... Zwart
TWEE WEKEN EERDER
'Ik ben niet dood. Ik doe maar net alsof.'
Ik kijk Floris aan.
'Waarom dan?'
Hij streelt mijn gezicht. Hij wijst naar het plein dat je vanuit het appartement kan zien.
'A view to a kill. Hier moet Julius hebben gestaan toen ze Kevin in elkaar sloegen. Hij stond gewoon eerste rang. Hij deinst nergens voor terug. Hij wil mij. Nog steeds. Maar ik hem niet. En als hij mij niet krijgt, dan krijgt niemand mij.'
'Ik wil jou!'
'Nee, jij wilt Mo.'
'Niet waar. Ik was onderweg naar jou om je alles uit te leggen. Om te zeggen dat ik jou leuk vind.'
'Je had de waarheid moeten vertellen. Maar de waarheid was niet belangrijk. Het was veel belangrijker dat je eindelijk iemand was. Het was veel belangrijker dat je indruk kon maken op Mo.'
'Niet waar!'
'Daarom ging je met al die anderen naar bed. Alleen maar omdat je hoopte dat Mo jaloers zou worden en toch voor jou koos. Hij alles liet vallen voor jou.'
'Nee, niet ik koos voor jou.'
'Ik koos niet voor jou, maar voor hem.'
Ineens verschijnt er een andere jongen. Floris zoent hem.
'Jij bent niet zoals hij is. Kevin is van wie ik echt houdt. Vooral tijd.'
Dan gaat Floris met Kevin op de balustrade van het terras staan.
'Ik ben liever dood met hem, dan levend met jou.'
Dan laat hij zich samen met Kevin vallen.
Ineens zie ik Mo staan.
'Dus jij hebt liever hem? Na alles wat wij meegemaakt hebben?'
Ik ben nog in shock van de sprong van Floris en Kevin.
'Zeg iets!'
Ik kan het niet. Ik kan geen geluid maken.'
'Zeg dat je van mij houdt.'
Ik kan nog steeds niks zeggen. Ik probeer te schreeuwen maar het is niks.
'Zeg dat jij van mij houdt anders spring ik ook.'
Ik wil naar hem toe rennen om hem te stoppen, maar bewegen lukt mij ook niet. Ik wil schreeuwen.
'Vaarwel!'
Mo laat zich vallen.
Ik schrik wakker. Het is 7.43. Naast mij ligt Mo. Ik geef hem een kus en druk hem tegen mij aan. Ik haal voorzichtig adem. Het was maar een droom.
'Ik hou van je.'
Fluister ik zacht. Dan val ik weer in slaap.
Om 11.05 word ik weer wakker. Mo ligt tegen mij aan met zijn arm om mij heen geslagen. Ik voel zijn ochtenderectie tegen mij aan drukken. Mijn pik staat ook in volle glorie in mijn boxer. Ik doe mijn elastiek naar beneden zodat mijn pik en billen vrijkomen. Ik stop twee vingers in mijn mond en lik er aan. Ik maak ze nat en laat ze dan met een goede hoeveelheid spuug tussen mijn billen glijden. De glijden bij mij naar binnen. Met mijn andere hand ruk ik voorzichtig mijn pik. Dan laat ik de vingers uit mij glijden en ga met mijn hand de slip van Mo in. Ik wip zijn pik via de zijkant naar buiten. Ik spuug in mijn hand en smeer mijn speeksel op zijn pik. Ik druk mijn gaatje tegen zijn pik. Langzaam glijdt hij in mij. Ik voel Mo zijn hand naar mijn pik glijden. Hij stoot langzaam zijn heup heen en weer. Hij is ook wakker. Hij zoent mijn nek. Zijn pik stoot zacht. Langzaam glijdt mijn voorhuid heen en weer over mijn eikel. Ik draait mijn hoofd en onze monden vinden elkaar. We tongen. Even vergeet ik alle narigheid. We zijn samen. Zou het zo niet moeten blijven? Ik ga met mijn hand door zijn haar. We kreunen zacht. Dan zie ik opeens dat mijn deur op een kier staat en ik Jason op de gang staat mee te genieten. Hij is
stiekem aan het rukken. Dan zie ik opeens zijn telefoon. Hij is ons aan het filmen. In een bewegen duw ik Mo uit mij trek mijn boxer omhoog en ren achter Jason aan die snel naar zijn kamer rent.
'Wat ben jij ook een doortrapt joch. Wat was je van plan met dat wat je net gefilmd hebt? Nou? Nou?'
Ik pak hem bij zijn keel. Heb jij je lesje nog niet geleerd? Jason krijgt weer angst in zijn ogen.
'Ik wilde alleen... Ik...'
Dan voel ik Mo achter mij staan.
'Noah, laat hem alsjeblieft los. Hij is jouw broertje.'
'Weet je dat hij Micheal ook kent! Door hem is misschien Floris wel dood.'
Ik zie Jason verward kijken.
'Wie... Wie is Micheal? Ik ken geen Micheal.'
'Lieg niet. Ik heb jou uit zijn Hummer zien stappen.'
'Dat was de Hummer van Julius. Ik zweer het. Ik weet niks van een Micheal, Noah. Echt niet. Ik zou jou nooit echt pijn doen. Echt niet. Ik hou toch van je!?'
