Het was een oud boswachtershuis. Ooit was het één villa; later was die in tweeën gesplitst. Met twee voordeuren. Alsof het altijd zo geweest was. Je kon het alleen nog op zolder zien. Daar was in het midden provisorisch een lattenwandje geplaatst. Tussen de latjes zat steeds een ruimte van vijf centimeter. Niet alle latjes zaten goed vast. Sommige lagen al jaren op de grond.
Toen ze jong waren speelden Jeroen en zijn buurmeisje Carolien vaak samen op zolder. Het kostte geen enkele moeite om van de ene woning in de andere te komen. Gelukkig maar, want ze waren altijd samen op zoek naar een schat. Soms bij Carolien op zolder, soms bij Jeroen. Dat kon een schoenendoos met vergeten liefdesbrieven zijn. Of een vuilniszak met kleren. Die moesten dan natuurlijk allemaal worden gepast, vond Carolien. En Jeroen gaf, met een oude pollepel als microfoon, commentaar als Carolien, met overdreven draaiende billen, heen en weer liep over het versleten vloerkleed, haar catwalk. Van die billen kreeg Jeroen al heel jong de kriebels.
Aan hun onafscheidelijkheid kwam abrupt een einde toen ze naar de middelbare school gingen. Carolien trok alleen nog maar met vriendinnen op en toen Jeroen geen uitnodiging voor haar verjaarsfeestje kreeg, was het definitief. Jeroens Moeder vroeg nog wel aan Caroliens moeder of het een vergissing was, maar die zei dat het partijtje iets met paarden was. ‘Niks voor Jeroen, toch?’
Nu zaten ze allebei in de zesde klas. Ze zagen elkaar soms maanden niet. En als ze elkaar onverhoopt toch tegenkwamen was het vooral ongemakkelijk. Zoals die keer dat ze op hetzelfde feestje waren en Carolien een beetje dronken was – of een beetje jaloers, wie zal het zeggen? – en veel te hard aan Jeroen vroeg waar zijn pollepel was, doelend op de dansende meisjes die Jeroen stond aan te gapen.
* * *
De buren wisten niet dat Jeroen, op het laatste moment had besloten niet mee te gaan met zijn ouders naar Bretagne. Jeroen bleef deze zomervakantie liever alleen thuis. Vooral Jeroens moeder moest even slikken toen Jeroen meedeelde dat hij een jaar eerder dan gepland niet meer mee ging, maar eenmaal aan het idee gewend telde ze een tientje per dag uit voor de noodzakelijk boodschappen. De avond voordat ze gingen kreeg Jeroen nog een envelop. ‘Morgen openmaken’, zei zijn moeder. Nadat hij zijn ouders had uitgezwaaid was dat het eerste wat hij deed. ‘Geniet van je vrijheid’, stond op het briefje dat met een paperclip aan een maand-abonnement voor het Sportfondsenbad was gehecht.
Dat de buren niet wisten dat Jeroen thuis was gebleven, bleek toen ze diezelfde dag in de avondzon op het terras de liefde bedreven. Na drie flesjes bier moest Caroliens vader zijn al dagen opgebouwde spanning kwijt in de bips van buurvrouw. Buurvrouw ging er eens goed voor zitten. Ze leunde met haar ellebogen op het kussen van de hardhouten ligstoel, stak haar kontje uitnodigend in de lucht en begon heel hard te zingen.
Dat zorgde ervoor dat Jeroen, die op zijn bed in zijn vaders pornocollectie lag te bladeren op zoek naar een geschikt plaatje om op te schieten, met zijn broek op zijn enkels naar het raam hupte en met zijn neus in de boter viel. Van deze kant had hij buurvrouw nooit bekeken. Dit was het plaatje dat hij zocht. Hij pakte zijn heerlijke stijve piemel stevig vast en begon zich af te trekken.
Een kamer verder schakelde Carolien al even snel. Ze legde de van haar moeder ‘geleende’ donkerbruine
dildo op haar nachtkastje en liep naar het raam. Zo, dat zag er lekker uit. Ze zou zo met haar moeder willen ruilen. Dan zou haar vader zijn grote harde piemel lekker in haar achterste prikken. Dat bracht haar op een idee. Ze pakte de dildo, wreef hem in met een flinke lik vaseline en duwde hem voorzichtig in haar kontgaatje.
De vader van Carolien wist niet wat er zich achter de ramen van het boswachtershuis allemaal afspeelde. Hij pakte de billen van zijn vrouw vast, trok ze met zijn beide duimen uit elkaar en begon haar sterretje te likken. Dit was zijn favoriete bezigheid. Waar al die speeksel vandaan kwam, was een raadsel voor hem, maar binnen de kortste keren stond het steegje van buurvrouw volkomen blank.
