Het is een frisse zaterdagochtend wanneer Jordi besluit om buiten te gaan joggen. Waar kan dit niet beter dan in het bos. Hij parkeert zijn auto op een plaatselijke
parkeerplaats dicht bij het bos. Toen hij uit de auto stapte voelde hij een fris ochtendbriesje op zijn lichaam waaien. Het is toch best koud, voor enkel een trainingsbroek en een bijpassende vest. Na de opwarming deed hij zijn Airpods in zijn oren en liep hij lekker naar het doorweekte bos. De geur was ongelofelijk fijn, hij kreeg een rilling door zijn lijf die hem echt deed fascineren. Niks is beter dan een bos in de herfst.
Hij voelde zich één met het bos. Elke nare gedachten en gevoelens die je hebt in je innerlijke zelf lijkt te verdwijnen. Elke ademhaling voelde natuurlijk goed, elk stapje dat hij zette, kon niet beter geplaatst worden en elke tak, gat, dier leek hij net doen te vermijden, zonder dat hij er moeite voor moest doen. Is dit gewoon toeval of is dit een wonderbaarlijk bos?
In de verte zag hij een blaadje van een boom langzaam, in een spiraal door de lucht vliegen. Het kwam steeds dichter bij Jordi. Zijn gevoel leidde hem, hij voelde dat hij dat blaadje moest pakken, maar hijzelf wilde het niet. Het voelde vreemd. Alsof hij in verdraagzaamheid verkeerde. Hij liep door, steeds maakte hij zich drukker in zijn hoofd, omdat hij dit heel vreemd vond. Wat gebeurt hier? Steeds regelmatiger stapte hij op een tak of zette zijn voet fout neer.
Het blaadje dat door de lucht cirkelde landde op zijn hoofd. Hij kreeg weer een rilling dat hem deed fascineren. Uit een instinct greep hij naar zijn zak, hij voelde dat het leeg was, zijn hart verzakte. Hij raakte in paniek. Zo snel als hij maar kon rende hij dezelfde weg terug en tuurde recht naar de grond zoekend naar zijn autosleutel en telefoon. Hij keek niet vooruit en zag niet welke kant hij op liep. Weer landde een blaadje op zijn hoofd en weer kreeg hij diezelfde rilling, maar nu pareerde hij die, zijn paniekaanval overwon het fascinerend gevoel. Hij struikelde over een tak en viel volop met zijn gezicht in de bladeren. Hij is verdwaald, zonder auto, zonder telefoon. Een traantje vond zijn weg naar de grond.
Ineens hoorde hij bladeren bewegen. Alsof iemand er was. Dit was een opluchting, eindelijk mensen. Het was echter een jongetje. Jordi kon er niet precies een leeftijd aan koppelen, hoe langer hij naar hem keek, hoe verschillend hij over hem dacht. Het jongetje lachte en huppelde toen weg. ‘Nee, wacht!’ Schreeuwde Jordi. Hij liet zijn tranen weer gaan, hij stak zijn hoofd in zijn handen en hij legde zijn handen op de natte bladeren.
Na een tijdje hoorde hij wederom geritsel door bladeren heen. Hij keek weer op uit opluchting. Het was weer dat jongetje. Hij bleef staan en glimlachte alleen. ‘Hallo? Kunt u.. ah.. kun jij mij helpen?’ Zei Jordi nogal verward. ‘Wat moet ik doen dan?’ Zei het jongetje nogal subtiel. ‘Ik ben verdwaald en enorme pech gehad. Mijn autosleutel en mijn telefoon zijn uit mijn zak gevallen.’ - ‘Hier’ zei het jongetje heel zacht en lief en hij stak zijn handen uit. In zijn hand lag zijn telefoon en autosleutels. Jordi’s ogen sperde open, zijn hart verzwakte weer maar nu betekent het iets goeds.
Jordi liep naar hem toe en legde zijn handen op de zijne en keek hem aan, ‘ik kan je niet meer bedanken’ zei hij met betraande ogen. ‘Wat wil je in ruil hiervoor, ik doe alles, laat me je helpen’ jammerde Jordi. Maar het jongetje bleef staan met zijn handen op zijn rug en glimlachte alleen. Jordi maakte een impulsieve actie, tevens volgde hij wel zijn
verlangen. Hij bracht zijn hoofd naar het zijne en plaatste zijn lippen op de zijne.
