Dinsdagochtend. Wanneer ik mijn laptop inschakelde vond ik een berichtje van Michiel. Ik moest even nadenken. God, ja, onze voetballer van verleden jaar ! Die zat nu niet meer bij ons op school, maar studeerde aan den unief. .En die had een zus Betty. En verleden jaar, anderhalf jaar terug, had ik met hem en Bert naakt gefitnesst. Maar er was verder niets gebeurd.
“Kun je woensdagnamiddag komen ? Ik heb een leuke fitnesskamer. Kom je kijken ? Die kerel die bij u woont mag ook mee komen. Bert zal er ook zijn.”
Kort en goed.
Waar woonde Michiel ook weer ? O, ja. En zijn zus Betty. Die moest nu zeventien zijn.
’s Namiddags per fiets naar Michiel zijn huis. Een leuk rijhuis. Wat was Michiel veranderd. Ja, het was bijna een jaar dat ik hem nog gezien had. Hij was nog gegroeid en wat kilo’s bij gekomen.
Michiel sloeg op zijn bolle buik.
- Die kilokes moeten er af, lachte hij.
Michiel keek Kamal aan.
- Amaai zeg, wat een kerel, amaai zeg !
Bert arriveerde kort na ons. Die was nog geen haar veranderd bij het jaar voordien. Die studeerde voor onderwijzer in Torhout.
- Is
Betty thuis ? vroeg ik.
- Nee, ze is naar een vriendin.
- Jammer;
- Ja ?
- Wel ja… ja….
Michiel nam ons mee naar de grote zolder. Een deel was afgesloten met spaanderplaten. Daarachter was zijn fitnessruimte.
- Whaw !
Niet enkel een prachtig fitnesstoestel, ook een roeibank en tegen de muur een hangrek en zelfs een soort trapèze, twee touwen met onderaan een houten stok. Er stond zelfs een massagetafel.
- Hier zul je wel wat kilootjes kunnen verliezen.
- Ja, hé !
- Hoe lang heb je dat al ?
- Van verleden week. Gekocht in occasie.
- Amaai zeg !
- Ja, van een sportleraar die plots overleden is. Nog geen zestig jaar!
- Ai….
- Mooi hé !
- En of !
Even stilte. Michiel keek ons aan.
- Willen we even die dingen proberen ?
- Natuurlijk, antwoordde Bert.
- Ja, daar zijn we voor gekomen zeker ? vroeg ik.
- Oke, antwoordde Michiel. In slip of..?
- Of … ? Hoe bedoel je ?
- Volledig naakt ?
- Ja, waarom niet. We kennen elkaar hé !
Kleren uit. Alles. Michiel en Bert keken vooral naar Kamal. Ik keek naar Michiel. Die had een ferme stijve. Heel anders dan die keer toen hij bij mij was, het jaar voordien.
Elk nam een plaats in. Werken. Oefenen. Genieten.
Leuk zo in ons allerblootste blootje.
Na zo’n kwartuur even uitrusten. Samen zitten. Michiel kreeg weer een stijve.
- Hé, zeg… die jonge heer van jou, die geniet er van, zo te zien…
Michiel kleurde even in zijn gezicht.
- Ja… E… Ja hé !
Zijn lul hijgde wat mee op de maat van zijn hartslag.
- Nog een beetje, en hij moet spuwen, lachte Bert.
Stilte. Geladen stilte.
Michiel begon opnieuw.
- Zeg… willen we eens rukken ?
- Rukken ? vroeg ik.
- Wel ja… en eens lekker spuiten….
- Hahaha….
- Nee ?
- Ja.. maar….
Michiel keek ons een voor een aan.
- Ik zou eens… ik zou eens… Wel ja, gemolken willen worden hé !
- Zomaar gewoon gemolken worden ?
Stilte.
- Ik ga iets bekennen, zegde Michiel.
Ik voelde dat hij iets te verklaren had.
- Die keer bij jou… je weet wel, toen we ook naakt aan het fitnessen waren..
- Ja…
- Wel… ik was er voortdurend mee bezig. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik zo een halve namiddag bij anderen helemaal naakt was. En ik had zo graag eens een andere hand aan mijn penis gevoeld.
Hij zweeg.
- Echt ?
- Ja.. maar er gebeurde niets.
- Nee, antwoordde ik. En mag ik ook eens iets bekennen ? Ik vond het jammer dat er niets gebeurde. Toen jullie weg waren heb ik me rap afgetrokken. Ik had liever gehad dat een van jullie dat deden.
