Geschreven in opdracht van Frank!
Zenuwachtig? Of ik zenuwachtig ben vraag je? EH, nou ja. Dit is de eerste keer dat ik alleen ga vliegen. Dus ja. En daarnaast, ik ga naar Frans toe waar ik heel veel zin heb. Mams brengt me naar het vliegveld en vraagt op de heenweg terwijl ze de afslag Schiphol neemt hoe ik me voel. Ja tuurlijk ben ik zenuwachtig. Maar mams kan zich dat niet zo goed voorstellen. Vliegen doet ze al heel lang vele malen per jaar voor haar job. En de interesse voor Frans is ze al vrij lang kwijt. Oké, ik ben de vrucht van wat ooit hun liefde geweest moet zijn. Maar die liefde is al lang geleden vervlogen, of als je het wat minder mooi wilt zeggen, ze heeft de liefde op anderen gebot viert. Ik hou heel veel van haar, dat weet ze. Maar in de loop der jaren ben ik wel wat kritischer geworden op hoe mijn eigen moeder haar leven leidt. Ze heeft een zeer uitdagende baan, reist daarvoor heel veel en heeft als credo: In elk stadje een ander schatje”. Zo hoor ik verhalen over Kjelt (Noorwegen), Piedro (Spanje), Nero (Columbia), Nick (Texas) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal uitstekende lovers, ik wed dat ze met allemaal ook naar bed gaat. Maar dat is zeker niet mijn wereld. Ik zou dat niet kunnen, en zeker ook niet willen. Ik ben misschien wat minder een losbol. Eerder een nerd, zou mijn moeder zeggen. Nog maar 17 en nu al je Vwo-diploma. Heb je al eens gezoend lieve dochter? Ik wilde haar verbeteren toen ze dit zei bij mijn diploma-uitreiking vorige maand. Want het was wel cum laude, dat diploma. Maar dat maakte mijn moeder vast niets uit. Het gaat haar dus meer om de score op mijn jongens list. Enne die is… laat maar zeggen zeer slecht. Ik heb ooit in de brugklas een verliefdheid gevoelt voor een jongen, maar dat was zo
spannend dat ik daar niets mee durfde te doen. Toen heb ik besloten mij volledig op mijn school te storten, ook omdat i vooral veel alleen thuis was door die reislustige moeder. Dat resulteerde nu dus in een zeer uitstekende vwo-eindlijst. Mijn mentor grapte bij de uitreiking dat het nu wel tijd werd om eens rond te gaan kijken in de wijde wereld, en gaf me een knipoog. Ik hoorde mijn moeder direct daarna verzuchten “Dat zal vast niet gebeuren”. Fijn zo’n liefhebbende moeder.
Maar nu op weg naar Schiphol. Lief hoor van mijn moeder, want het is vier uur in de nacht. De vluchten naar Nice gaan nu eenmaal vroeg in de ochtend, je moet er wat voor over hebben om goedkoop te vliegen. Leverde ook een sneer van mams op naar Frans, mijn vader. Had ie niet een wat duurder ticket kunnen betalen, die kneerd? Dan had ik niet om half vier mijn bed uit gehoeven. Maar goed, ze doet het nu toch. Dat waardeer ik zeer en dat heb ik al een paar keer laten weten. Ze hoeft me ook alleen maar af te zetten. De rest lukt me vast wel, inchecken had ik thuis al gedaan. Dus bij het uitzwaaien op de vertekplek stond ik daar zomaar alleen, in het schemer donker tussen de grote gebouwen en allemaal toeristen en taxichauffeurs. Eerst maar eens de juiste plek vinden om het vliegtuig te vinden en zo. Dat gaat allemaal vlot en wordt waar nodig is ook vriendelijk geholpen. Een baliemedewerker is zeer vriendelijk en legt me prima uit hoe alles verder werkt. Hij heeft een wat vrouwelijke touch wat heel prettig is, en mij vertrouwen geeft om de reis goed te gaan voeren. Als we opstijgen in het vliegveld ben ik wat angstig, want dit is wel veel geweld op eens. De druk op je oren, de snelheid en het idee dat je loskomt van de aarde. Het geeft een angstig of misschien spannend gevoel in mijn buik. Ik zit naast een vriendelijke man die een praatje met me maakt. Hij zou, als ik het zo inschat, mijn vader kunnen zijn kwa leeftijd. Hij lijkt niet op mijn vader, deze man is krullend blond en heeft grijs blauwe ogen. Ik voel enige rust van hem uitstralen wat nu wel prettig is. Ik maak voorzichtig een grapje waar hij zowaar om moet lachen. Hij vraagt wat ik na dit jaar ga doen en naar eer en geweten antwoord ik dat ik dat nog niet weet. Ik heb me zo op het halen van mijn diploma gestort dat ik niet nagedacht heb wat ik nu ga doen. Daar ga ik eens goed over nadenken tijdens mijn vakantie. Lijkt me een goed plan, zegt de man naast me. Ik ben benieuwd wat het gaat worden.
