sportiefste jongens van de groep zijn, beulen ze de anderen af. Zij bepalen het tempo en als er één van de jongens een stukje achter blijft, gaat òf Ruud òf Maurits naar diegene toe, die net zo lang wordt opgejaagd totdat hij weer bij de groep is. Na goed anderhalf uur en nog een kilometer of drie verwijderd van het kampement, houden ze halt en moeten de jongens opdruk-oefeningen doen. Tien keer opdrukken, drie tellen rust. Ruud en Maurits doen zelf ook mee en zonder moeite doen ze dit vijftig keer. Daarna wordt het laatste traject hardlopen in een nog iets hoger tempo afgelegd dan daarvoor. Ruud en Maurits kijken elkaar lachend aan, terwijl de anderen afgepeigerd bij het kamp aankomen. "Bedankt voor de gezelligheid. Welterusten allemaal", zeggen ze tegen de anderen. "Maar bedenk wel, dat we morgenvroeg dezelfde exercitie doen als nu. We wekken jullie wel om halfzeven. Wie niet meedoet, wordt alsnog voor schut gezet bij de meisjes." Die ochtend worden de anderen inderdaad om halfzeven uit hun nest getrommeld en zonder pardon wordt hetzelfde traject afgelegd. Sommigen hebben vreselijke spierpijn, maar daar trekken Ruud en Maurits zich niets van aan. De anderen zijn totaal kapot als ze in het kamp terugkeren, maar Ruud en Maurits gaan op het veldje nog door met een paar oefeningen. Als ze zich hebben gedouched, vraagt hun mentor aan Maurits wat er is voorgevallen, omdat alle jongens weg waren. "Dat zult u aan de anderen moeten vragen. Wij hebben hen slechts meegenomen voor een goede oefening", antwoordt hij. De rest van het verblijf op het kamp en ook in het vervolg op school, worden Ruud en Maurits nooit meer lastig gevallen, omdat ze hun klasse wel hebben bewezen. Nadien is het toch uitgelekt wat zich heeft voorgedaan en als de andere jongens stoer doen op school, worden ze door de meisjes wel herinnerd aan hun afgang tijdens het kamp.