- Echt ?
- Ja, echt !
Even zwijgen. Michiel zijn penis stond weer helemaal stijf, en die van Bert ook en die van mij op half acht. Enkel Kamal zijn lul bleef slap.
Ik probeerde het ijs te breken.
- Als jullie, … als wij dat nu graag eens zouden hebben…. Willen we elkaar dan eens een leuke beurt geven ?
- Hoe bedoel je ?
- Wel ja, we maken er een leuk spelletje van. Er gaat er een op de bank liggen. We binden zijn armen en benen vast en bewerken hem tot hij spuit.
- Waarom vast binden ?
- Ik kan er niet tegen dat ze voort doen als ik spuit…
- Ik ook niet, bekende Michiel.
- Wel ?
- Met wie beginnen we ?
- Met die met de grootste lul ?
Het werk een leuk spel, waarbij we een voor een onder handen genomen werden.
Kamal ging op de roeibank liggen. Er werd een riem over zijn buik gespannen. Bert begon hem te pijpen. Kamal genoot er van. Echt ! Bert was wel niet snel genoeg om zich achteruit te trekken en het sperma vloog zo maar in zijn gezicht. Dat had Bert wel niet verwacht.
Bert nam de plaats van Kamal in. Zijn armen werden achter hem vastgemaakt, zijn benen wijd uit elkaar. Zo lag Bert uitgestrekt. Zonder af te spreken begonnen we hem te kietelen. Overal. Aan zijn voeten, onder zijn oksels, op zijn buik. Bert rukte en snokte aan de riemen. Zijn lichaam probeerde zich in alle bochten te wringen. Hij lachte en vloekte en smeekte op te houden. Wij lachten en deden lustig verder. En toen Michiel ook aan de lul van Bert begon, en ik aan zijn ballen, dan spoot hij zijn zaad centimeters hoog, in drie, vier golven sneeuwwitte sperma. Machtig om te zien.
Michiel op de grote bank. Op zijn rug, enkels aan zijn polsen vastgeknoopt en dan tot naast zijn hoofd getrokken, zodat hij half opgerold lag, zijn hele hebben en houden open en bloot. Dan begonnen we hem te betasten en kietelen. Aan zijn ballen, vingers in zijn holleke, vingernagels die langs zijn dijen schuurden.
- A… Aaahhh….
Michiel spoot zijn zaad. Wij deden door. Michiel schaterde het uit, genoot, genoot….
- Whaw, zuchtte hij wanneer hij losgemaakt werd. Zalig !
- Ja ?
- Nee, zeker !
- En nu de laatste, commandeerde Bert.
Ik op mijn rug op de roeibank. Benen omhoog, voeten tot naast mijn hoofd, met riemen vastgeklonken. Mijn armen aan de zijkanten, eveneens vast gemaakt. Michiel trok aan mijn ballen. Bert bond een touw omheen mijn ballenzak en begon dan op mijn knollen te tokkelen. Michiel trok mijn aarsgat open, boorde er een vinger in. Kamal molk me. Alles draaide en keerde in mijn lichaam om en om. Ik spande mezelf op, probeerde te stampen, probeerde te slaan. Ik spoot. Zij deden door, lachend, grinnikend.
We zaten naakt cola te drinken. Ja, iedereen had er van genoten.
- Wanneer kom je nog eens ? vroeg Michiel.
- Paasvakantie ?
- Misschien.
Kamal en ik naar huis.
- Die heeft ons speciaal gevraagd om te kunnen spuiten, zegde mijn AFS-broer.
- Dat denk ik ook.
- Rare man… Ik hou er niet zo van.
- Nee ?
- Nee ! Verwende kerel. Heeft meteen een erection… een stijve.
- Ja. Je hebt gelijk.
- Vond jij dat echt leuk ?
- Eerlijk gezegd, nee. Ja, ja, ik heb er van genoten, maar het was zo gecommandeerd, niets spontaan.
- Vond ik ook. Weet je, die Michiel heeft ons uitgenodigd om zijn geile goesting te kunnen voldoen.
- Dat denk ik ook.
’s Anderendaags trokken Kamal en ik met de trein naar Gent. Leuke daguitstap.
’s Avonds slikten we elkaars zaad. Heerlijk !