Hun tongen raakten verstrengeld door het hevige gezoen. Jordi maakte zijn rits open en er kwam een naakt, gespierd lichaam tevoorschijn. Jordi voelde ook dat hij een stijve had, dat kon je ook zien door de tent die hij had in zijn trainingsbroek. Jordi plaatste zijn handen op de billen van de bosjongen terwijl hij hem volop tongde. Je merkte zeer sterk dat Jordi de dominante zoener was.
Jordi keek de jongen in zijn ogen aan en stopte met zoenen. Zonder iets te zeggen knielde de jongen en stond met zijn hoofd recht voor de enorme tent. Hij klemde zijn vingers over de elastiek van de trainingsbroek en trok hem naar beneden. Een grote piemel vloog de vrijheid in. Hij bungelde voor het gezicht van de jongen. Jordi verlangde er naar dat hij hem zou pijpen. En dit deed hij. Hij nam de grote paal in zijn mond. Met zijn lippen omsloot hij de paal en schoof hem centimeter voor centimeter naar binnen. Langzaam begon Jordi hem in zijn mondje te neuken, eerst schoof hij zijn paal er helemaal in, de jongen kokhalsde, daarna begon hij hem echt diep te neuken. Hij pakte het achterhoofd en zette er druk op toen zijn paal helemaal de keel in verdween. De jongen kreeg er moeite mee, want hij begon met kokhalzen en kreeg daarbij nog traanoogjes. Jordi had mededogen en stopte daarmee.
Toen liet Jordi liet de jongen omdraaien, zodat hij met zijn kont richting hem zat. Hij knielde ook. Hij moest wel erg laag knielen, want de jongen was vrij klein. Ook hij klemde zijn vingers om de elastiek en trok zijn broek omlaag. Hij spreidde zijn billen en zette zijn lippen tegen zijn gaatje. Hij gaf eerst paar kusjes en toen kwam zijn tong erbij. Hij plaatste zijn tong bij zijn ballen likte heel langzaam, geleidelijk en sensueel naar boven tot hij over het gaatje streek. Soms liet hij zijn tong bij het gaatje liggen en begon rondjes te draaien en zelfs probeerde hij zijn tong naar binnen te porren. Echter lukte dit niet: zijn tong was net niet sterk genoeg om de sterke spier, die veel ontspanning nodig had, te openen. Toch verlangde Jordi naar zijn lekker, petite kontje.
Zijn paal was nog drijfnat door al het slijm van de jongen, stijf was die zeker nog, dat kan zijn lichaam niet zo makkelijk van hem afnemen. Hij richtte zijn paal op het gaatje en drukte hem zachtjes naar binnen. Hij hoorde geen gekreun, waar hij op hoopte, dus hij schoof steeds dieper zijn paal naar binnen. Het was een lange rit, want Jordi is niet klein geschapen, maar wederom gaf de jongen geen kreet. Langzaam en afwachtend, maar ritmisch begon hij zijn kontje te penetreren. Jordi besloot na zijn afwachtende handelingen de handdoek in de ring te gooien, hij was te geil om zijn medelijden te bekoren. Hij verdiepte zichzelf in een trance van verwilderdheid en geilheid, hij beukte zowat zijn glorie volop het gaatje in. Zijn stoten en zijn gehijg bleek ritmisch in verband te staan, bij elke hijg stootte hij zijn paal de hol in, hierdoor borrelde zijn hoogtepunt op. Dit wilde hij niet, tevens wilde hij zijn gezicht zien wanneer hij zijn holletje verslindt.
