,,Fuck, wat is het koud hier.’’ Een soldaat kon zich niet meer inhouden en sprak terwijl hij net als de rest houding moest geven. Maar de sergeant zag het door de vingers. Want hij had gelijk. Ze waren pas net aangekomen en hij wist dat ze allemaal nog moesten wennen aan de kou. Tenzij je een dwerg van Ironforge was. Dan was je wel wat gewend. Maar zelfs die hoorde je nog weleens klagen over de kou. En dan was het hier nog niet eens echt koud. In het slot zat de leiding er wel warm bij. Maar dat moest dan misschien ook wel. Iedere dag is er wel een aanval geweest op Valiance en de verdediging werd steeds nietiger op de aanvallende sterkte van de tegenpartij die maar groeide. En dan zat daar ook nog ergens de Horde… de sergeant keek naar zijn troepen en zag bij sommige al de angst op hun gezichten staan. De verhalen waren waar. De gruwelijkheden waren allemaal gebeurd. En de meeste wisten dat. Maar toch zag hij hoop. Een jonge dreanei was meegekomen, twee vaarten terug. Haar uitstraling fleurde het hele slot op. Maar er was meer aan haar, wat de mannen goed kon doen…
Jelsera was nog jong. Een meisje. Of dat misschien niet meer, maar nog redelijk onervaren in ieder geval. In het Licht was haar geloof sterk. En in het licht was ze getreden en hief ze aan de roep voor deze kruistocht. Haar zware beplating kon ze nog maar net dragen, laat staan haar wapen. Het was op aankomst dat ze werd verwelkomd door Vurenn. Hij leidde de kleine groep draeneis die hier in Valiance de Alliance hielpen. Hij had haar wat te vertellen. Iets wat ze nog niets wist. Iets wat maar weinigen wisten, maar wat volop gebruikt werd. En dus nam ij haar vrijwel direct apart.
,,Jelsera. Wist je dat er een duistere kant aan het Licht zat?’’ ze knikte meteen fanatiek. Ze was ontzettend onder de indruk dat juist hij haar apart nam om in te lichten voor wat dan ook mocht komen. ,,Ja, natuurlijk. Zoals de schaduwpriesters?’’ vroeg ze hem wel met twijfeling in haar stem. Hij grinnikte en knikte. ,,Ja, zoals die. Maar er is meer. Je bent een Paladin. De beschermer van het Licht. Maar je bent nog veel meer…’’ ze begon te glunderen en voelde zich overweldigt door zijn complimenten. Want zo ervoer zij het. Maar zo bedoelde hij het niet. ,,Je bent een meisje…’’ sprak hij toen bedachtzaam. Ze kon hem meteen al niet meer volgen. ,,Ja, dat weet…’’ maar hij stopte haar. ,,Zo jong en zo mooi. De mogelijkheden zijn eigenlijk eindeloos…’’ hij staarde naar haar en ze voelde zich ongemakkelijk worden. Vurenn probeerde het mooi te brengen, maar hij doelde op dat ze haar lichaam in de strijd kon gooien op het moment dat het er op aan kwam. En dat had niets met een duistere zijde van het licht te maken. Maar dat zou zij voorlopig nog niet weten. Hij zij het haar op haar te paaien. Dat seks iets zou zijn wat goed was. In de naam van het Licht. Maar op dit moment wou hij haar vooral voor zichzelf hebben. Jelsera had dit nog niet door. Nog niet helemaal. ,,Je mondje… met die grote ogen erbij… ze zijn gemaakt om te pijpen…’’ sprak hij toen monotoon en hij bleef staren. Nu schrok ze toch van hem. ,,zo jong nog…’’ ging hij verder. Hij schudde z’n hoofd en keek haar nu strak aan. Hij stond op en ging voor haar staan. Hij liet z’n mantel vallen en Jelsera keek tegen zijn enorm harde pik aan, die slechts centimeters van haar gezicht bungelde. ,,Maar…?’’ ,,Nee! Mijn kind, laat me zien wat je kunt in de naam van het Licht.’’ Waren zijn laatste woorden. Ze voelde al snel zijn hand op haar achterhoofd en die duwde haar dichterbij zijn kloppende geslacht. Dat ding was enorm. Maar ze gehoorzaamde. In naam van het Licht. En dus af ze alles. En dat merkte hij meteen. Te lang had hij hier gezeten zonder dat een fatsoenlijke vrouw de tijd had genomen om hem eens proper te dienen. En nu kwam dit jonge ding aan, en zij deed het meteen diezelfde avond al. Al was het na wat trucage.
