Hoe moest ik mezelf voelen? Ik had geen idee. Ik was vooral moe, doodmoe.
Hoe laat zal het geweest zijn? Zeven uur, acht uur ik had geen idee. Dat het nog vroeg in de ochtend was wist ik wel.
Ik werd wakker, wakker in haar witte steriele bed.Ik moest me oriënteren op waar ik was had geen idee meer.
Maar naar het zien van de volledige naakte vrouw naast me begon ik vrij snel al het besef terug te krijgen.
Ik voelde me beroerd, maakte mezelf voorzichtig los van haar. Ik wilde weg, weg voordat ze zou gaan opmerken dat ik wakker geworden was.
Zachtjes trok ik mijn benen onder haar lichaam vandaan en haalde opgelucht adem bij het zien dat ze zich omdraaide en rustig zacht snurkend verder sliep.
Op mijn tenen sloop ik naar de deur met mijn stuk gescheurde carnavals outfit in mijn handen. Lopend in de koude vroege morgen op straat, besefte ik pas dat het er lachwekkend uit gezien moet hebben.Mijn half open gescheurde broek en t shirt die ze vannacht letterlijk van mijn lijf scheurde. Mijn jas hing waarschijnlijk nog ergens in de kroeg of bij haar ik had geen idee.
Het kon me niks schelen wat al die burgerlijke mensen die al vroeg in de ochtend met hun honden over straat liepen over me dachten. Aan hun afkeurende blikken kon ik wel raden wat ze van me vonden. Ik stonk en zag er niet bepaald jofel uit.
Het besef drong steeds meer door en mijn gevoelens over hem kon ik nauwelijks meer voor mezelf ontkennen. Ik was gefrustreerd. Gefrusteerd op mezelf hoe kon ik ooit nog denken dat ik normaal tegen hem zou kunnen doen.
Ik trok haast woest mijn kapotte carnavals outfit uit. Kwakte deze voor me op de grond en stapte de douche in. Ruim een half uur stond ik onder de warme douche.Ik voelde me uitgeput door de constante stroom van gevoelens en gedachte's.
Ik wist dat ik met niemand erover zou kunnen praten.Niet met mijn ouders of met mijn broers.Niet met mijn vrienden of collega's en een vrouwelijke bff had ik ook geen.
Mijn leven bestond uit een mannen wereld waarin niet gepraat werd over gevoelens.Mijn ouders zijn goud goede mensen zoals we dat hier zeggen, maar ook zij zouden geschokeerd zijn.
Ze zijn al wat ouder en behoorlijk ouderwets. Ik was een nakomertje mijn beide broers waren al veertien en twaalf toen ik geboren werd. Ik was daardoor waarschijnlijk het verwende jochie geworden.
Mijn moeder was al volledig geschokeerd bij het feit dat ze te horen kreeg dat Thomas homo was. Niet van mij, nee ik had het haar niet verteld. Ze hoorde het ergens op een verjaardag in het dorp.
Ze nam me de volgende ochtend apart na het ontbijt en fluisterde of ik het al wist van Thomas? Ze sprak vol ongeloof. De arme ouders hoe moesten zij zich voelen met een zoon die op jongens viel.
Hoewel ik doodop was lag ik wakker op mijn bed en keek alleen maar naar zijn foto's die hij geplaatst had op
instagram.
Foto's van hem alleen, foto's van ons samen en foto's van de gehele vriendengroep. Ik keek alleen maar naar Thomas. Zijn prachtige lach zijn mooie lichaam en vooral zijn vrolijke grote blauwe ogen sprongen eruit. Ik bleef ernaar kijken.Lang naar kijken.
Ergens moet ik uiteindelijk in slaap gevallen zijn.
Laatste avond. Zoals ik al eerder vertelde gingen we met de hele groep haring happen. Elk jaar in de sport kantine van de voetbal club.Die mede door onze groep de traditie trouw bleef voortzetten. Waar we begonnen met een man of vijf en twintig was het nu vaak stamp vol.
