Joey had zijn pik in de spleet van de omheining geduwd en neukte op die manier het door zijn spuug en voorvocht gladde bamboe. Op het moment dat Tijs spoot kwam Joey ook klaar en z’n zaad raakte onbedoeld één van Tijs’ aanranders. Joey die met met z’n ogen dicht stond door te pompen, had niet in de gaten dat de man op hem afliep en kwam pas weer bij z’n positieven toen hij een hand om z’n paal voelde. Hij schrok en voelde zich betrapt. Twee mannen die zagen wat er gebeurde snelden naar buiten, grepen Joey en namen hem mee maar z’n verbouwereerde vriend.
Joey’s pik was door deze onverwachte, genante vertoning geheel slap geworden en zelfs het gefriemel aan z’n geslachtsdelen bracht daar geen verandering in. Tijs, echter, was na z’n eerste orgasme op oorlogssterkte gebleven en moest nu plaats maken voor Joey, die op zelfde manier als Tijs daarvoor op de grond werd vastgemaakt. Bij Tijs werden alleen zijn handen op zijn rug gebonden. Nu wilden de heren deze ‘hetero’ de homo zien neuken en ze duwden Tijs naar de inmiddels natgelikte kut van Joey toe. Tijs weigerde echter zijn schreeuwende vriend te nemen. Daarop werd Tijs opgetild om op die manier zijn paal in de door de heren gewenste plek te krijgen en zo werd Joey alsnog genomen. Tijs, die diep in Joey geduwd werd, werd zelf ook van achteren bewerkt; hij kreeg meerdere tongen en vingers in z’n jongenskutje. De omstanders spoten hun geil over de nog steeds schreeuwende Joey uit en ook z’n mond kreeg een paar snikkels te verduren. De mannen raakten buiten zichzelf en legden beide jongens naast elkaar om ze meerdere keren flink door te palen. Beide jongens lagen er verslagen bij. Hun snikkeltjes waren door het geweld gekrompen en zelfs verschillende likbeurten brachten daar geen verandering in.
Opeens verschenen Karel en Henk die op het geschreeuw van Joey waren afgekomen.
Nadat de jongens uit hun benarde positie waren bevrijd, ontstond er een fikse ruzie.
Karel vond het walgelijk wat de heren hadden gedaan, hoewel die aangaven dat Tijs zich tegen betaling had aangeboden. Tijs sprak dat meteen tegen; kijken en aanraken was de deal en Joey maakte daar sowieso geen deel van uit. “Maar jullie waren hard en kwamen klaar,” werd nog tegengeworpen, maar Karel zei dat dit gewoon een regelrechte verkrachting was en niets anders. Hij sprak even met Henk en kwam vervolgens met zijn beslissing: “jullie zijn niet langer welkom op de camping, ik wil dat jullie morgen vertrekken. En als ik hoor dat jullie met de andere gasten over dit voorval hebben gepraat, doe ik aangifte van groepsverkrachting.” De woorden van Karel waren genoeg om de heren te laten afdruipen.
Terug op de hoeve werden de jongens door Henk en Karel gewassen en daarna vleiden ze zich met z’n allen op het grote bed. Karel besloot Tijs niet naar zijn beweegreden te vragen. Hij begreep wel dat Tijs alleen maar had willen helpen en er ook niets aan kon doen dat het uit de hand was gelopen. In plaats daarvan streelden de vier liefdevol elkaars naakte lichamen, om daarna in een diepe slaap te vallen.
’s Morgens aan het ontbijt, terwijl de jongens nog sliepen, bespraken Henk en Karel de situatie die er financiëel natuurlijk niet beter op was geworden. Van de 20 stacaravans waren er nu nog maar 10 bezet en Karel besloot meteen een advertentie te plaatsen. Daarnaast zou hij enkele grote homo-zaken bezoeken om klanten te trekken. Enkele weken later was de bezetting weer op orde, maar was het geld-probleem nog steeds niet opgelost. Het aantrekken van nieuwe bezoekers had er echter wel toe geleid dat er nu een wachtlijst was ontstaan, maar 20 caravans was de limiet. Er was ruimte genoeg voor meer, maar het geld ontbrak en de bank wilde niet meewerken met een lening.
Na de verkrachting hadden Henk en Karel met alle gasten (oud en nieuw) een goed gesprek over wat wel en niet kon op het terrein. Tijs werd wederom gepresenteerd als de onaantastbare hetero en met Joey mocht, als hij dat zelf wilde, wel wat gedold worden maar meer niet. Absoluut geen sex tussen gasten en personeel, was het devies!
Toen dat duidelijk was volgde er een gezellig gesprek, waarbij de jongens ook aanschoven. Iedereen vertelde in het kort z’n verhaal. Er bleek in de groep nieuwelingen een werkeloze bouwvakker, Ton genaamd, te zitten, die naast enkele klusjes niet veel om handen had.
Nadat de gasten vertrokken waren kwam Karel met het idee om Ton te vragen voor een klus, een grote klus: een flink gebouw om minstens 10 gasten in onder te brengen. Karel zei grootse plannen en veel ideeën te hebben, maar die wilde hij eerst nog verder uitwerken voordat hij ze met de anderen zou delen.
Henk en de jongens kenden Karel, wisten waartoe hij in staat was en gaven groen licht voor de bouw, op voorwaarde dat de bank zou meewerken.
Nog diezelfde avond bekeek Karel een stuk grond in één van de hoeken van de camping en deed wat meetwerk. Eén ding was zeker; het mocht vooral niet te duur worden, dus in ieder geval alles gelijk vloers. Verder moest het drie volledig dichte muren hebben en één wand (gericht op de camping) met veel glazen schuif-ramen.
Daarna bezocht hij Ton en deed hem het voorstel. Ton zag het helemaal zitten en samen maakten ze een grove schets, die Ton verder zou uitwerken.
Henk had intussen ook niet stilgezeten en had een bezoekje gebracht aan een andere nieuweling (Pim). Pim had in het gesprek aangegeven belegger te zijn. Henk vroeg hem naar zijn gemiddelde rendement en gaf aan enkele procentpunten meer te geven als Pim zou investeren in het nieuwe project. Pim gaf aan mee te willen werken op voorwaarde dat hij de plannen van te voren in kon zien, mee mocht denken en dat hij alleen voor een lager rendement wilde instappen, omdat de camping hem zo goed beviel. Henk bedankte Pim hartelijk en ging met het goede nieuws naar de hoeve, waar Karel zat te wachten om zijn goede nieuws te vertellen.
De jongens lagen elkaar boven te verwennen, niets vermoedend wat de nabije toekomst zou brengen. Er zou een hoop veranderen, dat was zeker.