Haar keel zette ze eenvoudig uit en ze wist met lichte moeite de pik diep haar keel in te werken. Haar lippen en tong cirkelde over zijn harde paal heen die op den duur hard haar keel in begon te schokken. Zijn kloppende blauwe paal penetreerde haar keeltje alsof het nooit wat anders had gedaan. En haar keeltje verwende zijn paal alsof het haar enige doel nog was. Ze voelde het. Ze voelde het Licht! Dat dacht ze dan. Ze was er heilig van overtuigd dat zij als Paladin bevoorrecht was in het dienen van het Licht. Maar wat ze voelde was de sensatie en de opwinding die bij seks kwam kijken. Ze had het nog nooit eerder zo gedaan, maar het voelde allemaal natuurlijk. Met haar handen greep ze de stang vast en begon ze haar spuug te verspreiden over de gehele lengte van de paal. Vurenn hijgde er al hard onder en duwde haar hoofdje steeds verder zijn paal op. ,,Zuigen slet!’’ liet hij los. Hij schrok er zelf van, maar toen hij zag dat Jelsera weer braaf gehoorzaamde en er niet van schrok, wist hij dat hij het goed had aangepakt. Dit jonge meisje wist niet beter. Ze wist niet beter dan dat ze het Licht aan het dienen was. En dat terwijl ze hem niets meer gaf dan een ordinaire blowjob. Ze open haar mond zo ver als ze kon en liet dat ding in en uit haar mondje beuken. Haar gehijg warmde hem op voor de finale. Een finale die zou eindigen met een explosie aan raak geschoten zaad in haar keeltje. Maar zelfs dat wist haar niet op andere gedachten te zetten. Dit was voor het Licht. En ze bleek een echte devoot te zijn. Gorgelend en kokhalzen door zijn zaad, liet ze hem haar gezicht doorneuken nadat Vurenn was gekomen. Zijn tempo zwakte af, maar regelmatig duwde hij zijn slapper wordende lul nog diep haar keel in zodat ze met haar tong zijn ballen nog even mocht verwennen. En dit was de geboorte van een slet. En dit had dus niets te maken met het Licht.
Vanaf dit moment voelde Jelsera zich zo anders. Alsof ze aangeraakt was door de Naaru zelf. Maar het enige wat veranderd was, was het feit dat ze zo nu en dan een verlangen kreeg naar een harde pik haar mondje. Of zelfs in haar kletsnatte poes, die ze er altijd aan over hield. En dat was dus precies wat de sergeant in haar had gezien. Haar wulpse blikken die ze zo af en toe achteloos wierp, troffen menig man met een bepaald verlangen. Het ging haar ongemerkt. Maar menig stijve groeide vervolgens, en dat ging haar ook nog ongemerkt. Vurenn was haar mentor. Haar man. En dus haar pik. Voor nu nog wel.
Maar Vurenn had ergens wel gelijk. Met zijn dikke pik penetreerde hij haar poesje bijna elke nacht. Maar hij wist dat dat niet eeuwig kon blijven duren. Al had hij het nog zo hard gewenst. Als hij haar op haar rug draaide en zij haar staart gebruikte tijdens het neuken, genoot hij er dubbel zo hard van om over haar jonge lichaam heen te spuiten. Maar dit was niet nergens voor dus. Dit was haar training. Al had ze dus ook dat niet door. Haar lichaam zou gebruikt worden. Deels voor het grotere goed. Neukend zou ze menig vijand kunnen verslaan en zelfs vrede stichten. Daarnaast was het nog maar een kwestie van tijd voordat ze zelf verslaafd zou raken aan het genot wat er bij kwam kijken. Geen pik zou haar groot genoeg meer zijn.
De sergeant was met zijn troepen naar de frontlinie gestuurd. Maar daar had zij geen boodschap aan. Er was haar vertelt door Vurenn dat er een groep Vindicatoren zou komen vandaag. En het was aan haar om ze welkom te heten. Ze vond het leuk dat er meer dreanei kwamen en ze wou ze maar al te graag rondleiden in Valiance. Maar het moment dat de drie nieuwe Vindicatoren van de boot stapte voelde ze meteen wat zij zou beschrijven als het Licht binnen in. Hun pikken groeiden meteen en dat was toch ook haar niet ontschoten. Sterker nog, haar hele plannetje gooide ze instinctief om zonder er verder bij na te denken. Ze had ze vrijwel meteen naar haar eigen bescheiden vertrek in het slot geleid, en daar kroop ze op handen en voeten wachtende op de drie zodat ook zij haar hun harde lichtblauwe pikken kon tonen. Bezeten door het Licht. Ze vond het heerlijk. Zij waren bezeten van haar. Binnen een seconde. Haar mondje nam al snel een pik voor z’n rekening en kreunend liet de eerste bijna anonieme Vindicator zich leeg zuigen door haar. Haar kleding werd voor haar uitgetrokken. Omringd door de drie gespierde hulken liet ze zich verlekkeren terwijl ze haar eerste zaadlading eerlijk wegslikte. Ze sloeg haar in haar gezicht met een hun zwiepende penissen. Ze had geen idee dat dit die duistere kant van het Licht was geweest. Maar ze geloofde er nu heilig in. De slet likte de pikken als ze het haar toelieten en pakte er zo nu en dan eentje beet zodat ze hun bleef aftrekken.
Dit was een extreem voorbeeld van hoe snel het kon gaan met een lam als Jelsera. Maar dit is niet het hele verhaal.