Ik trok mijn gewone kleren aan. Een spijkerbroek met een simpel vest daarover heen. Er waren zeker personen bij die het nodig bleven vinden om ook vanavond weer geheel in kostuum te verschijnen. Ik niet,ik had er helemaal geen trek meer in.
Ergens hoopte ik dat hij er vanavond zou zijn. Ik weet niet of ik weer een teleurstelling zou kunnen incasseren.
Hoewel ik totaal niet wist hoe ik op hem zou gaan reageren.Lang hier over nadenken hoefde ik niet.Hij was er!
Al voordat ik de deur opende zag ik hem staan tussen onze vrienden in. Ook schudde ik zijn hand nadat ik dit bij de rest ook had gedaan. Een begroeting, zoals we altijd bij elkaar deden.
Bijna nonchalant nam ik plaats naast hem alsof er niets aan de hand was. Hij was in gesprek en ik probeerde me erin te mengen.
Hij leek niet echt te luisteren naar me. Ik had het gevoel alsof hij me ontweek, negeerde. De hele avond keek ik
stiekem naar hem. Soms keek hij even terug maar vaak niet voor lang.
Hij was mooi, aantrekkelijk en ik besefte steeds meer dat ik hem wilde, naar hem verlangde.
Mijn goede vriend Thomas. Ik was jaloers geweest op die ene jongen. Het idee dat hij sex met hem gehad zou hebben maakte jaloezie bij me los.
Ik probeerde zijn aandacht haast op te eisen toen ik merkte dat hij weinig intressse in me toonde.Maar hij bleef me negeren zei niets tot weinig tegen me. Hij leek boos. Ik kon zijn gedrag niet plaatsen.
Ik wilde eigenlijk al veel eerder gaan maar bleef op hem wachten. Ik moest met hem praten, vooral hij nu zo anders tegen me deed.
Nadat hij zijn jas pakte en iedereen gedag zei, riep ik hem dat ik met hem mee zou lopen. Ik zag aan zijn houding dat hij hier weinig zin in had.
Maar ik zou en moest met hem praten.
Zwijgend liepen we naast elkaar de koude donkere nacht in. Hoewel we niet in dezelfde richting woonden liep ik met hem mee.
'Waarom loop je eigenlijk mee Levi?' Vroeg hij uiteindelijk.
Ik draaide zoals gewoonlijk om de hete brei heen, maar gaf uiteindelijk aan dat ik met hem wilde praten. Hij knikte en vroeg of het over die carnavals maandag ging toen ik hem zoende.Om maar meteen met het gene waar het dus om draaide te beginnen, zonder omweg. Zo was Thomas eerlijk en direct.
Ongemakkelijk lachte ik en schrapte mijn keel. Gaf aan dat ik dit in een opwelling gedaan had het stelde niets voor. Ik bleef ontkennen zelfs naar hem toe. Ik weet niet eens waarom ik dit deed. Misschien blijft het moeilijk om je echte gevoelens bloot te leggen. Voor mij in ieder geval wel.
Hij stond stil en leek me voor de eerste keer die avond pas echt goed aan te kijken. Hij keek geiiriteerd haast boos.
'Luister Levi ' had hij gezegd alles lijkt voor jou een grap te zijn! Heb je er wel eens bij stil gestaan dat het geen grap voor mij is?
'Waarom doe je al die dingen?' ik had hem verbaast aangekeken en gevraagd wat hij bedoelde?
'Je weet best wat ik bedoel!' had hij gezegd 'wat wil je nu eigenlijk Levi? 'Vind je het leuk om me te tease? Om me vervolgens daarna weer te negeren.
Hij bleef naar me kijken 'weet je hoeveel moeite het me heeft gekost om je anders te zien Levi? gewoon als een vriend en niet meer.