Weekend na Aswoensdag. Op het eerste gezicht niets speciaals. Tot die donderdagavond. Telefoon van meneer Laisnez, de turnleraar die onze worstelgroep op school leidde. Hij had een onverwachte uitnodiging gekregen om een tweedaagse mee te maken voor leraars lichamelijke opvoeding. Elke deelnemer moest zorgen voor iets speciaals, iets wat met leerlingen uitgevoerd kon worden. Of Kamal en ik niet mee wilden naar Antwerpen, om onze worstelcapaciteiten te demonstreren ? Het was snel beslist : ja !
Vrijdagochtend, tegen half acht kwam meneer Laisnez ons halen. We zouden in Antwerpen voor één nacht in een soort jeugdhome overnachten, samen met nog anderen. Dat was in elk geval een leuk vooruitzicht.
Meneer Laisnez ontpopte zich tijdens de reis als een echt toffe kerel.
- Ik heet Patrick, begon hij. Laat meneer Laisnez maar op school.
Hij babbelde honderd uit en leerde ons zelfs een en ander over de streek waar we doorheen reden. Ieper, Kortrijk, Gent, Sint-Niklaas. Vlak voor de Kennedytunnel sloeg hij links af, richting Antwerpen Linkeroever. Even rondkijken en dan even zoeken naar het Stedelijk Lyceum, waar we verwacht werden.
In totaal waren er zo’n tien, twaalf leraars, elk vergezeld van enkele leerlingen, jongens en meisjes doorheen.
In de voormiddag kregen we uitleg over de nieuwste visies over turnlessen. Nee zeker niet meer het sterk geordende schema van vroeger. Nee, veeleer aandacht voor het bewegen van het lichaam, elk met de mogelijkheden die iedereen had. We kregen een leuke film te zien over hoe het er in andere landen aan toe ging. En ja, echt, we zagen ook beelden van het Taïsch worstelen. Kamal gaf me een por in de ribben.
Na de middag konden elk van de aanwezige schoolvertegenwoordigers hun demonstratie geven. Prachtige acts ! Echt. Het speelse van bepaalde jongens en meisjes. Zelfs een stuk dansballet. Ritmisch turnen. Acrobatisch turnen.
Kamal en ik toonden ons worstelen. Voorbeeld van hoe in India en Thailand jongeren getraind worden. Diverse ha’s en ho’s. Bewondering. Applaus.
Kamal en ik bleven, net als de andere jongens en meisjes rondlopen in het tenue waarmee we ons kunnen gedemonstreerd hadden. Ik vond het leuk, zo in mijn halve blootje te zijn, met mijn blote billen. Meneer Laisnez kletste er zelfs eens op.
Avondmaal in de ruime schoolrefter. Een lekker koud buffet.
Daarna naar het jeugdheem waar we zouden overnachten. We trokken er naartoe met nog zes andere jongens en drie leraars, meneer Laisnez inbegrepen. Wat een verrassing als we er een echt zwembadje vonden, een heus vijfentwintig meter bad, zes meter breed.
- Whaw zeg !
- Mogen we zwemmen ?
- Ja, waarom niet…
- Zwembroek vergeten, zuchtte een jongen.
- En dan ?
Ik keek de leraar van die jongen aan.
- Daarstraks stond je in je blootje om je om te kleden, zegde die leraar – een man van rond de dertig - , van mij mag je gerust in je blootje zwemmen, hoor !
Die leraar keek meneer Laisnez aan.
- Wat denk jij ?
- Jongens onder elkaar… waarom niet… Onze Indiase gast is dat zeker ook wel gewoon. Hé, Kamal ?
- Yes.. Ja…
Enkele minuten later plonsden we met zijn allen, leraars inbegrepen, in het zwembad. Naakt zwemmen. De leraars organiseerden een wedstrijd. Kamal won het natuurlijk. Met zijn natuurtalent. Ik was zelf trots op zijn prestatie.
Natuurlijk werd er ook in het water gespeeld. Elkaar kopje onder duwen. Paard en ruiter. Elkaar omver trekken.
En ondertussen zijn ogen de kost geven aan de blote piemels.
Mens, wat had meneer Laisnez een lul ! Met zijn tweeëntwintig jaar was hij echt gespierd en voorzien van een heerlijke mannelijkheid. Hij merkte dat ik naar zijn piemel keek. Hij glimlachte en knipoogde even.
Er was ook een jongen bij met een echt klein pietje, nog bijna een kinderpiemel. Nochtans, die jongen was zeker achttien jaar ! En van balletjes was er bij hem weinig te merken. Zou die sperma kunnen maken ?
