Na een kort terrasje (het was immers een mooie lentedag) keerden Tom en ik terug richting het station. We verzamelden bij de groep Avengers: Jon, Pascal, Fran en Bas stonden al te wachten. Na een kwartiertje was iedereen present. Bart, Nick en Mark hadden ons vervoegd. We maakten uitgebreid kennis en ik merkte dat ook Nick en Bart mijn aandacht trokken. Ook zij waren twintigers, Nick groot, mager en blond, Bart iets kleiner, bruin haar en flink getraind. Het was dan ook een fervente sporter (triatlon). Ik was blij dat ik gekozen had om deel te nemen aan de clandag (laten we het zo noemen). Samen namen we ondertussen de tram richting Antwerp Expo. Ik leidde de weg, want ik was de enige local. Na een snelle middagsnack in de buurt van de Expo startte ons Marvell-avontuur. Vooral Jon, Bas en Pascal waren hevige fans en Bart kon het ook wel smaken. Nick, Tom, Fran, Mark en ik vonden het wel de moeite, maar onze interesse ebde snel weg. Ikzelf had meer interesse in de leuke voorkomens van Nick en Bart en in mijn prille band met Tom. Omdat we afgesproken hadden om ’s avonds nog met enkele clanleden (Jon, Pascal en Fran zouden helaas niet blijven) zouden gaan eten, mocht de tijd voor mij snel vooruit gaan. En gelukkig deed die dat ook.
Enkele uren Marvell was voor alle Avengerleden voldoende. We keerden terug richting centraal station, namen afscheid van Jon, Pascal en Fran en trokken het centrum in. Niet veel later hadden we een leuk etablissement gevonden. Met z’n zessen schoven we aan tafel. Ik had me strategisch tussen Tom en Nick gezet, schuin tegenover Bart. “Snel even naar het toilet”, zei Bart nog voor we de menukaarten uitgedeeld kregen. “Goed idee!”, zei ik en ik volgde hem. Het toilet was niet erg groot, maar er was toch plaats voor twee urinoirs, vlak naast mekaar, zonder tussenschot. Ik kon het dus niet laten om
stiekem eventjes opzij te kijken. Bart had gelukkig niet door dat ik naar zijn lul keek, hij keek wat in het rond. Ik zag een leuk exemplaar, niet klein, maar ook geen kanjer. Hij leek wat op de mijne, maar dan wat donkerder en niet besneden zoals ik. Snel stoppen met kijken, dacht ik. Het mocht vooral niet opvallen. Even later bij de lavabo sprak Bart me aan: “ik zag je wel kijken hoor”. “Oeps, euh, sorry, ik wou niet …”, bracht ik nogal gegeneerd en betrapt uit. “Ik vind het oké hoor, ik ben best trots op mijn lichaam, en dat ding tussen m’n benen hoort daar ook bij”, zei Bart. Ik had doorheen de dag al wel gemerkt dat Bart nogal een opschepper was. Hij vergeleek zich nogal graag met de superhelden op de beurs, en eerlijk gezegd, dat was eigenlijk niet onterecht. Tot mijn verbazing hief hij zijn shirt even omhoog. “Dit is mijn grootste trots”, zei hij, terwijl zijn six-pack zichtbaar werd. Ook dat was niet onterecht, wat hij had wel degelijk een prachtige gespierde onderbuik. Ik werd ook helemaal wild van het streepje haar dat vanaf zijn navel naar beneden liep. Ik voelde iets kriebelen in m’n broek. Heerlijke vent, maar misschien iets te onbescheiden.
Terug aan tafel bestelden we drank en eten en babbelden we verbazend vlot met elkaar. Bas, de oudste van ons 6 sprak honderduit over de komende updates in het spel en wat dat zou betekenen voor de vrede in de spelwereld. Vele speculaties volgden en zelfs specifieke ideeën om schatten te veroveren werden voorgelegd. Zelf was ik eerder een middelmatige speler, dus ik moeide me er niet te veel mee. Bas, Nick en Mark waren duidelijk spelers met jarenlange ervaring en gingen er dan ook het hardst in op. Tom, Bart en ik spraken dan maar over andere dingen, impressies over Antwerpen, welke plannen we deze week nog hadden, enz. Tom zei dat hij volgend weekend een weekendje met z’n vriendin gepland had. “Even genieten van elkaar”, zei hij. Op een gegeven moment zei Bart plots: “En, Marijn, jij veel mannen gepland volgend weekend?” Volledig verrast voelde ik me rood worden. Ook de andere kant van de tafel luisterde ondertussen mee. Ik kon niet anders meer dan opbiechten dat ik homo ben, maar gelukkig werd er erg normaal op gereageerd. Het etentje ging verder en er werd niet echt dieper op ingegaan.