Misschien moet ik je dit helemaal niet vertellen begon hij 'maar jij was de jongen die me liet in zien dat ik gevoelens had voor jongens, jij was die jongen waar ik tot over mijn oren verlieft op werd, en jij was de jongen die mijn hart brak toen je een vriendin kreeg en het voor mij duidelijk werd dat je hetero bent.'
Niet meer en niet minder.
Zijn stem sloeg over.En ik besef heel goed wat hij nu tegen me zegt. Ik ben nooit niet echt goed geweest om de juiste dingen te zeggen op het juiste moment.
Ik kreeg regelmatig te horen dat ik soms een tactloze botte hark was. Waarschijnlijk hadden ze gelijk.
Waardoor ik op dat moment dicht sloeg en naar hem keek.
Het spijt me Levi misschien had ik het niet moeten zeggen maar ik wil gewoon dat je uit mijn buurt blijft antwoorden hij stelling bijna vastberaden.
'Waarom? vroeg ik hees. Ik bleef naar hem kijken lokte een reactie uit.Ik had behoefte aan uitleg. Uitleg van hem. 'Omdat ik deze gevoelens niet meer wil hebben Levi, niet voor jou.'
Daar stonden we samen tegen over elkaar in de ijskoude nacht. Hij had min of meer bevestigd nog steeds gevoelens te hebben voor mij.
Misschien klinkt het raar uit mijn mond, maar het was overweldigend om dit van hem te horen en ik wist niet hoe ik hier op moest reageren.
Mijn verlangens naar hem leken nu haast grijpbaar. Ik pakte hem uiteindelijk vast en omhelsde hem stevig. Hij duwde zich ongemakkelijk wat los.'Doe maar niet,' antwoorden hij ongemakkelijk.
Waarom niet ? had ik hem gevraagd ik mag je toch wel omhelzen, je vast pakken of niet soms ? Hij schudde zijn hoofd 'dat kan niet Levi,niet zonder niks te voelen voor jou.'
Ik keek hem aan, mijn hoofd leek te suisen naar zijn bekentenis en gaf hem een volle zoen op zijn mond.
Hij liet los en duwde me opnieuw weg. 'Wat doe je? Vroeg hij me .Ik mompelde gaf aan het niet goed te weten.
Waarbij ik hem opnieuw een kus op zijn koude lippen gaf .Mezelf tegen hem aan duwde.Met mijn handen naar zijn mooie stevige billen graaide.
'Niet doen Levi,' hij duwde me nogmaals weg van hem. Nu harder en met meer kracht.
Ik was bijna verbijsterd door zijn afwijzing. Hij wilde dit toch ook? Waarom deed hij nu zo?
Eindelijk gaf ik toe aan mijn verlangens voor hem. Ik wilde hem zoenen.Mijn tong in zijn mond duwen. Ik wilde hem dicht tegen me aan hebben, zijn kleren van zijn mooie lichaam afscheuren. Mijn grote sterke handen over zijn lichaam laten gaan.En god weet wat ik nog meer allemaal met hem wilde doen.
Ik stond verward en radeloos voor hem.Hij keek naar me en ik luisterde naar zijn laatste woorden 'weken moet ik toe zien hoe je de ene meid naar de andere meid op haar bek pakt.' zelfs gisteren nog ben je met iemand naar huis gegaan hoorde ik Pim vanavond zeggen, om te neuken zeker?'
'Ik weet niet waar je mee bezig bent ? of wat je hiermee wilt bereiken Levi? Maar ik ...
Ik liet hem niet uit praten ik wist dat ik alles zou verliezen als ik hem liet gaan en niks tegen hem zou zeggen. Hij had recht op de waarheid. En ik was moe. Moe van al mijn verzwegen gevoelens en verlangens naar hem. De stress begon zijn tol te eisen,ik wist letterlijk niet eens meer wie ik echt was.
Ik vertelde na maanden van ontkenning en zwijgen eindelijk hakkelend dat ik verlieft op hem was, smoor verliefd.
