De zon stond hoog en hield de middag gevangen onder een warme deken. Het landschap lag loom in de hitte. Nauwelijks iets bewoog. Mijn lange wandeling door het dal had me uiteindelijk tot aan de rand van het dorp gebracht. Een slingerend pad voerde me langs de achterkant van een kleine maar verzorgde tuin. Een helder gele ligstoel in de schaduw van een boom trok onmiddellijk mijn aandacht. In het gras ernaast lagen een opengeslagen boek, een zonnebril en een... rode bh. De samenvatting van mijn perfecte zomerdag in één enkel beeld. Ik bleef een ogenblik nieuwsgierig staan, maar de stoel bleef leeg. Misschien best zo... Ik was bijna voorbij het hek toen ik een doffe knal hoorde gevolgd door een vrouwenlach. Onmiddellijk daarna kwam de vrouw des huizes uit de achterdeur. Ze stapte voorzichtig van het trapje alsof ze op glazen muiltjes liep. En daar leken haar doorzichtige pumps op hoge hakken inderdaad ook op. Ze droeg een klein maar elegant driehoekig rood slipje dat aan beide zijden van haar slanke heupen door strikjes werd samengehouden. Het maakte haar lange benen nog langer. In haar rechterhand had ze een pas opengetrokken fles champagne en in haar linkerhand het bijbehorende glas. Toen ze me zag, vielen haar rode lippen open zonder enig geluid te maken. De schreeuw kwam van haar felle blauwe ogen die scherp afstaken tegen haar kortgeknipte witte haar en haar gebruinde gezicht. Ik herinner me niet meer of ik een of ander geluid heb uitgestoten. Maar mijn mond moet even ver als de hare zijn opengevallen...!
In het midden van de vierhoek die bestond uit haar rode slipje, de fles champagne, haar verbijsterde mond en het champagneglas zag ik wat de bh had moeten verbergen: twee symmetrische en perfect ronde bollen die uitliepen in een grote bruine cirkel met een vlezig topje in het midden. Ze glansden van de zonnecrème. De twee bollen raakten elkaar net niet. Met mijn beide handen zou ik nauwelijks een van beide kunnen omvatten! Ik moest even naar adem happen. Het was de eerste keer dat ik siliconen borsten van zo dichtbij zag! Echte fake! Ik kon mijn ogen niet afwenden van het gladde strak gespannen ronde huid waarin dunne blauwe riviertjes hun weg zochten. Het topje van de bikini had een scherpe grens getrokken tussen de witte huid aan onderkant van de tieten en de rest van het gebronsde landschap. Maar het waren de blote bolle tieten die al mijn aandacht opeisten. En terecht. Ze mochten gezien worden. Ze toonden zich in al hun overvloedige pracht. Trots en zelfbewust. Op het arrogante af. Alsof ze eigenlijk geen deel uitmaakten van het lichaam waaraan ze hingen. Alsof ze zich nadrukkelijk wilden afzetten tegen het vlees rondom hen dat al door de tijd getekend was. De slappe huid aan de oksels, de rimpels in de hals, het overtollige vet op de buik, de kraaienpootjes rond de ogen, de geaderde handen, de al wat hangende billen. Op deze plekken had het leven met zijn onvermijdelijke wispelturigheden vrij spel gekregen. Maar niet op deze tieten. De tieten hadden zich aan de zwaartekracht van het bestaan en aan de rimpeling van het ouder worden weten te onttrekken. Ze zouden nooit doorhangen. Nooit verouderen. Nooit verleppen. Hier was het verval eens en voor altijd een halt toegeroepen. Ik zag de twee glanzende tieten met hun bruine keppeltjes schitteren in de zon. Geflankeerd door een fles champagne en een champagneglas. Alsof ze zichzelf wilden vieren. Was het daarom dat ze de bh hadden afgeworpen? Waarom jezelf verbergen achter een stukje stof als je er zo uitziet als deze twee tieten? Waarom beschaamd zijn? Neen, dit waren tieten die wisten wat ze waard waren. Die geen decoratie nodig hadden. Die zich aan de wereld durfden tonen. Meer nog. Die niets liever wilden dan gezien en bewonderd worden. Ik voldeed met graagte aan hun verzoek. Van mijn geile ogen tot mijn zich oprichtende broek!
Ik had me moeten schamen. En dat deed ik ook. Alleen had de schaamte geen effect op mijn gedrag. Mijn schaamte corrigeerde mij niet meer. Ik wendde mijn blik niet af. Ik bleef staren naar die explosie van tieten. Er was nog steeds geen woord gevallen. Welk woord zou passend zijn in deze situatie? De vrouw bleef staan waar ze stond. Wankelend op haar doorschijnende pumps. Met alleen een klein rood driehoekje als bedekking. Champagnefles en champagneglas in de hand. En haar siliconen tietenweelde open en bloot in het geile zonlicht! Ik had geen idee wat ik moest doen! Ik dacht niet meer. Ik was betoverd door de twee rijpe vruchten aan haar lijf en volgde de trillingen van mijn wichelroede. Ik wandelde in een trance naar haar toe. Het leek haar niet echt te verbazen. Hoeveel voorbijvarende schepen waren al niet op deze klippen stukgelopen? Ik had moeten verder gaan, maar ook ik kon niet weerstaan aan roep van deze siliconen sirene. Ze keek me nieuwsgierig aan toen ik het hek openduwde en naar haar toeliep zonder mijn ogen van haar tieten af te wenden. Ze leken nog trotser te worden. Nog ronder. Nog groter. Ze schitterden en schaterden in het zonlicht. De tepels reikten al uit naar hun beloning!
Toen ik voor haar stond nam ik met mijn linkerhand de champagnefles en met mijn rechterhand het champagneglas uit haar armen. Daar stond ik nu als haar spiegelbeeld! Met opengevallen mond en een hoge mast tussen mijn benen. Ze keek me aan met blauwe spot in haar ogen.
‘Nou, dat is een interessante ontwikkeling!’, zei ze met een opwindend lage stem: ‘En wat was je nu van plan, jongeman?’
Ik kromp in elkaar. Van schaamte. Maar ook van lust. Hoe idioot en geil kon ik toch zijn? Alles leek om zeep. Hoe kon ik dit nog ten goede keren? En tegelijk leek ook alles mogelijk. Want kon de situatie nog genânter? Kon ik nog dieper vallen. Wat had ik dus nog te verliezen?
‘De champagne over uw tieten leeggieten en u dan helemaal aflikken!’, flapte ik eruit.
De vrouw keek me aan met ogen zo blauw als de Middellandse Zee waarin ik plots, in een flits, twee dolfijnen een vrolijke sprong uit het water zag maken! Dan trok ze tergend langzaam de twee strikjes rond haar heupen los... en het rode driehoekje dwarrelde schaamteloos langs haar lange benen naar beneden...
