Het leek wel zomer.
Niet alleen was de temperatuur belachelijk hoog voor 1 januari, de weg naar de kust was ook één grote file. Toen ik eindelijk bij het strand aankwam, was dat even overvol als in augustus met duizenden en nog eens duizenden badgasten. Ik vergaapte me aan de mooiste bikinimeisjes, de een nog schaarser gekleed dan de ander, vergeleken met wie de beroemdste lingeriemodellen hopeloos verwelkten. Aan de vloedlijn was een enorm zandkasteel gebouwd, met vlaggetjes op iedere toren om de hoofdsponsor van de Nieuwjaarsduik bekendheid te geven.
Het enige waaraan je kon zien dat dit geen gewone stranddag was, waren de ijsmutsen die grif werden verkocht vanuit een kraamwagen. Er steeg ook een bedwelmende snertlucht uit op. Ik wierp een blik in het openstaande luik. Binnen stond een beeldschoon meisje in een rode Kerstbikini met wit bontrandje een kom erwtensoep te eten. Van onder haar Kerstmuts stroomde een stortvloed van gouden lokken over haar schouders en borsten. Ik keek gebiologeerd toe hoe ze de lepel bedachtzaam naar haar mond bracht en blazend haar lippen tuitte tot een zoen. Toen sloot haar mond zich liefdevol om het bestek alsof ze het pijpte, ze proefde met gesloten ogen, en toen ik haar tong vervolgens langzaam haar lippen zag aflikken, gaf ik toe aan een heerlijke erectie.
Ze keek even opzij, het duurde een milliseconde, maar haar blik trof me als een bliksemschicht bij heldere hemel. Toen werd ik uit mijn droom geholpen door de norse ijsmutsenverkoper die als een donderwolk de stralende zon van haar lach verduisterde: “Jij ook een? Hierzo! Volgende!”
Met mijn aanwinst begaf ik me naar het strand. Worstelend om mijn broek naar beneden te krijgen over de opgeworpen hindernis, viel ik pardoes in het mulle zand wat enig gegiechel ontlokte aan een groepje schoonheden die net langsdeinden alsof ze over een catwalk liepen.
De stampende muziek die over het strand schalde werd nu bruusk onderbroken door een stem: “Dames! En! Heren! Wij heten u van harte welkom bij de Nieuwjaarsduik. Wilt u zich zo ver mogelijk naar de duinen terugtrekken, zodat we de start goed kunnen filmen voor het Journaal? Dank u wel!”
Ik werd opgenomen in de warmte van een menigte dampende lijven, sommige bloedmooi, andere foeilelijk, van stokoud tot piepjong, allemaal met hetzelfde doel: de voorpagina van de krant. Een leger fotografen zwermde om ons heen als insecten om een honingpot. De speaker warmde alles en iedereen op tot het kookpunt, totdat het eindelijk zover was: op het startschot werd het strand omgewoeld door een stormloop van duizenden voeten, onder een gierende vlaag gejoel stortte de menigte zich als hongerige wolven in de aanrollende branding.
De temperatuur van het zeewater verschilde weinig van die van de lucht zodat ik gauw gewend was. De ijsmutsen van de zwemmers dobberden als boeien om mij heen. Kraaiend van de pret zaten meisjes achter jongens aan, of andersom, kortom, opnieuw werd de illusie opgeroepen van een warme zomerdag.
Het kostte zowaar enige moeite, maar toen ik eenmaal uit het water kwam, waren de televisieploegen en fotografen al tevreden bezig hun apparatuur in veiligheid te brengen. Ik rilde nu toch wel een beetje, dus ik besloot me eerst aan te kleden alvorens de traditionele kom erwtensoep af te gaan halen. Terwijl ik me stond af te drogen, keek ik even om naar de vele zwemmers die nog geen afscheid van de branding konden nemen – en mijn hart sloeg een slag over.
Ze kwam net uit een omkrullende strandgolf omhoog. Druipend van het zeeschuim spiegelde haar perfecte figuur zich in het natte zand. Ze droeg enkel en alleen een Kerstmuts, maar behalve ik scheen niemand haar paradijselijke naaktheid op te merken. Omgekeerd schonk zij ook niet de minste aandacht aan andere badgasten: haar zwoele blik was hypnotiserend op mij gericht. Heupwiegend deinde ze lijnrecht op me af, met langzame afgemeten passen terwijl de zee steeds verder achter haar wegebde.
“Dag, schat…” fluisterzong ze, toen ze uiteindelijk mijn hele blikveld vulde en haar sensuele parfum zich als een warme deken om ons beiden sloot, “Heb jij zin in erwtensoep?”