We zetten de landing weer in en ik krijg van het landen een vreemd gevoel in mijn buik. Een warm gevoel, zeker niet onprettig. Niet zo lekker als wanneer ik in mijn bedje met mijzelf speel, maar het lijkt er wel op. Ik kijk vluchtig even om mij heen of niemand ziet dat mijn tepels reageren op dit gevoel, maar iedereen is druk met zichzelf bezig gelukkig. Met een flinke bonk staan we weer op de aarde waar ik erg blij mee ben.
Het duurt voor we het vliegtuig uit mogen, maar eenmaal buiten loop ik snel naar de aankomsthal. Daar zie ik pap al staan. Gebruinde kop, korte donkere krulletjes en een wit shirt over zijn brede schouders. Natuurlijk in zijn onafscheidelijke korte broek. Volgens mij heeft hij sinds hij hier in Peille, in de buurt van , woont nooit meer een lange broek gedragen. Ik kan een sprongetje niet onderdrukken en ben zeer blij pap weer te zien. Het is al zeker drie maanden geleden dat hij in Nederland was en dat vind ik wel heel erg lang. We omhelzen elkaar lang en intens. Heerlijk om weer even aan hem te ruiken en hem te voelen. Ik voel me intens gelukkig en met wat moeite maakt pap zich los uit mijn omhelzing. Hij neemt als een echte heer mijn koffer over en al kletsend over de reis lopen we richting de
parkeerplaats waar we in zijn auto stappen. Met de wind in mijn haren en een zonnebril op rijden we vanaf Nice Airport naar de woning van pap, zo’n drie kwartier. We blijven kletsen, ik heb ook zo veel aan pap te vertellen. En hij luistert trouw, is geïnteresseerd en stelt ook de juiste vragen. Als we het dorpje inrijden herken ik hier en daar wel wat. Het is al lang geleden dat ik hier ook was. Samen met papa ook. Toen met de auto hier heen gereden, en later ook weer terug. Het was dat hij hier toen een jaar woonde, en vond dat ik dit toch echt moest zien. Want hij zei altijd dat ie las God in Frankrijk woonde. Ik geloofde hem niet dus moest ik mee. Ik denk dat ik tien was. Dat is dus nu 7 jaar geleden. We hebben hier mijn verjaardag nog gevierd. Heel vreemd maar ook heel leuk. Zonder vriendinnetjes, maar met z’n tweetjes.
We rijden via een smalle weg en komen bij het hek dat opendraait. We rijden door en komen bij het huis van pap. Het is er rustig natuurlijk. Heerlijk groen, op een berg en met een adembenemend uitzicht over Nice en uiteindelijk de zee. Ik begrijp hem wel, hier kun je heerlijk werken zonder gestoord te worden. En dat was precies wat ij zocht. Pap pakt de koffer uit de auto en stelt voor om zo direct te gaan ontbijten. Misschien wil jij je nog even opfrissen, dan zorg ik voor een heerlijk ontbijtje op het terras. Ik loop met mijn koffertje naar de logeerkamer waar ik de koffer uitpak. Leg wat spullen in de kast en ga daarna even douchen. Ik loop langs een menshoge spiegel in mijn slaapkamer en bekijk mezelf even terwijl ik mijn jurkje van mijn lijf laat glijden. Ik zie een mooi meisje, al zeg ik het zelf. Bescheiden, slank, en best tevreden met mijn lijf. Als ik ook mijn bh en slip uit trek kan ik het niet laten even mijn handen over mijn borsten en poesje te halen. De reis en het vooruitzicht hier te zijn maken dat ik me wel wat opgewonden heb gevoelt. Het voelt heerlijk om even met mijn vingers langs mijn kale lipjes te glijden. Ik voel dat ik wat vochtig ben en strijk zo tussen mijn lipjes door. Mmm dat voelt zalig. Ik sluit mijn ogen even en laat mijn vingers de vrije loop. Met mijn vrije hand pak ik een tepel en voor ik het weet sta ik me in de logeerkamer bij mijn vader in huis te masturberen voor de spiegel. Ik geniet, ik open mijn ogen weer want dat wind me nog meer op. Ik verwen mijn klitje goed, en het duurt niet lang of ik voel een ontspannend orgasme door mijn lijf heen stromen. Heerlijk om dat toch even zelf te kunnen doen. Ik stap de douche in en spoel me even met fris water af. Dan trek ik een schoon jurkje aan en doe een nieuwe
string aan. Speciaal gekocht vlak voor deze reis. Ik wilde nu wel af van die meisjes onderbroekjes die ik altijd draag. En in een opgewonden bui heb ik een heel stel kleurige strings gekocht. Daarom moest ik wel mijn poesje verder scheren tot een klein streepje op mijn venusheuvel. Maar dat had ik er graag voor over.
Opgeruimd en opgefrist loop ik mijn kamer uit en ga via de keuken naar het terras. Paps is al op het terras en heeft een heerlijk ontbijtje verzorgt. Hij legt zijn tablet weg als ik aan kom en glimlacht als ik tegenover hem kom zitten. Als ik m zo door mijn zonnebril bekijk voel ik de vlinders op eens weer opsteken. Ik was ze een tijd kwijt geweest, maar nu ik zo exclusief en dichtbij ben voel ik weer wat ik een half jaar geleden tijdens de kerst in de sneeuw ook gevoeld heb. Wat een heerlijk lieve, mooie en ook sexy vader heb ik toch.