We zaten op de boord van het zwembadje, onze voeten in het water bengelend. Het gaf een heerlijk gevoel, zo met zijn allen in ons blootste blootje, zonder enige seksbedoeling, bij elkaar te zitten. Ik genoot er echt van.
Op staan. Afdrogen. Handdoek rond ons lichaam knopen. Naar de kleine bar naast het zwembadje. Cola drinken. De leraars een biertje. Babbelen. Vertellen over onze kunsten.
Hoe laat was het toen we naar bed gingen ? Een kamer voor vier jongens. Eén grote beddebak met vier matrassen, dicht tegen elkaar. Er sliepen twee toffe knullen bij Kamal en ik, een zekere Jonas en een Brecht, uit een school in Hasselt Ik lag tussen Kamal en Brecht.
- Net zoals in een berghut in Oostenrijk, wist Jonas te vertellen.
- Daar hebben wij eens met tien in één beddebak geslapen, wist Brecht te vertellen.
Zoals gewoonlijk kroop ik poedelnaakt onder het laken. Brecht ook. Jonas trok een boxershort aan.
Slapen.
Wakker worden omdat een hand aan mijn penis voelde. Kamal die me op deze manier wakker maakte.
- Hé, luilak, het is bijna half acht !
Uit de beddebak. Naakt naar de wastafel. Brecht had een ferme erectie. Hij glimlachte toen hij merkte hoe ik er naar keek.
- De hormonen, lachte ik.
In de voormiddag kregen we nog eens de gelegenheid om onze sport te demonstreren. Er waren ook korte filmpjes. Een leraar uit Gent nodigde ons uit om eens in zijn school ons worstelen te gaan promoten.
Na de middag afscheid nemen. Met Patrick terug naar de Westhoek.
Hoe vond je het ?
- Leuk.
- We moeten contact nemen met meneer Decroix uit Gent.
- Ja… kan leuk worden.
- Zeg, je moet op school niet te veel vertellen dat we naakt gezwommen hebben, hé !
- Nee… Nee…
- Er is niets verkeerds gebeurd, maar de tongen kun je niet stil houden.
- Nee… Beloofd !
- You are married ? vroeg Kamal.
- No… I have a friend… a boyfriend.
- Woon jij bij een vriend ? vroeg ik.
- Ja…
- O…
- Daar kijk je van op, hé !
- Ja, natuurlijk. Ben jij homo ?
- Ja, als je dat zo ziet…
- Dat had ik echt niet gedacht.
- Nee ?
- Nee… Zeg, meneer, en weet de directeur dat ?
- Ja, natuurlijk.
- Is dat geen probleem om les te geven ?
- God, nee zeg ! Zolang ik op school maar mijn handen thuis houd…
- En die vriend, hoe oud is die ?
- Koen is tweeëntwintig… hij studeert voor dokter. Nog twee jaar.
- Haha… dan onderzoekt hij je af en toe eens?
- Natuurlijk ! En dan neemt hij een zaadstaal af… hahaha….
- Speel jij de top of de bottom ?
- Hmmm… wat denk je ?
- Top ?
- Ja. Maar soms wisselen we de rollen….
- En je woont samen ?
- Ja, we hebben een leuk hoevetje kunnen kopen in Steenkerke.
- Steenkerke.. waar is dat ?
- Vlak bij Veurne. Een leuk hoevetje, geheel gerenoveerd. Was eigendom van een verre neef van mijn pa. Tijdens de weekends en vakantie kuisen we nu de omgeving op.
Even stilte.
- Zeg, zouden jullie tijdens de paasvakantie niet enkele dagen komen helpen ?
- De eerste week van Pasen zijn we op klasreis naar Praag.
- De tweede week ? Er komen twee neven van mij, zestien en zeventien jaar. Toffe kerels !
Het werd beslist : de tweede week van de paasvakantie zouden Kamal en ik voor twee of drie dagen naar Steenkerke gaan helpen bij Patrick.
Thuis komen. Krokusvakantie bijna voorbij.
Er was een brief aangekomen van AFS. Ik mocht kiezen uit drie bestemmingen. Chili, Australië of Thialand.
- O, Thailand, riep Kamal. Not so far from my home !
- No ? Some two thousand kilometers…..
- Ik zou liever de Australië nemen.
Het document werd ingevuld. Australia !