Hij stootte voor de laatste keer zijn paal in hem en daarna draaide hij hem om. Dan greep hij hem onder zijn benen vast en pakte hem van de natte grond met nog zijn paal in z’n kont. Hij manoeuvreerde hem, Jordi ging nu op de grond liggen en de jongen boven hem. De jongen begon rustig op en neer te bewegen. Steeds wanneer hij naar beneden gleed, verdween de paal helemaal zijn kontje in. Dit vond Jordi zo fijn, hij kreeg tintelingen in zijn onderbuik, hij kreeg verstijfde benen, het orgasme was al in opkomst. Dit stimuleerde hij door hem bij zijn heupen vast te pakken en zelf het tempo te bepalen. Hij stootte de paal zo hard en snel als hij maar kon in de kont van de jongen. De billen van de jongen begonnen aardig rood te worden door al dat geklets. Zijn ademhaling werd oncontroleerbaar, het gehijg werd zwaarder en dan spoot hij al zijn zaad, dat hij de laatste weken gespaard heeft, in de jongen.
Meeste mensen stoppen bij hun extase. Maar Jordi was nog zo geil dat hij dit niet deed. Hij stootte nog steeds zo diep, hard en snel in de jongen, dat het zaad uit zijn kontje vlieg en zelfs over de paal heen druipt. Je zag de witte paal van zaad in en uit de kont glijden zo snel als het maar kon, het leek net een sneltrein. Zonder dat Jordi het zelfs wist, werd zijn ademhaling zwaarder en oncontroleerbaar en toen vervolgende de tweede orgasme. Het was niet veel zaad, maar het was wat. Jordi’s uitputting overwon zijn verlangen en geilheid en stopte direct met neuken. De jongen ging van de paal af, het overige zaad gleed zijn kontje uit, en trok zijn broek weer aan. Hij bleef staan en wachtte totdat Jordi weer op adem kwam.
Jordi lag op de grond met zijn paal vol zaad. Hij stond op, een beetje
sperma droop er vanaf. Jordi wist niet meer zo goed wat hij moest zeggen, overigens was hij degene die zijn verlangen niet meer kon beheersen en de jongen overwoekerde. ‘Uhm... Sorry... Ik liet me een beetje gaan. Ik weet niet wat me bezielde.’ Stamelde Jordi, hoewel de jongen steeds naar hem zat te kijken. Jordi trok zijn broek weer aan ‘oh sorry, wat is eigenlijk je naam. Wat onbeleefd van mij dat ik daar niet eens naar vroeg’ zei Jordi nogal gênant. ‘Ik heb geen naam. Ik ben de geest van dit bos’ zei de jongen nogal dromerig. Ze begonnen te lopen. Jordi’s verbazing sloeg in ‘een geest?’. ‘Ben jij niet echt? - Nee. Toen je dit bos inliep, voelde je je verbonden met dit bos, harmonie en verdraagzaamheid. Zo betrad je het ‘tweede’ bos. Je fysieke zelf bleef achter in de normale bos en je gevoel zit nu hier. Je kon ook merken dat als de harmonie in je innerlijke zelf verstoord raakte dat er chaos ontstond. Harmonie kan niet voortleven zonder chaos, maar jij moet er voor zorgen dat chaos niet overheerst en dus niet je harmonie verstoord raakt, daarom werkte dit bos niet in jouw voordeel toen jij je sleutel kwijtraakte, toen kwam ik’. ‘Dus ik was mijn sleutel en telefoon kwijt? Dus dit was allemaal nep? Dit.. Dit gebeurde allemaal in mijn hoofd?’ Zei Jordi verbaasd. ‘Natuurlijk gebeurde dit allemaal in je hoofd, maar waarom in vredesnaam zou dat betekenen dat het niet echt is?’
‘Ik moet je nu echt laten gaan. Vaarwel.’ Hij zwaaide heel zacht en gevoelig met zijn armen alsof het een soort dans was. Jordi was nog verbaasd en toen verdween hij ineens. Jordi schrok. Het voelde alsof hij weer terug was in de normale wereld. Wreed, chaos en duister. Hij zag zijn auto weer staan, hij voelde in zijn zakken, zijn telefoon en sleutels zaten daar in terwijl ze eerst in zijn vestzakken zaten. Hij maakte een opening in zijn trainingsbroek, zijn paal was nog steeds bedekt met sperma. ‘Dus het was wel echt’ zei Jordi verbaasd en zacht tegen zichzelf.