Nadat iedereen voldaan was en we wat onderuit zakten op onze stoelen, voelde ik een hand op mijn dij. Het was duidelijk dat die van Bart afkomstig was. Ik keek hem geschrokken aan en hij knipoogde. Meer volgde er niet, maar ik was in de war. Waarom deed hij dat? Wat was er tussen ons gaande? Me eerst outen voor de hele groep en daarna toenadering zoeken? Dat had duidelijk iets te betekenen, maar ik ging er verder niet op in. Na nog een afsluitende koffie ging ik nogmaals naar het toilet. Zoals ik al min of meer verwacht had, kwam ook Bart een minuutje later naast me staan. Hij haalde zijn lul uit zijn broek, maar plaste niet. Hij begon er wat aan te trekken. “Wat denk je ervan, Marijn?”, vroeg hij, “Eens voelen?”. Ik voelde me ongemakkelijk, maar na even kort nadenken was het me duidelijk dat hij dit zo gepland had. Ik aarzelde, maar stak toch m’n hand uit richting zijn geslachtsdeel. Het voelde warm en een beetje zweterig aan na een hele dag verstopt te zitten in zijn broek, maar wel erg lekker. Hij trok zijn shirt weer wat naar boven en ik zag nu dat zijn navelstreepje uitkwam in een perfect getrimde driehoek kort zwart schaamhaar boven z’n lul. Prachtig uitzicht. Ik was ondertussen al lang klaar met plassen, maar ook mijn penis hing nog uit m’n broek. Of beter: stond, want ik had een flinke erectie gekregen. In mijn hand voelde ik ook kleine Bart groeien. Ik trok zachtjes. Snel leidde Bart me naar een wc-hokje. “We zullen maar voorzichtig zijn”, zei hij, en hij sloot het deurtje. Sneller dan ik het besefte zat Bart op zijn knieën voor me, met zijn beide handen om mijn lul geklemd en klaar om te zuigen. Ik had na dat gegeil van vandaag best zin gekregen. Ik had echter nooit gedacht dat een adonis zoals Bart me zou pijpen. Maar ik had het geluk aan mijn zijde. Bart knoopte m’n broek verder los en trok m’n boxer naar beneden. “Amai, Marijn, je maakt er nogal werk van”, zei hij toen hij m’n volledig kaalgeschoren schaamstreek zag. “Ja, glad voelt echt het lekkerste”, antwoordde ik. “Daar heb je gelijk in, maar het is zo’n gedoe, ik heb er steeds uitslag van”, zei hij. “Dat heb ik ervoor over.”
Ondertussen kwam een andere man het toilet binnen. We hoorden duidelijk iemand z’n broek openritsen en starten met de nodige afwatering. Bart liet zich daardoor echter niet tegenhouden en nam mijn ondertussen keiharde paal meteen volledig in z’n mond. Ik was best onder de indruk, want ik denk niet dat ik dat zelf meteen zou kunnen zonder voorbereiding. Ik moest een kreun onderdrukken, want ik wilde niet dat de andere toiletbezoeker me zou horen. “Wat een dikke eikel!”, fluisterde Bart en hij ging gretig verder met het langzaam op en neer bewegen van zijn lippen over mijn schacht. Ik werd nog geiler dan ik al was en terwijl Bart echt stevig begon te pijpen, maakte ik kleine stootjes in z’n warme mond. Ik was nu al zeker dat het niet lang zou duren. Als ik naar beneden keek zag ik ook Bart z’n lul stevig omhoog richten. Jammer dat ik er niet bij kon, maar ik werd nu verwend. Hij zou nog wel aan de beurt komen, dacht ik. Een hand omklemde mijn ballen en begon ook mijn twee zaadfabriekjes te stimuleren. Bart’s andere hand had zich nu om mijn paal geklemd en trok me tijdens het pijpen subtiel mee af. M’n lul was al aardig natgepijpt en de stimulatie werd snel zo groot dat ik het zaad voelde opborrelen. Het onbekende bezoek in het toilet was ondertussen verdwenen, dus ik kon Bart hardop aangeven dat ik ging klaarkomen. En hoe! Omdat Bart niet stopte met zuigen terwijl ik mijn
sperma spoot, bleef de warme vochtige mond van hem mijn lul bevredigen. Ik kwam klaar zoals ik in tijden niet meer klaargekomen was en moest even op adem komen. Bart stond recht, deed zijn broek dicht en opende het hokje. “Vooruit, anders begint het echt te hard op te vallen.” Ik had helemaal geen tijd om ook hem nog te verwennen.
Een beetje teleurgesteld, maar toch volledig leeggespoten en voldaan, kwam ik terug aan tafel. “Dat duurde nogal”, zei Nick. “Ik heb jullie zelfs niet in het toilet gezien”, zei Tom. Shit, het was Tom geweest die het toilet opgezocht had terwijl we in het wc-hokje stonden. Zou hij wat gehoord hebben? “Oh, euh, ja, we zijn even vanachter buiten een sigaret gaan roken”, zei Bart. Goeie redding, dacht ik even en ik knikte naar de rest. Het werd verder niet meer als verdacht beschouwd. “Zullen we dan maar afrekenen?”, vroeg Bas. Zo gezegd zo gedaan en even later stonden we al buiten. “Iemand nog zin in een pintje als afsluiter van de dag?”, vroeg Nick. Ik stemde natuurlijk in, want ik moest niet meer reizen. Mark en Bas bedankten, maar Tom moest nog een tijdje op zijn volgende trein wachten en Bart, ja ik had eigenlijk wel verwacht dat hij nog zou blijven. We namen afscheid van Bas en Mark en zochten een terrasje uit niet ver van het station. Het was gelukkig nog steeds prachtig weer. We bestelden alle vier een lekkere pint en genoten na van wat een leuke dag was geworden (zeker voor Bart en mij).
Toen het voor iedereen tijd was geworden om terug naar huis te keren, namen we afscheid aan het station. Iedereen leek het gezellig gevonden te hebben, vooral het etentje en het afsluitende terrasje. Ik gaf iedereen nog een hand en Nick en Bart vertrokken naar het juiste perron. Ik vervoegde Tom nog even tot aan zijn perron en vertelde hem dat ik het aangenaam vond om hem in levende lijven te hebben mogen ontmoeten. Ook hij had het duidelijk ook goed met mij kunnen vinden. Toen hij vertrok kreeg ik nog een hand en erg verrassend omhelsde hij me. “Tot ziens”, zei hij en hij stapte de trein op. Ik vertrok ook naar huis, kroop mijn bed in en trok me nog eens lekker af na deze intense ontmoetingen. Daarna viel ik al nadenkend over de dag in slaap.
