Aandachtig tuurde Pieter naar de foto die hij vasthield in zijn handen. Ze trilde. Hij voelde het verdriet opkomen, maar drukte het gauw weer weg. Hij zette de foto weer op het nachtkastje, en wreef met zijn handen over zijn gezicht. Hij zuchtte diep. Heel diep.
Hij bleef in de slaapkamer staan en tuurde rond. De seconden, minuten, tikte weg. Hij bleef maar in de slaapkamer staan. Alles schoot door hem heen. Het ongeluk, de omstanders, de gezichten van de mensen. De kwaadheid nam toe in hem, en hij pakte de grote vaas en met een ruk donderde hij die zo het raam uit. Het ding brak in duizend gruzelementen. Als een verwoeste stier bleef hij in de slaapkamer staan.
Roos liep het pad op, en nog net kon ze de grote vaas ontwijken. ´´wat is dit nou?´´, dacht
Roos geschrokken. Ze keek naar boven, en realiseerde dat dat de slaapkamer van haar vader was.
Ze twijfelde geen seconde en deed de voordeur open, en rende naar boven. Naar haar vader toe. Ze deed de deur open, en zag haar vader staan. Boos, woest. Agressief als een stier die haar zo kon aanvallen. Hij ademde zwaar. ´´Wat is er gebeurd?''Vroeg Roos aan haar vader.
Pieter draaide zich om en realiseerde dat hij iets stoms had gedaan. Die vaas was van haar moeder geweest, en door een ongeluk vorig jaar waarbij haar moeder omkwam had hij deze vaas van haar gehad. De vaas was van Chinees porselein en ontiegelijk duur geweest. hij kreeg deze van Roos haar moeder op hun trouwdag. Een grote aanfluiting, maar dat deed er niet toe.
Hij zag het verdriet in Roos haar ogen. En hij baalde ook stevig.
''Het is niets,meisje'' gewoon een ongeluk, zei Pieter. ''Een ongeluk?!'' Reageerde Roos boos en onvoldaan. ''Weet je hoe duur die vaas is geweest?'' begon Roos. ''Ja,ja, hartstikke duur'' Zei Pieter. ''Ik weet het''.
Roos ging naast haar vader op het bed zitten. Een tijdje zwijgend zaten ze naast elkaar. Zo af en toe keken ze elkaar aan. En opeens begonnen ze te lachen. ''T'was ook wel een stomme vaas'' Zei Roos vanuit het niets. ''Vond je?'' vroeg haar vader aan haar. Roos en Pieter schoten opnieuw in de lach en opeens zoende Pieter zijn eigen dochter. Eerst heel voorzichtig maar daarna vol. Pieter schrok heftig en maakte zich uit de voeten. Hij ging het huis uit. Pakte in de vaart van zijn tempo nog de autosleutels mee, en vertrok.
Roos bleef verward op het bed zitten. Ze voelde een ruime leegte om haar heen. Ze was nu helemaal alleen in het grote huis. Allerlei gedachten schoten door haar heen. Maar toch voelde de kus met haar vader vertrouwd en veilig.
Ze hoorde haar vader weg gaan, maar in een waas. Alles was nu zo onzeker. Ze besloot haar vriendje te bellen. ''Rick, kun je nu komen?'' Vroeg Roos aan hem. Hij antwoordde haar dat hij er binnen enkele minuten zou zijn. Hij woonde een paar straten verderop bij haar vandaan.
Pieter scheurde het pad af met zijn station wagen. Bij het hek voor hun huis, sloeg hij af naar links. Pieter dacht na over wat er gebeurd was. Hij had zijn eigen dochter gezoend! Het voelde raar. Hij voelde zich gelukkig, maar ook smerig. Hij was verward. Wat moest hij nou doen?
Hij reed de snelweg op, en stopte bij een tankstation. Hij gooide wat benzine in de auto en ging de shop in. Het was stil en verlaten. Er zat een oude vrouw achter de balie. ''Zeg't u het maar'' Zei de vrouw. ''Pomp 4'' Antwoordde Pieter, en hij keek om zich heen. Het was een moderne zaak. Fel verlicht met LED verlichting. Ze verkochten er ook best veel. Op het zelfde moment kwam er iemand de zaak binnen gelopen.
Roos was blij toen ze Rick zag binnen komen. ''Rick!'' Riep Roos hem toe.''Hier ben ik!'' ze sprong op en rende in zijn armen. Ze moest huilen. ''Niet huilen'' Zei Rick verbaasd, ''wat is er gebeurd?''. Vroeg Rick aan Roos. Met waterige ogen keek ze naar Rick op. Ze zei alleen ''mijn vader''.
