Het is nu een aantal weken geleden dat ik mijn pa heb gepijpt en sindsdien heeft er niets meer plaatsgevonden. Nadat mijn vader luidkreunend is klaargekomen (zie deel 1 van mijn autobiografie) heeft hij zijn broek opgehezen en is naar boven gegaan om te douchen. Mij verbouwereerd achter latend. Had ik wat verkeerds gedaan? Of schaamde mijn vader zich toch, voor wat er was gebeurd? Helaas kon ik het hem niet vragen, want vlak nadat mijn vader onder de douche vandaan kwam, kwam mijn zus het huis binnen. "Shit" dacht ik toen "Als die eerder thuis was gekomen, kon m'n pa zijn scheidingspapieren wel in gaan vullen!".
Mijn moeder kwam van haar werk en het gewonen leven ging weer door: School, werken op zaterdag in de bakkerij en zondag voetballen. Mijn vader moest voor zijn werk naar Dubai. Hij werkt als ingenieur bij een baggerbedrijf en hij moest een klus daar afmaken. En zo ben je weer een tijd verder, zonder dat je de kans hebt om er samen over te praten.
Tot vandaag. Mijn vader kwam een dag eerder aan dan gepland en dat vonden wij natuurlijk niet erg. We gingen hem ophalen van Schiphol en als de vliegtijden een beetje normaal zijn, doen we dat met z'n allen. Het was goed om m'n vader weer te zien: hij zag er nog beter uit, de zon had hem goed gedaan. Bij aankomst een dikke knuffel en zoen op m'n wang. En mijn moeder werd flink gezoend op z'n Frans. Daar werd ik lichtelijk jaloers van.
Mijn zus vond het allemaal maar lang duren, dus we gingen weer gauw naar huis.
Daar aangekomen besloten we om patat te gaan halen en m'n vader vroeg of ik met hem meeging naar de patatboer verderop. Opmerkelijk, want normaal doe ik dat alleen of m'n zus. Maar nu gingen we dus samen. OK.
Onderweg had ik nu wel mooi even de tijd om met mijn vader 1 op 1 te praten. Maar voordat ik wat kon vragen, zei mijn vader al heel resoluut: " Ron, wat er is gebeurd is niet goed. Ik heb mij door mijn eigen geilheid laten leiden en heb jou daarvoor gebruikt. Dat kan gewoon niet. Dat mag niet en ik wil je mijn excuus aanbieden hiervoor. Ik hoop niet dat ik je hiermee stuk heb gemaakt of beschadigd. 1000x sorry".
"Maar pa," zei ik " ik vond het juist helemaal niet erg en ik vond het ook juist heel erg opwindend".
"Kan wel zijn, maar dat zeg je nu. Het is gewoon niet goed te praten. Straks denk je daar misschien heel anders over en ik zou mijzelf niet kunnen vergeven als ik jou hiermee kapot maak".
"Maar pa" zei ik weer. "Nee jongen, echt niet. Je hoeft er echt niet meer over te beginnen. Hier stopt het. Eigenlijk ben ik al te ver gegaan".
Ik begon te huilen en kon niet meer stoppen. Ik ben normaal geen jankerd, maar deze woorden sneden mij recht
door m'n hart. 'Maar pa, ik hou van je. Ik vind je enorm geil. Jouw lul windt mij ontzettend op. Ik heb mijzelf wel tig keer afgetrokken op ONS moment".
Ik zag dat mijn vader niets meer kon zeggen, een brok in z'n keel had.
"Laten we het maar even rusten en er later, op een beter tijdstip, nog maar eens op terug komen."
Teleurgesteld liep ik van de snackbar weer naar huis. Geen woord meer met m'n vader gesproken.
Een week later zei mijn moeder tegen mijn vader dat ik er zo depri uitzag. Zo stil en anders dan normaal.
Misschien moet je iets leuks met je zoon gaan ondernemen, stelde zij voor. (Wat een reuze goed idee mam: Bedankt!!!).
"Hee zoon" zei m'n vader toen "Wij gaan volgende week samen lekker een week-endje naar de Ardennen.