Zonder mijn antwoord af te wachten reikte ze met beide handen in mijn zwembroek en trok hem uit terwijl ze heupwiegend op haar knieën zonk. Met dezelfde stralende lach als in het kraampje keek ze langs mijn springende erectie naar me op, waarna ze in haar volle lengte tegen me aan kwam staan en ik ten onder ging in de opkomende vloed van haar omhelzing. Mijn handen wisten niet waar ze het zoeken moesten, ik vergreep me ongegeneerd aan de warme, zachte, natte rondingen van haar borsten, billen, benen… tot ik verdronk in een eindeloze tongzoen die overduidelijk een snertsmaak had.
Het strand was volkomen verlaten toen onze lippen losweekten. De zon zonk sissend weg in de kolkende zee. “Ga je mee?” fluisterde ze, “Dan geef ik je een nacht om nooit te vergeten…”
Ik had geen keus, zo zonder broek. Ze nam me bij de hand, en leidde me naar het zandkasteel dat ik eerder had zien staan. Hoe dichterbij we kwamen, hoe groter en indrukwekkender het werd. Of werden wij steeds kleiner?
We liepen over de slotbrug, die vervolgens werd opgehaald zodat we opgesloten zaten. Het meisje hield ondertussen een deur open onderaan een ronde toren, en ging me voor op een schemerige wenteltrap. Ik kon niet anders dan volgen, waarbij ik in bewondering opkeek tegen haar wiegende billen die op een of andere manier net buiten bereik bleven van mijn jeukende vingertoppen.
Uiteindelijk stonden we bovenaan de trap voor een deur. “Kom je?” fluisterde ze over haar schouder, haar kusmondje blinkend in de schemering terwijl een slanke hand zich op suggestieve wijze rond de deurknop vouwde. We kwamen in een duistere kamer, maar als bij toverslag begonnen er kaarsen te branden in kandelaars langs de muren. Ze weerspiegelden sprookjesachtig in het water dat een hartvormig bad vulde in het midden van de kamer. Ze streek sierlijk neer op de rand van het bad, en zei: “Ben je klaar voor je èchte Nieuwjaarsduik?”
Ze wenkte me onweerstaanbaar dichterbij tot ik wijdbeens boven haar stond. Haar lippen blonken in het kaarslicht toen ze me begon te pijpen, met dezelfde langzame tederheid als waarmee ze in het kraampje de lepel te lijf was gegaan. Haar gekreun trilde tot diep in mijn onderbuik, terwijl mijn hele lijf meegolfde met haar tong die paaldansend mijn erectie liet groeien en gloeien. Ik zocht steun in haar haar toen ik de controle over mijn heupen verloor; de bliksemschichten waarmee haar ogen mij eerder hadden getroffen, werden nu via mijn kruis weer op haar afgevuurd. Haar vingertoppen lieten mijn ballen dansen, mijn genotknop pulseerde… en opeens spoot mijn volledige orgasme in één hete, romige explosie in haar mond.
Haar gehijg ging over in gegorgel, ze kokhalsde zelfs even toen ik mijn genotknop krampachtig in haar keel duwde. Haar dorst leek echter onlesbaar, ze bleef maar klokken en probeerde met haar tong zelfs mijn ballen binnen bereik van haar lippen te brengen. Daarbij bracht ze me nog meer aan het wankelen, ik zwaaide wild met mijn armen maar kon niet voorkomen dat ik pardoes ondersteboven in het bad belandde.
Proestend kwam ik weer boven, om te zien hoe zij niet meer bijkwam van het lachen. Haar gezicht droop van mijn room, waarmee ze zichzelf van onder tot boven tot glimmens toe inzeepte; de adembenemende naaktdans die ze erbij uitvoerde bracht me zelfs in mijn onderdanige positie tot bewondering. Ze ontzag haar intiemste plekjes niet: haar kruis sopte ongegeneerd toen ze zich daar masseerde, tot ze kronkelend op haar knieën zonk en hevig schokkend luidkeels klaarkwam.
Ik wachtte geduldig tot ze me uit het bad zou helpen, maar toen ze opstond en nog wat wankel naar me omkeek, nam ze een aanloop en dook met een sierlijke boog naast me. Nog voordat ze boven kwam, gleden haar hemelslange benen om mijn middel en verdween mijn erectie tot aan mijn ballen tussen haar lipjes, waarna ze mijn lot bezegelde met een verzengende tongzoen. Vrijend, neukend zonken we weg in de bodemloze put die het bad bleek te zijn. Ik verloor mijn bewustzijn; toen ik weer bijkwam, lag ik op het nachtelijke strand en kon ik nog net de spookachtige contouren ontwaren van het zandkasteel dat in de opgestoken storm door de opkomende vloed tot een ruïne werd gereduceerd.