''Zo,zo''.''Wie hebben we daar''. Zei Madeleine. Pieter keek recht in haar ogen, en voelde een spanning hangen. Hij stond met zijn mond vol tanden. ''Dat word dan 54,45 Euro alstublieft. Zei de vrouw achter de balie. Pieter keerde snel terug uit zijn gedachte, en wendde zich weer tot de vrouw achter de balie. ''Kan ik pinnen?'' Vroeg Pieter. En Pieter voelde de ogen van
Madeleine in zijn rug prikken. ''Ga u gang''. Zei de vrouw. Pieter toetste snel zijn pincode in en haalde de pas weer uit het apparaat. Vriendelijk weigerde Pieter het tankbonnetje. Hij wilde snel weer de zaak verlaten. ''Wacht buiten op me''. vroeg Madeleine hem.
Ondertussen had Roos, Rick verteld wat er allemaal was gebeurd. Hoe haar vader de vaas had kapot gegooid. hoe hij zijn frustratie had geuit. En dat ze hadden gezoend. Rick bekeek het allemaal vanuit een nuchtere hoek. Hij had Roos verteld dat ze zich niet al te druk moest maken, en dat haar vader nog volop in het verwerkingsproces zat. Ze kon Rick vertrouwen dat was duidelijk. Ze streelde hem door zijn haar, en ze merkte dat Rick al behoorlijk in de stemming begon te komen. Hij boog zich voorover naar Roos toe, en zei ''schatje, nu je vader er toch niet is, en dit bed best wel ruim is. Kunnen we het wel doen.''. Roos kuste Rick.
''Hoe gaat het met je?'' Vroeg Madeleine aan Pieter. Pieter krabde in zijn nek en vertelde aarzelend dat het best wel goed ging. Madeleine keek Pieter onderzoekend aan. Ze fronste haar wenkbrauwen, en barstte in het lachen uit. Verontwaardigd keek Pieter naar haar. Vervolgens zei ze ''volgens mij gaat het helemaal niet goed met je.''. '''Je ziet er niet uit.'' ''En wanneer heb je het het voor het laats gedaan?'' Vroeg Madeleine hem. ''Sssst.'' Niet zo hard zei Pieter verschrikt. Hij wist dat Madeleine van het vrijgevige woord was. Ze was niet preuts, en deed veel heren een plezier. Niet voor het geld maar gewoon. Voor wat, hoort wat. Zei ze altijd.
Zwetend en kreunend voelde ze Rick. Zijn rug, zijn benen. Hij had zich in een mum van tijd uitgekleed. En had Roos geholpen haar kleding uit te trekken. Hij voelde haar tieten. Die waren mooi rond. Met kuiltjes bij haar tepels. Die waren mooi rosé. Bijna perfect vond Rick. Ze lagen goed in zijn handen. Hij masseerde ze liefdevol, en met een zekere passie. Hij merkte aan Roos dat zij ook wel zin had in een goede neukbeurt. Ze was al goed nat, en hij had haar eens lekker gevingerd. Dat deed hij eigenlijk te weinig bij haar. Vond hij.
Nu lag hij op haar, en had hij het tempo er stevig in zitten. Hij hoorde hoe Roos genoot. Ze kreunde ''hmmmm, ga sneller, ga dieper.''. Rick voelde het zaad al op komen borrelen. Hij haalde zijn pik snel uit de kut van Roos. En spoot met enkele krachtige stralen op haar buik, die net niet haar tieten bereikten. Hij bracht zijn pik naar de mond van Roos. En Roos begon zijn pik te zuigen.
Met volle vaart keerde hij naar huis, met Madeleine achter hem aan. Ze zouden samen bij hem thuis wat drinken. Hij vond het toch fijn om het er met iemand over te hebben. Hij sprak er met Roos amper over. Waarom weet hij zelf ook eigenlijk niet.
Ze reden het pad op, en stapten uit. Pieter zag Madeleine al richting de voordeur gaan. Pieter wendde zijn blik tot het grote raam op de eerste verdieping. Het raam stond nog steeds open, en de stukken vaas lagen nog op de grond. Hij dwaalde wat in de tuin rond, en zag ook een fiets. Het frame was rood/groen. Vreemd, dacht Pieter. Die fiets ken ik niet. Roos had een hele andere fiets, maar die stond in de schuur. Achter het huis.
Intussen hoorde hij een ijselijk gegil. Het was die van Madeleine!
