Dit verhaal is slechts een inleiding, er wordt enkel een scenario geschetst en verder zijn er nog weinig ontwikkelingen, bij genoeg reacties volgen er meer verhalen, veel leesplezier!
Daar kwam ze weer aangewandeld, een prachtige verschijning in deze warme maanden met haar toch wel vrij schaarse kleding. Een strak topje en een mooie strakke legging die haar slanke lichaam nog eens extra benadrukte. Eenmaal aangekomen bij haar vriendinnen stopte ze, ik keek nog eens goed naar haar en genoot zoals altijd van wat ik zag...
Femke heette ze, 18 jaartjes oud en een fanatieke en ook niet onverdienstelijke hardloopster. Groot was ze niet, veel meer dan 1,65m zal het niet zijn. Verder heeft ze ook een typisch hardloperslichaam: slank, maar niet té, kleine borstjes, een ruime cup A zal het zijn, een mooi strak buikje, en een prachtig bol en getraind kontje waar ik uren naar kon kijken. Verder had ze een schattig hoofdje met blauwe ogen en bruine krullen. Al met al naar mijn mening een prachtige meid om te zien. Ik ken haar ondertussen al 7 jaar, vanaf de eerste klas. De eerste jaren heb ik nooit zo op haar gelet, en was ze me, als de stille meid die ze was, ook niet echt opgevallen. Pas vanaf klas 5 begon ik te zien hoe mooi ze was en keek ik steeds meer naar haar, ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. Ik probeerde van alles, maar ze zag mij helaas nooit zoals ik haar zag. Veel meer dan een vriendelijk gesprek kwam er nooit van, af en toe wat appjes over de sport, maar dat was het dan ook. Toch heb ik het nooit opgegeven en ben altijd contact met haar blijven houden tot het einde van onze atheneum opleiding. Het volgende jaar zouden we naar de universiteit gaan en ik had al geaccepteerd dat ik haar uit het oog zou verliezen. Maar tot mijn grote verbazing bleek dat we beiden naar de universiteit in Leuven gingen, wat voor mij een droom was die uitkwam. Omdat we ver van huis op de uni zaten moesten we ook alle twee op kamers en kwamen we terecht bij dezelfde atletiekvereniging. En ik wist het nog niet, maar dit ging het jaar worden dat mijn dromen met
Femke eindelijk uit gingen komen...
Ik, Niels, ben een gezonde jongeman van 19, sportief gebouwd, vrij gespierd door het vele trainen voor mijn sport, verspringen. 1,90m lang met groene ogen, en kort zwart haar. Ik ben iemand die altijd duidelijk laat merken dat hij aanwezig is en door deze openheid ook vrij veel vrienden en vriendinnen heeft. Relaties is nooit een van mijn sterkere punten geweest. Ik heb tot nu toe twee relaties gehad maar die zijn geen van beiden op iets serieus uitgelopen. Daarnaast wel af en toe eens wat flikflooien met een meisje bij het uitgaan, maar tot meer dan wat zoenen komt het nooit.
De trainer riep dat de warming up ging beginnen, ik liep naar mijn groep toe en keek nog een keer achterom naar Femke. Na het inlopen en wat rekken begon de echte training. Van de trainer moest ik vandaag maar eens aan mijn conditie gaan werken, 5 keer 300m was het schema. Met wat tegenzin begon ik samen met mijn vrienden aan de training. Toen we twee loopjes hadden gehad begon ook eindelijk de lange afstandsgroep met hun tempo's wat zorgde voor de nodige drukte op de baan. Onze rust was voorbij en we gingen klaarstaan voor de start van het derde 300 metertje. Toen we een gat hadden gevonden tussen de groepjes lange afstand lopers vertrokken we. Ik liep vlak achter een van mijn maten en hield hem met pijn en moeite bij. Na 150m week hij plotseling uit voor een van de lange afstand lopers, maar vanuit zijn rug had ik dit niet zien aankomen en ik liep in volle vaart eropaf. Voordat ik doorhad wat er gebeurde vloog ik al voorover richting de baan. Ik schoof een paar meter door maar kwam gelukkig zonder al te grote schade tot stilstand. De loopster had minder geluk gehad, ik zag flinke schaafwonden op haar armen en handen, en ze greep naar haar knie. Toen ik beter keek herkende ik haar pas, het was Femke. Bezorgd hielp ik haar opstaan en liep naar een bankje, we gingen zitten en kwamen wat tot rust. Even later bleek wel dat lopen het niet meer ging worden, maar de 5km naar huis ging ze ook niet kunnen afleggen. Verantwoordelijk als ik me voelde stelde ik haar voor dat ze mee kwam naar mijn kamer, die was ten slotte maar 500m van de baan af. Gelukkig accepteerde ze dit, en met haar steunend op mijn schouders liepen we naar mijn kamer.
Aangekomen op mijn kamer zet ik haar op de bank en vraag of ze wat wil drinken. Nadat ik voor ons beiden een wijntje heb ingeschonken ga ik naast haar zitten, bezorgd om haar gezondheid, maar ook dolblij om alleen met haar te zijn. Na een korte stilte vraag ik haar waar ze het meeste last van heeft. Ze antwoordt: "Vooral mijn knie doet echt heel veel pijn, de schaafwonden doen verder niet heel veel pijn of zo." "Zal ik anders even kijken naar je knie? Ik weet wel het een en ander van blessures af" zeg ik. Ze lacht en zegt dat dat erg fijn zou zijn. "Dan zal je wel even je legging uit moeten doen meid, anders kan ik natuurlijk niets zien." Langzaam doet ze de strakke legging uit, en ik zie tot mijn spijt dat ze er nog een kort broekje onder aan heeft. Ik bekijk haar knie en concludeer dat hij wat gezwollen is dus waarschijnlijk gewoon licht gekneusd, maar verder niets ernstigs. Opgelucht kijkt ze me aan en bedankt ze me voor het kijken. "Geen probleem meid, maar wat ga je nu doen, want thuiskomen gaat niet meer lukken. Als je wil kan je op zich wel hier blijven slapen hoor, ik heb gewoon een luchtbed voor je." “Nee hoor, ik kom wel thuis” zegt ze, en ze strompelt met een van pijn vertrokken gezicht naar de deur. Ik ga voor haar staan en doe de deur op slot: "Zo ga jij echt niet naar huis Femke, dat is onverantwoord, je blijft maar lekker hier slapen." Ik blaas het luchtbed op en geef Femke een kussen en dekbed. Ze kruipt verlegen onder het dekbed en ik zie een tijdje later dat ze haar topje en broekje naast haar op de grond legt. Alleen bij de gedachte aan haar ondergoed voel ik het bloed al naar mijn lul stromen. We wensen elkaar een goede nacht en gaan slapen.
Ik kan de slaap niet vatten van alle geile gedachten over Femke en ik besluit uit bed te gaan om
stiekem naar de slapende Femke te gaan kijken...