Ineens verandert het joch dat mij de afgelopen dagen dwars zit in het broertje dat hij tot voor kort was. Ik schrik van mijzelf. Van mijn handen om zijn keel. Ik laat los.
'Hier. Wis het filmpje maar.'
Jason geeft mij de telefoon. Ik weet zijn code nog en verwijder wat hij net gefilmd heeft.
'Ik... Ik wil jou helemaal geen pijn doen. Ik wilde gewoon... Ik hou van je. Ik fantaseer al heel lang over jou. Mij zag je nooit staan. Toen ik jou betrapt had en jij mij toe liet... Ik dacht dat we samen dit spelletje speelden.'
Ik kijk in de betraande ogen van Jason.
'Ik ben jouw broer, wij kunnen niks met elkaar doen. Het mag niet.'
'Er mag wel meer niet en toch doen we het. Ik mag niks omdat ik te jong ben. Ik mag niks omdat ik jouw broer ben. Maar ondertussen gebruikt iedereen mij toch. En ergens... Zoals jij gisteren mij domineerde. Zo geil. Zo...'
Ik zag zijn pik weer hard worden.
'Dat doe je maar met Julius. Oh nee, liever ook niet.'
'Dat met Julius... Dat was een fout. Hij was heel aardig en misschien een beetje gek en wat te oud... Ik heb ook tegen hem gelogen. Ik zei dat ik bijna 18 was. Maar ik wil hem toch niet meer zien.'
'Waarom niet?'
'Omdat ie mij geld gaf. Hij deed net of ik een hoer was. Maar hij wil wel weer afspreken. Ik heb gezegd dat ik het druk heb.'
'Maar ken je Dennis dan ook?'
'Dat is toch de chauffeur van Julius? Wat is er met hem?'
Ik twijfel of ik Jason wel kan vertrouwen. Misschien is het allemaal een act.
'Hij is ook de chauffeur van Micheal. Z'n broer.'
'En hoe kennen jullie die broer?'
Shit. Jason denkt natuurlijk dat Joris de dealer is.
'Via Joris. Hij levert hem die pillen die hij verkoopt.'
'Dus ik ken de ene broer en jullie de andere broer?'
Mo en ik knikken.
'Maar wat hebben ze dan met de dood van Floris te maken?'
'Nou, Julius heet ook iets met de vriend van Floris gehad en toen hij...'
Ik hoor de bel gaan. Mijn moeder doet open. Ik hoor wat onverstaanbaar praten.
'Noah! Mo! Het is voor jullie! Kleed je even aan, het is iemand van de politie.'
Ik sta op.
'De rest leg ik je later wel uit.'
Ik wil weg lopen, maar Jason pakt mijn hand. Hij staat ook op en geeft mij een knuffel.
'Het spijt mij. Van alles. Maar vooral van Floris.'
Dan geeft hij mij een kus.
Als we aangekleed zijn lopen we naar beneden. Daar zit een jonge vent van ergens in de twintig met een kort geschoren baardje en haar. Hij draagt een leren jack en t-shirt waaronder vandaan duidelijk een tatoeage van zijn borst naar zijn nek kruipt. Hij drinkt een glas water. Als hij ons ziet staat ie op.
'Heren, ik ben Nick Kopland van de recherche Groningen.'
Hij laat zijn badge zien.
'Mij is gevraagd om jullie op te halen zodat we van jullie een verklaring op kunnen nemen. Het is vooral voor ons om het verhaal te kunnen reconstrueren. Dus jullie worden nergens van verdacht. Jullie hebben Floris de laatste vierentwintig uur van zijn leven nog gezien, niet waar?'
We knikken beiden.
'Zodra we klaar zijn met het opmaken van jullie verklaring breng ik jullie weer terug. Is dat goed?'
We knikken weer. Mijn moeder loopt naar mij toe en geeft mij een kus.
'Wij mogen niet mee omdat je al meerderjarig bent. Maar je kunt dit ook samen met Mo aan. Doe je wel een beetje rustig aan? Als het te veel wordt moet je het tegen ze zeggen.'
'Is goed, mam.'
'En Mo, pas zoals gewoonlijk een beetje op hem.'
'Zoals altijd.'
Ze geeft ook hem een kus. We lopen met de rechercheur mee naar z'n auto.
Als we instappen is het bloedheet door de zon die op de auto staat te schijnen.
'Sorry heren, de airco is ook nog eens stuk. Hier als het te warm wordt neem je hier maar een slok van.'
Hij heeft ons beiden een flesje water aan en neem er zelf ook eentje.
'Met die warmte kan je het beste water blijven drinken.'
Hij start de motor en rijdt weg. Hij laat de ramen naar beneden, maar het is alsnog warm. Ik draai het flesje open en neem een paar slokken water. Ik kijk naar Mo. Hij legt zijn hand op mijn hand.
'Het komt goed.'
We rijden richting Groningen. Het is zeker anderhalf uur rijden vanuit hier. Ik kijk naar buiten. Ik voel de deining van de auto. Ik voel mij moe worden. Heel moe worden. Ik kijk naast mij en zie dat Mo al slaapt. Ik kijk weer naar buiten. Ik zie dat we de snelweg verlaten. De ramen gaan dicht. En ik val in slaap.