Buurvrouw voelde de spuug van haar man langs haar dijen naar beneden lopen en genoot ervan. Van de spuug en van de ongeremde geilheid van haar man. Ze voelde zijn duim naar binnen glijden. En weer naar buiten. Alsof ze helemaal leegliep. Ze ontspande en voelde zijn piemel tegen haar kontgaatje aanwurmen. Wat was hij hard en wat verlangde ze er naar om hem te ontvangen. Terwijl de tranen over buurmans wangen liepen, duwde hij zijn piemel diep in de kont van zijn geliefde.
Jeroen zag alleen de achterkant van Caroliens vader. Maar dat was genoeg. Hij zag hoe zijn bilspieren aanspanden toen hij zijn vrouw penetreerde. Wat een geil schouwspel. Hij verbeeldde zich dat hij zelf zijn stijve piemel in het lekkere kontje van buurvrouw duwde. Of in het kontje van haar dochter, zijn zo lieve jeugdvriendinnetje, Carolien.
Carolien vond het intussen wel mooi geweest. Wat haar vader en moeder allemaal deden, als ze zich niet meer konden beheersen, hoefde ze niet tot in detail mee te beleven. Ouders en sex was nu eenmaal geen logische combinatie. Ze was nog wel flink opgewonden, maar ze had een veel beter plan. Nu de buren op vakantie waren kon ze via de zolder wel even een kijkje gaan nemen in Jeroens kamer. Ze stelde zich een stapeltje sexblaadjes voor, verstopt onder zijn bed, lakens vol spermavlekken en misschien zelfs een gedragen onderbroek die lekker naar de piemel van Jeroen rook. Ze legde mams dildo onder haar kussen, trok haar broekje omhoog en sloop naar zolder. Ze wist nog precies welke latjes van het lattenwandje los zaten. In twee minuten stond ze voor de deur van Jeroens slaapkamer. Voorzichtig legde ze haar hand op de deurklink.
Jeroen kon het beeld van Caroliens billen niet meer uit zijn gedachte krijgen. Staand voor het open raam rukte hij als een bezetene en fantaseerde er lustig op los: ‘Ik neuk je lekker in je holletje ... Carolien ... ik spuit je kontje helemaal vol met geil ... wat heb je toch een lekkere billen ... vind je het niet heerlijk dat ik met mijn piemel zo diep in je kontje zit ... Carolien?’
‘Niet echt’, zei Carolien ijzig. Ze stond midden in de kamer en zag hoe Jeroen, met zijn broek op zijn enkels, zijn zaad op de vensterbank spoot. ‘Wat ben jij nou aan het doen, viezerd!’
Jeroens wereld stortte in. ‘Sorry, ik eh...’, stamelde hij met een rood hoofd, maar hij wist niet wat hij verder zeggen moest. Carolien ging naast hem staan. Samen keken ze beschaamd naar het liefdesspel van haar ouders.
Buurman bleef zijn piemel in het kontje van zijn vrouw stoten, die steeds harder ging zingen. Steeds harder, maar ook steeds onsamenhangender.
Carolien keek naar Jeroen en zag een reddeloos verloren vriendje. Ze likte haar lippen nat, pakte met haar hand zijn glibberige half slappe piemel vast en kuste hem op zijn mond. ‘Laat maar, het geeft niet’, zei ze terwijl ze hem losliet. Ze draaide zich om en verdween, terug naar zolder.
* * *
Jeroen kon die nacht moeilijk in slaap komen. Wat hem het meest bezighield was niet dat Carolien hem zo had aangetroffen, klaarkomend terwijl hij zich aan de anale pret van haar ouders verlustigde en haar naam noemde, maar dat hij er totaal geen spijt van had. Dat hij van de hele situatie zo blij was geworden dat hij zich die avond nog zeker twee keer had afgetrokken.
Een kamer verder kon ook Carolien de slaap niet vatten. Eén fragment bleef maar ronddolen in haar vermoeide hoofd: ‘Wat heb je toch een lekkere billen ... vind je het niet heerlijk dat ik met mijn piemel zo diep in je kontje zit?’ Het leek haar inderdaad heerlijk.
De volgende ochtend lag er een briefje naast Jeroens hoofd. Ze was dus weer op zijn kamer geweest. ‘Het lijkt me heerlijk’, stond erop. Hij begreep niet precies waar ze op doelde. De zin eronder begreep hij heel goed. ‘Op zolder, 15:00 uur.
